Telenowele

Aberracja · Wysłany: 12:22:37 24-06-15 Temat postu:

Może i się maskuje, ale przecież tak naprawdę chyba nie musi

Nie wprowadzaj mi tu teraz chaosu

staram się coś rozumieć! haha
Tak, tak. Plany są wielkie, potężne - ale tak naprawdę mogę mieć tylko nadzieję, że te trzy części będą razem hulać

haha - na razie się tworzą i idzie nieźle

Może Ci się nawet spodoba:)
Serdecznie zapraszam w takim razie.
Pozdrawiam ciepło,
Madzia.

BlueSky · Wysłany: 18:00:00 24-06-15 Temat postu:

Oczywiście, że nie musi, ale może chce się maskować

Aberracja · Wysłany: 14:48:58 27-06-15 Temat postu:

No to zobaczymy

Czekam na ciąg dalszy!!

BlueSky · Wysłany: 22:33:32 27-06-15 Temat postu:

~~~ 6 ~~~
Są takie zbiegi okoliczności, które przypominają wyrafinowany plan.

Kiedy Lorena wyszła ze szpitala, ruszyła na parking. Gdy podeszła do samochodu, stanęła jak wryta, widząc przy nim zarys jakieś postaci.
- Cześć – powiedział Rafael.
Zmusiła się by nie ulec panice, ponieważ widok Rafaela bardzo ją zdenerwował.
- Czego chcesz ode mnie? – spytała opryskliwie.
- Musimy porozmawiać.
- Myślałam, że ostatnim razem powiedziałeś już wszystko.
- I dlatego musimy porozmawiać. Chcę cię przeprosić. Naprawdę myślałem, że mam szansę – stwierdził. – I gdybyś nie odtrąciła mnie tak stanowczo to nie puściłyby mi nerwy.
- Twoje przeprosiny są żałosne. To naprawdę nie ma sensu… – urwała.
Rafael zrobił krok w jej stronę.
- Powiedz mi, było warto?
- Dość! – krzyknęła.
Rafael otworzył usta by coś powiedzieć, ale odwrócił głowę na dźwięk męskiego głosu.
- Słyszałeś, co powiedziała?
- A ty kim jesteś? – spytał Rafael.
- Nieznajomym przechodniem, który radzi abyś wsiadł do samochodu i odjechał – odparł Santiago tonem nieznoszącym sprzeciwu.
- Teraz dam ci spokój, ale to nie koniec – stwierdził Rafael odchodząc.
- Dziękuje za pomoc. Gdyby nie pan to nie wiem, co bym zrobiła – powiedziała Lorena i ciężko westchnęła.
- Następnym razem proszę najpierw myśleć, a potem działać – podsumował Santiago.
Lorena powstrzymała się przed ciętą ripostą. Mimo wszystko była mu wdzięczna, że się pojawił, ponieważ przez chwilę bała się Rafaela.
- Będę o tym pamiętać – powiedziała i wsiadła do samochodu.
***

Alejandra z westchnieniem zamknęła skórzaną aktówkę w kolorze ecru i udała się na samotny lunch. Miała zamiar kogoś zaprosić, ale gdy tylko zebranie się skończyło, wszyscy się nagle gdzieś rozbiegli. Nie miała o to żalu. Wychodzenie z kryzysu to długi i bolesny proces.
Co dziwne, zdała sobie sprawę, że praca stanowi dla niej w tym wszystkim swego rodzaju osłodę.
Po drodze wstąpiła jeszcze do swojego gabinetu i zostawiła aktówkę.
Szybkim krokiem przeszła przez korytarz i podeszła do windy. Zdecydowanym ruchem nacisnęła guzik przywołania. I nagle znieruchomiała. Wszędzie rozpoznałaby ten głos. Mimowolnie się odwróciła i wtedy go dostrzegła.
Bruno miał w głowie zamęt. Podejmował śmiałe wyzwania. Wiedział, jak wyprzedzić i pokonać konkurencję, ale…
Do cholery!
Musi być rozsądny. Musi wykonać określone zadanie i nic nie powinno go rozpraszać.
- Zaraz będę – powiedział i się rozłączył, a następnie wcisnął telefon do kieszeni czarnej dopasowanej marynarki.
Ruszył w stronę windy i nagle ją zobaczył.
Nie wyglądała na zadowoloną. Spiorunowała go wzrokiem, po czym delikatnie zmarszczyła nosek, jakby nagle poczuła jakiś smród. A następnie weszła do windy i błyskawicznie nacisnęła guzik przyśpieszający zamykanie drzwi.

Aberracja · Wysłany: 21:59:08 28-06-15 Temat postu:

Przeczytałam, przeczytałam i tak się zastanawiam...
Niby rozdziały nieco dłuższe...
Niby wszystko co napisałaś zrozumiałam...
Ale to wciąż za mało, za mało!
Także, czekam na więcej.

PS: nie wiem czemu, ale Bruno jakoś mnie przyciąga. O.o Mam nadzieję, więc, że będzie dużo o nim!
Pozdrawiam!

BlueSky · Wysłany: 17:28:17 29-06-15 Temat postu:

Postaram się aby odcinki były jeszcze dłuższe - ale nic nie obiecuję

A jeśli chodzi o Bruna to możesz być spokojna - on jest filarem tej historii więc będzie go dużo. I sama jestem ciekawa tego, co Cię tak do niego przyciąga

BlueSky · Wysłany: 20:11:00 18-07-15 Temat postu:

Przepraszam, że tak długo czekacie na nowy odcinek - obiecuję, że coś dodam w przyszłym tygodniu

BlueSky · Wysłany: 21:37:02 19-07-15 Temat postu:

