Telenowele

Carlisle Ott · Wysłany: 7:41:50 08-05-09 Temat postu:

Super prolog

Od razu widzę, że główna bohaterka jest zabawną postacią i będę ją lubił

Skoro będziesz czytać telenowele swoich czytelników, to ja zaproszę na swoją telenowelę Rowland Heights (link w podpisie)... Tam również grają Hilarie i Justin

Ligia · Wysłany: 11:14:12 08-05-09 Temat postu:

Bardzo fajny pomysł... Erica na pewno będzie bardzo zwariowaną nianią i będzie w nią dużo śmiesznych scenek. Trochę przypomina mi to "Nianię", ale tylko trochę. Widać, ze tela będzie inna. Masz bardzo ładny styl pisania. Na pewno będę czytać. Pozdrawiam ;*

Mary Rose · Wysłany: 16:09:42 08-05-09 Temat postu:

Dzięki wszystkim

Jak już wspominałam, teraz mam "gorący okres", ale już od piątku startuję i z czytaniem, i z pisaniem, a raczej wklejaniem tego, co już stworzyłam.
Pozdrawiam!

Bebe · Wysłany: 18:04:21 08-05-09 Temat postu:

To ja czekam

Żaba · Wysłany: 14:02:30 09-05-09 Temat postu:

Bardzo fajny i ciekawy pomysł ;D Napewno będę czytać.. Główna bohaterka po prologu wydaje się bardzo zwariowaną osobą... No to ja czekam na odcinek

mili~*~ · Wysłany: 16:28:09 09-05-09 Temat postu:

Dobra słońce kiedy ten odcinek :pp no czekam czekjam

Bo prolog cudny

Mary Rose · Wysłany: 14:21:03 15-05-09 Temat postu:

Witam!
Oto obiecany pierwszy odcinek

Mam nadzieję, że przebrniecie przez niego, początki bywają w końcu nudne.
Teraz mam sporo wolnego czasu, więc już od jutra zabieram się za wasze telki.
Miłego czytania!

ODCINEK 1 - "Miasto Aniołów czeka"

Kevin siedział w swoim biurze i próbował skupić się na robocie papierkowej, ale mu nie wychodziło. Na krześle naprzeciwko niego siedział Charlie, najlepszy przyjaciel, który cichutko pogwizdywał motyw przewodni ze "Słonecznego patrolu". Od jakiegoś czasu był bezrobotny i często przebywał w pracy przyjaciela, nie wiedząc, co ze sobą zrobić.
- Wiesz, że z tym wywaleniem cię za drzwi mówiłem serio? - Kevin zaczął w końcu rozmowę, widząc, że jego przyjaciel nie zamierza kończyć.
- Chcesz mnie wywalić za gwizdanie? Stary, od tej ciszy aż mnie uszy bolały, musiałem jakoś ją zagłuszyć...
- Musisz to robić akurat, kiedy próbuję się skupić? Jeśli przeszkadza ci cisza, to idź w jakieś przeludnione miejsce, wtedy może za nią zatęsknisz.
- Nie powiesz mi chyba, że nie lubisz "Słonecznego patrolu"! - Charlie uniósł się, a widząc znaczące spojrzenie przyjaciela, spoważniał. - Wiesz, że robię z siebie durnia, żeby podnieść cię na duchu. Od twojego rozwodu ani razu nie byliśmy porządnie się zabawić.
- Charlie, nie doceniasz się. Durnia robiłeś z siebie na długo przed rozwodem. - Kevin przywołał na twarz uśmiech, ale oczy nadal pozostawały martwe, bez wyrazu. Od kiedy nakrył żonę z kochankiem, jego życie zmieniło się zupełnie.
Avę poznał, kiedy oboje mieli po osiemnaście lat. Miłość poraziła ich jak gromem, związek pełen namiętności szybko zaowocował narodzinami Julie. Państwo Diamond byli już wtedy małżeństwem i nic nie zapowiadało, że w nie tak dalekim przeciągu czasu coś się zepsuje. Trudno powiedzieć, co skłoniło Avę do zdrady. Prawdą jest, że Kevin stał się pracoholikiem dopiero po rozwodzie.
Charlie głęboko zastanawiał się nad ripostą, ale nic sensownego nie przychodziło mu do głowy. Kiedy w końcu wpadł na pomysł, by dogryźć przyjacielowi, stwierdzając, że mógłby dołączyć do obsady "Słonecznego patrolu", przypomniał sobie, że w kilku odcinkach gościnnie wystąpiła Ava Diamond. Nie chciał rozdrapywać starych ran przyjaciela, więc życzliwie się uśmiechnął.
- Masz rację, nie powinienem ci przeszkadzać. Pójdę do parku... albo do biblioteki... albo do kina... co teraz grają?
Kevin popatrzył na gadatliwego Charlie'go z politowaniem.
- Skoro tak ci się nudzi, możesz odebrać Julie ze szkoły i zająć się nią, dopóki nie wrócę z pracy. Moja mama źle się czuje i...
- Zaraz, zaraz... Dobrze zrozumiałem? Mam odwalić za ciebie obowiązki?
- Nie, proszę po prostu o przysługę.
- Znowu będziesz tu siedział do nocy? - Charlie spojrzał na kumpla spode łba i nie czekając na odpowiedź, którą przecież dobrze znał, wzruszył ramionami i ruszył do wyjścia, jednocześnie zakładając wytartą na rękawach marynarkę. - Pamiętaj, że praca nie jest twoją córką. Ba, wy nawet nie jesteście spokrewnieni!
Kiedy Kevin został w gabinecie sam, zamyślił się. Tylko w pracy nie myślał na okrągło o Avie, kiedy przebywał z Julie w domu, zawsze coś przypominało mu byłą żonę. Potrząsnął głową, jakby chciał dać sobie do zrozumienia, że ma ważniejsze sprawy na głowie niż zamartwianie się. Spojrzał na papiery leżące na biurku i już zamierzał wrócić do pracy, kiedy do biura ponownie wbiegł Charlie.
Oparł się o drzwi, które przed chwilą gwałtownie zamknął i nie przerywając sapania, nerwowo się rozglądał.
- Zapomniałeś czegoś? - zdziwił się Kevin, a jego przyjaciel potrząsnął głową przecząco.
- Potrzebuję kryjówki! I to już!
- Kryjówki? Ktoś cię goni?
- Twoja matka... ona... jest na dole... A mówiłeś, że źle się czuje!
- Najwidoczniej już jej lepiej. Ale dlaczego chcesz się przed nią kryć?
- Przy każdej okazji podszczypuje mój tyłek i nazywa mnie... - Charlie ściszył głos, jakby wstydził się ostatniego słowa - ... słodziutki.
Kevin roześmiał się szczerze, po raz pierwszy od dawna.
- Najwyraźniej Julie nie jest jedyną przedstawicielką płci przeciwnej, która cię uwielbia.
- To nie jest śmieszne, a twój nagły nawrót poczucia humoru jest nie na miej... - Charlie nie zdążył dokończyć zdania, bo drzwi otworzyły się i stanęła w nich Wanda Diamond. Pocałowała syna w policzek na przywitanie i zwróciła się w stronę jego najlepszego przyjaciela.
- Czy mi się wydawało, czy ty przede mną uciekałeś, słodziutki?
Charlie aż podskoczył, kiedy dłoń starszej kobiety musnęła okolice jego lędźwi i najwidoczniej kierowała się w dół.
- To ja już pójdę odebrać Julie... Na razie, Kevin. Do widzenia!
Wybiegając, Charlie wzniecił podmuch powietrza, który owionął pozostałych w biurze. Uśmiech zniknął z twarzy Kevina, który zmarszczył brwi.
- Masz do mnie jakąś sprawę, mamo? Skoro źle się czujesz, mogłaś zadzwonić, a ja...
- Przyjechałbyś do mnie? Prędzej bym umarła, czekając.
- Nie mów tak, to nieprawda.
- Czyżby? - Wanda złapała twarz syna w dłonie i pogłaskała ją delikatnie. - Zresztą, nieważne. Już niedługo przestaniesz się zamartwiać...

Rikki, nie zważając na przechodniów, mknęła na rolkach przez promenadę wzdłuż wybrzeża. Chwilami mało brakowało, by na kogoś wpadła, a wtedy z życzliwym uśmiechem rzucała przez ramię niewinne "przepraszam". Kochała kalifornijskie słońce i powietrze. Nie mogła sobie przypomnieć, w jaki sposób przez osiemnaście lat swojego życia wytrzymała w Kansas? Teraz była niezależna, od siedmiu lat mieszkała w Santa Monica i... wreszcie była szczęśliwa. Czegoś jednak jej brakowało. Chciała robić karierę, zostać kimś, zarobić miliony... Rozmyślania przerwało jej nagłe zachwianie równowagi. Nie zauważyła małego chłopca, a kiedy próbowała go ominąć, wpadła na kontener na śmieci i przewróciła się, zdzierając sobie dłonie.
- Cholera jasna! - krzyknęła na głos, a dwie starsze kobiety spojrzały na nią krzywo. - No co? Narażałam życie dla tego dzieciaka!
Około dziesięcioletni malec stał nadal na środku promenady i zajadając loda w waflu z zaciekawieniem obserwował leżącą na ziemi dziewczynę.
- Jak ja nie znoszę dzieci... - wydusiła przez zęby Rikki i postarała się zrobić dobrą minę do złej gry, gdyż z rolkami na nogach nie mogła się podnieść do pionu. - Mógłbyś mi pomóc, mały? - spytała najmilszym z możliwych tonów i uśmiechnęła się słodko, wyciągając w górę dłoń.
Chłopak dokończył loda, wytarł ręką usta, wokół których czekolada zaznaczyła brązową plamę i odezwał się grubym basem, który zupełnie nie pasował do jego drobnej postury i wieku.
- Nie jestem mały. A ty masz coś na czole.
Rikki z niedowierzeniem odprowadziła wzrokiem chłopaka, który uniósł się dumą i zamiast pomóc kobiecie w potrzebie, oddalił się w stronę budki z lodami. Kiedy doszła do siebie, dłonią przejechała po czole i stwierdziła, że rzeczywiście coś się do niego przykleiło.
- O, ironio! - westchnęła sama do siebie, czytając nagłówek na niewielkiej ulotce, który brzmiał: "Już teraz jedź do Los Angeles!"...

Carlisle Ott · Wysłany: 14:51:14 15-05-09 Temat postu:

No to czekała mnie po powrocie ze szkoły miła niespodzianka w postaci odcinka

Absolutnie się nie zawiodłem - tak jak podejrzewałem historia jest ciekawa i zabawna... Na myśl o Wandzie szczypiącej Charlie'ego w tyłek albo Rikki leżącej koło kontenera uśmiech od razu "wskakiwał mi na usta"

Fajnie piszesz, telkę czyta się łatwo i przyjemnie

Pozdrawiam

mili~*~ · Wysłany: 21:17:49 15-05-09 Temat postu:

No no no

Rikki nie przepada za dziećmi??

Ogólnie ciekawy odcinek

Charlie jest pozytywny

Niexle nieźle

Bardzo fajnie piszesz:D

Ligia · Wysłany: 11:13:27 16-05-09 Temat postu:

Charlie to śmieszny człowiek. Najpierw to jego nucenie "Słonecznego patrolu" a później ucieczka przed Wandą. Zdziwiło mnie, ze Riki nie lubi dzieci. Więc jakim cudem zostanie nianią? Bardzo podoba mi się twój styl pisania.
Czekam na kolejny odcinek i pozdrawiam ;*

Sylwia94 · Wysłany: 17:46:00 16-05-09 Temat postu:

Super odcinek! Bardzo ciekawie piszesz

Poza tym podoba mi się obsada. Może dlatego, że szczerze mówiąc nikogo z niej nie znam. Ale przynajmniej aktorzy nie są oklepani i pojawiło się dużo nowych (przynajmniej dla mnie) twarzy

Charlie od razu wzbudził moją sympatię, jest zabawnym chłopakiem, pełnym humoru. Za to Kevin po zdradzie żony najwyraźniej ucieka w wir pracy, żeby nie myśleć o kobiecie, którą najwyraźniej dalej daży jakimś uczuciem. Zresztą nie sposób szybko zapomnieć o czymś takim jak zdrada. Wanda jakoś nie przypadła mi do gustu, kojarzy mi się z taką typową wredną teściową. Nie wiem, może to tylko takie wrażenie. Rozbawiła mnie ucieczka Charliego w obawie, że Wanda uszczypnie go w tyłek i nazwie słodziutkim

Co do Rikki to podobał mi się prolog. Ona też wydaje się fajną bohaterką. Nie mogę się doczekać jej następnych przygód i w końcu tego, jakie będą jej początki opiekunki

Czekam na new

Pozdrawiam!

Bebe · Wysłany: 22:39:32 18-05-09 Temat postu:

Charlie jak na razie to mój ulubieniec. Chłopak potrafi ludzi rozśmieszać.
No i jeszcze ta babcia Kevina. Słodziutki i szczypanie w tyłek :hahaha: Kobieta jest boska. Ale i tak bardziej lubię "Słodziutkiego".
Jego pomysły są świetne, a rozmowa z kumplem jeszcze lepsza.

Kevin to zapracowany tatuś. Nie ma czasu dla córki. Stara sie nie myśleć o stracie żonie i zagrzebuje się w papierach.
Rikki to fajna osoba. Jej przejażdżka na wrotkach świetna. Aż samej mi się chce wyciągnąć swoje i jeździć. Chyba muszę poszukać.
Nie lubi dzieci to jak ona ma zamiar zostać nianią? No ale dziewczyna chyba lubi wyzwania. Może to będzie jej następna przygoda. Ciągle zastanawiam sie jak to będzie.
Czekam ma następny odcinek.

Mary Rose · Wysłany: 17:19:22 20-05-09 Temat postu:

Dziękuję wam za wszystkie komentarze

Odcinki prawdopodobnie będą ukazywały się raz w tygodniu, chyba, że będzie na nie popyt, to poswięcę mój zapas

Przygotowałam też krótki zwiastun, który niedługo zamieszczę, jeśli tylko szybko ktoś mi pomoże w jego zakończeniu.
Pozdrawiam

Ligia · Wysłany: 17:34:27 20-05-09 Temat postu:

To ja czekam na odcineczek ;)

Bebe · Wysłany: 18:59:47 20-05-09 Temat postu:

Ja też czekam.