Telenowele

moniadip91 · Wysłany: 13:58:06 25-10-16 Temat postu:

O rety... to nie pozostaje nic innego jak tylko współczuć im

moniadip91 · Wysłany: 21:58:25 13-11-16 Temat postu:

Czy można spodziewać się czegoś nowego wkrótce w tym opowiadaniu? Bo ja wciąż czekam na ciąg dalszy opowieści

Eillen · Wysłany: 19:39:46 14-11-16 Temat postu:

Oczywiście, że można Moniś. Przepraszam za ten mega poślizg wszędzie, ale wygląda na to, że obie z Madzią miałyśmy zakręcone dni. Zaraz otwieram plik i może uda się coś wstawić za parę chwil

Eillen · Wysłany: 19:39:47 14-11-16 Temat postu:

dubel

Kenaya · Wysłany: 22:17:23 14-11-16 Temat postu:

______

„Jak się trzymasz?”

______

„To chyba ja powinienem spytać o to ciebie”

______

„Święta to nie jest nasz ulubiony czas w roku, ale trzeba w końcu to zmienić i zrobić krok do przodu. Chyba wreszcie zaczęło to do mnie docierać. Do Ciebie też powinno. Życie jest za krótkie, by tracić czas na rozgrzebywanie przeszłości.”

______

O mnie nie musisz się martwić. Wesołych świąt, mimo wszystko i na przekór wszystkiemu

______

„Jesteś dla mnie jak brat i to się nigdy nie zmieni, więc przykro mi, ale będę się martwił i suszył Ci głowę do usranej śmierci. Twoje zdrowie, Leo. Pozdrów Nacho i Ramirezów i pamiętaj, że rodzina to nie tylko więzy krwi”

______

Nie da się ukryć

______

edyne, czego żałuję to, że nie złożyłam ci życzeń na czas

______

Martwię się o Christiana. Byliśmy dziś na cmentarzu i jeszcze nie wrócił. Nie odbiera też telefonów.

______

Wiesz, że jest uparty jak osioł

______

Nie ryzykuj, twoja gumisiowa głowa jest zbyt cenna. Zrobisz coś dla mnie, Leo?

______

Nie zmieniaj się nigdy, Leo. Jeśli mogę ci czegoś życzyć z okazji świąt i twoich urodzin, to życzę ci, żebyś nigdy nie stracił dziecka, które masz w sobie, bo to najcenniejsze, co dostałeś od losu. I pamiętaj, że

______

Właśnie

Trzymaj się, Leo. Pozdrów Diego, Leti, panią Ramirez i dzieciaki. I Nacho.

______

Buziaki dla wszystkich

______

– Widzę, że się świetnie bawisz w towarzystwie nowej koleżanki – powiedziała cicho, patrząc w kierunku Sol, kiedy zatrzymał się przy niej. Spojrzał na nią kątem oka i zanurzył usta w swoim kieliszku z szampanem.
______– Spostrzegawcza jesteś – mruknął.
______– Nie kpij! – wykrzyczała szeptem.
______– Więc daruj sobie kazania – odfuknął. – To nie ja obściskuję się z jakimś lalusiem i szukam pocieszenia w jego ramionach.
______Margarita zamarła w bezruchu na te słowa, a kieliszek wysunął się jej spomiędzy palców, z trzaskiem rozbijając się o podłogę.
______– Przepraszam – wyszeptała. – Pójdę już – dodała i czym prędzej skierowała się do wyjścia.
______– No co? – warknął Leo, rozkładając ręce, gdy Ignacio spojrzał na niego z przyganą. Przez chwilę obaj siłowali się na spojrzenia, a w końcu Leo przewrócił oczami, odstawił swój kieliszek na stół i wyszedł za Margaritą. Dogonił ją jeszcze w korytarzu. – Zamierzasz wyjść? Tak po prostu? – spytał, a gdy zatrzymała się w pół kroku, podszedł do niej bliżej. – Tylko z ośrodka czy również z mojego życia?
______Margarita powoli odwróciła się przodem do niego i spojrzała mu prosto w oczy.
______– O co ci chodzi?
______– Słyszałem co mówiłaś, smarcząc mu do rękawa! Jak to było? „Niepotrzebnie tu wróciłam. Miałeś rację, kiedy mówiłeś, że tu nie czeka mnie nic dobrego”. Skoro tak ci tu źle, to może faktycznie wróć do Stanów i do łóżka tego lalusia! – wyrzucił z siebie, a sekundę później jej dłoń z impetem wylądowała na jego policzku. Potarł dłonią piekące miejsce na twarzy i uśmiechnął się pod nosem. – Jestem gołodupcem, który nie jest w stanie dać ci nawet dziecka – powiedział, odważnie patrząc w jej śliczne, ciemne oczy i wytrzymując jej wściekłe spojrzenie. – Biegnij do swojego doktorka i nie trać już więcej czasu. Ja niczego w życiu nie osiągnąłem, nie mam grosza przy d***e i nawet nie jestem w stanie cię zapłodnić. Po co ci taki facet? – zaśmiał się gorzko, przesuwając dłonią po włosach.
______– Jak mogłeś tak w ogóle pomyśleć?! – spytała rozżalona, pocierając nerwowo czoło palcami.. – Nie jestem taka jak moja rodzina! Nie zależy mi na prestiżu i pieniądzach, sądziłam, że o tym wiesz! Gdybym naprawdę uważała, że jesteś do niczego… – urwała i pokręciła głową z rezygnacją, załzawionymi oczami wpatrując się w jego napiętą twarz. – Poza tym nie zapominaj, że jestem lekarzem, medycyna ciągle się rozwija, są różne metody… – zawiesiła głos i przełknęła gulę, która ścisnęła jej gardło, z coraz większym trudem powstrzymując cisnące się do oczu łzy. – Jeśli nie chcesz ze mną być, to powiedz mi to wprost. Nie szukaj jakichś beznadziejnie głupich powodów i nie próbuj nawet wmawiać mi, że to ja nie chcę ciebie! – zakończyła ostro, po czym odwróciła się na pięcie i wyszła z ośrodka nie oglądając się za siebie…

______

melodię

______

Stał na środku sceny. Zacisnął dłonie na statywie i zerknął za siebie, na braci Savin, z którymi w czasach college’u tworzyli rockowy zespół, a którzy teraz zechcieli go zaprosić na otwarcie swojego lokalu. Skinął im porozumiewawczo i uśmiechnął się pod nosem, gdy na jego sylwetkę padł jasny snop światła. Ze zdziwieniem stwierdził, że brakowało mu tego dreszczyku, który towarzyszył wszystkim jego występom. Gdy rozbrzmiały pierwsze takty piosenki, od której zaczęła się jego przygoda ze sceną, przebiegł wzrokiem po gościach siedzących przy okrągłych stolikach i natychmiast pochwycił jej ciemne spojrzenie...

______

Zaczął śpiewać, nie odrywając spojrzenia od jej błyszczących oczu. Jeszcze kilka dni temu zabawiał się z jej koleżanką, a teraz zupełnie oszalał na jej punkcie.

______

Wycelował w nią palcem i mrugnął do niej, a ona pokręciła głową z niedowierzaniem i uśmiechnęła się, posyłając mu całusa w powietrze.

______

______– Daj spokój, Sanchez – powiedziała Margarita, kiedy znów zaczął nadawać na jej przyjaciółkę. – Oboje wiemy, że wcale ci na niej nie zależy. Boli cię, że to ona zostawiła ciebie – dodała, odważnie spoglądając w jego piwne tęczówki. Zmarszczył czoło i nie odrywając od niej spojrzenia, pociągnął łyk piwa z butelki. – Nawiasem mówiąc, pasujesz do Amber jak wół do karety. Rockman i silikonowa, platynowa blondyna? Równie dobrze, mógłbyś mieć przy boku dmuchaną lalkę z sexshopu – zaśmiała się, a on słysząc to, zakrztusił się piwem, które akurat miał w ustach. Nie znał jej od tej strony. Zawsze sprawiała wrażenie cichej, poukładanej, a nawet nieco nieśmiałej. – No już… – poklepała go mocno w plecy, aż w końcu przestał się krztusić. Spojrzał na nią rozbawiony, wycierając kąciki oczu, w których zebrały się łzy, palcem wskazującym. – W porządku? – spytała, obrzucając go fachowym, lekarskim spojrzeniem. Odchrząknął lekko i wyszczerzył się jak dziecko.
______– Chyba nie mogę oddychać – mruknął, przenosząc wzrok z jej błyszczących oczu na kusząco rozchylone usta. – Gdyby pani doktor zrobiła mi usta–usta, na pewno od razu poczułbym się lepiej – zaśmiał się, a wtedy ona, ku jego zaskoczeniu, chwyciła go obiema dłońmi za kark i przywarła ustami do jego warg…

______

______________________________________________________________

______

moniadip91 · Wysłany: 11:35:00 16-11-16 Temat postu:

Przepraszam, że nie skomentowałam od razu wczoraj, ale już mi sił zabrakło na konstruktywne komentarze

Odcinek megaaaaaa

Co prawda na początku trochę powiało nostalgią i smutkiem, kiedy opisywałyście przeżycia Leo, ale rzeczywiście chyba wszystkim bohaterom los rzuca kłody pod nogi... Stwierdzam jednak, że troszkę przesadził w stosunku do Margarity. Wydaje mi się, że naprawdę jej zależało na nim i nie miało dla niej znaczenia to, że nie może mieć z nim dzieci. Zresztą, jak sama mówiła, medycyna idzie do przodu, więc na pewno znalazłoby się jakieś rozwiązanie. Rozumiem, że czuł się zraniony jej wyjazdem, wypłakiwaniem się komuś w rękaw, ale trochę zbyt oschle ją potraktował. Mam nadzieję, że w końcu jednak ułoży mu się w życiu. Jak już wspomniałam wcześniej, mnie on by tam pasował z Sol

No a potem, to czyste szaleństwo nastąpiło wręcz u Lii i Christiana

normalnie aż przez ekran komputera dało się wyczuć to ich przyciąganie i to się po prostu musiało tak skończyć

ALE, Lia jak zwykle musiała popsuć nastrój. Dobrze jednak, że Christian się nie poddaje i będzie walczyć

I czekam na next, of course

Eillen · Wysłany: 19:16:22 16-11-16 Temat postu:

Moniś, nie masz za co przepraszać - to raczej my powinnyśmy, za ten okropny przestój. Bardzo, ale to bardzo cieszymy się, że mimo wszystko wciąż z nami jesteś, a jeśli rozdział się podobał, to tym bardziej

Młodemu Sanchezowi chyba po prostu trochę brak wiary w siebie, tym bardziej, że Margarita to jednak nie była dziewczyna z jego ligi

A to, że teraz znika nie znaczy, że jeszcze nie wróci kiedyś

Teraz co do Listiana - Monia, jak to nazywasz szaleństwem, to aż się boję myśleć co powiesz później

No i to by było na tyle jeśli chodzi o komentarz do komentarza

moniadip91 · Wysłany: 22:37:04 16-11-16 Temat postu:

Ok, czyli następna niewiadoma -Leo i Margerita i ich relacje

normalnie kocham tą niepewność, nawet u postaci drugoplanowych nic nie wiadomo...
A sytuacja u Lustiana trochę szalona była, nie? Tak nagle ni stąd ni zowąd taka scena kisuśna, to się trochę zdziwiłam. Ale zdecydowanie chcę więcej

Eillen · Wysłany: 22:45:34 16-11-16 Temat postu:

No tak, kolejny znak zapytania do kolekcji

Hmmm... no Chris, chociaż miał świąteczny dołek, to już od jakiegoś czasu wie czego chce, ale Lia ciągle ma "ale" i mu utrudnia, a że między nimi iskrzy, to i się czasem pojawiają jakieś niekontrolowane wybuchy w takiej czy innej postaci

moniadip91 · Wysłany: 15:02:11 17-11-16 Temat postu:

Zdecydowanie lubię takie wybuchy

i nie mam absolutnie nic przeciwko temu żeby zaczęły pojawiać się częściej

Kenaya · Wysłany: 19:52:59 17-11-16 Temat postu:

Ale zdajesz sobie sprawę z tego, że takie wybuchy niosą ze sobą określone konsekwencje? Nie zawsze w pozytywnym tego słowa znaczeniu

moniadip91 · Wysłany: 22:40:42 17-11-16 Temat postu:

Ale może przynajmniej coś ruszy do przodu. A tak Lia ma ciągle jakieś ale. Nie chce odpuścić Christianowi, ale zaangażować się w coś więcej też nie chce. Toż to zwariować idzie. I tak podziwiam Christiana, że ma taką cierpliwość. Ale dobrze, że w końcu zaczął coś działać w kierunku zmian. I oby to była jak najbardziej pozytywna zmiana

Eillen · Wysłany: 22:52:05 17-11-16 Temat postu:

Haha... Christian ma cały arsenał działań opracowany, ale jaki będzie efekt tych działań to się okaże

Kenaya · Wysłany: 22:58:33 17-11-16 Temat postu:

No i znowu wychodzi na to, że Lia to ta zła, a przecież ona ma swoje powody biedna

moniadip91 · Wysłany: 15:48:53 18-11-16 Temat postu:

Ja wiem i naprawdę staram się ja zrozumieć. No ale kurcze, trochę mogłaby już odpuścić. Christian to nie byle kto w końcu.
I dobrze, że ma inne działania przygotowane, mam nadzieję, że podzialaja odpowiednio.