Telenowele

Bebe · Wysłany: 15:37:55 18-06-09 Temat postu:

Ja też mówiłam żartem ale mnie nikt nie rozumie.
Może odcinek napisze na jutro. Zobaczę swoja "kochana" panią dyrektor to na pewno dostane sił. A jak znowu walnie jedną ze swoich "wspaniałych" przemów, gdzie pełno jest błędów to odcinek pojawi się na 100 %. Moja pani dyrektor jest moim natchnieniem

Marz · Wysłany: 16:45:50 18-06-09 Temat postu:

To już jutro jest koneic roku skzolnego^^
J amyślałam, ze to jeszcze tydzień :[ hmm
No to mam nadzieje, że zostaniesz tchnięta natchnieniem

Sylwia1425 · Wysłany: 20:38:08 18-06-09 Temat postu:

heh widać jak sie orientujesz jak sama nie chodzisz

Bebe · Wysłany: 18:06:59 19-06-09 Temat postu:

Odcinka dziś nie będzie, bo pani dyrektor była nadzwyczaj spokojna. Raz tylko walnęła gafę, że szok, ale to za mało żeby dać odcinek. Większą walnęłam ja

Wieczorem nie będzie mnie w domu, bo mnie nie będzie i nie dam rady napisać. Za wszelkie utrudnienia przepraszam.

Airam. · Wysłany: 19:15:58 19-06-09 Temat postu:

buuu... no szkoda
to ja poprosze jutro...
najlpiej z samego rana czyli koło 12...

paulinek · Wysłany: 19:21:07 19-06-09 Temat postu:

szkoda ja tez czekam!!!

Airam. · Wysłany: 11:28:50 20-06-09 Temat postu:

no, wstałam juz... to teraz poproszę tu newsik

Bebe · Wysłany: 13:17:08 20-06-09 Temat postu:

No ja tez niestety wstałam

Wieczorem wezmę się za odcinek

Monita · Wysłany: 13:29:32 20-06-09 Temat postu:

Bierz się bierz ja czekam ;*

Marz · Wysłany: 13:41:11 20-06-09 Temat postu:

Ja tez czekam^^

Bebe · Wysłany: 20:22:22 20-06-09 Temat postu:

No to dobra zaczynam pisanie. Nie wiem co z tego wyjdzie, bo mnie głowa od rana boli i jakoś nic mi się nie chce robić, tylko bym spała, ale napisze ten odcinek. Nie biorę za niego odpowiedzialności.

Bebe · Wysłany: 23:17:24 20-06-09 Temat postu:

Odcinek 14

Elizabeth od kilku dni chodziła z uśmiechem na twarzy. Jeremy powiedział Davidowi gdzie jest Klaudia. Na początku nie mogła w to wszystko uwierzyć. To było za piękne by mogło być prawdziwe, ale potem okazało się prawdą. David pojechał do Klaudii!!! Jej szczęście nie miało granic. Jeremy zrobił to co chciała, ale czy David to zrobi? Ciągle miała nadzieję, że tak. Może wreszcie zmądrzał i zobaczy co stracił. Przecież nie może być aż tak ślepy, by nie zobaczyć tego, że Klaudia jest dla niego idealna. Zawsze była jego przyjaciółką, koleżanką, kumplem, a później kochanką. W pewnych momentach życia stawała się jego matką. Zawsze potrafiła go pocieszyć. Jest dla niego stworzona, jest dla niego wszystkim. Czy on tego nie zauważa? Bez niej nigdy nie będzie szczęśliwy. Jak można tego nie zauważyć? Ona to widziała, więc dlaczego on też nie może? Pewnie dlatego, że jest facetem. Oni z reguły nie widzą pewnych szczegółów, ale za to bardzo istotnych szczegółów.
- Elizabeth dobrze się czujesz? – do jej uszu doszedł dźwięk głosu męża. Otrząsnęła się z zamyślenia.
- Tak. Dlaczego pytasz?
- Jesteś jakoś dziwnie myśląca.
- Nie no dziękuję za komplement. – skrzywiła się. – Nie jestem jedną z tych niemyślących blondynek. Myślę i to bardzo często.
- Nie o to mi chodziło. – poprawił się. – Od pewnego czasu chodzisz zamyślona i prawie wcale się nie odzywasz. Coś się stało? – zapytał biorąc do ust kolejny kęs kanapki.
- Myślę o Davidzie. Zastanawiam się czy wykorzysta szansę, którą mu dałeś i wróci do Klaudii.
- Nie liczyłbym na to. Jest głupi i ślepy. Na twoim miejscu nie liczyłbym, że porwie ją w ramiona, powie, że kocha i będą żyli długo i szczęśliwie. Nasz syn nie zrobi czegoś tak mądrego. Prędzej spodziewałbym się, że twoja matka mnie polubi, niż tego, że oni będą razem.
- Więc po co mówiłeś mu gdzie ona jest? – zapytała.
- Po pierwsze Klaudia powiedziała, że mogę mu powiedzieć, po drugie nie chciało mu się już znosić tych twoich humorków, za stary na to jestem, a po trzecie byłem pijany. Na trzeźwo bym mu nie powiedział. Za żadne skarby.
- Ale może jednak coś się stanie i będą jeszcze razem. – powiedziała z nadzieją w głosie.
- wy kobiety to naiwne jesteście. Prędzej we mnie piorun trzaśnie niż on jej tera powie, że ją kocha. On jest uparty….. – zaczął.
- Jak jego ojciec. – dokończyła za niego. – Pamiętam, że ja też musiałam pierwsza wyciągnąć do ciebie rękę jak się pokłóciliśmy. Może Klaudia też tak zrobi.
- Kobieto na jakim ty świecie żyjesz? Oczekujesz niemożliwego. Jedno i drugie jest tak samo uparte. Chodź może Klaudia mnie zadziwi i się z nim pogodzi. Ale wątpię, prędzej użyje podstępu. – powiedział wstając od stołu i biorąc z lodówki piwo.
- Czemu ty potrafisz zniszczyć wszystkie moje nadzieje w jednej sekundzie? – zapytała zła.
- Bo ktoś w tym związku musi myśleć racjonalnie i akurat wypadła na mnie. – powiedział uśmiechnięty.
- Ty myślisz racjonalnie ? Dobre sobie!!! Prędzej mnie piorun trzaśnie niż ty będziesz myślał racjonalnie!! – krzyczała za nim.
- Po pierwsze to mój tekst, po drugie uważaj, bo mówili, że zbiera się na deszcz, więc może cie ten piorun kopnie. – uśmiechnął się do niej. – A teraz przepraszam, bo idę oglądać mecz.
- Ach!!!! Jesteś nienormalny!!! – krzyknęła do niego.
*****************************

- Klaudia gdzie twój mąż nauczył się tak tańczyć? – zapytała Martha. – Tańczyłam z nim już chyba trzy razy i ciągle mi mało. Jest znakomitym tancerzem.
- No cóż David w młodości przepadał za tańce. – uśmiechnęła się. Do dziś pamięta powód dla jakiego zapisał się do szkoły tańca. Gdy miał dziesięć lat do miasta przyjeżdżała piękna pani Sandra, która uczyła tańca. Oczywiście jak to wtedy David miał w zwyczaju zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Na nic się zdały tłumaczenia dziewięcioletniej Klaudii, że pani jest dla niego za stara. On musiał z nią być. Dlatego zapisał się na jej kurs tańca. Z resztą z tego samego powodu większość chłopaków zaczęła chodzić na te warsztaty. Oczywiście zaciągnął tam też i Klaudię. Cała ich paczka musiała na nie chodzić. Chłopcy zgodzili się od razu, ona i Molly narzekały ale chodziły. Warsztaty trwały przez trzy lata, dopóki pani Sandra nie zrezygnowała. Dzięki temu David potrafi tak świetnie tańczyć. W młodości dla miłości potrafił robić wszystko. Nawet nie spodziewacie się czego on jeszcze dokonał. Może przy okazji się tego kiedyś dowiecie.
- Masz bardzo zdolnego męża. – powiedziała jakaś dziewczyna, której Klaudia nie znała. – Lekarz, lubi sporty ekstremalne i do tego świetnie tańczy. Ciekawe czy ma jeszcze inne zalety.
- Ma i to wiele, ale nie zamierzam o nich mówić. – nie chciała kłamać. Mogła powiedzieć jakie zalety miał kiedyś, a nie teraz. Szczerze mówiąc to David zmienił się i to bardzo. Już nie jest wyluzowanym chłopakiem jakiego znała. Teraz jest poważnym mężczyzną. Ale ona wolała go jako chłopaka, z który można było zrobić wszystko o każdej porze dnia i nocy. – A tak à propos to David jest chirurgiem plastycznym, a nie normalnym, więc proszę nie pytajcie się go czy nie mógłby was operować. No chyba, że chcecie poprawić coś w swoim wyglądzie. Ale to dużo kosztuje. A teraz przepraszam, ale idę się napić. – powiedziała odchodząc.
Gdy szła do stołu z napojami zobaczyła wianuszek kobiet otaczający jej męża. Była zazdrosna i to cholernie zazdrosna. Za każdym razem gdy tańczył z nową dziewczyną jej złość była jeszcze większa. Nawet jak tańczył z Martą była wściekła. Do tej pory nie poprosił jej ani razu do tańca. Nie powinna go rozbierać w pokoju to by ją poprosił!!! Zawsze musi coś zepsuć!!! Zła wzięła butelkę piwa i zaczęła pić. Na domiar złego przypałętał się Matt. Dlaczego faceci nie rozumieją słowa „nie”? Klaudia mówiła mu tysiące razy nie, a on nigdy jej nie słuchał, wiedział swoje, a ona musi się z nim mordować. Myślała, że po przyjeździe Davida się uspokoi ale jak widać nawet jej mąż mu nie przeszkadza!!!
- Cześć ślicznotko. Dawno się nie widzieliśmy. – uśmiechnął się do niej.
- Matt czego znowu chcesz? – zapytała zła.
- Porozmawiać z przyjaciółką, a może kimś więcej?
- Matt znowu zaczynasz? Przecież wiesz, że ja mam męża. I nawet jest tutaj w mieście.
- Tak tylko, że jakoś się tobą nie interesuje. Tańczy z innymi, rozmawia, a z tobą nie zamienił nawet jednego słowa od przyjście. – zauważył.
- Przeżywamy dość trudny okres. Nasze małżeństwo jak każde ma wzloty i upadki.
- To może podczas tego „upadku” dasz szansę mnie? Już tak długo na to czekam.
- Matt my do siebie nawet nie pasujemy. – powiedziała pijąc kolejne piwo.
- A nie słyszałaś, że przeciwności się przyciągają? – zapytał zadowolony.
- Tak jest tylko w telenowelach i głupich przysłowiach. Przepraszam cię ale możemy być co najwyżej przyjaciółmi.
- Nie zmienisz zdania? – zapytał.
- Przykro mi ale nie. Na razie nie.
- W takim razie gdybyś je zmieniła to daj mi znać, będę czekał. – powiedział biorąc piwo. W tym momencie podszedł do nich David.
- Klaudia kochanie czego ten pan od ciebie chce? – zapytał.
- Jestem Matt, a nie żadne pan. – podał mu rękę.
- David. – powiedział piorunując go wzrokiem. – Czego chcesz od mojej żony?
- Właśnie o tobie rozmawialiśmy. – powiedział zadowolony.
- Tak a niby o czym konkretnie?
- Mówiłam, że jesteś chirurgiem plastycznym – skłamała.
- Właśnie – uśmiechnął się Matt.
- Aha. – zmierzył swojego „przeciwnika” wzrokiem. – Kochanie zatańczymy? – zapytał David Klaudię.
- Z przyjemnością. – powiedziała. W końcu nadszedł jej czas. Z uśmiechem na ustach szła z nim na parki.

Odcinek idiotyczny mówiłam, że tak będzie

Przepraszam za jakiekolwiek błędy, ale baterie w klawiaturze mi siadają i czasami nie załapuje, a ja nie mam sił na poprawianie

KaeMWu · Wysłany: 23:45:54 20-06-09 Temat postu:

Czyżby David poczuł ukłucie zazdrości?

Lost Princess · Wysłany: 13:31:01 21-06-09 Temat postu:

Też mi się coś tak zdaje

Nareszcie mądrzeje

Już widze ich taniec taki wolny i romantyczny

[nie zawiedz mnie]
Później besso i wspólna sypialnia

No dobra poniosło mnie troche ale byłabym bardzo happy jak by się tak stało

Czekam na nowy odcinek

Bebe · Wysłany: 17:45:26 21-06-09 Temat postu:

Dziękuje za komentarze :*
Odcinek miał być dziś ale zaczęłam oglądać filmy na komputerze i tak jakoś nie mam chęci na pisanie