Telenowele

BlackFalcon · Wysłany: 18:41:10 10-06-09 Temat postu:

O tak, bardzo się cieszę, że BK będzie częściej, bo bardzo ją lubię i mnie kobieta intryguje

. Wydaje się mieć dobre zamiary - może jest matką/ciotką któregoś z młodych jakimś cudem?

Ślimak · Wysłany: 19:16:18 10-06-09 Temat postu:

Renzo · Wysłany: 19:42:14 10-06-09 Temat postu:

Ej, bo dostaniesz ostrzeżenie

"Użytkownik bajeruje przed moderatorem"

Maggie · Wysłany: 20:31:19 10-06-09 Temat postu:

Ślimak -> uuu... no to może być ciekawie

Ślimak · Wysłany: 21:09:04 10-06-09 Temat postu:

Fuente · Wysłany: 17:48:22 11-06-09 Temat postu:

Panna Fuente zaciera łapki i zabiera się do skomentowania dzieła, nad którym spędziła trochę czasu. Ale udało się, przeczytała, co, prawdę mówiąc, wcale nie było takie trudne, jako że czytało jej się dosłownie jednym tchem.
No i masz ci los, dlaczego znowu zaczynam pisać o sobie w osobie trzeciej? Długie siedzenie przed komputerem i wlepianie ślepiów w monitor wyraźnie mi nie służy, ale to już inna bajka. Co też to ja tam plotłam na początku? Ach, tak... Fatimsa.
Historia zaczyna się tak, jak powinna zaczynać się porządna historia, w której główną rolę grają bohaterowie, ich charaktery, a nie pędząca na łeb, na szyję akcja. Muszę przyznać, że do takich rzeczy mam słabość – wyrazistych postaci, które łatwo od siebie odróżnić, nie są pospolite i mają jakieś cechy szczególne. Zatem zaczęło się od przedstawienia głównej bohaterki, Fatimsy Flores oraz historii miasteczka, która, swoją drogą, jest wprowadzona w ciekawy sposób. Imię bohaterki jako pretekst do scharakteryzowania mentalności mieszkańców La Reina Diamante? To mi się podoba

Od razu ostrzegę, że jestem walnięta na punkcie poprawności językowej, więc jeśli zacznę nieoczekiwanie zrzędzić, po prostu mnie zignoruj. Prawie zawsze coś mi zgrzyta jak piasek między zębami. W drugim odcinku sporo mi zgrzytało, ale OBIECUJĘ, że skupię się na treści.
Zatem: SKUPIAM SIĘ NA TREŚCI.
Poczytałam sobie o nowych bohaterkach i podoba mi się to, że każdej postaci nadajesz jakiś charakter, nie są bezosobowe. Dwie przyjaciółki, szykujące przyjęcie urodzinowe dla córki jednej z nich. I znów wkrada się tu wzmianka o mentalności mieszkańców miasteczka, trochę zacofanego i gorszącego się wszystkim, co choćby w najmniejszym stopniu niemoralne. Już uwielbiam tych mieszkańców, z nimi na pewno nie będzie nudno, o nie.

Na początku trzeciego odcinka troszeczkę mi nie pasowała wzmianka o barze Cheli, ale jakoś to sobie poukładałam - ci wszyscy dewoci z La Reina Diamante są zapewne okropnymi hipokrytami, prawda? Niby wszyscy są tacy moralni, zamknięci, odtrącają tych, którzy zasługują według nich na potępienie – a jednak plotkują na całego, przesiadują w barze od rana do nocy, piją... Hej, skądś takie postępowanie znam, ciekawe skąd?...

To tylko dowodzi, że jesteś dobrym obserwatorem rzeczywistości i zgrabnie potrafisz to ‘przetransportować’ na papier, tudzież komputer.
Wracając do treści (TAK! Skupiam się na treści, ignoruję te wszystkie przecinki, które pojawiają się w zupełnie niepasujących miejscach, po prostu je IGNORUJĘ. I w dodatku piszę sama do siebie, czyż to nie ciekawy objaw psychozy?) – ze starcia Aresia kontra Chela cało wyszła jak dla mnie Aresia. Chela chyba zbyt przesadnie zareagowała na nieudolność dziewczyny, wcześniej wydawało mi się, że ma dobre serce, aż tu nagle pogoniła nieszczęsną dziewoję gdzie pieprz rośnie...
Fatimsa, wychowana w zaściankowej Wenezueli, jednak wyrosła na osobę, którą sobie wyobrażałam. W końcu młoda dziewczyna, żyjąca w takim miasteczku, nie może, po prostu NIE MOŻE nie mieć fantazji o swoim księciu z bajki, mniej lub bardziej intymnych... Aaach, i to zaściankowe tabu. Świetnie, po prostu po mistrzowsku wykorzystane i ukazane w rozmowie Aresii i Fatimsy! Aresia wyraźnie inteligencją nie grzeszy (no a jakże mogłaby nią grzeszyć, z takim wykształceniem?), ale wydaje się być otwartą i szczerą dziewczyną. Chociaż ta otwartość może wynikać z głupoty, nie przeczę. Fatimsa jest za to okropnie zawstydzona takimi tematami, czuje się nieczysta przez samą rozmowę. Matka ją chyba skrzywdziła, wychowując na niemal dewotkę, ale Fatimsa jest młoda, jeszcze może coś z niej wyjdzie. Genialne wypowiedzi Aresii na temat seksu i męskiego przyrodzenia sprawiły, że cały czas chciało mi się śmiać. Może ma obsesję na tym punkcie, kto wie, do czego prowadzi taka ciekawość?

