Telenowele

Denisse · Wysłany: 19:45:04 09-09-11 Temat postu:

jak byś chciała się coś poradzić co do niej to daj znać

Rainbowpunch · Wysłany: 19:56:17 09-09-11 Temat postu:

Jasne, w razie czego pomożesz mi w niektórych kwestiach.

Denisse · Wysłany: 19:58:18 09-09-11 Temat postu:

hehe

damy sobie radę

ahh lecisz z odcinkami

i dobrze

Rainbowpunch · Wysłany: 15:57:52 10-09-11 Temat postu:

15 ODCINEK

Delikatnie przyłożyła mu woreczek z kostkami lodu do podbitego oka na co on zaklął pod nosem z bólu.
- Nie zachowuj się jak przedszkolak – powiedziała Dolores z nutką rozbawienia w głosie.
- No to może tak trochę delikatniej? – zapytał z ironią w głosie. – Nawet jeśli mnie nie lubisz to powinnaś być choć trochę bardziej subtelna.
- O subtelności to ty akurat nie mas bladego pojęcia – stwierdziła, odkładając lód na bok. – Zrobić ci makijaż, żeby nie widać było zapuchniętego oka??
- A co ja jestem kobietą, żeby się malować? – zapytał i odsunął się, opierając się i przymykając oczy.
- Nie to nie. Chciałam tylko, żebyś wiedział, że następnym razem nie będę patrzeć jak się bijecie. Przyjdzie dzień kiedy się pozabijacie – powiedziała, grzebiąc w apteczce w poszukiwaniach kropli do oczu. – Ty jesteś jaki jesteś. Agresywny i nieokrzesany. Ale Ricardo nie powinien tak się zachować.
- Jesteśmy braćmi i coś nas jednak łączy – burknął Diego, nie mogąc już słuchać ciągłych narzekań Dolores. Ricardo pół godziny temu wybiegł wściekły z domu. On również nie wyglądał najlepiej po dłuższej bójce, ale Loli nie udało się go zatrzymać. Zaś Diego poddał się pomocy dziewczyny mimo wcześniejszej niechęci.
- Podnieś się – zwróciła się do niego, na co on otworzył oczy i spojrzał na nią.
- Chyba nie masz zamiaru kropić mi tym czymś do oczu? – zapytał, a ona roześmiała się.
- Boisz się? Kto by powiedział – śmiała się, ledwo się powstrzymując. – Ale wierz mi. To wcale nie boli. Przecież to tylko krople. Nie jakaś trucizna. Nawet jeśli nie czuję do ciebie jakiejkolwiek sympatii to nie mam zamiaru cię zabijać. Zaufaj mi – powiedziała już nieco spokojniej na co Diego przytaknął i otworzył oko. Zaś Dolores szybko i sprawnie zakropiła mu oko.
- Chcesz poznać dobroć mojego serca? – zapytał po chwili, gdy dziewczyna pakowała wysypane lekarstwa na stolik do apteczki.
- Obawiam się, że takie coś albo już nie istnieje albo w ogóle nie istniało.
- Nie bądź taka pewna siebie – odpowiedział. – Idź do mojego pokoju. W szufladzie jest kluczyk. Zaś za szafką na ścianie znajdziesz sejf. Otwórz go i tam znajdziesz swoją własność. Tylko mnie nie okradnij, bo mam tam też swoje oszczędności. No i potem odłóż klucz na miejsce i zapomnij, że kiedykolwiek wiedziałaś lub słyszałaś o tej skrytce. Zrozumiano?! – zapytał twardym głosem, a Lola wciąż patrzyła na niego ze zdumieniem.
- A co ty z tego będziesz miał?
- Może kiedyś wyświadczysz mi przysługę. Jak na razie interesuje mnie tylko jedna sprawa i nie mam czasu na potyczkowanie się z tobą. Nawet jeśli zrobiłaś coś złego to nie interesuje mnie to. Bywało, że gorsze rzeczy wychodziły z mojej inicjatywy – powiedział tajemniczo, przypominając sobie o pożarze. Dziewczyna miała ochotę zapytać o jakie rzeczy mu chodziło, ale bała się cokolwiek usłyszeć. – No leć, zanim się rozmyślę! – krzyknął do niej i na jej reakcję długo nie musiał czekać.
***
Z pokoju usłyszała trzask zamykających się drzwi. Carlos wyszedł godzinę temu i prawdopodobnie teraz i Carmen opuściła dom. Sara więc nacisnęła klamkę wychodząc na korytarz. Było cicho i pusto. Dopiero po chwili w korytarzu pojawiła się służąca – Barbara patrząc na swoją panią krzywym wzrokiem.
- Co się tak gapisz? – odburknęła Sara nie mogąc znieść karcącego spojrzenia. – Wszyscy już opuścili dom? Moja siostra też wyszła?
- Tak. Jestem tylko ja i pani – powiedziała spokojnym głosem. – I mimo, że jestem tu tylko służącą to nie pozwolę, żeby znów pani przegrzebywała nie swoje rzeczy. Jestem szanowana w tym domu i byłam nianią pani męża. Zna mnie od wieków i jestem pewna, że to do mnie ma większe zaufanie.
- Do zwykłej służącej? – zapytała z kpiną. – Nie sądzę – pokręciła głową i zwróciła się w kierunku schodów, jednak została zatrzymana przez głos Barbary, która pojawiła się zaraz obok niej.
- Jeśli pani nie powie prawdy to będę zmuszona sama to zrobić. Mam za czystą duszę by brudzić sobie ją cudzymi sekretami, a raczej okrucieństwami.
- A co? Chcesz może umrzeć z czystym sumieniem? – zaśmiała się, spoglądając na Barbarę, która patrzyła na nią wciąż wrogim wzrokiem.
- Tak. I nie chcę, żeby ktokolwiek okłamywał mojego szefa, którego sobie cenię. Tak samo okłamuje pani swoją siostrę, która jest dobrą dziewczyną.
- Nie mam czasu na pogawędkę z tobą. Wiedz tylko, że nie mam zamiaru nic nikomu mówić. Carlos będzie żył w nieświadomości, a tym bardziej moja siostra, która wierz mi, ale nie jest przykładem dobroci. Więc zamilknij na zawsze, albo ja cię uciszę!
- Jak mnie pani powstrzyma?! – warknęła w jej stronę. Sara poczuła wściekłość i nieopisaną złość. Nikt jeszcze takiego pokroju nie zwracał się do niej z taką bezczelnością. W tym momencie nie panowała nad sobą i nie wiedząc co robi popchnęła Barbarę, spychając ją z długich schodów.
- O mój Boże… - jęknęła po chwili patrząc na nieprzytomną kobietą, przy której pojawiła się stróżka krwi. Sara przycisnęła dłoń do ust a jej serce waliło jak opętane. Próbowała szybko się pozbierać i ze strachem pobiegła do swojego pokoju próbując złapać oddech. – To nie moja wina. Ona mnie sprowokowała. Nie zabiłam jej. Sama spadła ze schodów…

