Telenowele

Sunshine · Wysłany: 0:42:37 26-03-16 Temat postu:

Czy mi się wydawało, czy w wersji na moim temacie Hunter był innym Hunterem?

Znasz moje zdanie, więc czekam

Stokrotka* · Wysłany: 0:46:35 26-03-16 Temat postu:

Owszem

muszę znaleźć tylko perfekcyjne zdjęcie, idealnie dopasowane do koncepcji i wraca na swoje miejsce

Sunshine · Wysłany: 1:06:50 26-03-16 Temat postu:

Mam teraz to samo ze spasowaniem Angie i Toma na plakacie, masakra z tymi fotami...

Gypsy · Wysłany: 0:00:54 25-07-16 Temat postu:

Stokrotka Dodałaś to? Jak nie to chcę to widzieć dodane!
Sunshine Każde twoje opowiadanie jest genialne, więc na pewno będę czytać.

Co ja robię?

I tak pewnie nie dodam, ale miałam dziwny sen i po przebudzeniu napisałam to coś.
Tytułu nie ma jeszcze, nie zastanawiałam się. Nie bądźcie bardzo brutalne.

Kolejna sprawa rozwodowa, pomyślała Sophie. Prosiła już Johna, aby wysyłał jej inne sprawy które nie są związane z rozwodem czy alimentami. Prawda była taka, że miała już dość rozwodów. I na dodatek miała jeszcze jeden przed sobą. Rozwód jej rodziców. I oboje chcą aby ona reprezentowała ich w sądzie. Kolejny powód do sporów między nimi. Jak niby miała stawać między nimi?
Usłyszała pukanie do drzwi. Zapewne klientka, pomyślała.
- Sophie Moore miło mi panią poznać, proszę usiąść.
- Słyszałam, że jest Pani najlepsza w szybkich rozwodach. Konkretna babka, nie ma co.
- A od kogo to Pani słyszała i przepraszam niedosłyszałam nazwiska Pani...? - Sophie zaczęła się zastanawiać, skąd zna tę kobietę. Miała wrażenie, że już gdzieś ją widziała.
- Jennifer Wilson, zależy mi na szybkim rozwodzie. - Jennifer Wilson wyglądała na kobietę sukcesu, wyrachowaną z bogatego domu, albo łowczynię majątków. Może to nie pierwszy rozwód w jej życiu. Piękne blond włosy opadały delikatnie na jej ramiona. Wielkie, niebieskie oczy wyrażały pewność siebie i do tego nienaganna figura.
- Dobrze w takim razie zaczniemy o złożeniu pozwu do sądu. Czy Pani jeszcze aktualny mąż także zgadza się na rozwód?
- Oczywiście, zgodnie stwierdziliśmy, że to małżeństwo nie powinno dłużej trwać. - Sophie nie wyczuła w głosie kobiety żadnych emocji. W oczach widziała tylko znudzenie, obojętność. Żadnej skruchy, bólu, żalu...
- Jaka jest przyczyna rozpadu małżeństwa?
- Różnica charakterów. - Pierwszy raz Sophie spotkała się z taką obojętnością u kobiety, która rozstaje się z mężem. Reprezentowała wiele kobiet lub mężczyzn. Zawsze, w każdym przypadku widziała ból, skruchę, żal. Zdarzały się także przyjacielskie relacje mimo rozwodu. Ale nie obojętność. Czyżby ta kobieta była wyprana z uczuć?
- Czy mają Państwo dzieci?
- Nie, to znaczy mam syna, ale mój mąż nie jest jego biologicznym ojcem.
- A czy Pani mąż jest jego prawnym opiekunem?
- Tak – Sophie zaczęła notować wszystko na kartce.
- Pani mąż zapewne będzie chciał mieć pełne prawo do opieki nad synem.
- Chcę aby sąd odebrał mu prawa do Leona.
- Ile lat ma Pani syn?
- Leon ma dwa lata.
Sophie zadała jeszcze kilka pytań kobiecie. Nie chciałabym zanudzać was tą prawniczą gadką, więc postanowiłam opuścić ten fragment rozmowy.
- Imię i nazwisko Pani męża? - Zapytała Sophie nie podnosząc wzroku z kartki.
- Landon Brown. - Sophie o mało co nie zakrztusiła się własną śliną. Jessica Wilson jest żoną Landona? W głowie Sophie zaczęły pojawiać się obrazy, wspomnienia piękne i bolesne zarazem. Chwyciła w dłoń szklankę i jednym łykiem opróżniła ją. Policzki zaczęły jej płonąć, czuła jak opada z sił. Dlatego wydawało się jej, że skądś ją zna.
- Dobrze się Pani czuje? - Ona się mnie pyta czy ja się dobrze czuję! Tak, oczywiście, że się dobrze czuję. Wspaniale wręcz!
- Wyśmienicie się czuję, niestety nie mogę przyjąć tej sprawy musi Pani znaleźć...
- Dlaczego? - Przerwała jej Kobieta. - Przecież jest Pani najlepsza w takich sprawach a ja potrzebuje najlepszego adwokata. Pieniądze nie grają roli oczywiście...
- To nie chodzi o pieniądze ja po prostu... - I wtedy coś zaświtało w głowie Sophie. Landon nie jest ojcem tego dziecka...
- Musi się Pani zgodzić, nie przyjmuję odmowy. Zapłacę trzy razy więcej jeśli będzie trzeba.
- Dobrze, zgadzam się. - Co ty robisz idiotko, nie powinnaś tego robić, zwalisz na siebie problemy, a na końcu i tak będziesz płakać w poduszkę. Nie słuchając małego, wrednego głosiku w swojej głowie dodała - będę potrzebować jeszcze parę dokumentów. Sąd może orzec rozpad małżeństwa na pierwszej rozprawie, jeśli oboje będziecie wnosić o nieorzekanie o winie. Jednak Pani chce odebrać prawa rodzicielskie Pani mężowi. W takim wypadku czeka was jeszcze kolejna sprawa o odebraniu praw rodzicielskich. Myślę, że nasz wniosek oprzemy na badaniach DNA, które potwierdzą niezgodność genów. Nie będę zapewniać, że nam się uda ale zrobię wszystko aby Pani pomóc. - Co ja najlepszego robię?
- Wierzę, że uda się Pani wygrać. - Kobieta wstała, podając rękę w stronę Sophie. Uśmiechnęła się do niej ściskając jej dłoń. Jessica Wilson bez słowa więcej wyszła z gabinetu.
Sophie opadła na fotel. Ta rozmowa wyczerpała ją. Gęste powietrze nadal dusiło ją. Landon Brown nie jest jego ojcem. To znaczy, że ta żmija oszukała Landona i całą resztę. Ale najbardziej oszukaną czuła się Sophie. Zanim przemyślała swoje czyny podniosła słuchawkę – Abby, umów mnie z Stephanie Brown, tak z tą Brown, jak najszybciej.
Oparła się na krześle i westchnęła. Landon Brown znów miał pojawić się w jej życiu.

