Telenowele

Ślimak · Wysłany: 18:04:59 02-06-09 Temat postu:

Black Falcon:

BlackFalcon · Wysłany: 19:06:52 02-06-09 Temat postu:

Cóż za końcówka

. Zresztą scenką z tym "nie patrz na jego gębę, tylko myśl", też była niezła

. Teraz oby tylko Fatka nie sugerowała Armando, że ja chciał wykorzystać, kiedy zemdlała

.

Ślimak · Wysłany: 19:16:55 02-06-09 Temat postu:

Spotkanie z ośmionogim tubylcem będzie miało swoje konsekwencje. Oby tylko szczęśliwe

monioula · Wysłany: 17:01:46 03-06-09 Temat postu:

Co do twoich dialogów, to wcale nie przesadzam! Moje, szczególnie w TFDS, mojej pierwszej (no, drugiej, która przekroczyła liczbę 10 odcinków) telenoweli, były wręcz banalne. No ale cieszę się, że zostawiły pozytywne wspomnienia

A co odcinka: oczywiście świetny jak zawsze.
Rozmyślania Fatimsy były rozbrajające, ta dziewczyna jest niesamowita

Teraz, kiedy zemdlała z przerażenia są dwie możliwości: albo pająk jest jadowity i ją ukąsi, albo zbliży się do Armanda, ale podejrzewam, że tak szybko nie ma na co liczyć.
W każdym razie na pewno rozegrasz to świetnie, jak zawsze

Ślimak · Wysłany: 16:33:25 04-06-09 Temat postu:

monioula · Wysłany: 17:32:26 04-06-09 Temat postu:

No w takim razie nie pozostaje mi nic innego jak podziękować

Oczywiście czekam na nowy odcinek "Fatimsy"

Gdzieś czytałam, że ma ich być 200

Jak dla mnie może być i 2000 i o wiele dłuższych

Ślimak · Wysłany: 19:13:27 04-06-09 Temat postu:

No nie chcę straszyć, ale planuje koło 300 zważywszy na to, że dopiero gdzieś około 90-tego odcinka, akcja zacznie nabierać tempa i już nie zwolni. Opisów przybędzie, przez co późniejsze odcinki będą dosyć długie, ale na początek proponuje miły, komediowy wstęp

Pozdrawiam!

Kyrtap1993 · Wysłany: 19:35:09 04-06-09 Temat postu:

Na romci jesteśmy już na 137 odcinku i mogę potwierdzić słowa Kamila, że akcja jest niezmordowana. Nie będę Wam zdradzał co się stanie, ale na pewno nie spodziewacie się takiego obrotu spraw.
A 300 jak na tak rozległą i wielowątkowo historię brzmią nieprawdopodobnie mało...

Ślimak · Wysłany: 20:54:14 05-06-09 Temat postu:

XXII

- No masz, jakby go tu? – zaczął zastanawiać się co tu zrobić z dzikim zwierzem. Był dosyć duży, jak na ten gatunek. Ale to w końcu normalne. I pomyśleć, że kiedy zdarzyło mu się raz w życiu pojechać do stolicy i zobaczyć w sklepie zoologicznym czarną wdowę, trząsł się ze strachu. Co więc teraz ma powiedzieć, jeśli obiekt koszmarów jest 20 razy większy?
- Spadaj mały, no już…. – odganiał gałązką którą próbowała go ujarzmić Fatimsa. Na próżno. Co prawda, ptasznik kulił się, przyjmując formę obronną, ale nie wyglądał na przestraszonego. Można by sądzić, że zaczynał się rozgrzewać.
- Wyjątkowo odważny skurczybyk – zaniósł się myślami – może to ten z tych agresywnych? Co takie giganty robią w dżungli? Nic dziwnego że nikt tu nie przychodzi – próbował znaleźć odpowiedź, na wyjaśnienie mitu „w dżungli czai się tylko śmierć”. Długo by jeszcze główkował, aż w końcu pojął że pozostawała mu droga ucieczki. Nie zadepcze go, bo nie ma odpowiednich butów, czy dostatecznie grubej podeszwy.
Jakie to żałosne. Uciekać przed takim maleństwem? Ale musiał przecież myśleć o Fatimsie, leżała zemdlona, dla pajęczaka to jak pożywne śniadanko.
Schylił się by ją podnieść i mając pewność, że oprawca nie jest dostatecznie blisko, z Fatimsą na rękach wstał…. i cofnął się z przerażenia!
Nagle pojawiła się kobieta. Kobieta nie z tego świata. Jak tajemnicze famme fatale, z którymi zetknął się czytając kilka komiksów o superbohaterach.
- Przed czym uciekasz? – odezwała się, była cała pozakrywana, jakby niewidzialna, i próbowała nakładając ubiór nadać sobie ludzkich kształtów.
- Pa…pa.. pa.. – plątał mu się język
- Nieważne – zignorowała – chodź, zaprowadzisz ją do mnie. Tam dojdzie do siebie – spojrzała na Fatimsę i uśmiechnęła się ciepło – ja nie gryzę – zauważyła na jego twarzy strach – zwykle!
Nie miał innego wyjście jak jej posłuchać, posłusznie udał się za nią, a obracając wcześniej głowę, próbował odszukać ośmionogiego zbója, o którym przez chwilę zupełnie zapomniał.
Nie było po nim ani śladu. Jakby zniknął. Może schował się pod jakimiś liśćmi czy krzakami? Pełno ich tu przecież. Na pewno nie wystraszył się tej dziwnej istoty. Jeśli przed walecznym Armando Ferrera zgrywał chojraka?

