Telenowele

Lilijka · Wysłany: 13:25:27 17-08-09 Temat postu:

Odcinek 4
Lizz de la Cruz uwielbiała czytać. Głównie powieści science-fiction, ale wszelkie przygodowe i kryminalistyczne również. Stroniła jedynie od typowych romansów - może dlatego, że sama nie miała chłopaka? Właściwie bardziej od chłopaka potrzebowała przyjaciela. Przyjaciela, lub przyjaciółki. Powiernika, kogoś, kto zrozumiałby wrażliwą dziewczynę i z kim mogłaby porozmawiać o wszystkim. Jej przyjaciółką była co prawda Maryna, ale chwilami Lizz czuła, że różnica wieku jest zbyt spora, aby zwierzać się matce ze wszystkiego.
Z rozmyślań wyrwał ją czyjś szorstki głos.
- Jesteś czymś zainteresowana?
- Tak. Czy mógłby mi pan polecić jakąś dobrą książkę o...
Zapewne miłości, mężczyznach i Bóg wie o czym jeszcze!
- ...mitologii skandynawskiej. Dokładniej interesują mnie norweskie podania.
W oczach Benedykta pojawił się błysk. Ta dziewczyna nie jest taka, jak większość rozchichotanych nastolatek w jej wieku! W dodatku interesują ją mity! Z wrażenia wytrzeszczył oczy.
- Oczywiście, coś się znajdzie. I wiesz co? Chodź, sama wybierzesz odpowiedni ezgemplarz! - Po tych słowach bibliotekarz popędził w stronę niedawno czyszczonej półki. Lizz, mile zaskoczona, pobiegła za nim. A słyszała o Benedykcie tyle dziwnych rzeczy! Że niby taki nawiedzony, w dodatku na starość skretyniały? Nic podobnego, już teraz to wiedziała. Maryna nie wiedziała co mówi, opowiadając kiedyś w domu o zdziwaczałym bibliotekarzu, wiecznie ubranym w jakiś stary mundur.
Ale co to? Gdzie on się podział? Lizz wytężała wzrok, aż w końcu go dojrzała. Natychmiast dogoniła nowego znajomego i popatrzyła z zaciekawieniem na półkę, przy której stał.

Victoria nerwowo obracała długopis w rękach. Była w trakcie egzaminu, na który zupełnie zapomniała się nauczyć. Nie mogła liczyć na niczyją pomoc z dwóch względów - po pierwsze, nie miała tu prawdziwych przyjaciół, którzy pomogliby jej bez wahania, a po drugie, po prostu wstydziła się poprosić o pomoc. Na trzydzieści pytań uporała się zaledwie z połową, w dodatku nie miała pewnosci, czy dobrze. Rozpaczliwie rozglądała się po sali.
W podobnej sytuacji znalazła się Christiana, tyle że ona nie miała żadnych dylematów jeśli chodzi o korzystanie z pomocy innych. Siedziała tuż za jakimś mężczyzną, którego nie znała - prawdopodobnie był w innej niż ona grupie. Wysoki brunet, elegancko ubrany. Do nosa Christy dobiegał też zapach jego perfum - jedne z tych, które lubiła najbardziej. Delikatnie kopnęła w krzesło.
- Pytanie piąte, dziesiąte i siedemnaste.
Po chwili otrzymała karteczkę z odpowiedziami. Jednak tajemniczy nieznajomy się nie odwrócił.

- Nie możesz czegoś znaleźć?
Lizz od dłuższego czasu z bezradną miną przewracała kartki.
- Nie... to znaczy tak, chyba powinnam poprosić o jeszcze jedną książkę. Tylko zupełnie nie wiem jak to wyjaśnić...
Benedykt usiadł naprzeciwko dziewczynki i zerknął na stronę, którą założyła. Noc Valborgi. Czytała o nocy, która jemu odebrała jedyne, co naprawdę kochał. Ale dlaczego?
- Interesują cię sabaty czarownic?
- Nniezupełnie - zająknęła się dziewczyna. - Chciałabym poczytać o Złym Czarowniku z Gór. No i o jego wnuczce.
Oczy jej rozmówcy zalśniły dziwnym blaskiem. Było w tym wiele smutku, a jednocześnie... złości, chęci zemsty.
- Czy ja... - zawahała się Lizz - powiedziałam coś nie tak?
- Nie, wybacz mi. Ale z moich ust nie usłyszysz nic dobrego na temat tych dwojga.
- Dlaczego?
Benedykt spojrzał na nią przenikliwym wzrokiem. Właśnie, dlaczego? Czemu by nie podzielić się z kimś tą tragedią, która trapi go już tyle czasu?
- Jesteś za młoda - usłyszał własny głos.
- Mam piętnaście lat.
Piętnaście... dwa lata młodsza od jego... Dość!
- Jeszcze byś się w nocy bała. Zaraz dam ci jakieś książki, w których będą opowiadania o tym... Czarowniku.
- I wnuczce!
Benedykt westchnął ciężko.
- I wnuczce...

monioula · Wysłany: 14:06:16 17-08-09 Temat postu:

Świetny odcinek!
Benedykt jest niezmiernie ciekawą i złożoną postacią, chciałabym usłyszeć jego historię. Ciekawość Lizz nie zna granic i prędzej czy później dowie się tego, czego chce się dowiedzieć

A Christiana jak widać lubi pójść na łatwiznę

Pozdrawiam ;*

BlackFalcon · Wysłany: 17:02:59 17-08-09 Temat postu:

O Christianie nic nie mówie, bo jej nie lubię

.

Rozpiszę się za to o panu bibliotekarzu. I to nie tylko z powodu obsady - uczyniłaś go tak ciekawą postacią, że sam w sobie jest intrygujący. I bardzo Ci dziękuję za tą postać - tylko mi nie pisz, że jesteś podrzędną autorką, albo, że piszesz podrzędne dzieło, bo to nieprawda. Wielokrotnie mówiłam Ci już, że masz talent i to się potwierdza.

Wracając do Benedykta - o tak, jest podobny do mnie - kocha książki i to nie tylko jako przedmioty, nie tylko o nie dba, ale mam wrażenie, że lubi też czytać. I z całą pewnością przeżył wielką tragedię, licząc wiek wyszło mi, że stracił kogoś, kto miał 17 lat. Wpierw pomyślałam o córce, ale ostatnie zdanie dało mi do myślenia - albo stracił wnuczkę (ile on ma lat?), albo córkę - przez wnuczkę Czarownika. Jakkolwiek było, już go bardzo lubię. I mam nadzieję, że odnajdzie szczęście.

Daj newik. Proszę!

.

Lilijka · Wysłany: 17:12:01 17-08-09 Temat postu:

BlackFalcon, nieźle kombinujesz

Pytanie tylko - pomijając, kogo utracił - w jaki sposób?

A newiku nie dam, bo... jeszcze nie powstał

Wczoraj pisałam jakieś strzępki czegoś zupełnie nowego, może wieczorem coś wyskrobię

A co do wieku Benedykta

- tak pomiedzy 40 a 50

BlackFalcon · Wysłany: 17:30:40 17-08-09 Temat postu:

Trochę zwiększ mu wzrost, daj 49 lat i mamy Miguela

.

A co do kombinacji - właśnie zobaczyłam, ile lat ma Solange - przynajmniej według oceny pewnego kierowcy. Na oko osiemnaście. Ludzkie oko może się pomylić o rok, prawda? Aż mnie ciarki przeszły. Czyżby ona...?

Poza tym dziwnie jakoś kojarzy mi się Wnuczka Czarownika z samą Solange - nie wiem, może to złudzenie, ale mam wrażenie, że mają coś wspólnego. Są to dwie różne osoby, bo Benedykt nienawidzi zarówno Czarownika, jak i jego wnuczki, tyle wiem na pewno.

Kombinuję dalej - "Zły" porywa tylko chłopców. Jeśli Solange miała coś wspólnego z Czarownikiem, to by znaczyło, że...I właśnie tu się kończą moje rozważania - może w jakiś sposób porwał i ją i teraz ona z nim współpracuje?

Przez tą historię zaraz poszukam czegoś na temat legend norweskich

. Poważnie. Bo mnie tym zainteresowałaś. Benedykt byłby dumny

.

Lilijka · Wysłany: 17:42:42 17-08-09 Temat postu:

A co jest źle z jego wzrostem?

A, bo wspomniałam kiedyś, że jest średniego wzrostu, tak? (już sama nie pamiętam co piszę, jakbym to w transie robiła

)
Kto powiedział, ze "Zły" (rozumiem, że chodzi o Santiaga

) porywa chłopców?

Według legendy opowiedzianej przez Marynę, porywa Samantha

Ale zaznaczam, że moja historia nie ma nic (no, moze prawie nic - Sam na pewno zrozumiałaby się z wyznawcami Nerthus - bogini płodności

) wspolnego z legendami norweskimi - chyba, ze istnieje podobna, ale to by byla zwykla zbieznosc opowiesci

Santiago i Samantha (aż mnie kusi, żeby powiedzieć coś jeszcze, ale nie mogę

) to tylko i wyłącznie moje wymysły ;D

Chwilami masz bardzo ciekawy tok myślenia, powiedziałabym nawet, że poprawny

Żadna się nie zmartwiła rozpaczliwą sytuacją Victorii?

