Telenowele

madoka · Wysłany: 22:40:43 27-08-12 Temat postu:

Hihihi, wie, wie i również ma już ów plakat w swoich rączkach

Wszystkie ostatnio dodane tutaj fotki są cudowne - ze swojej strony mogę jedynie dodać, że bardzo, ale to bardzo podoba mi się ta nowa fryzura Adriana

natusia162 · Wysłany: 23:28:10 31-08-12 Temat postu:

Kocham Adriana całym sercem

natusia162 · Wysłany: 23:42:15 31-08-12 Temat postu:

Natalia, niestety ja nie mam nigdzie w internecie tego opowiadania o mnie i o Benjaminie... Jak chcesz, to mogę dać fragmenty tutaj na forum, albo na blogu.

natalia** · Wysłany: 0:09:00 01-09-12 Temat postu:

Możesz dać tutaj albo podaj stronę bloga

natusia162 · Wysłany: 15:12:10 01-09-12 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

To są fragmenty, ale wybrałam najciekawsze kawałki

Jeżeli przeczytasz, to napisz mi potem co o tym sądzisz, dobra?

natalia** · Wysłany: 20:59:33 01-09-12 Temat postu:

Ok narazie początek przeczytałam resztę później :0
Ale wiesz fajnie Ci wychodzi powinas zostać pisarką

natusia162 · Wysłany: 0:29:22 12-09-12 Temat postu:

– Cholera… - zaklął, siadając na łóżku. – Niunia, przepraszam, pomyliłem cię ze służącą… Czemu płaczesz?
– Czy ty masz w sobie uczucia?!
– O co ci chodzi?
– O to, jak traktujesz tą dziewczynę!
– Wkurzyłem się. Miała mi ciuchy z prania przynieść. Zresztą… to jej praca. Płacimy jej za to.
– Ale ty nie jesteś jakimś wielkim paniczem i sam możesz sobie wziąć!
– Nie rozumiem cię. Na tym przecież polega jej praca. Ale powiem ci, że tak podobnie mówiłaś do niej, że myślałem, że to ona!
– Czy ty jesteś na tyle głupi, że nie kumasz o czym mówię? Traktujesz ją jak zwierzaka!
– Przestań, przecież ona nie może mi się sprzeciwić, bo wie, że zostanie zwolniona.
– Masz ją przeprosić. Teraz. Już! – krzyknęła.
Benjamin wyjrzał.
– Poczekaj, nie będę za nią latał po całym domu. Zerknę, czy gdzieś się nie krząta… O, jest!
Służąca wycierała kurz z poręczy schodów. Chłopak stanął za nią i milczał. Dziewczyna zaczerwieniła się.
– Czy coś nie tak?
– Nie, bardzo dobrze… Przerwij na chwilę.
– Słucham? Czegoś pan sobie życzy?
– Nic nie chcę. Chciałem cię tylko przeprosić.
– Nie wiem, o czym pan mówi. Nie traktuje mnie pan źle.
– Przestań zwracać się do mnie „pan”. Mówiąc do rzeczy, pomyliłem narzeczoną z tobą. Przyszła do mnie do pokoju i powiedziała mi „dzień dobry”…
– Przykro mi, ale nie wiem, o czym… pan mówi.
– Mówiłem, nie zwracaj się do mnie „pan”. Nie możesz do mnie mówić po prostu „Benjamin?” Czy to takie trudne?
– Możesz przejść do rzeczy, a nie przerywać mi pracy?
– Spokojnie, Milady. No więc, zapytałem narzeczonej, czy przyniosłaś mi ciuchy z prania. Powiedziała, że się nie zabierze. A ja na to: „Zostaniesz zwolniona, jak nie będziesz mnie słuchała”. Kapujesz?
Dziewczyna pokręciła głową.
– To było… Złe traktowanie… Ciebie. Jakbyś to była ty, nie poczułabyś się urażona, gdybym ci powiedział, że jesteś zwolniona?
– No dobra, już zrozumiałam. Tak, byłabym urażona…
Nadal patrzyła na Benjamina zdumiona. Chłopak nagle coś sobie przypomniał.
– Poczekaj tu. Zaraz przyjdę, Milady.
Chłopak wpadł na chwilę do swojego pokoju i zaraz stał się obiektem pytań Cnotki:
– Przeprosiłeś ją?
– Oczywiście – Benjamin klęknął i wyjął z szuflady pięćset dolarów.
– Po co ci kasa?
– Niunia, są takie sprawy, do których nie powinnaś się mieszać.
Chłopak znowu opuścił pokój. Milady nadal polerowała poręcz od schodów. Podszedł do niej i podsunął pod nos plik banknotów.
– To za wyprane ciuchy.
– Nie, nie musisz mi dawać pieniędzy. Jestem uczciwa.
– Weź. I nikomu o tym nie mów. Schowaj sobie.
Dziewczyna schowała pieniądze pod fartuch.
– No to załatwione – powiedział chłopak. – A teraz przestań już polerować tą poręcz, bo doprowadza mnie to do szału. Czysta jest.
– Ale co mam robić?
– Nic nie rób, mówię ci. Odpocznij sobie godzinę, a potem posprzątasz mi w pokoju, zgoda?
– Tak jest.
Dziewczyna odmaszerowała, a Benjamin wrócił do swojego pokoju.
– Benjaminie? Czemu nic nie zjadłeś? Nie jesteś głodny.
– Wiesz… - powiedział, zakładając bluzkę. – Brzuch mnie boli.
– A mówiłam ci, żebyś nie pił alkoholu na pusty żołądek? Mówiłam ci?
– No mówiłaś.
– Zjedz to co ci przyniosłam, zaraz ci przejdzie. Może wolisz ziółka?
Benjamin nie chciał ziółek. Usiadł na łóżku, wziął tacę na kolana i zmusił się do jedzenia, wkładając dość duże kawałki do ust.
– Nie poznaję cię. Dałam ci nóż, widelec i serwetkę, a ty… Nigdy nie widziałam cię, żebyś tak jadł!
Benjamin nie odpowiedział. Miał pełne usta.
– Na serio, wolę coś zjeść, niż pić te okropne ziółka.
Kiedy Benjamin zjadł, zostawił tacę na łóżku.
– Ej! Wynieś to po sobie. Lepiej się czujesz?
– Tak, tylko nie każ pić mi ziółek!
– Nie, jeżeli czujesz się dobrze, nie musisz ich pić.
Dziewczyna uśmiechnęła się i pocałowała go delikatnie w policzek