PS. Jest do poprawki oczywiście. Mnóstwo powtórzeń, zdaje sobie sprawę ciągle tylko Sophie Sophie Sophie. Ale pisałam "na kolanie" nie chciałam nic zapomnieć i nie sprawdzałam nic. Obiecuje poprawić

Eillen · Wysłany: 11:37:43 15-08-16 Temat postu:

______

_________________________________________

______

______ – Zebraliśmy się tutaj… – urwał, kiedy podniosła głowę i przez welon zasłaniający jej śliczną twarz, dostrzegł jej piękne, błękitne oczy. Przełknął gulę, która okrutnie ścisnęła mu gardło i przeniósł spojrzenie na stojącego u jej boku mężczyznę. Odchrząknął lekko i wrócił do niej spojrzeniem, klnąc w duchu na wszystkie świętości. – Zebraliśmy się tutaj… – powtórzył, nie odrywając spojrzenia od jej twarzy. Widział jak jej piersi zaczynają falować od coraz szybszego i płytszego oddechu, a drobne place coraz mocniej zaciskają się na wiązance z jej ulubionych stokrotek. Czuł się jakby oglądał jakiś film i mógł tylko modlić się, by główna bohaterka lada chwila nie popełniła największego błędu w swoim życiu. Zupełnie automatycznie wypowiadał kolejne słowa, mechanicznie wykonując przy tym odpowiednie czynności, aż do momentu, w którym z jej ust miało paść jedno krótkie „tak”.
______ – Czy ty, Connie… Constance Spencer bierzesz sobie Terrence’a Woodwarda za męża, ślubujesz kochać go i szanować, na dobre i złe, w bogactwie i biedzie, w zdrowiu i chorobie i dopóki śmierć was nie rozłączy?
______ Serce podeszło mu do gardła, gdy patrzył na nią, wyczekując odpowiedzi. Widział jak ciężko przełyka, jak dyskretnie zwilża językiem spierzchnięte wargi, które – był pewien – powoli rozchylają się, by za chwilę wypowiedzieć słowo, które to on powinien był usłyszeć dawno temu.
______ – Przepraszam… – wyszeptała tak cicho, że jedynie z ruchu jej ust był w stanie domyślić się co powiedziała. Spojrzała przepraszająco swojemu prawie mężowi w oczy, wcisnęła mu w dłonie wiązankę i nim ktokolwiek zdążył zareagować w jakikolwiek sposób, wybiegła z kościoła.
______ Poczuł ulgę, a w sercu nadzieję i tak dobrze mu znane ciepło, których z całą pewnością nie powinien był czuć kapłan w zaistniałej sytuacji…

______

Stokrotka* · Wysłany: 12:12:13 15-08-16 Temat postu:

A czemu to wylądowało tutaj?! To chyba już dawno powinno wylądować na forum w osobnym wątku. Jestem, jak zwykle zresztą - oczarowana samym pomysłem. Czytając ten fragment z przeszłości zastanawiałam się czy aby naprawdę dobrze wszystko rozumiem i podmiotem na pewno jest ksiądz. No a wtedy to już w ogóle zaczęło się robić ciekawie. I pozostaje pytanie co takiego się stało między nim a Connie? Liczę, że wstawisz i się w końcu dowiemy

Eillen · Wysłany: 12:39:38 15-08-16 Temat postu:

Temu, bo to pomysł, który musiałam wyrzucić z głowy, a który nie wiem czy dojrzał już na tyle, żeby wylądować na forum w osobnym temacie

I zapewniam, że wszystko dobrze zrozumiałaś

Kenaya · Wysłany: 18:26:57 15-08-16 Temat postu:

Wstawiłaś!

Myślałam, że na razie będziesz to jednak skrzętnie skrywać przed światem (nie licząc jednego małego ktosia, który Ci wiercił dziurę w brzuchu

Cieszę się i powtórzę teraz publicznie to co już ode mnie przeczytałaś

Ta historia ma potencjał i nie wyobrażam sobie, żebyś miała ją porzucić, więc niech Ci nawet takie myśli przez głowę nie przechodzą

Eillen · Wysłany: 18:44:40 15-08-16 Temat postu:

Madziu, to dopiero przedpremiery, a stąd jeszcze daleka droga do tego by to się stało osobnym wątkiem na forum

A Mały Ktoś wcale nie jest taki mały i bardzo skutecznie potrafi wiercić dziurę w brzuchu :*

Kenaya · Wysłany: 19:53:21 15-08-16 Temat postu:

Przecież dobrze o tym wiem, ale to, że wstawiłaś do przedpremier to już krok do przodu, nie?

I oby zawsze z takim rezultatem :*

Eillen · Wysłany: 20:15:53 15-08-16 Temat postu:

Czy ja wiem? Może i tak

Nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości :*

Kenaya · Wysłany: 20:29:02 15-08-16 Temat postu:

Mówię Ci

Skoro tak mówisz

Eillen · Wysłany: 20:56:47 15-08-16 Temat postu:

Mówię

youngblood · Wysłany: 19:15:42 03-09-16 Temat postu:

Bardzo ambitnym jest zaczynać cokolwiek od entrady, ale rude są szalone, więc czemu nie :p
https://www.youtube.com/watch?v=EYJHB2bJCxU&feature=youtu.be

Może i nie kochała go tak, jak on kochał ją, ale nie umiała zrezygnować z tej miłości. Chociaż był jednym z najniebezpieczniejszych ludzi w Argentynie, ufała mu na tyle, by powierzyć swoje życie w jego dłoniach. Może i było to igraniem z ogniem, ale zawdzięczała mu wszystko. To on wyciągnął do niej pomocną rękę, gdy wylądowała na ulicy. To on otoczył ją opieką, gdy okazało się, że jest w ciąży. To właśnie jego Lucia nazywała ojcem, a nie tego, który szesnaście lat temu zgwałcił Marię. Może po części bała się go, ale pozostawała mu wierną.
- Carlos? - spytała, nie zauważając małżonka po drugiej stronie łóżka. Jej zdziwienie było tym większe, że prześcieradło nie było nawet naruszone, co mogło oznaczać tylko to, że kolejną noc spędziła samotnie.

Stokrotka* · Wysłany: 21:59:59 03-09-16 Temat postu:

Za to bardzo profesjonalnie zrobiona! Tym bardziej jeszcze większa ochota by wiedzieć coś więcej