BlackFalcon · Wysłany: 17:51:26 17-08-09 Temat postu:

Nie jest źle

. Benedykt nie musi być wierną kopią

. Ale tak, o to mi chodziło. A trans - o, mam to samo, jak piszę, słowa mi spływają z palców, jestem jak w transie, a jak mnie ktoś wyrwie, to sie denerwuję, bo muszę odnaleźć skupienie ponownie.

Samantha rozumiałaby się z wyznawcami boginii płodności. W takim razie co, ona porywa chłopców, a Santiago dziewczynki i razem tworzą dzieci zła? Mając plan przejęcia świata? Coś mi się zdaje, że legenda to wstęp do czegoś wielkiego - i nie zapominajmy o prologu...

Zainteresowałaś mnie legendami norweskimi tak w ogóle

.

Żadna

. Nie, żartuję, ja w sumie tak, ale wiem, że sobie jakoś poradzi

.

Lilijka · Wysłany: 18:18:10 17-08-09 Temat postu:

Nie, nie

Chodzi o to, co Wnuczka z nimi robi - pamiętasz, że rodziny odnajdują potem ich ciała pozbawione krwi

Podobnie było z ludźmi, których zagadkę próbowała rozwiązać Benedikte z "SoLL"

Nie wiem, czy to Cię zawiedzie, czy nie, ale planów przejęcia świata tu nie będzie, takich ambicji jak Tan-ghil nie mam

A legend norweskich szczerze mówiąc za bardzo nie znam... tyle, co z książek Margit, i to bardziej mitologia

Skąd w ogóle pomysł, że Santiago porywa dziewczynki?

A propo prologu - kto to według Ciebie był? ;-)

britney · Wysłany: 19:20:01 17-08-09 Temat postu:

Victoria nie przygotowała się do egzaminu. Niedobrze, ale jest jakby przeciwieństwem Christiany, która ma powodzenie i może liczyć na pomoc innych...
Czyżby Benedykt stracił kogoś w Noc Valborgi?
czekam na new!

BlackFalcon · Wysłany: 19:53:50 17-08-09 Temat postu:

Eee, znawca "SoLL" właśnie się przyznaje, że nie pamięta, co było z tym ludźmi

. To znaczy wiem, że takie coś było, ale nie pamiętam, co dokładnie im się działo.

I oczywiście, że pamiętam, co ona z nimi robi. Zupełnie, jak jakiś wampir. Kombinuję dalej...

Wcale mnie nie zawiodłaś i nie zawiedziesz. Każda Twoja historia ma w sobie piękn o i talent. O czymkolwiek by nie była.

Pomysł stąd, że kombinuję, co się stało...o rany! Skąd ja wzięłam, że Benedykt miał dziewczynkę? Znaczy się przecież mógł mieć syna/wnuka płci męskiej (taak, syna płci męskiej, ale żem wymyśliła

. Ale wiesz, o co mi chodzi, prawda?

Prolog...Ciekawe o tyle, że jest to ktoś szczupły, blady, więc automatycznie kojarzący się z jakimś upiorem. A jednocześnie uprzejmy, bo się ukłonił. Mam skojarzenie z Czarownikiem

.

Lilijka · Wysłany: 13:20:47 18-08-09 Temat postu:

BlackFalcon · Wysłany: 16:47:37 18-08-09 Temat postu:

W takim razie muszę sobie odnowić

.

A pomysł, bo gdyby to on był w prologu, to hm...nie wiem, może przez to, że zapłacił uczciwie?

.

ani_romo · Wysłany: 20:55:59 18-08-09 Temat postu:

Prolog świetny, a pierwszy odcinek jeszcze lepszy!

Potrafisz stworzyć ciekawy klimat i te postacie... są fajne

. I mają bardzo oryginalne imiona co niektórzy

. Podoba mi się. Fajnie, że dopiero zaczynasz pisanie. Nie chcę niczego obiecywać, ale być może będę śledzić Twoje poczynania na bieżąco

. Postaram się, przynajmniej na razie..

Lilijka · Wysłany: 21:33:12 19-08-09 Temat postu:

Jak wciąż nie rozumiem, skąd przeświadczenie, że Santiago jest uczciwy

Ani, witam nową Czytelniczkę!

Miło, że wpadłaś, bo widzę, że telka popada w małe zapomnienie

Mam nadzieję, że kolejne odcinki Cię nie zrażą

BlackFalcon · Wysłany: 22:52:24 19-08-09 Temat postu:

Ci dam w zapomnienie! Ja nadal czekam na kolejny odcinek

.