natusia162 · Wysłany: 23:57:43 28-09-12 Temat postu:

Natalia, zmienił się adres mojego bloga. Ten poprzedni na Onecie skasowałam, bo mnie wkurzał, a teraz mam nowy:
[link widoczny dla zalogowanych]
Już niedługo dodam tam opowiadania

natalia** · Wysłany: 0:09:00 30-09-12 Temat postu:

aha ok

fotki :

natusia162 · Wysłany: 2:34:20 30-09-12 Temat postu:

Natalia, czy czytałaś to co tutaj dodałam? To opowiadanie? Chciałabym, żeby Madoka przeczytała to co tutaj dodałam.

natalia** · Wysłany: 16:52:11 30-09-12 Temat postu:

Szczerze nie czytałam bo nie Miałam czasu i lepiej osobnych forum na temat Adriana nie zakładaj bo pewnie Ci to zablokują
bo to nie zgodne z regulaminem .
Przeczytam później

natusia162 · Wysłany: 17:43:51 30-09-12 Temat postu:

Jak to, ja dodałam forum o Adrianie?

Nie, chyba nie dodałam, ale jeżeli już, to przez przypadek

natalia** · Wysłany: 22:26:30 30-09-12 Temat postu:

http://www.telenowele.fora.pl/aktorzy,76/nowy-blog,23952.html
prosze i jeszcze inny post dałaś z fotkami Adriana

natusia162 · Wysłany: 2:48:36 01-10-12 Temat postu:

Jak mam go usunąć? To było niechcący, bo ja tylko chciałam napisać odpowiedź! Czy zablokują mi dostęp do forum? To było niechcący