Telenowele

Anna. · Wysłany: 17:01:46 25-03-11 Temat postu:

Mariana

W domu od razu rzucił się na nią Alex i ucałował w policzki

Bożenka · Wysłany: 17:06:00 25-03-11 Temat postu:

Hernan

Obiad przebiegał w miłej rodzinnej atmosferze. Dziewczynki chwaliły się, jak to pomagają przy szyciu ubranek. Chłopcy nie chcieli być gorsi.

A my byliśmy giermkami wuja Hernana - powiedział Max - Wujo był rycerzem i porwał dwie księżniczki. Jedną sprzedaliśmy!

Anna. · Wysłany: 17:17:38 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Roześmiała się a zaraz po Niej Hernan, Caramelo i Rodrigo

Bożenka · Wysłany: 17:19:09 25-03-11 Temat postu:

Hernan

My wzięliśmy okup za księżniczkę - poprawił Maxa - To piraci i rozbójnicy sprzedawali porwane branki.

Anna. · Wysłany: 17:23:08 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Po obiedzie wyszli wszyscy do ogrodu a ona od razu zauważyła piękną altankę i niedaleko niej domek ksieżniczek. - a skad to sie tu wzieło ?

Bożenka · Wysłany: 17:30:17 25-03-11 Temat postu:

Hernan

Patrzył oniemiały na altankę bliźniaczo podobną do tej, w której oświadczał się Marianie. Dopiero teraz przypomniał sobie wesołe błyski w oczach teścia i Rodrigo, gdy prowadzili negocjacje. Podszedł i delikatnie dotknął dłonią oparcia ławeczki.

Jest prawie identyczna - wyszeptał i popatrzył z wdzięcznością po twarzach gości.

Podoba ci się wujku? - spytała Diana - Nam się też wtedy podobało.

Ale to my dostaliśmy jako okup - upierał się Max - Pamiętasz wujku?

Tak, pamiętam. Wszystko dokładnie pamiętam! I bardzo dziękuję! - powiedział i przytulił swoją żonę.

Anna. · Wysłany: 17:35:17 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Ze szczęscia aż się popłakała

Bożenka · Wysłany: 18:59:11 25-03-11 Temat postu:

Hernan

Nie strasz mnie najmilsza - szepnął cicho i patrzył w oczy żony - Chyba nie żałujesz, że się wtedy zgodziłaś?

Anna. · Wysłany: 20:04:59 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Oczywiście, ze nie żałuję. Te łzy są ze szczęścia

Bożenka · Wysłany: 20:08:08 25-03-11 Temat postu:

Hernan

Czule przytulił żonę i pocałował ją. Później zatonął spojrzeniem w jej oczach.

Nie gniewasz się o ten zamek księżniczki? Gdy mama zadzwoniła, że przyjadą, nie potrafiłem się oprzeć - wyszeptał - Chciałem, by dziewczynki miały się gdzie bawić.

Anna. · Wysłany: 20:10:13 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Oczywiście, że nie.

Bożenka · Wysłany: 20:27:12 25-03-11 Temat postu:

Hernan

Podziękowali za przepiękną altankę, która budziła tyle cudownych wspomnień. Później poszli się bawić do pokoiku z klockami. Mariana, Masza i Caramelo, wymknęły się szyć sukienki dla lalek. Obie mamy szykowały się na wyprawę po włóczkę i druty. Ernesto budował skomplikowane mosty a Rodrigo domki dla Alexa i Camilki.

Wujku, czy możemy jechać z babcią na zakupy? - spytały Diana i Megy.

Może jeszcze nie pojechały - odpowiedział i pobiegł z dziewczynkami.

Luciana

Pasmanteria jest dwie ulice stąd - wyjaśniła Marieli - Może się przejdziemy?

A my? My też możemy jechać? - pytały, biegnąc starsze dziewczynki.

Jechać? My idziemy pieszo - powiedziała Mariela.

Oj babciu, ja bym tak bardzo chciała jechać taxi - zaczęła Diana błagalnym tonem.

To może ja was zawiozę? - zaoferował się Hernan.

Wszyscy nas wszędzie wożą - nadąsała się Diana - A ja bym chciała pojechać wynajętą taksówką. Proszę.

No dobrze, skoro nie podobam ci się jako kierowca - zaśmiał się Hernan i zadzwonił po taksówkę. PO kilku minutach były w sklepie. Dziewczynki nie mogły się zdecydować, jakiego koloru mają być sweterki, więc kupiły dużo różnych kolorów. do tego kilka drutów na żyłkach i szydełka.

Gdy wróciły do domu, wszystkie wzięły się za dzierganie. Masza wybrała szydełko, one wolały druty. Po godzinie wszystkie lalki miały sweterki. Do kolacji ich garderoba wzbogaciła się o wełniane szaliczki, czapeczki i bereciki, spodnie i buciki. Najwięcej radości miała Camilka. Aż podskakiwała ze szczęścia, gdy jej lalka dostawała nową bluzeczkę czy szaliczek.

Anna. · Wysłany: 20:46:33 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Uśmiechała sie ciągle. Alex bawił się z Davidkiem i był bardzo zadowolony

Bożenka · Wysłany: 21:03:47 25-03-11 Temat postu:

Hernan

Niestety sobota i niedziela minęły szybko jak cudowny sen. Kolejne tygodnie płynęły spokojnie. Maraina się dobrze czuła i pracowała z Maszą. Tworzyły fantastyczny duet. Mama zajmowała się Alexem, ale gdy ten się stęsknił i biegł do pracowni, Mariana odkładała wszystko i poświęcała uwagę synkowi. Dziecko było takie szczęśliwe.

Po pracy pojechał do firmy i przeglądał plan sporządzony przez Glorię. Vanesa przyniosła kolejne sprawozdania finansowe i uśmiechnęła się radośnie.

Na razie nie mamy żadnych kłopotów finansowych - powiedziała - Spokojnie możemy uruchamiać drugą zmianę. I szykować dwie kolekcje na nadchodzący sezon.

Tak, tylko dziewczyny mają kłopot z uproszczeniem kreacji pani prezes - westchnęła Gloria wchodząc - One są świetnymi krawcowymi. A tu potrzeba projektantki.

To może trzeba kogoś zatrudnić? - podpowiedziała Vanessa.

Nie musicie się martwić, już od miesiąca nowa projektantka szkoli się pod okiem mojej żony - wyjaśnił i dodał z uśmiechem - Ale trzeba sporządzić dla niej umowę o pracę. Tu są jej dane. I mam prośbę dziewczyny. To nastolatka i jest zupełną sierotą, nie ma żadnej rodziny. Mieszka niedaleko firmy, ale proszę, zaopiekujcie się nią.

Oczywiście - wykrzyknęła uradowana Gloria - Zaraz polecę by przygotowano dla niej ten wolny gabinet na pracownię. Ale ona jest nam tu bardzo potrzebna.

Porozmawiam z Marianą - obiecał i pożegnał się. Gdy dotarł do domu było już po kolacji. Masza pojechała do siebie, a Alex spał. Poszedł do sypialni i przytulił Marianę. Już tylko kilka dni dzieliło ją od porodu.

Kochanie, byłem w firmie. Potrzebują projektantki do tej drugiej kolekcji - szepnął - Chyba już czas pozwolić Maszy rozwinąć skrzydła.

Anna. · Wysłany: 21:11:36 25-03-11 Temat postu:

Mariana

Też tak uważam. Nauczyłam ją wszystkiego co powinna wiedzieć i umieć.