XXIII

Estefania nie spała całą noc. Zniknięcie Fatimsy, spowodowało ponowne zmagania z nadciśnieniem, o którego stabilizację walczyła przez lata. Wystarczył pretekst z Fatimsą w roli głównej, a już wiedziała, że ciśnienie podskoczyło. Chela, była przy niej. Jak zawsze wierna przyjaciółka, pomagała jej trwać w tych chwilach niepewności. Ale przecież Fatimsa wróci. Pewnie była tak roztrzepana że zamarudziła u kogoś i tam zasnęła.
- Popytam się dzisiaj wszystkich. Na pewno wróci jeszcze przed obiadem – pocieszała Chela
- Może i masz rację – odpowiedziała roztrzęsiona – może niepotrzebnie się martwię. Ale co ja poradzę? Zawsze było tak samo. Nie mogę pozwolić, by rozdzielono mnie z moją księżniczką. Po prostu, miłość do niej jest tak silna, że muszę ją mieć przy sobie każdego poranka i każdego wieczora
- Wiem coś o tym, tylko, że nie muszę jeszcze kontrolować Aresii. Grunt, że nie trzeba jej zmieniać pieluch, choć chwilami, rzeczywiście zachowuje się jak niemowlak.
- Idź już lepiej. Popytaj się, gdzie może być. Ja zaraz wezmę leki, pomodlę się i wracam do łóżka
- Jesteś pewna, że wszystko już z tobą w porządku?
- Najzupełniej wracaj do baru, i znajdź ją. No pospiesz się! – zaczynała popędzać
- No, wiem, wiem, spokojnie… znajdzie się. Eh… te matki. Może sama adoptuje Aresię? – zachichotała na myśl o tym pomyśle.
Fatimsa lada moment pojawi się w barze. Przecież, gdzie indziej by mogła się podziać?

BlackFalcon · Wysłany: 21:16:07 05-06-09 Temat postu:

Estefania się martwi i nie wie, że Fatimsa tak szybko nie wróci...Pierwszy odcinek genialny - najpierw parsknęłam przy scenie Armando kontra pająk, ale potem aż mnie ciarki przeszły, jak pojawiła się ta kobieta (nareszcie zresztą

.

Ślimak · Wysłany: 23:27:45 05-06-09 Temat postu:

To bardzo ważna postać. Osobiście mam arachnofobię w lekkim stadium, kiedyś była w większym, ale z czasem człowiek się troche uodpornił. Jednak nie zwalczył obrzydzenia do tych ośmionogich stworzeń, oj nie zwalczył

.

Mary Rose · Wysłany: 14:45:11 06-06-09 Temat postu:

Przy tak krótkich odcinkach liczba trzystu wydaje się niesatysfakcjonująca

Para Armando - Fatimsa świetna

Scena z pająkiem też. I pojawienie się tej kobiety... brrr... czy to ta z legend?

Ślimak · Wysłany: 11:04:13 08-06-09 Temat postu:

Bez obaw. Dużo później, odcinki będa bardzo długie i opsowe. Poznamy dogłębnie psychika naszych bohaterów. A na razie taka część rozluźniająca. Cisza przed burzą

.

Pozdrawiam!

monioula · Wysłany: 16:40:21 08-06-09 Temat postu:

Świetne odcinki, trochę humoru, trochę grozy i tajemnicy... Ciekawe, co wyniknie ze spotkania Armanda i Fatimsy z tajemniczą kobietą

Renzo · Wysłany: 2:07:43 09-06-09 Temat postu:

V - Uwielbiam Twoje opisy, mają w sobie to "coś", co powoduje, że czytelnik z lekkością potrafi przenieść się w wykreowane przez Ciebie miejsce. Zaciekawiła mnie wzmianka o Bezimiennej Kobiecie... czy plotka o niej okaże się prawdziwa?

VI - Cały odcinek przeczytałem z uśmiechem na twarzy

Aresia i Fatimsa to zgrany duet! Świetnie ułożyłeś dialogi w rozmowie Fatimsa - Aresia - Armando. I ten tekst Fatimsy o jego klacie - no boki zrywać! Podobał mi się także fragment:
"- Nie… skąd! – ratowała Aresia – Fatimsa mnie namówiła,
- Aresia! Ty Judaszu! – zawołała – puszczaj mnie blacho jedna!" -

Zgodzę się, że Armando przyjął dobrą postawę.