I znów historia, nie powiem, że nieciekawa, bo bardzo mi się podoba. Widać, że masz nieograniczoną wyobraźnię i czerpiesz z jej dobrodziejstw całymi garściami. Legenda o Bezimiennej Kobiecie jest świetna, coś czuję, że nie jest także przypadkowa – czyżby legendarna niewiasta o odrażającej twarzy miała pojawić się na drodze Fatimsy? Armando – młody, napakowany świr, kopiący groby i nietracący dobrego humoru nawet mimo swojej pracy – to jest dopiero złożona postać! Bo żeby być kimś w rodzaju grabarza i tryskać radością, chyba naprawdę trzeba być świrem

Aresia powinna uczyć anatomii, jest naprawdę niesamowita. Wkopała Fatimsę w niezłe zamieszanie, tylko po to, aby odciągnąć ją od przygotowań do przyjęcia, o których ta i tak wiedziała.

Renzo · Wysłany: 17:58:03 11-06-09 Temat postu:

Gdymy ja umiał sadzić takie komentarze...

Ślimak · Wysłany: 19:32:35 12-06-09 Temat postu:

No witam, witam serdecznie nową czytelniczkę. I od razu na wstępie powiem, że dopadło mnie dziwne, wcześniej niespotykane uczucie. Zakochałem się. Tylko teraz nie wiem czy w autorze komentarza, czy w samym komentarzu.

Chyba jednak to pierwsze. Bowiem już myślałem, że tylko ja potrafię pisać takie słowotoki, jak nakręcony pędzić na oślep (kilka osób może potwierdzić), pisać o wszystkim, ale i o niczym i jeszcze potem oczekiwać, że ktoś to przeczyta.

No niech mnie. Moja bratnia dusza w żeńskiej wersji.

No dobra dosyć komplementów i mojej bezczelności. Jakby co to i mnie zignoruj, ale nie pozostaje mi nic innego jak zgodzić się ze wszystkim co napisałaś. Nawet co do formy, bo masz ABSULUTNĄ RACJĘ. Błędów tutaj co nie miara.

Teraz bym to poprawił, ale problem w tym, że „Fatimsa” – obecnie piszę już 141 odcinek, z tymi błędami stylistycznymi. Wiesz brak kropek i przecinki w niewłaściwych miejscach i jakbym teraz zaczął pisać poprawnie, to myślę, żebym dostał apopleksji. Bo niestety mamy chyba tę samą, jak ja to nazywam, metroseksualną pedanterię w stosunku do szczegółów. Teraz musiałbym poprawić wszystko, a prawdę mówiąc nie mam na to ochoty, zważywszy na to, że obecne odcinki które piszę są 4-krotnie dłuższe niż te umieszczane teraz.

Zgadzam się ze wszystkim więc trudno byłoby mi się rozpisywać i rozkładać twój post na czynniki pierwsze więc ograniczę się tylko do kilku pytań jakie zadałaś i odpowiedzi na nie:

Fuente · Wysłany: 19:57:31 12-06-09 Temat postu:

O, kurczę, mam pierwszego w życiu wielbiciela!

Żart

Miło mi, że w ogóle chciało Ci się podjąć lekturę tego czegoś, co pozostawiłam powyżej i, za co CHWAŁA ŚLIMAKOWI, przebrnąłeś przez to do końca! Gratuluję, nie każdy by sobie poradził, a wręcz większość ludzi wrzasnęłaby z przestrachem na sam widok ilości słów i zwiała w krzaczory. Nie ma co, chylę czoła

Co do błędów - kto by się tam nimi przejmował, kiedy fabuła nadrabia wszystko i to z nawiązką! Skoro masz już ponad setkę odcinków, to nie dziwię się, że nie chce Ci się wracać i poprawiać tych wprowadzających. Też mi by się nie chciało. Ja się zwyczajnie i wrednie czepiam, ot co. Taka słabostka

Ślimak · Wysłany: 0:22:11 13-06-09 Temat postu:

Renzo · Wysłany: 1:00:57 13-06-09 Temat postu:

Znów się pojawiła!

