Telenowele

Eillen · Wysłany: 14:48:30 28-10-12 Temat postu: Nothing (else) matters - odc. 8

Może będę tego żałować, ale co tam, najwyżej usunę, jak mi nie będzie szło albo jak się nie spodoba

William Conway, po tragicznej śmierci matki, opuszcza rodzinny dom bez słowa i rozpoczyna nowe życie gdzieś na drugim końcu świata. Jako człowiek, który zawsze miał wszystko podstawione pod nos, a jego jedynym zmartwieniem było ścisłe trzymanie się etykiety i protokołu, początkowo nie potrafi się odnaleźć w nowej dla siebie rzeczywistości. Szybko jednak poznaje smak wolności. Bierze z życia pełnymi garściami, z każdym dniem utwierdzając się w przekonaniu, że za żadne skarby świata nie chce wracać do miejsca, które jeszcze niedawno nazywał domem. Wszystko jednak wywraca się do góry nogami, kiedy któregoś dnia w progu jego domu na przedmieściach staje agent służb Jej Królewskiej Mości, oświadczając, że królowa pragnie zobaczyć swego wnuka Wilhelma Andrew Charlesa Conwey–Sinclaira i abdykować na jego rzecz...

Sunshine · Wysłany: 14:50:46 28-10-12 Temat postu:

Pierwsza! Wiesz co myślę, no przecież...

Nie będę się rozpisywać, żeby nie spojlerować, ale najniecierpliwiej czekam na Wayne'a i jego utarczki z sama wiesz kim oraz na pojawienie się Corinne

Eillen · Wysłany: 15:01:07 28-10-12 Temat postu:

Wiedziałam, że mogę na Ciebie liczyć

Dzięki :*
Teraz tylko trzymaj kciuki, żeby mi weny starczyło ;D

Sunshine · Wysłany: 15:05:33 28-10-12 Temat postu:

Będę Cię torturować jak zaczniesz się zaniedbywać

Sobrev · Wysłany: 15:07:57 28-10-12 Temat postu:

Cisze się że wstawiłaś. Widziałam twój pomysł w przed premierach i bardzo się cieszę że wstawiłaś.
Życzę dużo weny

Eillen · Wysłany: 15:08:30 28-10-12 Temat postu:

Znaczy się mam się bać?
Ale jak nie będzie innych chętnych do czytania, to równie dobrze mogę Ci moje wypocinki na gg podsyłać

mina107 · Wysłany: 15:43:19 28-10-12 Temat postu:

Ja też czytam...
Super pomysł i obsada chociaż przyznam że brakuje mi Iana

Eillen · Wysłany: 15:49:51 28-10-12 Temat postu:

No a ja właśnie walczę z tym, by nie obsadzać go już w każdym opowiadniu

Mam go wszędzie - czas na zmiany ^^

Kenaya · Wysłany: 15:50:41 28-10-12 Temat postu:

Wchodzę sobie a tu proszę

kolejny fantastyczny pomysł

Zapowiada się świetnie

tym bardziej, że to historia trochę inna od pozostałych. Królewskie progi, wielki świat i miłość jak mniemam w międzyczasie

Znasz moje zdanie co do każdego Twojego opowiadania

Będę czytać na pewno - to nie ulega akurat wątpliwości i mam nadzieję, że jednak nie będziesz miała okazji do tego, żeby rezygnować z pisania tej historii

Czekam na jakiś pierwszy odcinek i trzymam kciuki

mina107 · Wysłany: 15:53:22 28-10-12 Temat postu:

Sunshine · Wysłany: 15:56:33 28-10-12 Temat postu:

Bój się, bój :* Domagam się odcinka

Eillen · Wysłany: 15:59:31 28-10-12 Temat postu:

Madziu, ja też mam nadzieję, że jednak uda mi się to doprowadzić do końca

Mina, niczego nie mogę w kwestii umieszczenia tu Iana obiecać.

Tymczasem, żeby już nie przedłużać zapraszam na pierwszy odcinek

Odcinek 1.

Siedział wciśnięty w oparcie starego fotela, obracając w palcach coś, co było zaledwie tandetnym substytutem obrączki – symbolu miłości i oddania się bez reszty drugiemu człowiekowi. W tym przypadku miłości czysto fizycznej i oddania wyłącznie własnego ciała. Kilka dni w Las Vegas wystarczyło, by zrobił najgłupszą rzecz w życiu. Owszem, spędzili ze sobą kilka upojnych nocy, ale czy to był powód by od razu brać ślub?
– Coś ty najlepszego zrobił, Williamie Conway? – mruknął do siebie, zamykając obrączkę w dłoni. Nie spodziewał się, że stworzą szczęśliwą rodzinę i będą żyli długo i szczęśliwie, a raczej, że – przy dobrym wietrze – po kilku kolejnych dniach, oboje zgodnie podpiszą papiery rozwodowe i rozejdą się jak cywilizowani ludzie. Tymczasem panna młoda zniknęła bez słowa zaraz po nocy poślubnej. I z wielu powodów nie było mu to na rękę. Najgorsze jednak było w tym wszystkim to, że nie był nawet pewien, jak nazywała się wybranka jego serca, a to właśnie ona skonfiskowała akt ślubu, wciskając go to swojej małej, błyszczącej torebki. Nie wiedział więc nawet gdzie, i kogo w ogóle powinien szukać, żeby spróbować to jakoś odkręcić i nie robiąc przy tym szumu i międzynarodowej afery.
– Znowu o niej myślisz? – dobiegł go głos przyjaciela. Mężczyzny, który przygarnął go pod swój dach, pokazał prawdziwe życie i nauczył cieszyć się chwilą. – Naprawdę nie masz innych problemów? – mruknął, stawiając na podłodze kolejny olbrzymi karton i chwytając się pod boki wlepił w niego swoje świdrujące spojrzenie, ściągając policzki do środka. Wyglądał przy tym jak znienawidzony belfer, który przyłapał właśnie swego ucznia na jakimś karygodnym zachowaniu.
– To nie jest takie proste – mruknął Will pod nosem.
– A mnie się wydaje, że jest. Wiem, że zostałeś wychowany inaczej i pewnie nigdy nawet nie przeszła ci przez głowę myśl o szybkim ślubie w Vegas, w dodatku z zupełnie przypadkowo poznaną kobietą, ale zapewniam cię, że to nic takiego. W życiu trzeba spróbować wszystkiego. To tylko kawałek papieru – zakończył, uśmiechając się tajemniczo.
– Ale to nie znaczy… nieważne i tak nie zrozumiesz – jęknął zrezygnowany. Nie chciał nawet myśleć, co się stanie, gdy jakimś cudem wiadomość o jego ślubie w Vegas, dostanie się do mediów. I dotrze do jego konserwatywnej rodziny.
Wayne nabrał powietrza w płuca i popatrzył na swojego współlokatora z politowaniem. Nie rozumiał go, a ich światopoglądy skrajnie się różniły. Kiedy go poznał nie sądził, że zrodzi się z tego prawdziwa męska przyjaźń, a jednak tak właśnie się stało.
– Może ruszysz swój zacny tyłek i pomożesz mi trochę, hę? – zagadnął po chwili. – Przynajmniej przestaniesz myśleć o głupotach.
Will przewrócił oczami i leniwie podniósł się z fotela, wsuwając obrączkę do kieszeni swoich ciemnych jeansów.
– Poza tym – zaczął Wayne, gdy wyszli na podjazd – chciałem ci przypomnieć, że to moje życie wywróciło się do góry nogami. To ja z dnia na dzień dowiedziałem się, że jestem ojcem, a teraz, na domiar złego, moja córeczka, postanowiła ze mną zamieszkać. – Will uśmiechnął się pod nosem. Znając Wayne’a i jego styl życia już dość dobrze, dziwił się, że do jego drzwi zapukała na razie tylko jedna jego latorośl. Dorosła, piękna i z charakterkiem. – Postaw się w mojej sytuacji, a zrozumiesz, że to dopiero jest problem, a nie jakaś tam panna z Vegas, która wyszła za ciebie, bo była na haju, a potem, kiedy oprzytomniała, podkuliła ogon i zniknęła. Ale kobiety tak mają – dodał, podając Willowi karton, który właśnie wyciągnął z bagażnika swojego dużego samochodu. – Bawią się z tobą, wmawiają, że nic od ciebie nie chcą, potem znikają, a po dwudziestu latach dowiadujesz się, że jesteś ojcem – zakończył, uśmiechając się krzywo.
– Ile ty właściwie miałeś lat, gdy… no wiesz… – zagadnął Will, podążając za przyjacielem, który niosąc trzy kartony, jeden na drugim, starał się za wszelką cenę nie stracić równowagi. Wayne nigdy nie chwalił się tym, co ma wpisane w metryce, a Willa nigdy wcześniej specjalnie to nie interesowało. Wayne Ramsey był ciągle młodym duchem niebieskim ptakiem. Chciał mieć wiele, ale niewielkim kosztem a najlepiej przy zerowym nakładzie własnej pracy i wysiłku. Nie pasował na głowę rodziny, faceta, który ma stałą pracę, zajmuję się domem i dba o bliskich. Był lekkoduchem, który zdawał się nie przejmować niczym ani nikim. Przynajmniej dopóki do jego drzwi, kilka miesięcy temu, nie zapukała urocza, dwudziestojednoletnia Ashley Shilton.
– Wayne? – ponaglił.
– Zdecydowanie za mało, by wziąć na siebie odpowiedzialność za drugiego człowieka… Cholera! – warknął, kiedy ostatni, najmniejszy karton, zsunął się i upadł na schody za jego plecami. – Mam nadzieję, że nie miała tam nic cennego – dodał cicho, zerkając przez ramię na rozwalony karton.
– Owszem, miałam! – rzuciła oskarżycielsko, stając w progu. Obaj momentalnie przenieśli na nią wzrok. Stała tam, niczym dowódca armii, z dłońmi skrzyżowanymi na piersiach i bojową miną. – Jesteś cholerną niezdarą! – fuknęła, a jej ciemne oczy zdawały się ciskać w Wayne’a piorunami.
– Mogłaś sama sobie to nosić! – odgryzł się. – Albo wynająć tragarza. A najlepiej w ogóle nie pojawiać się w moim życiu! Nie mam pieniędzy, majątku, ani niczego innego co mogłoby ci się przydać i nie rozumiem po jaką cholerę tu w ogóle przyjechałaś, nie mówiąc już o pomyśle zamieszkania pod moim dachem! – wyrzucił z siebie na jednym oddechu.
– Nie denerwuj się, tatku – rzuciła słodko, uśmiechając się złośliwie. – Przywykniesz. Kiedyś trzeba wziąć odpowiedzialność za swoje czyny, nie sądzisz?
Wayne wzniósł oczy ku niebu i zmiął w ustach całą wiązankę przekleństw, po czym spojrzał na przyjaciela, który uśmiechnął się do niego litościwie, wzruszając ramionami.
– Do diabła z wami – mruknął i wyminąwszy dziewczynę, wszedł do domu.

***

Powoli podniósł powieki i spojrzał na śpiącą tyłem do niego kobietę. Była idealnym ucieleśnieniem jego dziecięcych wyobrażeń o kobietach. Piękna, seksowna i nienasycona. Ze swoją buźką niewinnej dziewczynki, z łatwością zdobyłaby serce nie tylko jego babki, ale też jej podwładnych. On sam miał do niej ogromną słabość, a teraz, kiedy w końcu zrobił to, na co miał ochotę od momentu, gdy tylko pierwszy raz ją zobaczył, słabość ta stała się jeszcze większa. Problem jednak polegał na tym, że ze względu na swoje pochodzenie i status społeczny, nie mogła liczyć na nic więcej niż bycie nałożnicą przyszłego króla.
– Nałożnica króla – mruknął, by sprawdzić, jak brzmią te słowa wypowiedziane na głos. Odwrócił się na bok i przysunął do niej bliżej, wierzchem dłoni powoli sunąc wzdłuż jej boku, aż do krągłego biodra. Kiedy mruknęła coś pod nosem, uśmiechnął się do siebie i wtulił twarz w jej miękkie, pachnące włosy. Uwielbiał ich zapach. Tak samo jak dotyk jej gorącego, aksamitnego ciała na swoim.
Uśmiechnął się pod nosem, wyobrażając sobie ich razem w królewskiej sypialni.
– Dlaczego nie śpisz? – spytała, zaspanym głosem, odwracając się twarzą w jego stronę.
– Mam ochotę na coś zupełnie innego – wyszeptał jej do ucha zmysłowym głosem, a kiedy zachichotała cicho, wciskając się mocniej plecami w jego idealnie wyrzeźbiony tors, wtulił twarz w zagłębienie między jej szyją a ramieniem, obsypując pocałunkami jej delikatną skórę. Właściwie powinien już wyjść, ale nie mógł się powstrzymać. Zresztą, teraz, kiedy miał w rękawie asa, mógł bez przeszkód korzystać z życia, cierpliwie czekając, aż bomba którą przygotował w końcu wybuchnie, czyniąc wokół spustoszenie i torując mu drogę do tronu.

Sunshine · Wysłany: 16:16:23 28-10-12 Temat postu:

Ja już to komentowałam, ale nie pamiętam czy w przedpremierach czy na gg... Hmm.
W każdym bądź razie uwielbiam Wayne'a, o czym oczywiście wiesz

Jego słowne utarczki z córką, mniam... Will nie ma lekko. Jestem bardzo ciekawa, kiedy rozpocznie pogoń za "uciekającą panną młodą", by wszystko uregulować i czy pójdzie to po jego myśli... Mam nadzieję, że nie

A ta druga scenka to Julien, prawda? Już mianuje się królem? Nie za szybko? Ma chyba przeszkodę do pokonania

Czekam na więcej :*

Eillen · Wysłany: 16:23:22 28-10-12 Temat postu:

Dzięki kochana :* W sumie gdyby nie Ty, to pewnie bym to odłożyła a w końcu zapomniałabym o tym, jak o wielu innych pomysłach... także wiesz - jesteś po części odpowiedzialna za tego "twora"

Sunshine · Wysłany: 16:26:20 28-10-12 Temat postu:

Jak zwykle! Wszystko na mnie

Sama tworzysz takie cuda, ja tylko mówię, żebyś sobie nie myślała, że możesz bezkarnie je porzucać