Telenowele

ela0909 · Wysłany: 23:20:28 14-04-12 Temat postu:

moze bliznieta dziewczynka kamilka a chłopczyk Ricardo po dziadku i ojcu

Arabella · Wysłany: 21:19:34 15-04-12 Temat postu:

milka85 · Wysłany: 15:44:42 21-04-12 Temat postu:

moze niech Diego odnajdzie Gonzalówne i wyrwie ją z rąk Martina a jego wsadzi do więzienia....
A Ricardo powinnien zajac się tym by jego piekna Camila nie martwiła się tak i spędzać z nia wiecej czasu.......

Arabella · Wysłany: 19:46:16 21-04-12 Temat postu:

milka85 · Wysłany: 21:06:44 25-04-12 Temat postu:

bardzo dobrze to wymyśliłaś Arabello:)
teraz czekam na ciąg dalszy przygód jaki jeszcze spotkają naszych bohaterów

ela0909 · Wysłany: 19:28:05 27-04-12 Temat postu:

po raz kolejny powatarzam, ze kontynuacja Pasion jest znakomita, scenki miłosne, czeste unaocznione wymyslne kreacje dam - przepiekne i pasowne do charakterów bohaterek,cudowne watki ..... itp.... z ogromna niecierpliwoscia czekam na dalsze losy naszych bohaterów, jakos do tej pory miłośc Ricarda i kamili nie została została zastąpiona miłoscia innej pary, to uczucie było nadzwyczaj piekne .Ciesze sie bardzo ,ze mam kolezanki pasjonatki i moge trwac -dzieki Wam - w tej cudownie opisanej atmosferze, pieknej bajecznej scenerii , podziwiac losy , walkę o uczucie partnerów, poswiecenie ,czynienie dobra,miłość do wspólmałzonków i całej rodziny u Salamnków ......Pozdrawiam Was serdecznie i zyczę veny twórczej

Arabella · Wysłany: 0:47:39 28-04-12 Temat postu:

dzięki dziewczyny za miłe słowa

pozdrawiam Wszystkich i jak zwykle proszę byście podsuwały swoje sugestie czy pomysły odnośnie dalszego ciągu naszej wspólnej kontynuacji...

David Foreman wyruszając ze stolicy Meksyku w drogę do Nowego Orleanu postanowił by zyskać na czasie popłynąć tam z Veracruz bo droga morska była bezpieczniejsza niż podróżowanie lądem ale nie przewidział,że jego matce Carmen de Valencii ktoś "życzliwy" z pałacu wicekróla Ricarda de Salamanki doniesie o jego planach i Carmen zechce je pokrzyżować udaremniając bądż odraczając podróż syna...
-niech już lepiej Paola zostanie z Martinem bo są siebie warci niż zbałamuci mi Davida,który godzien jest lepszego losu rozmyślała Carmen jadąc do Veracruz by zatrzymać syna...
John Foreman nie widział,że jego najstarszy syn jednak żyje bo Carmen nie zdradziła nikomu jakie wieści otrzymała ze stolicy Meksyku i co zamierza więc John dalej był zdruzgotany,że przez swoją chciwość niepotrzebnie naraził Davida i jego przyrodniego brata Daniela na śmierć....

Carmen de Valencia ze swoją najmłodszą córeczką Matyldą Foremanówną wcześniej niż David z gwardzistami przydzielonymi mu przez wicekróla dotarła do Veracruz i czekała tam na syna a gdy przybył udając niby zaskoczoną ich spotkaniem by udaremnić wypłynięcie Davida przed porą cyklicznych huraganów i sztormów zaczęła symulować tak zły stan zdrowia jakby praktycznie stałai nad grobem ..
-nie zostawisz mnie tu synu samej na pastwę losu bo mogę umrzeć a przecież mam jeszcze Matyldę twoją małą siostrzyczkę ze sobą lamentowała chcąc wzbudzić współczucie i litość syna...
David zaś nie chciał matce przyznać się dlaczego zamierza płynąć do Nowego Orleanu i że czas go pili więc oboje udawali przed sobą...
-tego mi jeszcze brakowało bym chorą a może już umierającą matką miał się akurat teraz zajmować zżymał się David ale nie miał sumienia rodzicielce odmówić i zostawić ją tak bez pomocy..
-poproszę Oligaresów lub młodych Darienów by zaopiekowali się matką na czas mojej nieobecności oświeciło nagle Davida ..
-muszę jak najszybciej dotrzeć do Nowego Orleanu i wydrzeć Paolę z rąk mojego brata rozmyślał David bo zazdrość w nim wzbierała na samą myśl co Martin robi z Paolą..
-Paola jest jego żoną i musi mu ulegać ale to wstrętne ,że ona i on .... gorączkował się David nie mogąc zaakceptować faktu,że Paola poślubiła Martina a wybujała wyobraźnia podsuwała mu same nieprzyzwoite scenki Paoli w ramionach Martina co budziło w nim i zazdrość i wściekłość...

w Nowym Orleanie Paola tymczasem była już całkiem zadowolona ze swojego pożycia małżeńskiego z Martinem...
-Martin traktuje mnie nadzwyczaj dobrze ,spełnia moje zachcianki i zaznaję rozkoszy za każdym razie gdy się oddaję mężowi

rozmyślała przeciągając się rankiem w łożu gdy Martin już wstał a ona mogła wylegiwać się do woli....
-nie muszę troszczyć się już o swoje utrzymanie i otwierać szkółki by uczyć dziewczęta bo jestem panią w swoim domu i inni mi służą zachichotała młoda seniora Perez...
-Martin nie jest tak bogaty jak Sergio Oligares ale niczego mi nie brakuje więc nie jest tak źle jak myślałam na początku mojego małżeństwa i wszystko jakoś już mi się zaczyna w życiu układać mówiła sama do siebie Paola...
-nie będę też zaprzątać sobie głowy tym,że majątek Martina został zdobyty w niegodziwy sposób bo gdy byłam niezamożną panienką mną też nikt sobie głowy nie zawracał a Oligaresowie choć bajecznie bogaci pomagać mi zaczęli dopiero gdy dowiedzieli się,że noszę dziecko Sergia i tylko to wzbudziło ich szczodrość bo w innym przypadku nawet by palcem nie kiwnęli by polepszyć los kogoś takiego jak ja wzdychała Paola....

Carmen de Valencia zdołała zatrzymać syna Davida w Veracruz na ponad miesiąc bo histeryzując i wzbudzając w nim poczucie winy,że matkę opuszcza w potrzebie udało jej się przesunąć w czasie wypłynięcie z Veracruz korzystając z tego,że nastał czas sztormowy gdy statki nie wypływały z portu więc David wyruszył w końcu znacznie później niż pierwotnie planował...

Martin Perez choć niechętnie opuszczał swoją żonę,w której był teraz bez pamięci zakochany to był zmuszony razem z Alanem Lizalde wyruszyć z Nowego Orleanu w swoich przestępczych interesach na spotkanie szefów gangów i band działających w Ameryce więc Paola została sama w domu czując się już panią na włościach męża ...
-w parę tygodni po wyjeździe Martina Paola zasłabła i gdy wezwano medyka okazało się,że jest w ciąży...
-szybko się państwo postarali o dziecko bo niedawno przecież pani pierwszą ciąże straciła mówił medyk do Paoli nakazując jej szczególną ostrożność by i drugiego nie poroniła...
-rzeczywiście nadspodziewanie szybko znowu zaszłam w ciąże rozmyślała Paola leżąc w łożu i postanawiając,że tym razem zrobi wszystko by donosić i urodzić maleństwo,które nosi pod sercem....
-Martin będzie wniebowzięty i dumny z siebie,że już poczęliśmy naszego pierwszego dzieciaczka chichotała Paola...
-teraz na dobre okręcę go sobie wokół palca bo wiem jak marzy o dzieciach a ja właśnie nasze pierwsze noszę gładząc się po brzuszku mówiła sama do siebie i do maleństwa w swoim łonie...
-tatuś ucieszy się z ciebie maluszku ze śmiechem powtarzała raz po raz Paola.....

David Foreman gdy tylko dotarł do Nowego Orleanu i na dodatek dowiedział się,że Paola pozostała sama w domu swego męża bo Martin wyjechał w interesach sądził,że bez przeszkód zabierze Paole ze sobą do Meksyku ....
-jak to dobrze się składa,że bez walki z Martinem zdobędę Paolę mówił David do towarzyszących mu w cywilu gwardzistów wicekróla Nowej Hiszpanii...
-jesteś pewien panie,że twoja bratowa zechce opuścić swego męża zapytał jeden z gwardzistów budząc irytacje Davida,,,
-Paola wyszła za mąż pod przymusem i ja będę dla niej wybawcą z niewoli z pewnością w glosie powiedział młody Foreman i niezwłocznie pojechali do domu młodych Perezów....