VII - Układ Fatimsa - Aresia..., fakt - obu grozi to samo

Coś czuję, że to się i tak wyda..

VIII - Przez to całe zamieszanie nad jeziorem Fatimsa chyba zapomniała o przyjęciu. W sumie to Aresii udało się ^^ "- Ktoś musi się zatroszczyć o twoje życie seksualne! – tłumaczyła swój wybór." - normalnie padam do stóp!

Ciekawe, jaką nowinę dla córki ma dona Estefania.

IX - Przyjęcie pełne wrażeń!

Armando narzeczonym Fati? Chyba nie czytałem uważnie... albo po prostu wcześniej nie było o tym mowy?
"Penisowa ekspedycja" - uwielbiam Twoje określenia, Kamil

Końcówka odcinka - miodek!

X - Dopiero zacząłem czytać odcinek, a już nie potrafię zapanować nad śmiechem!

"Aresia przynieś całe wiaderko" - jak Fati straci przytomność to już na amen! Fakt, niespodzianka od doni Estefanii MUSIAŁA wywołać u jej córki taką reakcję, tymbardziej jakiś czas od spotkania z Armando. "- Przepraszam, chwilowo zasłabłam, troszkę dzisiaj gorąco – nieudolnie wyjaśniała – nic się nie stało, naprawdę – zwróciła się do Aresii, która przyniosła całe wiadro
- Kurczę, a tak się namęczyłam – wystękała." Chyba w żadnej telce na forum niespotkałem się z taką postacią jak Aresia!

Jej teksty powalają mnie na łopatki. Nie wiem, jak Ty to robisz, ale Twoje przezabawne teksty powodują ciężki do opanowania śmiech.

XI - Rozmowa przyszłych narzeczonych jak z bajki wyjęta! =D To wróży szczęśliwy "związek". Na miejscu Fati zagrałbym kartami Armando. Powinna trochę wrzucić na luz, ale fakt - akcja nie dzieje się w Polsce

Czyżby Armando przestraszył sie pocałunku? Dzieci się z tego zaraz nie biorą, ale jest to pierwszy krok do ich poczęcia...

Może boi się, że ta cała zabawa ewoluuje w prawdziwe uczucie? Czytam dalej!

XII - Blacharz przeistacza się w karalucha...

W tym odcinku poznajemy Nastię Campusano, 43 - letnią pannę... Jej postać wydaje mi się bardzo miała i przyjazna i taka zapewne jest. Zasmuciła mnie jej historia o niespełnionej miłości. Może rzeczywiście powinna była walczyć
o uczucie ukochanego? Może tak miało być? Wyobrażam sobie minę Fati, gdy Nastia wychwalała Armando... "(...) bo zalet to on nie miał żadnych" - ile to się facet nasłucha takich bzdór, a później się chwali przed psiapsiółeczkami, jaki to on "Och!" i "Ach!"...

XIII - Z Arsii to serio beztroska dziewczyna...

Podobało mi się jej spotkanie z Fatimsą

I jeszcze ten szantaż z plakatem nagiego Elvisa! Świetna robota, Kamil!

Jakieś burzowe chmury widzę nad przyjaźnią Fati i Aresii? Chwilowe i za chwilę nadejdzie bezchmurne niebo? Z całą pewnością, z reszą sam zaznaczyłeś, że mają ze sobą najlepszy kontakt

XIV - Podoba mi się jak opisałeś wędrówkę Cheli do chatki tajemniczej znajomej. Czyżby była nią wspomniana wcześniej przez Ciebie Bezimienna Kobieta? Pewne jest to, że kręci ją znachorstwo...
Dostrzegłem chyba błąd w zdaniu, gdy Chela mówi, że raz w tygodniu zmienia ją Nastia, chyba chodziło Ci o Aresię.

Ale nie czepiam się, bo sam popełniam znacznie więcej błędów...

XV - Nastał nowy dzień to i humor od razu lepszy

Już sobie wyobrażam Fati w tej pomarańczowej spódnicy i niebieskiej blizce... Piękność (prawie) o poranku... No tak, "jak trwoga to do Boga" w tym wypadku to do ojca Martina. Widać, że "związek" z Armando bardzo ciąży Fati, w sumie nie dziwię się jej. Najgorsze jest to, że ludzie nierozumieją jej zachowania, no bo zaręcza się dziewczyna z miejscowym przystojniakiem (na dodatek najdojrzalszym w całym mieście), by jak
najprędzej z nim zerwać...

Jestem po 15 odcinku i przerywam w obawie przed czekaniem na nowy odcinek

Teraz ze spokojnym sumieniem mogę zabrać się za pisanie nowego odcinka do "Zdarzenia". Może mnie natchnie i też wpadnę na tak wyborne dialogi i opisy, co Twoje w "Fatimsie"?

P.S. - przepraszam za tak krótkie komentarze do odcinków... niestety nie potrafię tak jak Ty

Może kiedyś?

Pozdrawiam!