~~~ 7 ~~~
To nasze wybory ukazują, kim naprawdę jesteśmy, o wiele bardziej niż nasze zdolności.

Aurora pochyliła głowę i z całej siły zacisnęła powieki. Nie zamierzała wyglądać przez okno i wypatrywać skąpanego w słońcu kurortu, otoczonego szmaragdowymi wodami Morza Egejskiego – skrawka lądu rosnącego z każdą sekundą, w miarę jak samolot wytracał wysokość. Nie chciała patrzeć, jak ukazują się złote obramowania plaż oraz zawiłe rysunki licznych zatok.
Przez trzy lata próbowała wymazać z pamięci ten kurort i wszystko, co się w nim wydarzyło. Trzy bezbarwne lata.
Znów była w Bodrum. Kiedyś myślała, że odnalazła tutaj swój raj na ziemi. Ale ten raj okazał się piekłem.
Wyjrzała przez okno i spojrzała na mężczyznę, który właśnie wysiadł z samochodu.
Javier.
Tamtego dnia, gdy naprawdę go potrzebowała był nieosiągalny. A teraz, kiedy nie chciała go widzieć, zjawił się nieproszony.
Zacisnęła usta, które nagle zaczęły drżeć.
***

Bruno wjechał na podjazd i minął parking dla klientów.
Był dumny z tego, że jest spadkobiercą tak potężnego dziedzictwa. Choć przysporzył rodzicom wielu trosk, miał prawo czuć się pełnoprawnym członkiem tej rodziny. Wiedział, że zawsze będzie uważany za człowieka nieodpowiedzialnego, więc dowiódł swojej wartości ciężką pracą. Firma stała się potężną korporacją o globalnym zasięgu.
Ale..
Zdawał sobie jednak sprawę z tego, że w ostatnim okresie, jego ojciec zbyt intensywnie koncentruje się na przejęciu innej firmy. Od wielu miesięcy nie mówił o niczym innym.
Niech to!
To on przyczynił się do upadku firmy „Casa Blanca”.