Niespodziewanie, jak siniaki na ciele Roxany

ONA - BEZIMIENNA KOBIETA! Ta, która uratowała od śmierci zagubionych w mieście dżungli (bo chyba tak wielka ona jest - dżungla?) od śmierci.
Kobieta bezimienna, ale pełna miłości i dobra, postać bardzo zagadkowa... Zna Fatimsę i to bardzo dobrze. Może z opowieści Cheli, może z chmur...? Nie dziwi mnie ciekawość Fatimsy, zapewne każdy na jej miejscu zadawałby podobne pytania. Bardzo podobało mi się jak opisałeś słowa BK o chmurach, o lesie... ^^
Moja inspiracjo

OK, ten komentarz dotyczył odcinka... zaraz. Czytałem odcinek 24? Więc nie mam zaległości

W niedzielę po tworzę do EI, dziś popołudniu wyjeżdżam na weekend, a rano biegnę do sklepu po jakiś ciuch

Pozdrawiam!

Ślimak · Wysłany: 1:10:27 13-06-09 Temat postu:

No amazońska dżungla jest bardzo duża i bardzo niebezpieczna. Życzę udanego weekendu, który ja spędzę na nauce. W poniedziałek egzamin z historii powszechnej po 1945 r., więc trzeba się przyłożyć. Póki co, jako, że już właściwie jutro daje newik.

XXV

- Tutaj – wskazała im palcem drogę – dalej nie sięga już tam moja stopa, tędy odnajdziecie wolność – dodała niezrozumiale
- Bezimienna Kobieto, jak mogę ci się odwdzięczyć? – dziękowała dziewczyna
- Przysięgą, która złożyłaś. Pamiętaj o tym. Nigdy więcej się nie zobaczymy, ale wiedz, że będę o was pamiętała – cały czas dodawała do wypowiedzi obecność Armanda, o którym Fatimsa zdawała się zapominać. Nawet w obliczu zagrożenia, starała się o nim nie mówić.
- Ale…
- Nie ma żadnego ale. Żegnajcie, niechaj duchy ziemi, prowadzą was – kończąc odwróciła się podążając w stronę swego domostwa. Fatimsa jeszcze długo stała w miejscu wypatrując jej
- Nie ma sensu się oglądać. Wracajmy Fatimsa – upomniał ją Armando
- Masz rację, ale… nadzwyczajna istota. Myślisz, że ona tutaj naprawdę mieszka? Przecież to niemożliwe. Nie przeżyłaby tyle lat w odosobnieniu!
- Przeżyłaby, chodźmy i nie nawiązuj więcej do jej osoby. Dobrze wiesz, czemu.
- O nie! To biedaczka, z pewnością ludzie w miasteczku wiedzą o jej istnieniu, gdyby z nimi porozmawiać…
Jednak Armando stanowczo odparł:
- Nigdy! Zrozum, że jej jest tam dobrze. Przestań już o niej mówić. Po prostu się zamknij!
- Wiedziałam, że nie można z tobą rozmawiać, nawet w przyzwoity sposób. Gbur! – warknęła, zniechęcona zaprzestaniem tematu o Bezimiennej Kobiecie. Biedaczka, kto wie, co sprawiło, że się tu znalazła? Jeśli zna dobrze całą dżunglę, równie dobrze mogła mieszkać w La Reina Diamante. Musi się tego dowiedzieć.