Paola Perez była niezmiernie zdziwiona przyjazdem Davida Foremana bo akurat oczekiwała ,że przybędą w odwiedziny jej matka ,ciotka i siostra ale to że jej szwagier David nagle zawita do ich domu było dla niej zupełnym zaskoczeniem....
-muszę ci od razu powiedzieć ,że cię kocham i przyjechałem specjalnie by cię stąd zabrać a po unieważnieniu twojego małżeństwa zawartego przecież pod przymusem ożenić się z tobą niemal jednym tchem wyrzucił z siebie David a Paola słysząc to omal nie zemdlała z wrażenia...
-żartujesz sobie ze mnie ??? wydukała z wytrzeszczonymi ze zdziwienia oczami...
-ależ skąd !!! po prostu zbyt późno zrozumiałem co do ciebie czuję i obrażałem cię tam w San Fernando oszalały z zazdrości po oszczerstwach na twój temat w które uwierzyłem gorączkowo tłumaczył się David jednocześnie ją przepraszając za swoje ówczesne niegrzeczne zachowanie i przy tym usiłował Paolę pocałować ale ona stanowczo go odepchnęła...
-nie kochasz przecież Martina a i on tylko pożądanie do ciebie czuje więc powinnaś bez skrupułów łajdaka opuścić ciągnął dalej David pożerając Paolę wzrokiem.
-zaskoczyłeś mnie i swoim przyjazdem i tym co mi mówisz więc nie wiem co teraz zrobić bo gdybyś powiedział mi to wtedy w San Fernando pewnie skakałabym z radości uważając,że Pana Boga za nogi chwyciłam ale teraz sytuacja się zmieniła bo nie tylko jestem żoną Martina ale noszę jego dziecko powiedziała zmieszana nieco Paola...
-chcesz wziąźć mnie z dzieckiem twego brata ??? pytała dalej zdziwiona tym wszystkim żona Martina
-no nie !!! tak szybko znowu zaszłaś w ciąże !!! krzyknął poirytowany tą nowiną David...
-to fakt bo Martin bardzo się o to starał i jak widać skutecznie westchnęła z uśmiechem Paola...
- lepiej by dziecko tego bandyty mojego brata nie przyszło na świat i są przecież na to sposoby zaczął mówić David a Paola odsunęła się od niego krzyżując ręce na swoim brzuszku jakby chcąc go ochronić przed niebezpieczeństwem...
-za żadne skarby nie sprowokuję poronienia jeśli o tym mówisz !!! krzyknęła wzburzona
-przecież już raz poroniłaś i jakoś to przeżyłaś wzruszając ramionami beztrosko powiedział David,,,
-tam w San Fernando wiedząc,że jestem w ciąży z Sergiem wspomniałeś,że to ci nie przeszkadza gdy zacząłeś przychodzić do mego domu a teraz chcesz bym zabiła twego bratanka lub bratanicę ?? z wyrzutem bardziej stwierdziła niż zapytała Paola
-tamto dziecko było białe i uznając je mógłbym mówić,że to moje... nasze a teraz nosisz ciemnoskórego bachora Martina !!! ze złością wycedził przez zęby David...
-no tego,że mając ciemnoskórego przyrodniego brata jesteś rasistą to nigdy bym se nie spodziewała !!! wrzasnęła Paola
-jesteś gorszy niż Martin bo on poślubiając mnie obiecał dziecko Sergia wychowywać jak swoje a ty jesteś bez serca skoro chcesz mnie nakłonić do zabicia mojego niewinnego dziecka tylko dlatego,że będzie miało ciemniejszą skórę !!! gorączkowała się Paola...
-to białe dziecko Sergia według ciebie miało prawo żyć i nie przeszkadzało ci ,że nie jest twoje a ciemnoskóre powinnam zabić !!! wrzeszczała Paola
-nie wiem dlaczego się tak oburzasz bo wiem przecież,że kiedyś groziłaś Oligaresom że jak Sergio się z tobą nie ożeni to pozbędziesz się jego dzieciaka wypomniał Paoli David...
-jestem impulsywna i nieraz paplałam co mi ślina na język przyniosła ale tak naprawdę nigdy bym tego nie zrobiła i wiedz ,że bardzo rozpaczałam gdy straciłam tamto dziecko więc teraz sobie obiecałam,że zrobię wszystko by moje drugie przyszło na świat żywe i zdrowe !!! wykrzyczała Davidowi żona Martina...
-nie denerwuj się Paolo bo przecież kiedyś możemy mieć razem wspólne dzieci a ten pomiot Martina zawsze by ci o nim przypominał a i ja wolę zapomnieć,że należałaś do Martina powiedział David nie panując już nad sobą bo sama wieść o tym,że jego przyrodniemu bratu udało się tak szybko spłodzić dziecko z Paolą przyprawiała go o furie gniewu i zazdrości...
-nie waż się mówić o moim dziecko pomiot !!! uderzając w twarz Davida wrzasnęła Paola...
-wybacz mi ,że tak się zagalopowałem ale gotuje się we mnie na samą myśl,że nie zdążyłem tu przybyć zanim Martin zrobił ci tego dzieciaka zaciskając ze złością pięści powiedział David....
-Martin jest czarną owcą w naszej rodzinie i uważam,ze ten łajdak nie powinien w ogóle mieć dzieci a tym bardziej z tobą moją ukochaną przekonywał Paole David...
-zupełnie cię nie rozumiem Davidzie bo najpierw mówisz mi ,że przyjechałeś tu specjalnie z Meksyku bo mnie kochasz i chcesz zabrać ze sobą choć wiesz,że jestem żoną Martina i z nim dzieliłam łoże ale moje dziecko z mężem każesz mi zabić i uważasz ,że powinnam to zaakceptować ???!!! z kpiną w głosie ostro zapytała Paola...
-możemy razem zacząć nowe życie i o przeszłości zapomnieć ale bez dziecka Martina błagalnym głosem wyszeptał David do Paoli....
-podczas naszego poprzedniego spotkania w San Fernando byłaś w ciąży z Sergiem a teraz z Martinem !!! to jakieś fatum,że za każdym razem gdy umyśle sobie być z tobą ty nosisz dziecko innego !!! gorączkował się David.....
-nie wiedziałam co do mnie czujesz i choć twoje zainteresowanie moją osobą mi tam w San Fernando i tu w Nowym Orleanie schlebia to szczerze ci powiem,że nie wiem co czuję do ciebie Davidzie ale jedno wiem,że celowo dziecka Martina się nie pozbędę czy ci się to podoba czy nie !!! oświadczyła stanowczo Paola....
-ona zrujnuje moje plany życiowe bo swoim głupim uporem broni tego bachora Martina a powinna być uradowana z tego,że ja David Foreman chcę ją stąd zabrać i z nią być pomimo iż ulegała temu mojego braciszkowi z piekła rodem pomyślał z niechęcią David patrząc na Paolę....
-Paola zupełnie sfiksowała ,że upiera się tak przy tym by rodzić dziecko tego bydlaka a nie pomyśli jaki świetny los ja jej proponuję u swego boku i muszę przecież myśleć też o moim bracie Danielu, który jest zakładnikiem w rękach strażników skarbu Azteków i by go uwolnić obiecałem przywieżć tam swoją ciężarną kobietę i zrobię to czy Paola się zgodzi dobrowolnie czy będę zmuszony siłą ją stąd zabrać postanowił sobie młody Foreman...
-moja kobieta czyli Paola jest znów ciężarna i to tylko jest ważne a że do porodu sporo czasu to może znów przypadkowo poronić ale strażnicy skarbu Azteków nie domyślą się,że to miało być ciemnoskóre dziecko mego brata bo nigdy im nie ujawnię prawdy planował sobie David...
-musisz ze mną stąd wyjechać Paolo oznajmił tonem nie znoszącym sprzeciwu David zdumionej tym Paoli...
-mowy nie ma !!! nigdzie stąd się nie ruszę bo medyk kazał mi się oszczędzać bym znów nie poroniła bo zbyt szybko po utracie poprzedniego znów jestem w ciąży zdradziła Davidowi żona Martina...
-to akurat byłoby mi na rękę pomyślał z zadowoleniem David i znienacka podszedł do Paoli zatykając jej usta i z pomocą gwardzistów najpierw ją zakneblował i związał a potem wynieśli wyrywającą się Paolę z domu jej męża a służba bala się interweniować i pochowała się po kątach więc bez przeszkód szybko przewieziono Paole do portu skąd na pokładzie statku pośpiesznie wypłynęli w drogę do Veracruz ..

-natychmiast odwieź mnie z powrotem do męża bo nie chcę z tobą jechać zażądała Paola gdy wyswobodzono ją z więzów i zdjęto jej knebel z ust..
-nie po to tu przyjechałem by wracać z pustymi rękami oznajmił rozwścieczonej kobiecie David...
-jestem żoną twego brata i między nami do niczego nie dojdzie więc nie rób sobie płonnych nadziei przekonywała dalej Paola ale na Davidzie jakoś to nie robiło wrażenia
-kobiety same nie wiedzą co dla nich dobre powtórzył Paoli to czego go ostatnio uczył ojciec John Foreman od lat będący muzułmaninem
-nie wierzę,że wolisz mego czarnego brata bo jesteś białą kobietą i z białym powinnaś mieć dzieci a czarni niech się rozmnażają w swojej rasie a nie tykają białych kobiet wycedził przez zęby David zdumionej tym Paoli
-ty draniu !!! uważasz się za lepszego od Martina a jesteś chyba gorszy bo z pełną premedytacją narażasz mnie na utratę mojego dziecka bo dla mnie nie ważny jest jego kolor skóry ale to,że ja go urodzę i jest moje z mojej krwi więc nie pozwolę byś skrzywdził moje dzieciątko !!! piekliła się Paola
-zupełnie zgłupiałaś kobieto skoro nie doceniasz tego co dla ciebie robię !!! wrzasnął David
-zamiast być żoną bandyty możesz być szanowaną damą u mego boku a dzieci ci zrobię ile zechcesz skoro jesteś taka płodna i szybko zachodzisz w ciąże bagatelizując gniew Paoli śmiał się David....
-chcę mieć to dziecko,które już jest we mnie i jeśli go stracę to cię chyba zabiję jęczała Paola gdy zaczęła na statku mieć chorobę morską i wymiotowała...
-rozczarowałam się co do Davida bo to drań bez sumienia skoro los mojego dziecka go nie obchodzi i mnie naraża na ponowne poronienie a nie zastanowi się jak cierpi kobieta,która traci swoje dziecko nawet jeszcze nienarodzone wzdychała ciężarna Paola ...
-co z tego,że młody Foreman jest przystojny i bogaty ale to co do mnie czuje to nie może być miłość bo ukochanej osoby się nie krzywdzi tak jak on to mi robi nie zważając na to jakbym rozpaczała po ponownym poronieniu pochlipywała nieustannie cierpiąc nudności i już nie wiedząc czy przez ciąże czy chorobę morską...
-jak Martin wróci i od służby dowie się ,że jego przyrodni brat mnie porwał a ja jestem na dodatek w ciąży to może zechce mnie odszukać ale w Meksyku jest poszukiwany i jak go złapią to może zginąć lub być uwięziony na lata i to wszystko przez tego egoistę Davida ,któremu wydaje się,że mnie kocha i chce na siłę uszczęśliwić uzmysłowiła sobie Paola Perez.....

David zdecydował się Paoli opowiedzieć o tym co spotkało jego i Daniela gdy poszukiwali skarbu Azteków i zaczął prosić Paolę by gdy spotkają się z radą strażników skarbu Azteków udawała,że jest jego żoną i oczekują wspólnego dziecka...
-to ja mam ci pomóc uratować twego brata a ty narażasz mnie na stratę mojego dziecka ??? a przecież teraz jesteśmy rodziną bo czy ci się to podoba czy nie jestem twoją bratową z wyrzutem powiedziała Paola...
-jestem zdesperowany i zrobię wszystko by ocalić Daniela oświadczył David..
-wybacz ale twój brat Daniel a mój szwagier nie jest dla mnie ważniejszy niż moje dziecko i wiedz,że ja z kolei zrobię wszystko by utrzymać tę ciążę oświadczyła zdesperowana Paola ku wściekłości Davida,,,
-nie wiem dlaczego chcesz brnąć w kłamstwa i mnie do tego nakłonić bo prawda,że to jednak nie twoje dziecko wyjdzie na jaw gdy ono przyjdzie na świat więc i tak wszyscy się dowiedzą ,że ojcem mojego dziecka jest ciemnoskóry mężczyzna a nie ty z drwiną w głosie powiedziała Paola...
-to się jeszcze zobaczy bo jeśli medyk orzekł,że Paola za wczas po poronieniu poczęła kolejne dziecko to pewnie i to straci bez żalu myślał David bo na ciemnoskórym bratanku czy bratanicy mu nie zależało....
-znajdź sobie inną kobietę może nawet ciężarną jak ja a mnie daj spokój prosiła Paola
-nie chcę innej !! chcę ciebie !!! uparcie powtarzał David...
-to już jakaś paranoja najpierw porwał mnie jeden brat a teraz drugi mnie odebrał mężowi i to też przemocą irytowała się młoda seniora Perez

do Veracruz tymczasem przyjechała wicekrólowa Camila specjalnie na prośbę żony swego bratanka Tity Darien bowiem ta poprosiła ją o pomoc gdy w ferworze kłótni z mężem Paco wykrzyczała mu,że prawdziwym ojcem Justa jest Pedro de Salamanca bo Paco nie chciał zgodzić się na oddanie młodszego syna Justa do seminarium i gdy między młodymi Darienami trwała burzliwa awantura Justo i jego starszy brat Alex to nieopatrznie usłyszeli a Justo doznał z tego powodu szoku i miał żal do wszystkich,że przez lata ukrywali przed nim prawdę...
-Justo nie tylko nie chce zostać księdzęm jak to sobie uplanowałam jeszcze zanim przyszedł na świat by przebłagać Boga za zdradę małżeńską jakiej się niegdyś dopuściłam z Pedrem ale na domiar złego teraz chce zamieszkać z wami swoimi dziadkami ze strony ojca bo do mnie i Pedra ma żal za to wszystko płakała Tita....
Justo młodszy o rok od Carmela najmłodszego syna Salamanków podszedł do wicekrólowej Camili i spuszczając wzrok niepewnie zapytał
-jesteś pani moją babcią więc zabierz mnie z sobą bo z matką i jej mężem nie chce już mieszkać a mój ojciec książe Pedro de Salamanca gubernator La Mariany mną się wcale nie zainteresował i nie miał odwagi mnie uznać poskarżył się najstarszy wnuk Salamanków...
-mój Boże wiedziałam,że kiedyś wyda się to,że Pedro ma nieślubnego syna ale nie chcę by mój wnuk cierpiał pomyślała sobie wicekrólowa Camila
-posłuchaj Justo przyszedłeś na świat gdy twój ojciec Pedro miał zaledwie parę lat więcej niż ty masz obecnie ale interesował się tobą choć nie mógł otwarcie się ujawnić bo twoja mama jest kobietą zamężną a jesteś owocem jej przelotnego romansu z moim synem a potem Pedro sam się ożenił i został ojcem córeczek więc to wszystko jest nieco pogmatwane życiowo tłumaczyła Pedra jego matka Camila
-księdzem nie zostanę bo nie mam powołania a matka chce mnie do tego zmusić więc jeśli wy moi dziadkowie mnie odtrącicie ucieknę w świat i będę poniewierał się sam Bóg wie gdzie płaczliwym głosem mówił Justo !!!
-Justo mnie do grobu wpędzi !!! taki skandal chce wywołać i jak ja się ludziom na oczy tutaj pokaże bo dotąd uważano mnie za nieskazitelną damę a teraz będą plotkować,że zdradziłam Paca i mój drugi syn jest pozamałżeńskim dzieckiem lamentowała Tita..
-o tym Tito powinnaś pomyśleć przed laty zanim wdałaś się w romans z Pedrem bo on był 10 lat młodszy od ciebie i powinnaś była nie dopuścić do bliższych kontaktów między wami z irytacją w głosie powiedziała wicekrólowa Camila
-ty Justo jesteś moim najstarszym wnukiem i nie zamierzam się tego wypierać wiec jeśli zechcesz z otwartymi rękami razem z twoim dziadkiem Ricardem przyjmiemy cię w stolicy Meksyku ale pomyśl też o swojej matce bo będzie cierpieć gdy ją opuścisz wicekrólowa Camila de Salamanca usiłowała Justowi przemówić do rozsądku
-tu masz też brata Alexa z którym się wychowywałeś więc zostań w domu swej matki do pełnoletności przekonywała wnuka Camila
-napiszę zaraz do twego ojca Pedra na La Marianę by cię do siebie zaprosił i poznasz jego córeczki a twoje przyrodnie siostry Orianę,Gabrielę i Bettinę ciągnęła Camila...
-Milka moja synowa nie będzie zadowolona,że sekret rodzinny się wydał zwłaszcza teraz gdy jest po raz czwarty w ciąży bo chce dać syna Pedrowi a tu ujawnił się jego nieślubny syn Justo Darien rozmyślała Camila ...

gdy statek z Davidem i Paolą na pokładzie wpłynął do Veracruz Paola ogromnie ucieszyła się na widok wicekrólowej Camili de Salamanki,która gościła u Oligaresów
-niebiosa mi panią zesłały bo chcę złożyć skargę na Davida Foremana, że przemocą mnie uprowadził z domu mego męża Martina w Nowym Orleanie !!! krzyczała Paola nie pozwalając jej przerywać...
-Paola przez Martina rozum postradała i głupoty opowiada usiłował zbagatelizować słowa kobiety David...
-pomagając ci wyjechać do Nowego Orleanu ja i Ricardo sądziliśmy,że Paola odwzajemnia twe uczucia ale byś ją porywał wbrew jej woli nawet na myśl by mi nie przyszło bo o takie działania tylko twego najstarszego brata Martina bym posądziła zdenerwowała się Camila...
-to nie tak !!! ona naprawdę nie wie co mówi upierał się David
-nie zrobisz ze mnie wariatki !!! jestem w ciąży z Martinem i chcę do niego wrócić bo jest moim mężem i ojcem naszego dziecka oznajmiła zdumionym Oligaresom i wicekrólowej Camili Paola Perez...
-naprawdę dobrowolnie jesteś z Martinem ??? ze zdziwieniem pytali Paolę wicekrólowa Camila oraz Oligaresowie...
-co prawda nie wyjechałam z Martinem z własnej woli gdy przebywałam w stolicy Meksyku w pałacu wicekróla ale potem gdy się pobraliśmy zaczęłam przekonywać się do niego a teraz gdy oczekuję jego dziecka wiem,że moje miejsce jest przy nim potwierdziła Paola
-z jej słów zadowolona była tylko Carmen de Valencia
-widzisz Davidzie,że dobrze ci radziłam byś o Paoli zapomniał i ze wszystkich sił starałam się by ją ci wybić z głowy nawet intrygami otwarcie przyznała się synowi Carmen...
-przez ciebie doszło do tego,ze Paole dopadł Martin bo gdyby została w San Fernando to byłaby już moja !!!wykrzyczał matce młody Foreman
-ot wdzięczność dzieci !!! matka by ci nieba przychyliła a ty zamiast mi podziękować,że wciąż się o ciebie troszczę ośmielasz się robić mi wymówki !!!wysyczała wściekła Carmen
-nikt cię o taką pomoc nie prosił i wyświadczyłaś mi niedźwiedzią przysługę !!! pieklił się David
-skoro Paola jest w ciąży z Martinem to o unieważnieniu ich ślubu nie ma mowy gdyż związek pobłogosławiony dzieckiem jest w myśl prawa kanonicznego nierozerwalny więc musisz z niej zrezygnować i pogodzić się z tym ,ze będzie dla ciebie tylko bratową powiedziała wicekrólowa Camila do Davida ale ten nie chciał tego przyjąć do wiadomości...
-nie będę im ujawniał tajemnicy ,ze muszę Paole zabrać do kryjówki strażników skarbu Azteków ale zrobię co muszę i basta !!! postanowił sobie David Foreman...

-no kto by pomyślał,że Paola tak błyskawicznie znowu zajdzie w ciąże i będzie się z tego cieszyć a ja z Sergiem choć intensywnie się staramy o dziecko jeszcze nie poczęłam z zazdrością patrząc na dawną rywalkę myślała Marianella Oligares....
-mojego wnuka straciła i tak jakoś błyskawicznie pocieszyła się z tym bandziorem ,że już jego bachora nosi myślał zły na to wszystko Diego Oligares ....
-oby teraz moja córka księżna Milka de Salamanca wreszcie chłopca urodziła bo dotąd tylko trzy dziewczynki wydała na świat mówił półgłosem Diego Oligares...
-ty Marianello musisz bardziej się starać by począć mego wnuka nie omieszkał przygadać synowej Diego pomimo iż zrobił jej tym przykrość
-teść złośliwie mi ciągle o tym przypomina jakbyśmy z Sergiem nie chcieli ale staramy się jak możemy ale on myśli,że to tylko moja wina ,że nie jestem jeszcze w ciąży wzdychała Marianella ...
-jak dotąd to mam wnuka tylko od najstarszego syna Olivera bo Oliver z żoną Julią mają parkę chłopczyka Juliana i dziewczynkę Ines przechwalał się przed Carmen de Valencią Diego Oligares
-ja na razie mam dwoje wnucząt bo moja córka księżna Joanna de Salamanca z mężem Fernandem mają synka Rafaela i córeczkę Esmeraldę ale moje trzecie wnuczątko już w drodze tym razem od najstarszego syna Martina śmiała się Carmen de Valencia...

-Paola ma rację,że chce zostać z Martinem bo to on jest ojcem jej dziecka a ja cieszę się,że będę mieć wnuka od najstarszego syna zaczęła mówić Carmen de Valencia ku wściekłości swego młodszego syna Davida Foremana ...
-rodzić dziecko bandyty i to ciemnoskórego to nie żadne szczęście dla kobiety ale powód do wstydu,że oddała się takiemu łajdakowi !!! wycedził przez zęby David
-zazdrość synu przez ciebie przemawia ,że to nie ty jesteś jej mężem i ojcem jej dziecka ale pogódź się z tym,że Paola cieszy się z tej ciąży nosząc twego bratanka złośliwie dogryzła synowi Carmen de Valencia...
-nie wstydzę się ,że spodziewam się dziecka Martina bo to w końcu mój mąż i poczęliśmy je po ślubie a ponadto wzoruje się na wicekrólowej Camili de Salamance,która gdy zaszła pierwszy raz w ciąże jej ukochany Ricardo też był wyjętym spod prawa ale pomimo wszystko ona chciała urodzić ich najstarszego syna Pedra choć jej rodzina była tym zniesmaczona powiedziała Paola bo nieraz w San Fernando słyszała historie życia wicekrólowej a ponadto czytała obie książki napisane przez Ricarda de Salamankę w których opisywał swoje barwne życie...
-podoba mi się ,ze tak bronisz Martina jako jego żona bo to w końcu mój syn a ty jesteś moją synową z uznaniem powiedziała do Paoli Carmen de Valencia
-Martina z wicekrólem Ricardem porównywać to potwarz dla naszego władcy !!! obruszył się Diego Oligares...
-ja mówię o sobie co czuje kobieta ,której ktoś chce wmówić,że nie powinna cieszyć się dzieckiem,które już nosi w sobie bo w przeciwieństwie do niektórych uczę się na swoich błędach i wstyd mi,że niegdyś mówiłam o pozbyciu się pierwszego dziecka z westchnieniem patrząc prosto w oczy Diega Oligaresa powiedziała Paola Perez....
-to ci się chwali dziewczyno z uśmiechem powiedziała do niej teściowa Carmen de Valencia....
Paola aż pokraśniała z zadowolenia ,że Carmen de Valencia zaczęła ją wreszcie akceptować jako synową...
-wiesz Paolo zrozumiałam,że Martin przy tobie się ustatkuje zwłaszcza kiedy dowie się,że zostanie ojcem i skończy z niebezpiecznym życiem jednego z przywódców organizacji przestępczych mówiła Carmen do synowej...
-też tak myślę bo często mi powtarzał ,że chce mieć własną rodzinę i dzieci ze mną przechwalała się ciężarna żona Martina....
-ciekawa jestem czy mój mąż Martin przybędzie do Meksyku po mnie i będzie walczył byśmy byli razem tak jak niegdyś zrobił to Ricardo de Salamanca chcąc odebrać swoją ciężarną ukochaną Camilę więzioną w Garbancillo przez ojca i ex narzeczonego zaczęła zastanawiać się Paola Perez...

David Foreman uznał.że po rewelacjach Paoli i oskarżeniach o porwanie musi znaleźć sobie sojusznika w osobie swojej matki Carmen i opowiedział jej dlaczego posunął się aż do uprowadzenia Paoli by ratować swojego starszego brata Daniela Pereza...
-to całkowicie zmienia sytuację i Paola musi pomóc nam uratować twego brata Daniela !!! wykrzyknęła Carmen obawiająca się o życie jednego ze swych synów...
-Paolo !!! należysz teraz do naszej rodziny a jeden z jej członków czyli Daniel jest w niebezpieczeństwie więc musisz tak jak my zrobić wszystko by nic mu się nie stało więc udawaj ciężarną żonę Davida bo to uratuje Daniela z rąk tych strażników skarbu Azteków !!! rozkazującym tonem powiedziała Carmen do synowej...
- najważniejsze dla mnie jest moje dziecko i nie chcę narażać się na jego stratę odparła Paola...
-David zaopiekuje się tobą i nie stracisz ciąży ale pojedziesz z nim tam gdzie ci karze !!! niemal krzyknęła na Paolę jej teściowa...

w stolicy Austrii Wiedniu przyszła na świat pierwsza córeczka pary cesarskiej Sissi i Maxymiliana arcyksiężniczka Elizabeth Susana Camila
cesarzowa Sissi i jej mąż byli szczęśliwi,że ich starszy syn następca tronu arcyksiąże Wilhelm Ricardo ma siostrzyczkę, podobnie mieszkający w Wiedniu brat Sissi książe Andres de Salamanca cieszył się z narodzin siostrzenicy...
-swoją przyszłość wiąże z Austrią bo po ukończeniu Akademii Wojskowej tu pozostanę i ożenię cię z piękną Halszką,która pochodzi z Polski zwierzał się siostrze Andres ..
-nasi rodzice będą zasmuceni,że ty kolejne ich dziecko nie wrócisz do Meksyku ale każdy jest kowalem swego losu i skoro tu widzisz swoje miejsce na ziemi to się cieszę ,że sama tak oddalona od miejsca gdzie przyszłam na świat i się wychowałam będę miała ciebie swego młodszego brata blisko śmiała się cesarzowa Sissi...
-no cóż Salamankowie są rozsiani po świecie bo my oboje osiedliśmy tu w Austrii,nasza siostra Linda ze swoją rodziną w niemieckim księstwie Meklenburg-Schwerin, Justina i młody Ricardo na Sardynii, Karina w Neapolu, Fernando w Maroku, Pedro na La Marianie,Mario i Camilka w San Fernando i tylko Carmelo jeszcze przy rodzicach został z uśmiechem wymieniał Andres.....

jaki wątek obecnie wydaje się Wam najbardziej interesujący by opisywać go w pierwszej kolejności w dalszej części naszej kontynuacji Pasion

milka85 · Wysłany: 8:59:09 04-05-12 Temat postu:

nie wiem czy te dni ciepła majowego spowodowały zatrzymanie naszej kontynuacji czy tez cos innego??

Arabella · Wysłany: 11:23:41 04-05-12 Temat postu:

milka85 · Wysłany: 16:49:54 04-05-12 Temat postu:

moze niech Camila wróci do stęsknionego za nią męża albo niech on sie uda do Veracruz od niej by mogli pobyc razem:)

Arabella · Wysłany: 19:30:53 04-05-12 Temat postu:

Elena736 · Wysłany: 18:27:54 08-05-12 Temat postu:

Dziękuję za pamieć, i przepraszam, że tak długo mnie nie było, ale miałam dużo spraw na głowie, postaram sie coś napisać wieczorem, podejmę wątek który pisałam do tej pory chciałabym go w pełni zakończyć

Pozdrawiam serdecznie

Elena736 · Wysłany: 23:53:32 08-05-12 Temat postu:

Na La Marianie, w posiadłości królowej Kariny, dzieci pary królewskiej postanowiły zrobić psikusa swoim nianiom i guwernantce i wymkneły się niepostrzezenia na korytarze z dużym psem. Dwie nianie były już w podeszłym wieku i zdrzemneły się na chwile, a guwernantka zawziecie plotkowała z lokajem. Królewicz Alejandro i Romeo trzymali za rączki swoją malutką siostrzyczkę, królewnę Mariángel, a królewicz Nicolas złapał za obroże psa i trzymał się jej utrzymując w ten sposób pełną równowage. Co prawda potrafił już chodzić, ale lubił się jeszcze podtrzymywać. Dzieci chodziły po hacjendzie oglądając różne rodzinne pamiątki i przypatrując się portretom rodzinnym. Gdy przystaneli przy podobiźnie ich babci ksieżniczki Isabelli i jej szwagierki Éléonore, królewicz Alejandro tak jak pozostali pomyślał że na portrecie jest ich mama z panią, która jest podobna do ich małej siostrzyczki. Tak rodzeńswo chodziło sobie po ogromnej rezydencji zupełnie nieświadome tego, ze wszyscy służacy w hacjendzie są przerażeni zniknięciem dzieci i wszyscy ich szukają . Królowa Karina i król Carlos gdy wyszli z sypialni, z zamiarem spędzenia troche czasu ze swoimi dziećmi, to przerażona służba powiedziała że dzieci znikneły.
- Jak to znikneły?

- zagrzmiał król Carlos

- Co takiego?! - wykrzykneła przerażona Karina.
- Wasza wysokość proszę się uspokoić napewno niebawem ich odnajdziemy- zapewniłą służaca i opowiedziała jak doszło do zniknięcia dzieci.
- Później zastanowie się co z wami zrobić, teraz trzreba odnaleźć dzieci- zarządził król Neapolu i wszyscy łącznie z parą królewską zaczeli przeszukiwac rezydencje. Dzieci znaleziono na samej górze w pobliżu drzwi prowadzących na poddasze. Szczęśliwi rodzice tulili swoje pociechy równoczesnie karcąc za to że uciekły nianiom.
- No dobrze, powiedział w końcu król Carlos do służby, macie szczęście że dzieciom nic się niestało i naczej niebyłbym taki wyrozumiały. Resztę popołudnia spędzimy z dziećmi sami- dodał odprawiając w ten sposób służbę.
- Och ale to był męczący dzień westchneła królowa trzymając swoją córkę w ramionach, tak się przestraszyłąm tym zniknięciem dzieci...
- Wiem kochanie, ja też niewiem co by było gdyby coś im się stało...
- Nawet tak niemyśl powiedziała pośpiesznie królowa i lepiej chodźmy do ogrodu napijemy sie herbaty, a dzieci spędzą troche czasu na świeżym powietrzu..
- Tak więc król i królowa zabrali swoje dzieci i udali się do dużego ogrodu, gdzie było bardzo kolorowo od różnorodnych kwiatów.
- Królowa Karina posadziła na trawie swoją córkę , która zaczełą bawić się z psem, natomiast trzej królewicze poszli rozrabiać wśród kwiatów, bawiąc się w rycerzy. Karina i Carlos usiedli przy stoliku i zaczeli popijać herbatę, co chwila zerkając na swoje pociechy i gawędząc miło o ostatnich miesiącach.
Tymczasem scenkę te obserwował pewien tajemniczy mężczyzna w kapturze i gdy zobaczył królewnę Mariángel, która siedziałą na trawie i bawiłą się z psem, aż przetarł oczy ze zdumieniem.
- Niemożliwe- zaklął pod nosem, ona wygląda jak kopia Éléonore, a niech tą, nie pozwolę aby istniała jeszcze jedna taka kobieta, powiedział do siebie i wyjął ze skurzanej torby dużego węża, to była Kobra...
Tajemniczy mężczyzna podszedł trochę bliżej do miejsca, w którym była królewna i w cieniu drzew wypuścił węża w kerunku malutkiej królewny...

Wąż pełznłął do dziewczynki niezatrzymujac się. Tymczasem zupełnie nieświadoma niczego królewna Mariángel, bawiłą sie z psem, ciągneła go za włosy, uszy i klepała po grzbiecie. Pies był na to niewzruszony, i czasami nawet polizał ją po rączce. Nagle warknął patrząc czym przestraszył królewne. Warknięcie było tak głośne, że nawet król i królowa spojrzeli w tamtą stronę.
- Może niepowinna bawić sie z tym psem, jego cierpliwość może w końcu sie skończyć powiedziała królowa do męża
- Zgadzam się powiedział Carlos
Królewna Mariángel patrzyła z niepokojem na psa, a pochwili zszokowana

popatrzyła na węża który z niesamowitą szybkością dosłowanie leciał na nią, ukazując wielkie kły i rozkłądając kaptur co czyniło ją jeszcze bardziej straszniejsą. W tej chwili pies złapał kobre i zaczął rozszarpywać. Widok był straszny, królewna głośno płakała

i patrzyła na wijącą się kobre w pysku psa. Król Carlos i królowa Karina szybko znaleźli się przy córce bo już zdaleka widzieli tą sytuacje. Byli przerażeni, na szczęście okazało się że kobra niezdążyła wyżądzić krzywdy królewnie. Karina szybko wzieła w ramiona córeczkę i próbowała uspokoić, ale niewiele to pomagało.
- Król Carlos tymczasem zawołał chołpców i wszyscy szybko weszli do hacjendy. Młodzi rodzice długo uspokojali królewne, i Mariángel przestała płakać, ale dalej tuliła sie do matki i ojca kurczowo ścickając ich ubranie.
- Wszyscy byli przerażeni tą sytuacją, król natychmiast kazał przeszukać ogród w poszukiwaniu wężów.
- Myslisz że może ich być tu więcej?- spytała z przerażeniam w oczach królowa
- Lepiej dmuchać na zimne- odpowiedział król i przytulił żone z córką do szerokiej piersi.

Arabella · Wysłany: 14:45:30 09-05-12 Temat postu:

Elena736 fajnie,że znalazłaś czas by kontynuować opis przygód rodziny królowej Kariny na La Marianie i świetnie to wymyśliłaś z tym wężem już myślałam,że mała królewna Mariangel przeniesie się do aniołków bo ukąszenia jadowitego węża w tamtych czasach mało kto przeżywał

z ciekawością czekam na dalsze Twoje opisy , pozdrawiam Wszystkich

gwardziści z San Fernando patrolujący okolice pośpieszyli na pomoc ściganym przez strażników skarbu Danielowi Perezowi i Davidowi Foremanowi praktycznie ratując im życie..
-z kim zadarliście,że tak was ścigano ????wypytywano synów Carmen de Valencii gdy dotarli już bezpiecznie do miasteczka ale ci udawali,że to jakaś przypadkowa banda oprychów się na nich uwzięła...
-muszę wrócić nad rzekę po Paolę wymsknęło się Davidowi i usłyszał to Ascanio Gonzales kojarząc,że to o jego córkę musi chodzić...
-to moja córka Paola była z tobą ???!!! co się stało ??? czyżby uciekła od męża ??? zasypywał pytaniami Davida zaniepokojony Ascanio...
-zaraz !! zaraz !!! to sami uciekliście a biedną bezbronną kobietę na pastwę losu zostawiliście ???!!! gorączkował się Ascanio
-ona nie mogła znieść galopady na koniu bo znów jest w ciąży wygadał się niefrasobliwie Daniel Perez chcąc usprawiedliwić to,że uciekając zostawili Paolę w krzakach nad rzeką ...
-czyje dziecko ona nosi ?? twoje Davidzie ??? z nadzieją w głosie zapytał Ascanio
-chciałbym by było moje ale to Martina !!! westchnął z niechęcią David Foreman...
-Ascanio przyjacielu !!! to twoje pierwsze ciemnoskóre wnuczątko jest już w drodze !!!zarechotał Mario de Valencia przysłuchujący się rozmowie
-dziecko to dziecko !!! i każde powinno być darem Boga dla rodziców powiedziała dobitnie to akcentując Jimena de Valencia a Ascanio popatrzył na nią z wdzięcznością,że mu nie dogryza

-obie moje żony Marcela i Manuela z młodszą córka Aurorą wybrały się do Nowego Orleanu by odwiedzić Paolę i miałem nadzieje,że namówią ją do opuszczenia męża bandyty a tu dowiaduje się tymczasem ,że ona jest znów brzemienna i co gorsza sama poniewiera się w rodzinnych stronach mówił zatroskany Ascanio do długoletnich przyjaciółek wicekrólowej Camili i Jimeny....
-zaraz pośle paru gwardzistów z Davidem by Paolę tu sprowadzili zadecydował pan na San Fernando Mario de Valencia
-ja też z nimi pojadę szukać siostry zadecydował zięć de Valenciów Eduardo Gonzales przyrodni brat Paoli
gdy grupa mężczyzn wróciła bez Paoli wszyscy byli ogromnie zaniepokojeni...
-może Paola wpadła do wody i się utopiła spekulowano w miasteczku
-o Boże !!!może dopadli ją strażnicy skarbu Azteków i zamiast na nas na niej się zemścili niepokoili się Daniel Perez i David Foreman nie zamierzając jednak nikomu zdradzić ,że poszukiwali skarbów i przez to wpakowali siebie i Paolę w kłopoty

Paola tymczasem wyczerpana spacerem wzdłuż brzegu rzeki zasnęła w szuwarach i zbudził ją szelest gałęzi a gdy otworzyła oczy myślała, że śni bo nad sobą zobaczyła twarz Martina
-kochanie !!! krzyknął Martin łapiąc żonę na ręce
-już myślałem, że los mi nie sprzyja bo chciałem porwać samą wicekrólową Camile i wymienić ją na ciebie ale się nie udało bo jej gwardia coś zwąchała i pojechali inną drogą a ja klucząc po okolicy przypadkowo tu cię znalazłem niczym igłę w stogu siana cieszył się Martin tuląc i całując Paolę
-to znak od Boga,że znów jesteśmy razem !!! szeptał uradowany Martin
-w Nowym Orleanie w naszym domu służba mi o wszystkim powiedziała gdy tylko wróciłem z podróży i zostawiłem tam twoją matkę,ciotkę i siostrę by przyjechać do Meksyku ciebie i nasze maleństwo odzyskać pośpiesznie opowiadał żonie Martin...
-nic ci nie zrobił ?? nie tknął cię ??? z dzieckiem wszystko w porządku ??? bojąc się popatrzyć w oczy żonie by nie usłyszeć czegoś złego ze ściśniętym gardłem wypytywał Martin
-maleństwo jest tu pod moim serduszkiem zachichotała Paola a David to jeszcze niedoświadczony życiowo młodzieniec i nie jest taki zły bo tylko bez wzajemności się we mnie zakochał ale mnie uszanował bo wszak jestem teraz jego bratową podkreślając to mówiła Paola...
-nie ściskaj mnie tak bo udusisz !!! jęknęła żona Martina
-wybacz kochana ale tak mnie twój widok ucieszył ,że nie panuję nad sobą wyszeptał Martin stawiając żonę na ziemi i z wymownym spojrzeniem położył rękę na brzuszku Paoli..
-cieszysz się ??? zapytała Paola ale Martin nie dając jej dokończyć uklęknął przed nią i całując jej łono powiedział
-Bóg nas pobłogosławił dzieckiem więc nam sprzyja szeptał raz po raz masując i całując brzuszek Paoli
-Martin będzie dobrym ojcem z zadowoleniem myślała szczęśliwa Paola patrząc na radość męża
-będę miał własne dziecko !!! jesteśmy rodziną szeptał Martin a Paola gładziła go po głowie niczym małego chłopca
-zatłukę tego Davida ,że ośmielił się ciebie i nasze dziecko narazić na niebezpieczeństwo!!! wysyczał z groźnym błyskiem w oku Martin
-nie !!! przez wzgląd na nasze dziecko musisz się zmienić Martinie !!! stanowczo powiedziała Paola
-wszystko co zechcesz Paolo !!! teraz niczego ci nie odmówię ale rodziny czyli ciebie i naszych dzieci będę bronił jak lew szeptał Martin
-nie bądź taki porywczy mój mężu !!! grożąc paluszkiem Martinowi powiedziała Paola ale zaraz po tym się roześmiała i gdy Martin wziął ją na swego konia w towarzystwie jego kompanów odjechali do niepozornej zatoczki gdzie wsiedli na statek tam na nich czekający by wrócić do Nowego Orleanu.....
-na pokładzie statku młodzi państwo Perezowie zaraz zamknęli się w kajucie by się namiętnie kochać

bo byli za sobą stęsknieni i choć żadne z nich jeszcze nie wyznało drugiemu miłości to rozumieli się bez słów i wiedzieli,że tworzą parę na dobre i na złe...
-niektórzy mogą myśleć,że ja z Paolą jesteśmy niedobraną parą ciemnoskóry mężczyzna i biała kobieta ale tak było nam zapisane w gwiazdach by się spotkać w dramatycznych okolicznościach i zapoczątkować ród Perezów rozmyślał szczęśliwy Martin zadowolony z odzyskania ciężarnej żony i z namiętnych chwil które znów razem przeżywali ....
[link widoczny dla zalogowanych]

na La Marianie księżna Milka de Salamanca z niechęcią powitała Justa Dariena nieślubnego syna swego męża Pedra...
-Pedro skoro twoja matka Justa tu do ciebie wyprawiła to sam się nim zajmuj bo ja będąc w czwartej ciąży nie czuję się najlepiej a i mam dość zajęć przy naszych małych córeczkach!!! prychnęła Milka do Pedra
-mogłabyś choć pozory zachować bo nie chcę by chłopiec czuł się u nas obco mówił gubernator La Mariany do żony
-ani myślę udawać ,że jego wizyta mnie cieszy bo jestem wściekła wysyczała poirytowana Milka
-nie chcę byś uznał Justa i dał mu nasze nazwisko,które powinien nosić tylko nasz wspólny syn zastrzegła zaraz Milka
-ależ Milko !!!Justo to mój syn i jeśli sam zechce dam mu swoje nazwisko i go oficjalnie uznam !!! oświadczył zonie Pedro
-robisz mi to na złość bo nie mamy syna a tylko trzy córeczki !!! wrzasnęła żona Pedra
-to nie ma nic do rzeczy bo nawet jak teraz urodzi się nam syn to pierworodnym dla mnie zawsze będzie Justo przekonywał żonę gubernator La Mariany
-to dla mnie upokorzenie i afront !!! jakbym była niezdolna do urodzenia prawowitego Salamanki chlipała Milka nie chcąc słuchać tłumaczeń męża
-jeśli teraz nie urodzę syna to zawiodę nie tyle Pedra,który ma tego bękarta Justa z Titą co mego ojca Diega Oligaresa bo nie dam mu wnuka ,którego od dawna pragnie rozmyślała ciężarna Milka
-w życiu nie spodziewałabym się,że tyle razy będę w ciąży bo nigdy zbytniego instynktu macierzyńskiego nie miałam i nie marzyłam o licznej gromadce dzieci a to wszystko stało się przez to,że trzykrotnie wydałam na świat dziewczynki zamiast upragnionego chłopca wzdychała żona Pedra
-kolejna ciąża mi się nie uśmiecha bo od trzech lat prawie bez przerwy jestem brzemienna ale jeśli znów przyjdzie na świat córka to chyba znów spróbuję aż do skutku bo którymś razem w końcu musi być syn !!! musi !!! powtarzała sobie gubernatorowa La Mariany chcąc jakby sobie i innym udowodnić,że potrafi dać Pedrowi męskiego potomka....

w pałacu gubernatora La Mariany Justo Darien z rezerwą traktowany przez żonę swego ojca Pedra do niego samego od razu poczuł sympatię i starał się ojcu we wszystkim przypodobać ale tęsknił za matką pozostawioną w Veracruz i jej mężem Paciem,którego przez tyle lat nazywał tatą...
-muszę przeprosić Paca Dariena ,że się od niego odwróciłem gdy dowiedziałem się,że nie on a Pedro de Salamanca jest moim rodzonym ojcem postanowił sobie nastolatek
-mój prawdziwy ojciec książe Pedro de Salamanca ma za żonę okropną heterę oceniając nieprzychylną mu gubernatorową Milkę rozmyślał Justo
-moja żona ma teraz złe humory jak to kobieta w ciąży usprawiedliwiał Milkę Pedro de Salamanca nie chcąc by jego najstarszy i na razie jedyny syn zraził się do niechętnej mu macochy
-gdyby ta jędza jej książęca wysokość Camila zwana Milką znów urodziła córkę to dostałaby niezłego pstryczka w ten zadarty nosek złośliwie pomyślał Justo patrząc na księżnę Milkę.....

w Veracruz wicekról Nowej Hiszpanii Ricardo de Salamanca opędzał się od natrętnych kobiet udających współczucie i zaniepokojenie z powodu zniknięcia wicekrólowej Camili,która wyjechała z Veracruz w stronę stolicy Meksyku ...
-jeśli wicekrólowa by co nie daj Boże zginęła to wicekról będzie musiał pojąc inną zonę mówiono w gronie kobiet do wzięcia...
-Ricardo de Salamanca to mężczyzna w kwiecie wieku i niejednej kobiecie mógłby jeszcze dać szczęście plotkowano pomimo ,że wicekról tylko o żonie myślał i mówił
-może Camila zamiast do mnie pojechała do naszych dzieci w San Fernando oświeciło nagle Ricarda i postanowił osobiście to sprawdzić więc wsiadł na koń i pogalopował w rodzinne strony ukochanej...

wicekrólowa Camila po zabawie z wnuczętami Miguelem i Cataliną dziećmi Camilki i Pabla de Valenciów zmęczona poszła już spać do gościnnej sypialni gdy jej drzwi się uchyliły i wszedł tam cichutko Ricardo z czułością patrząc na żonę
-cała i zdrowa jak zapewniali mnie córka z zięciem powiedział sam do siebie Ricardo rozbierając się i ponieważ wziął już szybką kąpiel jak tylko przybył do domu młodych Valenciów bezszelestnie wśliznął się do łoża zdmuchując przy tym płomień świecy...
-kto tu jest ??? zapytała z niepokojem Camila gdy poczuła ciepło przytulającego się do niej mężczyzny ale zaraz po dotyku i zapachu poznała męża i z czułością do niego przylgnęła
-znalazłeś mnie aż tutaj chichotała Camila gładząc męża po owłosionym torsie
-pojechałbym za tobą wszędzie i znalazłbym cię najdroższa nawet na końcu świata mruczał Ricardo delikatnie raz po raz całując ukochaną i powoli ściągając z niej koszulkę a potem ich spragnione namiętności ciała połączyły się w miłosnym uścisku

[link widoczny dla zalogowanych]

Salamankowie długo się nie nacieszyli sobą choć wspominając pierwsze chwile ich związku zapoczątkowanego tu w San Fernando odbyli niejako podróż sentymentalną w przeszłość gdy z Veracruz dostali wieści,że ich najstarszy syn Pedro przywiózł z powrotem z La Mariany do matki Justa Dariena bo Milka na La Marianie ciągle się z nim awanturowała z powodu obecności jego nieślubnego syna w ich pałacu gubernatorskim
-widzisz Tito musiałem ulec Milce bo w jej stanie nie mogę kobiety narażać na zdenerwowane by urodziła przedwcześnie tłumaczył się matce Justa Pedro trochę zakłopotany tym,że nie mógł postawić na swoim i wygląda na to ,że Milka nim rządzi a tak w istocie nie jest bo tylko jej ciąża przeważyła iż wolał Justa oddalić od siebie ale Justo był tym zdegustowany bo wyobrażał sobie,że jako jedyny syn gubernatora La Mariany będzie dla ojca najważniejszy a tu go do matki odwieziono...
-chcę w takim razie zamieszkać z dziadkami wicekrólem Ricardem i wicekrólową Camila zażądał Justo ku niezadowoleniu rodziców
-powinieneś zostać z matką i bratem bo twoi dziadkowie odchowali już gromadkę dzieci i chcą wreszcie pożyć w spokoju bez problemów tłumaczył synowi Pedro
-przykro mi synu,że o mnie nie myślisz i chcesz się odseparować ode mnie i Alexa pochlipując mówiła Tita do Justa ...
-pamiętaj ,że masz mnie bracie bo tamte twoje przyrodnie siostry przez gubernatorową Milkę pewnie będą do ciebie uprzedzone poklepując brata po ramieniu mówił Alex Darien...
-w sumie matka i brat mają rację bo z nimi od lat żyłem i oni naprawdę mnie kochają i zależy im na mnie a nie tak jak ojcu i jego żonie z niechęcią myślał Justo Darien ....

w San Fernando Camila z Jimeną jak to troskliwe matki przejmowały się problemami swoich dzieci choć te założyły już swoje rodziny
-ciebie Camilo martwi jak ułożą się relacje twego najstarszego syna Pedra i wnuka Justa a ja spać nie mogę z powodu problemów małżeńskich mojej najstarszej córki Sandry ,która od czasu jak siostra jej męża chciała Sergia odbić Marianelli żyje z Eduardem w niezgodzie i choć jej szwagierka Paola na szczęście odnalazła się bo dostaliśmy wieści,ze wróciła z mężem Martinem do Nowego Orleanu to mój zięć Eduardo Gonzales dalej boczy się na żonę i nawet z ich wspólnej sypialni się wyniósł a i młodsza córka Marianella ciągle mi się żali w listach,że pomimo starań nie zachodzi z Sergiem w ciąże i z tego powodu Oligaresowie a zwłaszcza jej teść Diego robią jej wymówki zwierzała się Jimena przyjaciółce ....
-z Mariem nasze relacje też ostygły zwłaszcza od czasu gdy ten jego przeklęty brat Alvaro zgwałcił mnie i zaraził wstydliwą chorobą i nie chodzi tylko o to,że już ze sobą nie sypiamy ale nawet rozmawiać nie mamy o czym żaliła się Jimena
-pobraliście się z Mariem z miłości i przecież jesteście rodziną, macie dzieci i one was łączą mówiła Camila do Jimeny
-namiętność z czasem się wypaliła a nas widać niestety nie taka wielka miłość połączyła jak ciebie z Ricardem bo po latach to tylko temat dzieci nam pozostał i dobrze,że Mario nie wie,że Andrea moja najmłodsza córeczka jest nie jego a Ascania bo chyba wygnałby mnie z nią z domu wzdychała Jimena
-oj Jimeno !!! na szczęście kuracja medyków przyniosła rezultaty i jesteś już wyleczona więc musisz spróbować zdobyć Maria jakby na nowo radziła Jimenie Camla
-tobie to łatwo powiedzieć bo upływu lat prawie po tobie nie widać żachnęła się Jimena z nutką zazdrości patrząc na wicekrólową Nowej Hiszpanii...
-zawsze starałam się dbać o siebie i swoje córki też tego uczyłam ale uczucie z Ricardem to muszę przyznać,że łączy nas wyjątkowego bo dotąd nie znudziliśmy się sobą i jesteśmy dla siebie atrakcyjni mrugając oczkiem zaśmiała się Camila...
-po narodzinach Andrei przytyłam i nie wyglądam tak dobrze jak dawniej krytycznie się sobie przyglądając w lustrze mówiła Jimena ...
-nie jesteś gruba a Mario takie kobiety przy kości właśnie lubi bo jak ostatnio żartował jest za co złapać chichotała Camila
-żeby tylko mu się chciało jak to mówisz łapać tobym się wcale nie wzbraniała chichocząc szepnęła Jimena....
-miłość jest nie tylko dla młodych a współżycie cielesne jest dobre dla zdrowia jak twierdzi mój syn medyk Mario de Salamanca z przekonaniem powiedziała do Jimeny Camila...
-wy z Ricardem więc dbacie o zdrowie jak należy rubasznie się śmiejąc szepnęła Jimena
-a żebyś wiedziała i tobie też radzę o tym szybko pomyśleć bo to konserwuje i mężczyznę i kobietę żartowała Camila
-muszę twoje dobre rady wykorzystać ale nie będzie łatwo bo Mario też jakoś skapcaniał i te figle mu nie w głowie bo chyba nie ma kogoś na boku z zaniepokojeniem powiedziała Jimena
-po mężczyznach co prawda nie widać tak wieku jak po kobietach ale też nie wszyscy są jurni do końca swoich dni westchnęła żona Maria de Valencii
-nasi mężowie to przecież expiraci !!! chłopy nie do zdarcia śmiała się Camila bo rozmawiając z Jimeną kobiety popijały sobie wyborne winko i już trochę szumiało im w główkach...
-przyjemności nigdy za wiele i wypijmy jeszcze kielich za to byśmy długo jeszcze jej zaznawały szepnęła Jimena nalewając kolejny kielich sobie i Camili....
-upijemy się i co na to powiedzą nasi mężowie chichotała Camila ale z ochotą wypiła aż do dna....
-Mario z Ricardem też wspominając dawne czasy pewnie za kołnierz nie wylewają a zresztą ja tam spokojnie zaraz pójdę spać i to samotnie wzdychnęła Jimena
-na szczęścia ja jeszcze samotnie nie sypiam pomyślała z zadowoleniem Camila de Salamanca ....

w Nowym Orleanie w domu Martina Pereza z radością powitali wracających Martina i Paole jej matka Marcela oraz ciotka Manuela i przyrodnia siostra Aurora...
-już mieliśmy wyjeżdżać z powrotem do Veracruz a stamtąd do San Fernando martwiąc się co z tobą ale na szczęście wróciłaś cała i zdrowa cieszyła się rodzina Paoli...
-wszędzie dobrze ale w domu najlepiej bo teraz tutaj jest mój dom przy mężu śmiała się Paola....
-Aurora Gonzales z wypiekami na twarzy opowiadała starszej siostrze,że zainteresował się nią Alan Lizalde ale pomimo jego usiłowań nie dała się mu uwieść
-dobrze zrobiłaś bo po moim przykładzie wiedz,że mężczyźni nie cenią łatwych zdobyczy i nawet dziecko nie przywiąże ich do kobiety z którą nie chcą się związać mówiła Paola wspominając,że sama popełniła błąd chcąc podstępem zdobyć bogatego męża w osobie Sergia Oligaresa
-właśnie o tym sobie myślałam gdy w pierwszej chwili oszołomiło mnie bogactwo Lizaldów ale sama matka Alana Alicia Lizalde mnie przed nim ostrzegała wyznała siostrze Aurora
-Alan to zepsuty do szpiku kości bogaty paniczyk ,któremu wydaje się,że wszystko można kupić ale nie traktowałby cię dobrze gdyby cię zdobył z westchnieniem powiedziała pala do siostry...
-wiesz może po powrocie do san Fernando zakręć się wokół moich szwagrów Daniela Pereza lub Davida Foremana bo oni są wolni i też bogaci poradziła siostrze Paola...
-jesteś szczęśliwa z Martinem? zapytała Aurora
-a wiesz ,że tak i namawiam go by skończył z szemranymi interesami dla dobra naszego dzidziusia zachichotała Paola łapiąc się za brzuszek
-to dobrze,ze ci się poukładało bo tatko mówił nam przed wyjazdem ,że gdybyś była tu nieszczęśliwa byśmy cię namówiły do ucieczki od męża ale skoro jest ci z nim dobrze to się cieszę mówiła Aurora do siostry....
-no właśnie wtrąciła się Marcela matka Paoli ,która akurat nadeszła i słyszała końcówkę rozmowy sióstr...
-w naszym domu zawsze będzie miejsce dla ciebie i twojego dzieciaczka z uśmiechem na twarzy powiedziała Marcela...
-dziękuje mamo ale tato nie byłby zachwycony ciemnoskórym wnuczątkiem gdybym wróciła do domu rodzinnego żartując śmiała się Paola...

z kim skojarzyć Aurorę córkę Ascania i Manueli Gonzalesów

-z Alanem Lizalde synem Alicii i Alonsa z Nowego Orleanu, Alan jest bratem księżnej Moniki Marquez Mancera y Ruiz żony Jorge zamieszkałych na Sycylii
-z Davidem Foremanem synem Johna Foremana i Carmen de Valencii, David jest bratem księżnej Joanny de Salamanki żony Fernanda zamieszkałych w Maroku
-z Danielem Perezem synem Diega Pereza i Carmen de Valencii ,Daniel jest wnukiem Paisany i kuzynem księżnej Eleny de Salamanki żony medyka Maria zamieszkałych w San Fernando
-z kimś innym ....

milka85 · Wysłany: 19:20:57 18-05-12 Temat postu:

ja myśle że z z Davidem Foremanem synem Johna Foremana i Carmen de Valencii...
a co do Camili i Ricarda to myślę że Ricardo z Mariem jako piraci mają mocne głowy i ich wino tak szybko z nóg nie powala jak ich żony, więc może po skończonej rozmowie kiedy wyjdą do salonu i zobaczą swoje żony w tak świetnych humorach najpierw będą się śmiać i wziąwszy na ręce zaniosą do sypiali.
Mario położy Jimene i przebierze ją i położy się do niej sam przed sobą się tłumacząc że to tylko dla tego żeby nic sobie w nocy nie zrobiła.
Ricardo niosą Camilę do domu córki będzie słuchał jak to żona bardzo go kocha.. przy wejściu do domu czekać będzie na nich Camilka która zdziwiona że matka jest w takim stanie, Ricardo pośpiesznie położy ją na łóżku i powie córce że tak kończą sie spotkania z dawno nie widzianą przyjaciółką...Ricardo zacznie pośpiesznie zdejmować ubranie z Camili i wówczas ona pociągnie go do siebie i zacznie go całować po czym opadnie na poduszką i zaśnie kamiennym snem.
Rankiem Jimena budzi się i spostrzeże że obok niej śpi Mario który trzyma ją w mocnym uścisku wyślizgnie się z niego i ucieknie do pokoju Andrey.
Natomiast w domu młodych Valenciów Ricardo obudzi się wcześniej i będzie przyglądał się swojej pięknej żonie która zacznie się przebudzać i jęczeć i narzekać na ból głowy co Ricarda bardo rozśmieszy, kiedy Camila zorientuje co się dzieje będzie trochę zawstydzona swoim zachowaniem.
-bardzo się wstawiłam?
-no powiedzmy że wypiłyście o 3 kielichy za dużo?
-byłam niegrzeczna mówiłam coś a może kogoś obraziłam?
-nie nawet to było śmieszne dwie kobiety, matki i nawet babcie upiły się winem a co do zachowania to całą drogą powtarzałaś ze mnie kochasz...
- no to prawdę mówiłam przecież wiesz jak rzadko się widujemy z Jimenom..
-no wiem wiem ale my z Mariem mamy umiar a wy..?
- nam kobietą nie trzeba dużo no dobrze już dobrze nie śmiej się za mnie..
i odwróciła się do niego plecami obrażając się na niego..
-wiesz możesz się na mnie gniewać ale przyniosłam cię tutaj na własnych rękach wiec powinnaś mi podziękować a nie obrażać się i nawet nasza córka była zaskoczona twoim stanem...
-Camilka mnie widział.?
- tak i śmiał się..
-ale jest mi wstyd jak mogłam doprowadzić się do takiego stanu ja vice królowa
-każdemu wolno się bawić nawet nam vice królowo..
-przepraszam i dziękuje kochanie ze mnie przyniosłeś do łóżka
i zaczęli się całować...