Aberracja · Wysłany: 22:51:46 21-07-15 Temat postu:

No i proszę

jest i ciąg dalszy

Cóż ten ojciec nawyrabiał? Czuję, że wszystko co negatywne i tak skupi się głównie na moim ulubieńcu.

sliowj · Wysłany: 11:04:27 22-07-15 Temat postu:

Wyborna telenowela.

BlueSky · Wysłany: 22:25:37 22-07-15 Temat postu:

Aberracja... masz rację - za czyny ojca będzie musiał zapłacić Bruno - chociaż (nieświadomie) pomógł ojcu w przejęciu firmy.

Aberracja · Wysłany: 23:42:35 22-07-15 Temat postu:

Biedaczysko

No nic

czekam na ciąg dalszy, a ten wątek chyba ciekawi mnie najbardziej

BlueSky · Wysłany: 23:23:14 24-07-15 Temat postu:

Tak się zastanawiam nad tym, za co tak lubisz Bruna

BlueSky · Wysłany: 18:50:39 25-07-15 Temat postu:

~~~ 8 ~~~
O losie człowieka decyduje człowiek.

- Proszę mi wyjaśnić, w jakim celu mój dziadek sporządził ten niedorzeczny testament – powiedziała Elisa głosem, który zmroził adwokata.
Antonio Ramirez zmarszczył brwi. Przestrzegał swojego klienta przed następstwami tak kontrowersyjnego zapisu. Ale jego wieloletni przyjaciel uśmiechnął się tylko.
- Czas, byś nauczyła się, że w życiu miewamy do czynienia z sytuacjami poza naszą kontrolą – odparł.
Twarde spojrzenie zimnych, brązowych oczu Elisy sprawiło, iż przestał docierać do jego uszu nawet znajomy szum uliczny.
- Eduardo nie zwierzał mi się w takich sprawach – dodał po chwili.
- Czyli nie podał żadnej przyczyny, z powodu której mój los zależy od Marcela Roblesa? – spytała i spojrzała na leżący przed nią dokument.
Rozgoryczenie w głosie Elisy rozdrażniło Antonia, ale powstrzymał się od komentarza. Marcelo był osobą bardzo ważną w życiu jego przyjaciela. Na tyle ważną, że Eduardo dołożył wszelkich starań by niczego nie zabrakło mu w życiu.
- Nie chciał o tym rozmawiać. Rozumiem, że to dla ciebie szok i ostrzegałem twojego dziadka przed tym, iż ten dziwaczny zapis wywoła burzę, ale…
Elisa powstrzymała gniew. Nie powinna winić adwokata za to, że nie przeciwdziałał skandalicznemu zapisowi. Jej dziadek nie słuchał rad. A jeśli coś sobie postanowił, to nikt nie był w stanie go od tego odwieść.
- On nie chciał słuchać – dokończyła za niego. – Kiedy spisał ten testament?
- Rok temu.
- Czyli po tym jak wyjechałam – stwierdziła i wstała, nie odrywając spojrzenia od Antonia.
***

Santiago spojrzał w prawo i zobaczył swojego przyjaciela, który miał na sobie ciemnobrązową skórzaną kurtkę motocyklową, jasnoniebieski podkoszulek i kremowe jeansy. Zazdrościł mu. Też wolałby wygodne jeansy niż garnitur i krawat, ale jego zawód ma swoje wymagania.
- Dziękuje, że znalazłeś czas na spotkanie – powiedział Bruno.
- Oby sprawa była tego warta – odparł Santiago z uśmiechem. – Mam za sobą ciężki dyżur w szpitalu.
- To ważne – stwierdził Bruno, zdejmując okulary przeciwsłoneczne.
Obaj skierowali się do małej kawiarni tuż za rogiem.

Stokrotka* · Wysłany: 19:05:21 25-07-15 Temat postu:

Czyli i Bruno jest bogaty

ciekawe, równie ciekawe wydaję mi się czemu dziadek Elisy umieścił Marcela w testamencie - no, a na razie odpowiedzi nie ma, więc pisz kolejny rozdział