XXVI

- Boże, Chroń moją małą Fatimsę. Ochroń przed złem – cały czas Estefania była niespokojna. Nie położyła się jak przyrzekła. Kto by mógł spać, kiedy jego dziecko nie wraca do domu? Złe myśli zaczęły zaprzątać jej głowę. Obawiała się najgorszego. Wtem do domu wpadła jak burza Aresia z wiadomością, że Fatimsa, jest cała i zdrowa. Początkowo, Estefania się cieszyła, lecz szybko zaczęła ganić córkę, że błąka się po dżungli samotnie i do tego jeszcze z mężczyzną.
- Pamiętaj! Nigdy więcej tego nie zrobisz, rozumiesz?
- Wiem mamo, przepraszam, po prostu chwila nieuwagi. Byłam zbyt ciekawska. Spostrzegłam coś, jakieś zwierzę i chciałam je zobaczyć, w końcu…. Rzadko widujemy tu jakieś stworzenia… i tak to się stało. Armando mnie odnalazł i wróciliśmy razem..
- Tak było? – spojrzała na Armanda, który zaczął się zastanawiać, ile jeszcze nakłamać w życiu potrafi ta dziewczyna.
- Tak, owszem – zgodził się, kiedy Fatimsa dobijała go żałosnym spojrzeniem szczeniaka
- To wszystko jest jasne! – uspokoiła się matka - ale pamiętaj: nigdy, przenigdy więcej tego nie rób! W dżungli jest niebezpiecznie! Powtarzam ci raz jeszcze!
- Och, mamo, wiem, już wiem, dostałam nauczkę. Na pewno więcej tego nie zrobię! – przyrzekała, lecz chyba nie do końca była pewna swoich słów. Po kolacji, Estefania postanowiła w końcu się zdrzemnąć. Miała ciężkie dni. Powinna wypocząć. Dziewczyna, miała w planach odwiedzenie baru, i wywiedzenie się paru istotnych rzeczy na temat smaczków, które mogły wydarzyć się przed laty w La Reina Diamante. Pozostaje oczywiście poważniejszy problem – blachasty Armando, ale na razie przesunie go odrobinę na dalszy plan.
- Święty Antoni – spoglądała w niebo – wybacz mi że muszę tak okłamywać mamę, ale nie chcę robić jej przykrości – gdy tak modliła się w duszy, spostrzegła że ma gościa. Aresia postanowiła zawitać w te progi
- Cześć – mruknęła – żebyśmy miały jasność, nie przyszłam do ciebie, tylko do doñi Estefanii – oświadczyła pusząc się. Fatimsa od razu rozpoznała, że Aresia przyszła wypytać właśnie ją, co porabiała w dżungli, ale czy jeszcze można zaufać Aresii, jeśli palnie jakąś głupotę nigdy już nikomu nie zaufa. A co tam, raz kozie śmierć. Przeprosi ją
- Aresia – zatrzymała ją przy drzwiach – postaw, te owoce na stole, i wróć na ganek, chcę z tobą porozmawiać
- A mamy jeszcze o czym gadać?
- Przestań Aresia. Dobrze wiem, że już nie czujesz do mnie urazy. Byłam wściekła za ten numer z Armandem, ale teraz… No dobra byłam głupia, wybaczysz mi teraz? – spojrzała błagalnie
- Pod jednym warunkiem.
- Jakim?
- Powiesz mi wszystko co zaszło między tobą a Armandem w dżungli, tylko ze szczegółami!
- Wiedziałam – zaśmiała się – chodź tutaj, wścibska dziewucho! – zawołała. Aresia poczuła się lepiej. Z Fatimsą przyjaźniły się od lat, Już dawno jej wybaczyła
- No opowiadaj, opowiadaj!
- W zasadzie to do niczego nie doszło, zamknijmy ten temat. Jedyne co pamiętam to pająk, a potem zemdlałam i…
- O mój boże! Wykorzystał cię. Ten Neandertalus, oberwie ode mnie! – wygrażała pięścią
- Aresia uspokój się! Nic takiego się nie stało, inaczej by tu już nie wrócił, bo bym go chyba zabiła. Raczej wydarzyło się, coś nadzwyczajnego. Spotkaliśmy kogoś
- Kogo?
- Umiesz, dochować tajemnicy?
- Och, proszę Fati, nie znasz mnie? Przecież nikomu nie powiedziałam jak zastałaś narzeczoną Armanda, więc raczej… - zakryła jej usta ze zdenerwowania
- Nie mów tak głośno! No dobrze… nadstaw ucho i słuchaj uważnie…

BlackFalcon · Wysłany: 1:21:56 13-06-09 Temat postu:

Zaraz będą wszyscy widzieć o istnieniu Bezimiennej Kobiety

. Dobrze, że dziewczyny się pogodziły, ale Fatimsa nie dość, że najpierw kłamie, to jeszcze potem łamie obietnicę. Kto by pomyślał

.

Ślimak · Wysłany: 22:05:39 13-06-09 Temat postu:

Fati też nie należy do inteligentnych dziewcząt

Fuente · Wysłany: 10:36:22 14-06-09 Temat postu:

Aresia i dotrzymanie tajemnicy! Już to widzę

Na pewno nie wytrzyma i roztrąbi to całemu miasteczku, już ja ją dobrze znam. Nie, właściwie to nie znam, ale dosyć łatwo jest ją przejrzeć

Biedna Bezimienna Kobieta... powierzyła swój sekret największej hipokrytce wszech czasów. Taka to niby Fatimsa święta, a tu coraz częściej zbacza ze światłej drogi, nieładnie, droga pani, oj nieładnie

Już się nie mogę doczekać planu zemsty, jaki wymyśli Fatimsa na pana Blachę.
O, i powodzenia na jutrzejszym egzaminie!