Denisse · Wysłany: 16:26:54 10-09-11 Temat postu:

Sara kiler

Co za baba nie znoszę jej

i tylko czekam aż w końcu powinie jej się noga

I wreszcie pojawiła się Lola

hehe

Diego widzę jakieś przebłyski dobrego serduszka miewa

ciekawe tylko na jak długo

Rainbowpunch · Wysłany: 20:10:37 10-09-11 Temat postu:

Aż sama mam wyrzuty sumienia, że Diego ostatnio może wzbudzać sympatię co nie może być w żadnym wypadku!

Obiecuję, że z biegiem czasu nie będzie taki milutki.

Nie prędko jej się nóżka podwinie, ale długo też szczęścia nie będzie miała.

Denisse · Wysłany: 20:30:50 10-09-11 Temat postu:

e tam

haha musiał by zrobić coś na prawdę złego bym go nie lubiła

Rainbowpunch · Wysłany: 20:36:17 10-09-11 Temat postu:

Już zrobił wiele złego

A kto wie czy jeszcze czegoś nie zrobi??

Denisse · Wysłany: 20:39:09 10-09-11 Temat postu:

Rainbowpunch · Wysłany: 20:42:07 10-09-11 Temat postu:

Kto by nie miał do takiego przystojniaka słabości?

Moja słabość pozwala mi wykrzesać z niego troszeńkę dobroci i ludzkości, ale tą słabość będę musiała odstawić na bok

Denisse · Wysłany: 20:50:45 10-09-11 Temat postu:

Rainbowpunch · Wysłany: 20:53:14 10-09-11 Temat postu:

Oj wiem z kim, ale cóż - tak mi się jakoś ułożyło wtedy a planów nie udało by mi się zmienić

Poza tym Diego jest głównym sprawcą podpalenia hacjendy Rodriguez co niesie za sobą jakieś konsekwencje, które prędzej czy później musi ponieść

Sunshine · Wysłany: 20:57:48 11-09-11 Temat postu:

Rainbowpunch · Wysłany: 21:10:32 11-09-11 Temat postu:

Z Sarą jest co najgorzej, ale to co przygotowałam dla niej na kolejne odcinki jest w porównaniu z tym zabójstwem - pikuś. Ale do tego jeszcze długa droga.
No tak, Diego okazał swoją dobroć, ale na jak długo?? Lepiej być czujnym, a już zwłaszcza w przypadku Dolores.
Rubi, Rubi.

Myślę, że o niej już niedługo usłyszy się wiele.

Poza tym szykuje się kilku nowych bohaterów.

I przy następnym odcinku mogę dać mały spojler, jakby był ktoś zainteresowany.

Denisse · Wysłany: 21:12:10 11-09-11 Temat postu: