Telenowele

milka85 · Wysłany: 18:48:46 12-01-12 Temat postu:

swietne sceny i opowieść i czekam na ciąg dalszy...

ela0909 · Wysłany: 19:54:59 12-01-12 Temat postu:

teraz Ricardo z Camila uda się na spoczynek i nasyca się swoja miłością.

Arabella · Wysłany: 21:03:58 12-01-12 Temat postu:

milka85 · Wysłany: 20:53:25 13-01-12 Temat postu:

proszę proszę jak klimat Neapolu płyną na młode pary że wrócą z podróży w powiększonym składzie lub też o większych doświadczeniach życiowych:)

ela0909 · Wysłany: 22:20:41 13-01-12 Temat postu:

istotnie klimat neapolitanski , ciepłe południe Włoch , atmosfera ciepła rodziny i miłość partnerów sprzyjaja zblizeniom ,cudownie , oddanie sie kochanej osobie jest wyrazem wielkiej miłości.

Arabella · Wysłany: 23:30:03 13-01-12 Temat postu:

milka85 · Wysłany: 22:58:34 14-01-12 Temat postu:

niech Ricardo odkryje zamiary chytruski przy pomocy jej córki która będzie chciał sama o sobie decydować...

Arabella · Wysłany: 12:24:15 15-01-12 Temat postu:

w pałacu królewskim w Neapolu księżniczka Konstancja wpadła w oko koniuszemu królewskiemu Rafaelowi Sanchezowi i młodzieniec nie mógł oderwać od niej wzroku a i ona zwróciła na niego uwagę bo też jej się spodobał....
matka księżniczki księżna de Alba Maria del Rosario zauważyła wzajemne spojrzenia młodych i podchodząc do córki wyszeptała
-ten koniuszy królewski choć ma posadę na dworze królowej Kariny to zamożny nie jest bo zdołałam już się wywiedzieć, że ma tylko dom w mieście więc za wysokie progi na jego nogi by na ciebie ważył się spoglądać bo nie byłby w stanie zapewnić ci luksusów jakich jesteśmy godne strofowała córkę Maria del Rosario
-ależ mamo my jesteśmy biedniejsze od niego bo choć mamy tytuły książęce to tułamy się po dalekich krewnych ojca i żyjemy na ich łasce nie mając ani własnego domu jak on ani żadnego majątku przypomniała matce księżniczka Konstancja
-no i dlatego musimy być sprytne bo widzisz córko pomimo iż jesteś urodziwa to konkurenci zmywają się zaraz gdy dowiadują się ,że nie masz grosza posagu mówiła do córki księżna de Alba Maria del Rosario
-właśnie mamo chciałam ci powiedzieć, że zamierzam zatroszczyć się o swoje utrzymanie bo już poprosiłam królową Karinę by wzięła mnie na służbę u siebie jako damę dworu oświadczyła matce księżniczka Konstancja
-do czego to przyszło, że ty księżniczka de Alba sama prosiłaś się o służbę u królowej ???!!! żachnęła się Maria del Rosario
-a o mnie swojej matce to nie pomyślałaś ,że wtedy samiutka zostanę u krewnych księcia de Alby z wyrzutem powiedziała do Konstancji Maria del Rosario
-ja sama muszę walczyć więc o polepszenie naszego losu i dziś właśnie spotkałam twojego ojca i uzmysłowiłam mu, że powinien nam pomóc finansowo oznajmiła zdumionej córce księżna de Alba
-ależ mamo !!! tatko przecież nie żyje więc jak mogłaś go spotkać???!!! z przerażeniem w głosie ,że jej matce pomieszało się w głowie zapytała Konstancja
-książe de Allba to nie był twój rodzony ojciec a jest nim wicekról Nowej Hiszpanii Ricardo de Salamanca z triumfalnym uśmiechem oświadczyła córce Maria del Rosario
-co ty mamo opowiadasz ???!!! niemal krzyknęła Konstancja
-a tak !!!zanim poznałam księcia de Albę byłam kochanką pirata zwanego El Antillano, którym w młodości był właśnie obecny wicekról Nowej Hiszpanii Ricardo de Salamanca i to on cię spłodził córeczko zapewniała nieprzekonaną do tego Konstancję jej matka
-on wie ,że ja jestem jego córką ??? zapytała zaskoczona tymi rewelacjami Konstancja
-dziś mu o tym oznajmiłam ale jakoś nie chce mi uwierzyć i ty musisz pomóc mi go przekonać bo to jest najlepsze co mogłoby nas spotkać jeśli on cię uzna i zabezpieczy materialnie a przy tobie i ja skorzystam by żyć w dostatku do końca moich dni snuła plany świetlanej przyszłości matka Konstancji
-jeśli on się do mnie nie przyznaje to naciskać go nie będę !!! krzyknęła Konstancja
-dla mnie zawsze ojcem będzie książe de Alba bo mnie kochał a zresztą nie wierzę, że wicekról Ricardo naprawdę jest moim ojcem bo nigdy mi o nim nawet nie wspominałaś !!! dodała Konstancja
--ponadto mam swój honor i narzucać się nikomu nie zamierzam a i ty daj sobie spokój z wymyślaniem, że jestem córką Ricarda de Salamanki syknęła zła na matkę Konstancja
-oj głupiaś ty dziewczyno !!!honor schowaj do kieszeni bo nim się nie najesz a będąc córką nawet nieślubną wicekróla Nowej Hiszpanii Ricarda de Salamanki opływałabyś w dostatki i konkurentów zaraz wokół ciebie by się sporo pojawiło i taki koniuszy królewski jak ten Sanchez mógłby tylko o tobie pomarzyć pouczała córkę księżna de Alba Maria del Rosario
-mamo !!! zlituj się i przestań fantazjować !!! jęknęła Konstancja, której było już wstyd, że matka do kłamstw się posuwa i narzuca się wicekrólowi Nowej Hiszpanii

Ricardo tymczasem ciągle zastanawiał się czy i jak powiedzieć żonie o spotkaniu i o tym co mu mówiła księżna de Alba Maria del Rosario więc podszedł go młodej księżniczki Konstancji gdy została sama i zaczął ją zagadywać
-czy twoja mama kiedykolwiek opowiadała ci o mnie???? zapytał Ricardo
-wybacz mojej matce wicekrólu bo odkąd zubożałyśmy nie jest sobą i nie może się pogodzić z tym, że nie mamy już majątku i jesteśmy skazane na litość dalekich krewnych mojego ojca księcia de Alby podkreślając to zaczęła mówić Konstancja
-odnośnie zaś przeszłości mojej mamy to nigdy mi o tym nie wspomniała kim była w młodości i i że cię zna panie westchnęła Konstancja
-wiem zresztą co ci dziś usiłowała wmówić ale nie wierzę by to było prawdą bo moim ojcem jest książe de Alba i ani on ani nikt inny co do tego nigdy nie miał wątpliwości bo jestem podobna do jego matki czyli mojej babci zmarłej też już księżnej de Alby zapewniała wicekróla Ricarda księżniczka Konstancja
-kamień spadł mi z serca pomyślał Ricardo słysząc te słowa i postanowił pomóc biednej księżniczce bo wzbudziła w nim sympatię i podziw, że nie usiłuje jak matka wykorzystać sytuacji i szantażować go czy coś na nim wymuszać...
-słyszałem, że chcesz zostać damą dworu mojej córki Kariny więc wstawię się za tobą i poręczę za twą uczciwość i honor dziewczyno łaskawie powiedział wicekról Ricardo
-och byłabym ci panie bardzo za to wdzięczna bo tu nikt oprócz naszych dalekich krewnych mnie nie zna i mogłabym nie uzyskać tego zaszczytu służenia dla królowej Neapolu ucieszyła się księżniczka Konstancja

księżna de Alba Maria del Rosario tymczasem zdążyła już poznać wicekrólową Camilę de Salamancę i wdzięczyła się do niej mówiąc
-znam męża pani z jeszcze z czasów pirackich bo niegdyś mieszkałam z Paisaną na La Iguanie wspominała Maria del Rosario
-ach tak !!! uprzejmie powiedziała Camila dziwiąc się ,że księżna de Alba była niegdyś podopieczną Paisany, która na La Iguanie prowadziła lupanar ale Maria del Rosario jakby czytając w myślach Camili dodała zaraz
-nie byłam jedną z panienek w lupanarze bo Paisana traktowała mnie jak córkę i chroniła przed bezeceństwem piratów więc byłam porządną panienką a potem poznałam księcia de Albę ,który bez pamięci się we mnie rozmiłował i poślubił opowiadała wicekrólowej Maria del Rosario
-mam tylko jedną córkę księżniczkę Konstancję, która choć urody jej nie brakuje to przez brak posagu nadal jest panienką żaliła się dalej Maria del Rosario
-to przykre westchnęła Camila i gdy chciała coś więcej powiedzieć nadszedł Ricardo i z niechęcią patrząc na Marię del Rosario powiedział do żony
-widzę kochanie, że poznałaś już moją znajomą z dawnych czasów
-a tak panie miałyśmy tu z wicekrólową interesującą pogawędkę bo jej co nieco o naszej znajomości napomknęłam powiedziała Maria del Rosario chcąc dać do zrozumienia Ricardowi, że nie cofnie się przed niczym jak on nie będzie chciał jej pomóc materialnie
-a ja też miałem ciekawą rozmowę z twoją córką pani księżniczką Konstancją, która pochwaliła mi się, że jest niezwykle podobna do swojej babci matki twojego zmarłego męża księcia de Alby złośliwie to akcentując powiedział wicekról Ricardo de Salamanca
księżna de Alba zbladła i zacisnęła zęby ze złości na córkę
-co tam też moja córka może wiedzieć !!!, matki mojego męża nie znała i tylko z portretów rodzinnych wywnioskowała, że jest niby do niej podobna ale malarze często nie oddają prawdziwego oblicza portretowanych osób Maria del Rosario bagatelizowała to o czym mówiła jej córka
-chyba uduszę tę moją córkę, że krzyżuje moje plany myślała wściekła na Konstancję księżna de Alba Maria del Rosario....

-widzę panie, że chcesz wymigać się od odpowiedzialności za naszą córkę wysyczała zła Maria del Rosario i zwracając się wprost do Camili powiedziała
-twój szanowny mąż pani błagał mnie bym ci nic nie mówiła ale skoro buntuje moją córkę przeciwko mnie to wygarnę przy tobie prosto z mostu ,że jest nieodpowiedzialnym człowiekiem i nigdy się nie interesował córką ,którą mi zrobił tam na La Iguanie i na moje listy nie raczył odpowiedzieć łgała jak z nut księżna de Alba
-dopóki żył mój mąż,który uznał Konstancję za swoją córkę jakoś żyliśmy więc nie naprzykrzałam się prawdziwemu ojcu mojej córki ale teraz nie chcę by moje biedne dziecko żyło w niedostatku jak jej ojciec jest krezusem i opływa w bogactwa mówiła do zaskoczonej tym Camili i tym bardziej zdumionego Ricarda księżna de Alba
-Konstancja nie jest moją córką !!! i nigdy żadnej wiadomości czy listu od ciebie nie dostałem więc przestań kłamać kobieto !!! wycedził przez zęby Ricardo..
-swojego dziecka nigdy bym się nie wyrzekł bo zawsze chciałem mieć dużo dzieci i dała mi je dopiero moja ukochana żona Camila mówił podenerwowany Ricardo patrząc ze złością na Marie del Rosario
-ty chciałaś mnie wykorzystać okłamując,że jestem ojcem Konstancji tylko po to by wyciągnąć ode mnie pieniądze byście mogły żyć dostatnio ale ja szantażować się nie dam i wiedz jeszcze,że twoja córka ma więcej godności i honoru niż ty Mario del Rosario !!! z politowaniem spoglądając na dawną kochankę mówił Ricardo de Salamanca i zabierając żonę Camile pod rękę odszedł....
-nie wiem co o tym wszystkim myśleć powiedziała półgłosem Camila do męża
-tylko nie mów,że wierzysz tej kłamliwej księżnej żachnął się Ricardo
-pamiętasz przecież ,że zaopiekowałem się kiedyś ciemnoskórym Manuelem gdy na La Coralinie stracił matkę a potem wychowywaliśmy Angelike Lunas obecną żonę naszego syna Ricarda zanim jej matka Angela ją do siebie zabrała więc nie myślisz chyba,że gdybym miał córkę i była nią Konstancja ukrywałbym jej istnienie i nie zabezpieczyłbym materialnie najstarszego dziecka ??? zapytał Camilę Ricardo poirytowany jej zwątpieniem w niego
-no nie gniewaj się kochanie ale ta cała sprawa mnie zaskoczyła i nie mogłabym nawet mieć do ciebie pretensji bo było to zanim się poznaliśmy a byleś wtedy młodym mężczyzną i miałeś prawo mieć romanse bo nie miałeś zobowiązań będąc kawalerem mówiła Camila
-jeszcze raz ci oświadczam,że ta Konstancja nie jest moją córką !!! powtórzył wściekły Ricardo
-prawdę kto jest ojcem Kobstancji zna tylko ta Maria del Rosario pomyślała Camila
-chociaż gdy sypiała z wieloma mężczyznami w tym samym czasie to nawet ona sama nie może być pewna z kim ma swoją córkę myślała dalej żona Ricarda....
-wierzę Ricardowi uznała w końcu Camila po głębszym zastanowieniu się nad tą sprawą
-może jednak ta Maria del Rosario pisała listy a Ricardo ich nie otrzymał dlatego nie wiedział o istnieniu swojej córki zaczęła się znów zastanawiać Camila i postanowiła przyjrzeć się tej domniemanej córce męża i jej matce ....

księżna de Alba Maria del Rosario która po tym jak otwarcie zarzuciła Ricardowi i to przy jego żonie ,że wyrzekł się ich córki zaczęła teraz żałować ,że nerwy ją poniosły i tak zrobiła..
-mogłam po cichu na niego naciskać i wmawiać mu ojcostwo to w końcu może by się udało jakąś pomoc dla nas od niego uzyskać bo Ricardo jest dobrym człowiekiem a ja niepotrzebnie wroga sobie teraz z niego zrobiłam wzdychała matka Konstancji...

wicekról Ricardo zaś tak jak obiecał księżniczce Konstancji poszedł do królowej Kariny poprosić ją by przyjęła księżniczkę de Alba do swojej świty
-co prawda mam już komplet dziesięciu dam dworu ale skoro ty tato mnie prosisz to wezmę tę Konstancję jako jedenastą zaśmiała się królowa Karina
-Konstancja choć nosi tytuł księżniczki to jest uboga bo jej ojciec zbankrutował więc do tej pory jest panienką choć jest od ciebie starsza córeczko opowiadał Karinie Ricardo
-i tak sobie pomyślałem,że jakby znalazła na twoim dworze chętnego ,który by się z nią chciał ożenić to zostawię u ciebie pewną sumę jako jej posag mówił Ricardo bo postanowił pomóc biednej ale uczciwej dziewczynie...
-mamy tu taki zwyczaj ,że jak uboższa dwórka wychodzi za mąż to i ja jako królowa dokładam jej do posagu powiedziała królowa Karina...
-to dobry zwyczaj i będziesz miała okazje poznać i bliżej przyjrzeć się tej dziewczynie zanim oboje ją obdarujemy ucieszył się wicekról Nowej Hiszpanii Ricardo...

koniuszy królewski Rafael Sanchez już zdążył zapoznać się z księżniczką Konstancją ,która spodobała mu się od pierwszego wejrzenia i prawił jej komplementy
-jeśli pani uda się zostać damą dworu królowej Kariny to będziemy się często na dworze widywać bo ja końmi najjaśniejszej pani się opiekuję i ona jest dla mnie zawsze bardzo łaskawa mówił Rafael do Konstancji
-bardzo bym chciała być dworka królowej Neapolu bo nie jestem majętna i potrzebuję mieć jakieś źródło utrzymania bez ogródek wyznała młodzieńcowi czerwieniąc się nieco księżniczka Konstancja
-niech wie od razu,że ja posagu nie mam i jak go to nie zniechęci to będę wniebowzięta myślała Konstancja,której Rafael bardzo przypadł do gustu
-jaka ona śliczna i miła rozmyślał z kolei Rafael
-Konstancja nie zadziera nosa jak inne księżniczki i oby została tu na dworze królewskim to postaram ją bliżej poznać bo czuję,że chyba zakochałem się w niej od pierwszego wejrzenia mówił sam do siebie Rafael Sanchez gdy wracał już do domu.....

Carlos Gascon jako Rafael Sanchez koniuszy królewski na dworze w Neapolu

milka85 , ela0909 i Elena736 jak macie jakieś uwagi czy pomysły to piszcie i włączajcie się w pisanie naszej kontynuacji

pozdrawiam Wszystkich

Elena736 · Wysłany: 22:31:16 15-01-12 Temat postu:

Kontynuacja jest wspaniała, zaraz chętnie coś dopiszę:p

Mam pytanie, a w którym miesiącu jest już Karina?

Arabella · Wysłany: 23:15:11 15-01-12 Temat postu:

Elena736 · Wysłany: 0:04:58 16-01-12 Temat postu:

Ja bym bardzo chciała, żeby Karina nie rodziła bliźniaczek, bo mam plany do Mariangel z tym związane

W pałacu królewskim w Neapolu, królowa Karina , której nakazano odpoczywać, wybrała się na spacer ze swoją teściową księżną Olivią. Królowa i teściowa miło gawędziły, a za nimi w pewnej odległości dreptały dwórki królowej.

- A więc teraz chcesz urodzić królewnę?- spytała ze śmiechem księżna Olivia.
- Nie zaprzeczam- śmiejąc sie powiedziałą Karina. Jeżeli to znowu będzie chłopiec to chyba zwariuje.- śmiała się królowa Neapolu.
- Ale trzeba przyznać, że dałaś trzech synów Carlosowi, Alejandro jest następcą tronu w Neapolu, Romeo na Sycylii, a Nicolas... jeszcze zobacymy. A jak wiesz poprzednia dynastia wygasła bo niebyło w niej męskich potomków. Król miał same córki- powiedziała do synowej księżna Olivia.
- Ojej a co będzie jeśli ja będe rodziła samych chłopców- powiedziała z udawanym przerażeniem królowa Karina robiąc przy tym tak komiczną mine, że po chwili obie z księżną Olivią wybuchneły śmiechem.
- Myślę, że to ci niegrozi Karino .
-Ja też tak uważam, odparła poważnie królowa Karina.
- Po za tym mówiłaś mi że masz jakieś przeczócie, że to będzie dziewczynka. Napewno będzie wyglądałą jak aniołek i roztaczała swój czar dookoła.
- Tak- rozmarzyła sie przyszła mamusia wyobrażając sobie śliczną dziewczynkę

Muszę napisać do mojego brata Eduarda,już dawno niemiałam od niego żadnych wieći- zmartwiłą się królowa Karina.
- Ciekawe co u nich słychać- zaciekawiłą sie księżna Olivia.
- No właśnie, napiszę list ale jeszcze nie teraz, chce się nacieszyć moim odpoczynkiem i tym spacerem. Jakie wspaniałę uczucie- zachichotała królowa Neapolu.
- Niewątpie,praca królowej jest bardzo ciężka, przyznała racje synowej księżna Olivia.
- Och czyżby część moich obowiązków, które na czas mojego porodu przypisał ci Carlos, zaczęły ci ciążyć?- spytała królowa
.
- Ależ nie, źle mnie zrozumiałaś- zapewniła zaraz księżna Olivia synową
- Poprostu dopiero teraz doceniłąm to ile pracy i serca musisz w to wkładać, a do tego dochodzą jeszcze inne obowiązki, naprawde podziwiam cię Karino, jesteś wyjątkowa, niedziwie się, że mój syn aż tak bardzo cie kocha.

- A ja kocham jego- rzekła królowa.
- Tak tego się nieda niezauważyć- powiedziała księżna Olivia...

Tymczasem, na Sardyni królowa Justina była szczęśliwa, ponieważ byłą w ciąży i teraz dopiero przyznawałą racje swojej siostrze królowej Karinie, że aby zajść w ciąże trzeba się nie denerwować.
- Och obym tylko urodziła zdrowe i silne dziecko- modliła się w duchu Justina. Franz jest szczęśliwy, ja również i mam nadzieje że wszystko będzie dobrze- rozmyślała młoda królowa gdy przeglądałą projekty suknii jakie narysowała wraz z siostrą Kariną, gdy ta była u niej.
- Cóż trzeba przyznać , że te projekty są naprawdę, dobre, teraz nie moge ich zrealizować, bo za niedługo zaczne przybierać w pasie, ale gdy już urodzi się moje dziecko to każe uszyć te suknie- myślała królowa Justina, już wyobrażając sobie jak zakłada jedną z sukien na chrzciny swojego dziecka...

Arabella · Wysłany: 13:05:36 16-01-12 Temat postu:

ela0909 · Wysłany: 23:48:50 17-01-12 Temat postu:

piękne wspomnienia ,pięknego zakochania i miłosci bez miar wiernej , prawdziwej , czystej aż po grób.....

Arabella · Wysłany: 16:05:01 18-01-12 Temat postu: