Telenowele

Angel23 · Wysłany: 13:56:46 21-03-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Renata wraz z Grażyną przyjeżdżają do Antalyi. Tam poznają czarującego turka Ihsana, w którym zakochuje się Grażyna. Jak to wpłynie na relację przyjaciółek?

[url]OBSADA[/url]
Joanna Koroniewska jako Renata
[img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=joanna+koroniewska&oq=joa&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.1155.1733.0.3366.4.4.0.0.0.0.339.629.0j2j0j1.3.0....0...1ac.1.64.img..1.3.628.0.j0Tq9un-qRY#tbm=isch&q=joanna+koroniewska+tvp&*&imgrc=Q_F6VDrEuWy7DM:&spf=1250
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
[/img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=joanna+koroniewska&oq=joa&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.1155.1733.0.3366.4.4.0.0.0.0.339.629.0j2j0j1.3.0....0...1ac.1.64.img..1.3.628.0.j0Tq9un-qRY#tbm=isch&q=katarzyna+ankudowicz+polsat&*&imgrc=4IUJ2ipXbn-sdM:&spf=1431
Erkan Petekkaya jako Ihsan
[img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=joanna+koroniewska&oq=joa&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.1155.1733.0.3366.4.4.0.0.0.0.339.629.0j2j0j1.3.0....0...1ac.1.64.img..1.3.628.0.j0Tq9un-qRY#tbm=isch&q=erkan+petekkaya&*&imgrc=frphcWBoYK0eDM:&spf=444
Tardu Flordun jako Murat
[/img][img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=joanna+koroniewska&oq=joa&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.1155.1733.0.3366.4.4.0.0.0.0.339.629.0j2j0j1.3.0....0...1ac.1.64.img..1.3.628.0.j0Tq9un-qRY#tbm=isch&q=tardu+flordun&*&imgrc=kYa-YbUrD62UYM:&spf=692
Murat Daltaban jako Firat
[/img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=joanna+koroniewska&oq=joa&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.1155.1733.0.3366.4.4.0.0.0.0.339.629.0j2j0j1.3.0....0...1ac.1.64.img..1.3.628.0.j0Tq9un-qRY#tbm=isch&q=murat+daltaban&*&imgrc=QPmO4FC3eRLmvM:&spf=950
Tomris Incer jako Merve
[img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=joanna+koroniewska&oq=joa&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.1155.1733.0.3366.4.4.0.0.0.0.339.629.0j2j0j1.3.0....0...1ac.1.64.img..1.3.628.0.j0Tq9un-qRY#tbm=isch&q=tomris+incer&*&imgrc=S2Uw0Epb4IvQZM:&spf=1131
Metin Cekmez jako Erdogan
[/img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&oq=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&gs_l=img.3...4707.15195.0.15367.33.9.4.20.0.0.201.1266.0j7j1.8.0....0...1ac.1.64.img..1.11.1120.0..0j35i39k1j0i30k1j0i19k1j0i5i30i19k1j0i5i30k1._1yXriFioCA#tbm=isch&q=metin+cekmez&*&imgrc=T8NOC4Rg9J9wNM:&spf=554
Veta Yurtsever Ipek jako Elif
[/img][img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&oq=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&gs_l=img.3...4707.15195.0.15367.33.9.4.20.0.0.201.1266.0j7j1.8.0....0...1ac.1.64.img..1.11.1120.0..0j35i39k1j0i30k1j0i19k1j0i5i30i19k1j0i5i30k1._1yXriFioCA#tbm=isch&q=veda+yurtsever+ipek&*&imgrc=xuMTnHMyCSyuYM:&spf=774
Seda Guven jako Olivia
[/img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&oq=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&gs_l=img.3...4707.15195.0.15367.33.9.4.20.0.0.201.1266.0j7j1.8.0....0...1ac.1.64.img..1.11.1120.0..0j35i39k1j0i30k1j0i19k1j0i5i30i19k1j0i5i30k1._1yXriFioCA#tbm=isch&q=seda+guven+-&*&imgrc=BPbnd2lQrG4nvM:&spf=963
Dilara Kavadar jako Alinka (Ailin)
[img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&oq=cetkin+z+tysi%C4%85c+i+jedna+noc+&gs_l=img.3...4707.15195.0.15367.33.9.4.20.0.0.201.1266.0j7j1.8.0....0...1ac.1.64.img..1.11.1120.0..0j35i39k1j0i30k1j0i19k1j0i5i30i19k1j0i5i30k1._1yXriFioCA#tbm=isch&q=dilara+kavadar&*&imgrc=X3U_oqtkfXq3yM:&spf=1144
Berguzar Korel jako Esma
[/img]https://www.google.pl/search?site=&tbm=isch&source=hp&biw=1518&bih=723&q=berguzar+korel+-&oq=be&gs_l=img.1.0.35i39k1l2j0l8.3158.3581.0.4961.3.3.0.0.0.0.168.313.0j2.2.0....0...1ac.1.64.img..1.2.312.0.4UTLCIQ8sc4#imgrc=SVpieU6vBERgyM:&spf=192

Rozdział pierwszy
Z terminalu wyłoniły się dwie Polki. Jako pierwsza wychodzi Renata. Dziewczyna rozgląda się dookoła jakby kogoś szukała.
- Ja pierdzielę! Gdzie ją wcięło! – zawołała Renata.
Nagle Renata dostrzegła swoją koleżankę Grażynę, przy stoisku z pamiątkami.
- Grażyna! – zawołała z ulgą.
- Co? – zawołała zaskoczona Grażyna.
- Nie co, tylko chodź, bo musimy zamówić taksówkę i jechać do hotelu!
- Ale jeszcze nie wybrałam wisiorka – zaprotestowała Grażyna.
- Wybierzesz go sobie później. Jeszcze zdążysz sobie nakupować pamiątek. Takich błyskotek jak te są w Turcji miliardy! – tłumaczyła zniecierpliwiona Renata.
- O ludzie. Zachowujesz się jak moja mama! – zaczęła narzekać Grażyna.
- Bo nie chcę, żebyś przechulała całą naszą kasę już pierwszego dnia!
- Renia, wyluzuj! Jesteśmy na wakacjach, a nie w szkole. Tutaj, nie musisz stawać na baczność przed panią profesor, jakby ci ktoś wsadził kij w… - zaczęła tłumaczyć koleżance Grażyna.
- Lepiej już nic nie mów dobrze!?

Obie roześmiały się i zaczęły szukać wyjścia z lotniska. Gdy już wyszły, zamówiły taksówkę. Renata podała taksówkarzowi nazwę hotelu. Już jechały piętnaście minut, gdy nagle Grażyna powiedziała Renacie, że chce coś zobaczyć. Dziewczyna wzniosła oczy ku niebu, modląc się o cierpliwość do swojej przyjaciółki i zgodziła się wysiąść. Grażyna zachwycona pobiegła do miejsca, które jej się spodobało, a Renata przeprosiła go za incydent.
- Spójrz, Renato! Co to jest? – spytała Grażyna.
Renata spojrzała na budynek. Potem wyjęła broszurę, na której była budowla dokładnie taka sama jak przed nimi.
- To jest Minaret, Grażyno – objaśniła jej przyjaciółka – pozostałości dawnego meczetu.
- A co to jest Minaret?
W tym samym czasie, taksówkarz zatrąbił okazując zniecierpliwienie. Renata wzięła Grażynę za rękę i wciągnęła do taksówki, dziękując mężczyźnie, że na nie zaczekał. Jednakże na tym się nie skończyło. Grażyna znów kazała się kierowcy zatrzymać czym zdenerwowała Renatę. Tym razem zabytkiem była Brama Cesarza Hardiana.
Renata próbowała uspokoić przyjaciółkę, opowiadając jej o zabytkach w Antalyi. Niestety Grażyna była tak podekscytowana, że chciała zobaczyć każdy zabytek na swoje oczy. W końcu po dwóch godzinach, Renata wyszła z siebie i nawrzeszczała na przyjaciółkę. Ta, widząc sytuację, starała się przeprosić Renatę.
- Przystopuj trochę, bo w takim tempie zwiedzimy całą Antalye w jeden dzień. I pamiętaj, że kierowca liczy za przejechane kilometry, ale również ekstra za czas.
- A kiedy zamierzasz się bawić? – spytała przyjaciółkę.
- Będę się bawić, ale teraz jedźmy do hotelu… póki nas na niego jeszcze stać.

Było już bardzo późno, kiedy zajechały do hotelu. Postanowiły pójść do hotelowego bufetu i coś zjeść. Usiadły przy stole, a Grażyna zaczęła mówić o tym jak bardzo podoba się jej Turcja. Renata rozumiała jej zachwyt, ale wiedziała, że rodzice Grażyny nie są zadowoleni z tego wyjazdu. Dla nich Turcy to barbarzyńcy, którzy biją kobiety i robią co chcą.
- Renato, przepraszam za dzisiaj. Wiesz jaka jestem podekscytowana, prawda? Może wynajmiemy przewodnika?
W tej chwili jej przyjaciółka była wdzięczna losowi, że pomyślała, aby wziąć więcej pieniędzy na wszelki wypadek. Takie zaskórniaki, jak zawsze mawiała jej matka. Od swojej matki nauczyła się, aby zawsze mieć coś w razie czarnej godziny.
- Wiesz, nie wracajmy do tego. Jutro spytam się kierownika hotelu, może kogoś poleci…
- Jesteś kochana, Renato. Podobała mi się ta brama i ten Minaret. Wszystko jest tu ładne.
- Tak, Grażyno. Turcja to fascynujące Państwo.
Reszta rozmowy upłynęła im bardzo szybko. Ustaliły, że jutro znajdą przewodnika, może ktoś z obsługi hotelowej będzie mógł kogoś polecić. Widząc, że bufet powoli będzie zamykany, dziewczyny poszły do swoich pokoi. Szybko się umyły i przegadały prawie całą noc.

Drugi dzień…
Na następny dzień, Renata wstała wyjątkowo wcześnie. Zapukała do pokoju Grażyny, ale ta jej nie odpowiadała, więc postanowiła skorzystać z prysznica, ubrać się i poczytać w spokoju książkę. Wiedziała doskonale, że jak wstanie Grażyna to narobi hałasu.
Jak to się stało, że zostałyśmy najlepszymi przyjaciółkami? Sama nie wiem. Zaczęłyśmy od siedzenia w jednej ławce w 3 klasie podstawówki i jakoś to poszło. Wielu się temu dziwi, bo bardzo się różnimy. Ale miałyśmy jedno wspólne zainteresowanie....telenowele. Potrafiłyśmy przegadać połowę przerw w szkole i dyskutować o postaciach z naszych ulubionych seriali. Ale.....czasami wydawało mi się, że Grażyna bierze to wszystko zbyt poważnie, zbyt serio. Buja w obłokach zapominając o całym bożym świecie. Kumplujemy się już tyle lat, ale nawet moi bliscy nie do końca akceptują tę przyjaźń. Pamiętam jak kiedyś moja mama powiedziała do mnie: "Kochanie, ja nic nie poradzę, na to że Grażyna mnie denerwuje. Ona zachowuje się tak, jak by miała 10 lat."?, pomyślała Renata.

Pamiętając, by zapytać o przewodnika, zeszła na dół. W recepcji znalazła młodego chłopaka, który obiecał zawołać kierownika hotelu. Kierownik zjawił się i polecił zaufanego i ulubionego przewodnika Ihsana. W tym czasie Grażyna zdążyła wstać i załatwiwszy poranną toaletę, odnalazła Renatę i zjadły śniadanie.
Czekając na Ihsana, zamówiły jeszcze lody orzechowe. Grażyna zaczęła marudzić, czemu to tak długo trwa, a Renata modliła się, aby ten Turek w końcu przyszedł i uwolnił ją od marudzącej Grażyny. Nagle w hotelowym holu, pojawił się przystojny Mężczyzna. Miał czarne krótkie włosy, lekki zarost i piwne oczy. Spojrzał na obie dziewczyny po czym zapytał:
- Czy to Panie chcą, abym oprowadził je po naszym fascynującym kraju?
Grażyna zaniemówiła. Za to odezwała się Renata:
- Tak, chcemy pozwiedzać. Podobno jest Pan najlepszym przewodnikiem.
- Naprawdę? Kierownik hotelu, poleca mi swoich klientów, bym mógł zrobić użytek z moich studiów. Studiowałem kulturę, wiem co turyści pragną zwiedzić.
Ihsan , spojrzał na obie kobiety. Różniły się jak noc i dzień. Jedna z nich miała szare oczy i proste długie brązowe włosy. Była ubrana jak typowe turystki: miała na sobie krótką sukienkę w różowym kolorze i buty na obcasie. Druga natomiast miała długie i kręcone jasne blond włosy i brązowe oczy. Miała na sobie bluzkę na ramiączkach i rybaczki, a na nogach adidasy. Obie były szczupłe i mniej więcej miały tyle samo wzrostu.
- Jak Panie mają na imię?
Pierwsza odezwała się stojąca po lewej stronie Renata.
- Ja jestem Renata , a to moja przyjaciółka Grażyna.
- A ja jestem Ihsan i dzisiaj jestem waszym przewodnikiem.

Koniec rozdziału pierwszego

Eillen · Wysłany: 21:37:23 21-03-17 Temat postu:

Widzę, że masz problem z wklejeniem obrazków.
Musisz wybrać jedno konkretne zdjęcie. Otwórz je w nowej karcie, skopiuj adres obrazu i wklej go pomiędzy [img] a [/img]
czyli tak: [img]adres obrazu[/img]

Angel23 · Wysłany: 22:26:50 21-03-17 Temat postu:

Dzięki za radę. Dopiero nowa jestem na tym forum.

Eillen · Wysłany: 23:58:57 21-03-17 Temat postu:

Spoko. A najlepiej to zapisz sobie zdjęcia, które chcesz wykorzystać na komputerze, przytnij w jakimś programie graficznym tak (możesz dodać napis z imieniem postaci, by nie pisać "ktoś tam jako ktoś tam) żeby wszystkie były w jednym rozmiarze, gotowe zdjęcia wrzuć na stronę typu [link widoczny dla zalogowanych] i dopiero stamtąd załaduj na forum.
Pooglądaj sobie jak to wygląda u innych użytkowników, może poproś kogoś o pomoc bo to nie może wyglądać tak jak teraz, bo strasznie rozciąga forum.

darunia · Wysłany: 10:25:34 22-03-17 Temat postu:

Widzę, że opublikowałaś nasz pomysł

Trochę się obawiam, jak publika to przymie

Angel23 · Wysłany: 22:59:59 01-04-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział pierwszy
Z terminalu wyłoniły się dwie Polki. Jako pierwsza wychodzi Renata. Dziewczyna rozgląda się dookoła jakby kogoś szukała.
- Ja pierdzielę! Gdzie ją wcięło! – zawołała Renata.
Nagle Renata dostrzegła swoją koleżankę Grażynę, przy stoisku z pamiątkami.
- Grażyna! – zawołała z ulgą.
- Co? – zawołała zaskoczona Grażyna.
- Nie co, tylko chodź, bo musimy zamówić taksówkę i jechać do hotelu!
- Ale jeszcze nie wybrałam wisiorka – zaprotestowała Grażyna.
- Wybierzesz go sobie później. Jeszcze zdążysz sobie nakupować pamiątek. Takich błyskotek jak te są w Turcji miliardy! – tłumaczyła zniecierpliwiona Renata.
- O ludzie. Zachowujesz się jak moja mama! – zaczęła narzekać Grażyna.
- Bo nie chcę, żebyś przechulała całą naszą kasę już pierwszego dnia!
- Renia, wyluzuj! Jesteśmy na wakacjach, a nie w szkole. Tutaj, nie musisz stawać na baczność przed panią profesor, jakby ci ktoś wsadził kij w… - zaczęła tłumaczyć koleżance Grażyna.
- Lepiej już nic nie mów dobrze!?

Obie roześmiały się i zaczęły szukać wyjścia z lotniska. Gdy już wyszły, zamówiły taksówkę. Renata podała taksówkarzowi nazwę hotelu. Już jechały piętnaście minut, gdy nagle Grażyna powiedziała Renacie, że chce coś zobaczyć. Dziewczyna wzniosła oczy ku niebu, modląc się o cierpliwość do swojej przyjaciółki i zgodziła się wysiąść. Grażyna zachwycona pobiegła do miejsca, które jej się spodobało, a Renata przeprosiła go za incydent.
- Spójrz, Renato! Co to jest? – spytała Grażyna.
Renata spojrzała na budynek. Potem wyjęła broszurę, na której była budowla dokładnie taka sama jak przed nimi.
- To jest Minaret, Grażyno – objaśniła jej przyjaciółka – pozostałości dawnego meczetu.
- A co to jest Minaret?
W tym samym czasie, taksówkarz zatrąbił okazując zniecierpliwienie. Renata wzięła Grażynę za rękę i wciągnęła do taksówki, dziękując mężczyźnie, że na nie zaczekał. Jednakże na tym się nie skończyło. Grażyna znów kazała się kierowcy zatrzymać czym zdenerwowała Renatę. Tym razem zabytkiem była Brama Cesarza Hardiana.
Renata próbowała uspokoić przyjaciółkę, opowiadając jej o zabytkach w Antalyi. Niestety Grażyna była tak podekscytowana, że chciała zobaczyć każdy zabytek na swoje oczy. W końcu po dwóch godzinach, Renata wyszła z siebie i nawrzeszczała na przyjaciółkę. Ta, widząc sytuację, starała się przeprosić Renatę.
- Przystopuj trochę, bo w takim tempie zwiedzimy całą Antalye w jeden dzień. I pamiętaj, że kierowca liczy za przejechane kilometry, ale również ekstra za czas.
- A kiedy zamierzasz się bawić? – spytała przyjaciółkę.
- Będę się bawić, ale teraz jedźmy do hotelu… póki nas na niego jeszcze stać.

Było już bardzo późno, kiedy zajechały do hotelu. Postanowiły pójść do hotelowego bufetu i coś zjeść. Usiadły przy stole, a Grażyna zaczęła mówić o tym jak bardzo podoba się jej Turcja. Renata rozumiała jej zachwyt, ale wiedziała, że rodzice Grażyny nie są zadowoleni z tego wyjazdu. Dla nich Turcy to barbarzyńcy, którzy biją kobiety i robią co chcą.
- Renato, przepraszam za dzisiaj. Wiesz jaka jestem podekscytowana, prawda? Może wynajmiemy przewodnika?
W tej chwili jej przyjaciółka była wdzięczna losowi, że pomyślała, aby wziąć więcej pieniędzy na wszelki wypadek. Takie zaskórniaki, jak zawsze mawiała jej matka. Od swojej matki nauczyła się, aby zawsze mieć coś w razie czarnej godziny.
- Wiesz, nie wracajmy do tego. Jutro spytam się kierownika hotelu, może kogoś poleci…
- Jesteś kochana, Renato. Podobała mi się ta brama i ten Minaret. Wszystko jest tu ładne.
- Tak, Grażyno. Turcja to fascynujące Państwo.
Reszta rozmowy upłynęła im bardzo szybko. Ustaliły, że jutro znajdą przewodnika, może ktoś z obsługi hotelowej będzie mógł kogoś polecić. Widząc, że bufet powoli będzie zamykany, dziewczyny poszły do swoich pokoi. Szybko się umyły i przegadały prawie całą noc.

Drugi dzień…
Na następny dzień, Renata wstała wyjątkowo wcześnie. Zapukała do pokoju Grażyny, ale ta jej nie odpowiadała, więc postanowiła skorzystać z prysznica, ubrać się i poczytać w spokoju książkę. Wiedziała doskonale, że jak wstanie Grażyna to narobi hałasu.
Jak to się stało, że zostałyśmy najlepszymi przyjaciółkami? Sama nie wiem. Zaczęłyśmy od siedzenia w jednej ławce w 3 klasie podstawówki i jakoś to poszło. Wielu się temu dziwi, bo bardzo się różnimy. Ale miałyśmy jedno wspólne zainteresowanie....telenowele. Potrafiłyśmy przegadać połowę przerw w szkole i dyskutować o postaciach z naszych ulubionych seriali. Ale.....czasami wydawało mi się, że Grażyna bierze to wszystko zbyt poważnie, zbyt serio. Buja w obłokach zapominając o całym bożym świecie. Kumplujemy się już tyle lat, ale nawet moi bliscy nie do końca akceptują tę przyjaźń. Pamiętam jak kiedyś moja mama powiedziała do mnie: "Kochanie, ja nic nie poradzę, na to że Grażyna mnie denerwuje. Ona zachowuje się tak, jak by miała 10 lat."?, pomyślała Renata.

Pamiętając, by zapytać o przewodnika, zeszła na dół. W recepcji znalazła młodego chłopaka, który obiecał zawołać kierownika hotelu. Kierownik zjawił się i polecił zaufanego i ulubionego przewodnika Ihsana. W tym czasie Grażyna zdążyła wstać i załatwiwszy poranną toaletę, odnalazła Renatę i zjadły śniadanie.
Czekając na Ihsana, zamówiły jeszcze lody orzechowe. Grażyna zaczęła marudzić, czemu to tak długo trwa, a Renata modliła się, aby ten Turek w końcu przyszedł i uwolnił ją od marudzącej Grażyny. Nagle w hotelowym holu, pojawił się przystojny Mężczyzna. Miał czarne krótkie włosy, lekki zarost i piwne oczy. Spojrzał na obie dziewczyny po czym zapytał:
- Czy to Panie chcą, abym oprowadził je po naszym fascynującym kraju?
Grażyna zaniemówiła. Za to odezwała się Renata:
- Tak, chcemy pozwiedzać. Podobno jest Pan najlepszym przewodnikiem.
- Naprawdę? Kierownik hotelu, poleca mi swoich klientów, bym mógł zrobić użytek z moich studiów. Studiowałem kulturę, wiem co turyści pragną zwiedzić.
Ihsan , spojrzał na obie kobiety. Różniły się jak noc i dzień. Jedna z nich miała szare oczy i proste długie brązowe włosy. Była ubrana jak typowe turystki: miała na sobie krótką sukienkę w różowym kolorze i buty na obcasie. Druga natomiast miała długie i kręcone jasne blond włosy i brązowe oczy. Miała na sobie bluzkę na ramiączkach i rybaczki, a na nogach adidasy. Obie były szczupłe i mniej więcej miały tyle samo wzrostu.
- Jak Panie mają na imię?
Pierwsza odezwała się stojąca po lewej stronie Renata.
- Ja jestem Renata , a to moja przyjaciółka Grażyna.
- A ja jestem Ihsan i dzisiaj jestem waszym przewodnikiem.

Angel23 · Wysłany: 23:13:32 01-04-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veta Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Olivia
Dilara Kavadar jako Alinka (Ailin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział drugi
Cała trójka wyszła z hotelu. Ihsan szedł z przodu, natomiast Renata z Grażyną z tyłu. Na początku Ihsan zaczął opowiadać o początkach dawnej Turcji co w szczególności Grażyna przyjmowała z entuzjazmem. Renia starała się nie przewracać oczami ze śmiechu, choć to było trudne, gdyż jej przyjaciółka była wpatrzona w Turka jak obraz.
Minęła godzina, kiedy Ihsan zaproponował mały odpoczynek. Dziewczyny zgodziły się z chęcią, gdyż nie zjadły dość porządnego posiłku w hotelu. Wszyscy zgodnie zamówili paszteciki i arian. Po kilkunastowej przerwie, Ihsan oprowadził dziewczyny po mieście, pokazując im najciekawsze zabytki. Lecz po paru godzinach, Grażyna zaczęła marudzić, że nie da rady już więcej chodzić. Wtedy Ihsan zamówił taksówkę, a Grażyna zadowolona siadła z tyłu.
Gdy wysiedli z taksówki, Renata przystanęła by zapłacić, a Ihsan i Grażyna zaczęli spacerować. Po kilku minutach, Mężczyzna zaczął rozmowę:
- Z jakiego miasta pochodzisz?
- Ja? Z Wrocławia, a ty?
- A ja z Izmiru.
- A czy jest tam ładnie?
-Dla mnie to najpiękniejsze miejsce na świecie.
- Tak samo jak dla mnie Wrocław.
Zamilkli na kilka minut. Ihsan przeanalizował sytuację – Grażyna była przebojową dziewczyną a takie najłatwiej poderwać. Uznał, że z Renatą byłoby zbyt wiele zachodu, poza tym skończyłyby mu się pomysły. Po chwili jednak Ihsan kontynuował rozmowę.
- To może opowiesz mi coś o sobie?
Zachwycona Grażyna podjęła rozmowę, opowiadając o swojej rodzinie, która była nazbyt opiekuńcza, o latach szkolnych, podczas których zaprzyjaźniła się z Renatą, nie pominęła też opowieści o szalonych imprezach. Mężczyzna wysłuchawszy jej uważnie doszedł do wniosku, że prawdopodobnie nie ma chłopaka, naoglądała się za dużo telenowel i wcale nie myślała.
Renata rozglądała się dookoła szukając przyjaciółki i Ihsana. Niestety nie znalazła ich nigdzie i zaczęła poważnie się bać. Wcale nie ufała Ihsanowi, ale wyglądało na to, że są razem. Będzie musiała mu zaufać, że ani jemu, ani Grażynie nic się nie stanie.
Tak jak mężczyzna przewidział , Grażyna świetnie się bawiła i nie martwiła się o Renatę, która w tym czasie zastanawiała się co robić. Nie była w swoim kraju, na dodatek została sama bez przewodnika, a przecież nie znała miasta. Nie zauważyła nawet kiedy podszedł do niej jakiś Mężczyzna i o coś ją zapytał. Kiedy go dostrzegła, pomyślała, że Turkowie wcale nie są przystojni. Choć było jej ciężko, uśmiechnęła się i spytała:
- W czym mogę panu pomóc?
- Czy widziała pani Ihsana? Wiem, że wyszedł z dwoma Polkami, by pokazać im miasto.
Dziewczyna już nie wytrzymała i wybuchnęła.
- Odwróciłam się tylko na chwilę – i to wystarczyło by ich stracić z oczu! Gdybym była w swoim kraju, poszłabym na Policję i zgłosiła zaginięcie a tak to, jestem w zupełnie obcym kraju i nie wiem co robić.
- Jestem Firat, przyjaciel Ihsana. Jeżeli mogę coś poradzić to czekanie na tę dwójkę nie m sensu. Za niedługo będzie ciemno, a jak znam Ihsana to on się boi ciemności, więc na pewno przed zmrokiem wrócą do hotelu. Tymczasem, odwiozę Panią do hotelu i tam zaczekamy na nich. W porządku?
- W porządku – Renia nie miała siły się kłócić. Poza tym, propozycja mężczyzny brzmiała rozsądnie.
Firat, przywołał taksówkę, a Renata podała nazwę hotelu. W trakcie jazdy, Renata przeprosiła Firata, mówiąc, że wcale nie chciała wybuchnąć, ale martwi się o przyjaciółkę. Mężczyzna zapewnił, że nic się nie stało i w tej samej chwili zajechali pod hotel.
Zaczynało się powoli ściemniać. Ihsan postanowił namówić Grażynę na powrót do hotelu. Dziewczyna z niechęcią przystała na jego propozycję i ruszyli w kierunku hotelu.

Angel23 · Wysłany: 23:14:59 01-04-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veta Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Olivia
Dilara Kavadar jako Alinka (Ailin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział trzeci
Kiedy wracali do hotelu było już ciemno. Grażyna zauważyła, że Ihsan jest trochę zdenerwowany, ale nie rozumiał dlaczego to też pomyślała, że lepiej nie pytać.
Ihsan był naprawdę zdenerwowany. Nie lubił wracać po ciemku, odkąd… No właśnie, teraz wolał tego nie wspominać. Postanowił skupić się na zaletach jego planu, a było ich całkiem sporo.
- Ihsan, myślisz, że Renata wróciła już do hotelu? – spytała Grażyna, chcąc przerwać ciszę panującą wokół nich.
- Mam taką nadzieję, Grażyno – odpowiedział Ihsan, biorąc ją za rękę i prowadząc w lewą stronę.
Jeśli dobrze pamięta to do hotelu zostało im jakieś piętnaście minut drogi.

Firat, postanowił, że zostanie z Renatą, póki ta się nie uspokoi. A na to według niego się nie zapowiadało – Renata cały czas, robiła okrążenia po pokoju, mając nadzieję, że przyspieszy tym powrót przyjaciółki. Oczywiście mógł jej powiedzieć, żeby po prostu usiadła i zaczekała, ale rozumiał ją. Wyjąwszy telefon, napisał krótki sms do Ihsana.

Grażyna i Ihsan byli już na miejscu. Tak jak się umówił z Firatem wysłał mu krótki sygnał na telefon i odczytał kolejną wiadomość od przyjaciela, w której ten ostrzegł go przed Renatą. Razem poszli do pokoju dziewczyn, wiedząc, że nie ujdzie im to płazem.
Ihsan wcale nie zamierzał się tłumaczyć Renacie. To Grażyna była na tyle nieodpowiedzialna, że pozwoliła sobie z nim pójść tak daleko. Zresztą ona mogła mu odmówić, prawda? Krótko znał Renatę, ale bardziej czuł niż wiedział, że ona może być poważną przeszkodą w jego planach.

- Obiecuję, że z nim porozmawiam – odparł spokojnie Firat, uspokajając Renatę.
- Co Grażyna sobie w ogóle myślała?! Czy ona wie co mogło się stać?! Ona w ogóle nie myśli!
W tym momencie uchyliły się drzwi i wszedł Ihsan z Grażyną. Renata zerwała się z kanapy i bardzo szybko szła w kierunku przyjaciółki. Teraz było jej już wszystko jedno czy ktoś w ogóle będzie świadkiem ich kłótni – Grażyna musi zrozumieć swój błąd.
- Jak mogłaś mi to zrobić?! Martwiłam się, odchodziłam od zmysłów – a ty się świetnie bawiłaś! Tak było, prawda?!
Firat gestem wskazał Ihsanowi by wyszli. Tamten nie prostestując poszedł za przyjacielem, zostawiając dziewczyny same. W końcu to był problem Grażyny, niech ona go rozwiąże sama.
Nim dotarli do pokoju, krzyki nasiliły się coraz bardziej.

- Przepraszam, Renato. Nie chciałam cię zamartwić, dobrze wiesz o tym. Proszę nie gniewaj się.
- Nie chciałaś mnie zamartwić! Proszę nie gniewaj się! – Renata rzuciła ubrania z szafy na podłogę. – W tej chwili się pakujemy i wracamy do domu! Mam dosyć takich przeżyć! Mam nadzieję, że się świetnie bawiłaś!
- Ach, Renio nie masz pojęcia jak bardzo! Ihsan był taki niesamowity, pokazał mi tyle ładnych miejsc! Ale przestraszył się, kiedy zaczynało się ściemniać. A wiadomo, że po zmroku jest bardziej romantycznie!
- Jutro wyjeżdżamy z samego rana! – dodała Renata, kończąc kłótnie.

Ihsan w skrócie opowiedział Firatowi, co się naprawdę wydarzyło.
- Ona w ogóle się nie przejęła przyjaciółką! Mógłbym ją wywieść na odległy zakątek Turcji i nie widziałaby w tym nic niestosownego!
- Ihsanie, dlaczego to zrobiłeś? – spytał Firat – wiesz, że dziewczyna ci zaufała. Nie możesz tego wykorzystywać!
- Grażyna mi się podoba! – wykrzyczał Ihsan.
- Och, rozumiem już – dodał niezaskoczony Firat – uważałeś, że to będzie romantyczne. Czy ty nie myślisz w ogóle o konsekwencjach?
- W przeciwieństwie do niej – ja myślę! To dlatego postanowiłem, żebyśmy wrócili do hotelu. Jeszcze parę minut i mogłoby to się inaczej skończyć!
- Nigdy nie zrozumiem, co cię pociąga w takich dziewczynach.
- Są łatwe i mniej wymagające. Wiedzą czego chcą i długo nie trzeba je namawiać. Grażyna jest taką dziewczyną.
- Ale ma uczucia, Ihsanie – zaprotestował Firat.

W tym samym czasie, Grażyna leżała w łóżku, rozmyślając o tym co zrobiła i błagając Boga prosiła, aby Renata wreszcie zmiękła i żeby nie wróciły do Polski.

Angel23 · Wysłany: 13:45:15 22-04-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako

Rozdział czwarty
Kiedy Grażyna już wstała Renata była spakowana. Walizki stały obok szafy a sama Renata, siedziała w fotelu i patrzyła na przyjaciółkę. Wiedziała, że Grażyna przeżywała ich kłótnię i prawdopobnie nie przespała połowy nocy. To cena jaką zapłaciła za swoją lekkomyślność.
Grażyna, spojrzała na przyjaciółkę. Bardziej czuła niż wiedziała, że ciężko będzie ją przekonać do pozostania w Antalyi. Ale postanowiła spróbować – już nic nie pozostało do stracenia.
- Reniu, czy ty jesteś pewna swojej decyzji? – spytała z lękiem przyjaciółkę.
- Oczywiście, że tak – odpowiedziała stanowczo Renata – na twoim miejscu zaczęłabym się pakować.
Dziewczyna poszła do pokoju i zaczęła się pakować, modląc się o to, żeby Renacie wrócił rozum i aby zostały w Turcji.

Renata zeszła do holu. Po drodze spotkała Firata, który gestem jej pokazał, że chce porozmawiać. Razem usiedli na skórzanej kanapie, rozglądając się wokół. Jak zwykle był tłum – jedni przyjeżdżali, drudzy odjeżdżali. Zawsze tak było.
Firat, nie wiedział jak zacząć rozmowę. Ale wiedział, że musi porozmawiać z nią i wyznać jej prawdę.
- Renato, naprawdę nie wiem jak mam przepraszać za mojego przyjaciela. Spodobała mu się twoja przyjaciółka i chciał ją poderwać. Taki spacer uznał za… świetną okazję. Ja wiem, że nic go nie tłumaczy, ale jesteś kobietą i pomyślałem, że może zrozumiesz…
- Rozumiem, Firacie. I nie mam doprawdy nic przeciwko temu, jeśli ktoś komuś wpadnie w oko. Ale Grażyna jest młoda i lekkomyślna i w ogóle nie myśli o konsekwencjach. Ihsan mógł z nią iść na spacer, pozwoliłabym na to, gdybym wiedziała o jego planie. Wszystko rozumiem, ale to wyglądało jak porwanie a nie podryw czy spacer. Rozumiesz?
- Rozumiem Cię doskonale. Ihsan, trochę źle to zrobił, ale mężczyźni z Turcji, są przyzwyczajeni, że biorą to co chcą i nie patrzą na konsekwencje. Zgadzam się, że Grażyna mu to wszystko ułatwiła… Ale to słodka dziewczyna, która chce poszaleć… To nic złego, prawda?
- Nie nic złego… Chodziłyśmy na dyskoteki i różne imprezy do znajomych. Tylko problem jest taki, że za nią musi ktoś myśleć. I w naszej przyjaźni to ja jestem tą osobą.
- Renato, czy mogę Ci coś wyznać? Tylko obiecaj, że nie powiesz Ihsanowi i Grażynie, ok?
- Jasne. Możesz ze mną mówić otwarcie. Nikomu nic nie powiem.
- Widzisz… Podoba mi się Grażyna, ale nie mogę na tym polu rywalizować z przyjacielem. Więc niestety będę patrzył na jej szczęście u boku innego mężczyzny….
- Krótko się znamy, ale wolałabym abyś to ty zalecał się do Grażyny a nie Ihsan. Możesz być spokojny, nic im nie powiem. Zaskoczyłeś mnie tym wyzwaniem, naprawdę mnie zaskoczyłeś.
- Wiem. Obiecuję Ci, że jeślibyś wyjechała, ja zaopiekuje się Grażyną. Masz na to moje słowo.

Grażyna niecierpliwiła się powrotem przyjaciółki. Stwierdziła, że jeśli Renata chciała ją ukarać to była na jak najlepszej drodze. Dziewczyna już odczuwała wyrzuty sumienia, ale nie żałowała tej małej ucieczki z Ihsanem. Wciąż czuła motyle w brzuchu.
Ktoś zapukał do drzwi. Poszła otworzyć i zobaczyła Ihsana.
- Dobrze, że jesteś musimy…
Grażyna nie zdążyła dokończyć, gdyż Ihsan wszedł do pokoju a jego wzrok padł na walizki.
- Co to ma znaczyć! – krzyknął zdenerwowany Ihsan.
- Renia, chce żebyśmy wróciły do Wrocławia. Po tej naszej ucieczce, bardzo się pokłóciłyśmy i mało ze sobą rozmawiamy. To moja najlepsza przyjaciółka i ja… nie chcę pogorszyć naszych relacji…
- Nigdzie nie pojedziesz, Grażyno! Nie pozwalam Ci na to!
W tym momencie nadszedł Firat. Odciągnął przyjaciela na bok, zamknął drzwi i wziął go do najbliższego pokoju. Kiedy weszli, Firat rozpoczął rozmowę.
- Nawrzeszczałeś na dziewczynę, która nie jest niczemu winna! Wiesz doskonale, że to TWOJA WINA! Podkreślam Twoja wina. To nie jest Turczynka, którą możesz sobie wziąć bez żadnych konsekwencji! To jest Polka, a one mają inną mentalność i poglądy. Nawet jeżeli udałoby Ci się namówić Grażynę na to co planujesz – a nie wiem, jaki jest twój plan! – to ostrzegam Cię, jeśli Ci na niej w jakiś sposób zależy to nie baw się jej uczuciami!
- Denerwuje mnie jak ktoś odbiera mi moją…
- Własność? Twoją własność? Grażyna do Ciebie nie należy! Kiedy wbijesz sobie do głowy, że ona nie myśli w ten sposób! Przyjechały tu na wakacje, potem wyjadą. Jeśli naprawdę Ci na niej zależy to idź do Renaty i przeproś ją za swoje zachowanie.
- Nie będę nikogo przepraszał! Doskonale wiesz, że nie przyznaje się do porażek i błędów!
- W takim razie, stracisz Grażynę, bo ona wróci do domu razem z przyjaciółką. Zrobisz jak zechcesz, tylko traktuj Grażynę z szacunkiem!
Firat wyszedł z pokoju i poszedł uspokoić Grażynę. Znał swojego przyjaciela i wiedział, że nie pozwoli by ucierpiała jego duma. Bardzo dobrze, że to wszystko skończy się zanim miało się zacząć.

Angel23 · Wysłany: 11:38:32 10-05-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział piąty
Dziewczyny były już spakowane i gotowe , aby pojechać na lotnisko. Grażyna porzuciła już nadzieję na przekonanie Renaty. Żałowała, że tak szybko skończyła się jej przygoda z Ihsanem. Zastanawiała się też, co by się stało, gdyby wcześniej nie wrócili do hotelu…
Ihsan był zdenerwowany. Nie może pozwolić Grażynie wyjechać! Nie wtedy, kiedy miał szansę ją zdobyć. Nikt nie może mu odebrać jego własności! Wiedział, że podoba się Grażynie i ona chiałaby czegoś więcej, gdyby Renata się nie wtrącała, wszystko przebiegłoby zgodnie z planem.
Firat, rozmawiał z Grażyną. Dziewczyna, zwierzyła się mu z tego co czuje do Ihsana. Mężczyzna, wysłuchał jej, zastanawiał się czy kiedyś odważy się powiedzieć jej co do niej czuje.
Wybrawszy numer telefonu, odczekał pięć minut. Nie zawaha się, wiedział dokładnie czego chce. Chciał Grażyny, a on zawsze zdobywał to czego chciał.
- Witaj, chcę prosić cię o przysługę.
- Witaj, co mogę dla ciebie zrobić?
- Znasz kogoś, kto może pracuje na lotnisku i byłby skłonny mi pomóc?
- Jasne, że tak. A co konkretnie mieliby zrobić?
Ihsan opisał pokrótce sytuację i usłyszał w słuchawce.
- Nie martw się. Znam odpowiednich ludzi.
Renata postanowiła nie przejmować się humorem Grażyny. Tak było jej też przykro, że wyjeżdżają, ale nie mają innego wyjścia. Jeszcze trochę a Grażyna popełniłaby błąd, którego by żałowała do końca życia.
Wyświadczam jej przysługę, pomyślała Renata.

Firat, przyszedł w umówione miejsce, aby spotkać się z Ihsanem. Zobaczywszy przyjaciela, odniósł wrażenie, że on nie rozpacza – wręcz przeciwnie, wyglądał tak jakby coś świętował.
Ihsan dostrzegł przyjaciela. Firat poszedł w kierunku stołu, a Ihsan, podniósł kieliszek z alkoholem.
- Świętujmy, Firat. Naprawdę mamy co świętować.
Wzrok przyjaciela mówił mu wszystko. Ihsan, nie zamierzał zrezygnować z Grażyny. Zdecydował się użyć swoich wpływów.

Kiedy, dziewczyny zajechały na lotnisko od razu, pomyślały, że coś jest nie tak. Renata poszła do okienka, ale usłyszała, tylko, że ma poczekać. Po kilkunastu minutach usłyszały, że ich lot został odwołany. Oczywiście Renata poszła to załatwić, a Grażyna czuła się bardzo szczęśliwa…
Choć w barze było bardzo głośno, Ihsan doskonale słyszał telefon.
- Zadanie zostało wykonane.
-To dobrze, mam dług wobec ciebie.
- Wiem, ale jak przyjedziesz do domu, to oczekuję wyjaśnień.
- Oczywiście,. Wszystko ci opowiem ze szczegółami.
- Przyjeżdżaj najszybciej jak możesz. Wiesz, że matka się niecierpliwi.
- Tak, ojcze.
Połączenie zostało zakończone.

Angel23 · Wysłany: 10:28:35 23-05-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza
Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział szósty
- Jak to mam rozumieć? Czy może mi, pani to wyjaśnić?
Renata z Grażyną, stały na lotnisku, nie wierząc w to co się stało. Nikt nie uwierzył w wyjaśnienia z megafonu: „Samolot nie poleci z powodu dużej siły wiatru” – tak usłyszeli wszyscy turyści. Nawet, jeśli wydawało im się to podejrzane, to nikt niczego nie powiedział.
Grażyna, dalej patrzyła na tych ludzi, którzy szukali innych samolotów, by wrócić do domu. Większości z nich to się udało, ale nie im. Nie leciał żaden samolot do Wrocławia.
- I nie leci ani jeden samolot do Wrocławia?
Renata, dalej brnęła w zdobywanie informacji, natomiast Grażyna miała już dość. Spędziły kilka godzin w tym miejscu, gdzie Renata, doszukiwała się jakichś przekrętów, czegoś czego według Grażyny nie było.
Przyjaciółki, popatrzyły na siebie. Obie były zmęczone i postanowiły wrócić do hotelu. Renata miała jeszcze swoje oszczędności. Jeśli Ihsan nie zażąda zapłaty za swoje usługi przewodnika, mogą zostać jeszcze jakiś czas.
I właśnie wtedy Renacie przyszedł do głowy pewien pomysł.

W hotelu, Ihsan czekał z Firatem. Widzieli jak dziewczyny wchodziły do hotelu. Renata je ponownie zameldowała , a Grażyna niosła bagaże. Obaj z Ihsanem ruszyli jej na pomoc. Gdyby wzrok Renaty, mógł zabijać to Ihsan już dawno byłby martwy. O dziwo, Renata przyjęła jego pomoc, nic nie mówiąc. Zaskoczyło to nie tylko Grażynę, ale także Firata.
Kiedy weszli do pokoju, położyli bagaże na podłodze. Dziewczyny podziękowały im za pomoc. Zaczęły się rozpakowywać, a Firat zaczął ostrzegać Ihsana.
- Renata, wie, że maczałeś w tym palce.
- To lepiej. Nie będę musiał się silić na uprzejmość wobec niej.
- Ale ona może nastawić Grażynę przeciwko Tobie.
- Mam plan. Zaufaj mi.
- Jaki plan?
- Pozwolę, Renacie mówić co chce Grażynie, ale wiedz, że ta jej nie uwierzy. W końcu jest we mnie zakochana.
- Masz rację. A co z Grażyną?
- Zdobędę ją. A wtedy pożegnamy Renatę. I co? Nie genialny plan?
- Genialny. A co będzie, jak Grażyna jej uwierzy?
- Nie uwierzy, bo ja przedstawię swoją wersję. A Grażyna mi uwierzy.

- Cieszysz się, że wróciłyśmy, prawda?
- Jasne, Reniu. Będziemy mogły więcej pozwiedzać.
Renata, przewróciła oczami, wyobrażając sobie, że Ihsan będzie im towarzyszył.
- Ihsan, na pewno będzie nas oprowadzał.
- Jestem tego pewna. Ale tym razem, musisz uważać Grażyno. To w końcu Mężczyzna i wiesz jacy oni są. Mili, kulturalni, ale do czasu.
- Wiem, Reniu. Ale ja kocham Ihsana. Naprawdę go kocham.
- Ale ty go wcale nie znasz! Ten czas to za mało, żeby się zakochać.
- Ja naprawdę się zakochałam, Reniu.
Renata zaczęła żałować powrotu do hotelu.

Angel23 · Wysłany: 18:17:00 27-05-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza

Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział siódmy
Dziewczyny zeszły na śniadanie. Grażyna, cały czas mówiła o Ihsanie, a Renata postanowiła w końcu się z nim rozprawić. Miała już dość tego, że jej przyjaciółka była w nim tak beznadziejnie zakochana i głucha na wszelkie jej dobre rady.
Grażyna była szczęśliwa, gdy Ihsan przyszedł po nią i zaproponował spacer. Renata wzruszyła ramionami, dodając tylko, że mają wrócić, gdyż chce porozmawiać z Ihsanem.
Grażyna wyszła z Ihsanem na dwór. Ihsan wziął ją za rękę, mówiąc, że bardzo się cieszy z jej powrotu. Wtedy dziewczyna, opowiedziała mu przygodę na lotnisku i o podejrzeniach Renaty, które ją zastanawiają.
- Co takiego mówiła ci, Renata? – spytał zaniepokojony Ihsan.
- Mówiła, że ty to zaplanowałeś – odpowiedziała Grażyna.
- Wierzysz jej, Grażyno?
- Dlaczego miałabym nie wierzyć? Jest moją przyjaciółką, zawsze ufałyśmy sobie nawzajem. Ale mam wątpliwości, co do tego czy byłbyś do tego zdolny, Ihsanie. Lubię cię, wiesz o tym. Oczywiście teorie Renaty są takie jak z tych meksykańskich telenowel.
- Wierzysz w jej teorie?
- Wysłuchałam jej wersji wydarzeń. Teraz twoja kolej, Ihsanie.
- Grażyno, ja naprawdę nie wiem o co chodzi Renacie. Nie mam takiej władzy, żeby zatrzymać samolot. I niby według niej jak miałbym to zrobić? Przekupić pilota samolotu, personel lotniska i resztę ludzi? To jest absurd.
- Renata twierdzi, że mężczyźni mają władzę i mogą wszystko.
- Grażyno, nie mogę zrobić wszystkiego. Poza tym, Policja zajęła się tą sprawą? W dzisiejszych czasach, teorie Renaty się nie zdarzają, Grażyno.
- Jesteś ze mną szczery, Ihsanie? A gdybyś to zrobił, to przyznałbyś się do tego?
- Oczywiście, że tak. Nie chcę cię stracić, Grażyno.
- Wierzę i ufam ci, Ihsanie. Idź teraz porozmawiać z Renatą.
- Dobrze, zrobię tak jak mówisz. Ale możemy spotkać się o 19:30?
- Tak, Ihsanie. Gdzie się spotkamy?
- W pokoju z numer 250.
- Dobrze, Ihsanie. Porozmawiam potem z Renatą i na pewno się dogadacie.
- Tak, Grażyno.
Ihsan musnął delikatnie usta Grażyny, składając jej tym samym obietnicę, że dojdzie między nimi do czegoś więcej…

- Chciałaś mnie widzieć, Renato? – spytał Ihsan.
- Zgadza się. Może przejdziemy do rzeczy?
- W porządku. Tylko się pospiesz, bo umówiłem się z Grażyną.
- Nie martw się tym, aż tak bardzo. Na pewno na ciebie poczeka – odparła z ironią Renata.
- Wolę, żebyś przeszła do rzeczy.
- Okej. Przejrzałam cię, Ihsan. Wiem, że w jakiś sposób odwołałeś nasz lot. Może nawet masz pod sobą jakiś ludzi, którzy to zrobili za ciebie.
- Może i tak zrobiłem. Ale Grażyna, ci nie uwierzy.
- Wiem, ale chcę mieć jasność, Ihsan.
- Mamy jasność, Renato. A teraz wybacz, Grażyna na mnie czeka.
- Tak lub nie. Odpowiedz, Ihsan.
- Gdybyś nie była taka wścibska to może mógłbym się nawet z tobą umówić.

Grażyna, zaczęła się martwić, gdy Ihsan długo nie przychodził. Z powodu niepokoju zaczęła robić okrążenia po pokoju. W pewnym momencie, wszedł Ihsan z bukietem róż i butelką szampana. Widząc zaskoczoną minę dziewczyny, wyjaśnił, że mają co świętować.
- Widzisz, Grażyno, po tylu latach spotkałem ciebie. Jesteś piękną i niezwykłą kobietą.
- A ty jesteś przystojnym i tajemniczym mężczyzną.
Ihsan nalał szampana do kieliszków. Oboje wypili szampana, po czym Ihsan postanowił zaciągnąć Grażynę do łóżka. Dziewczyna była nieprzytomna, gdyż w kieliszku , który jej podał z szampanem był środek usypiający. Trzymając dziewczynę, Ihsan położył ją na łóżku i rozebrał, po czym przykrył ich kołdrą. Taki widok zastał Firat z Renatą, gdy weszli do pokoju.

Angel23 · Wysłany: 20:39:48 31-05-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza

Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział siódmy
Dziewczyny zeszły na śniadanie. Grażyna, cały czas mówiła o Ihsanie, a Renata postanowiła w końcu się z nim rozprawić. Miała już dość tego, że jej przyjaciółka była w nim tak beznadziejnie zakochana i głucha na wszelkie jej dobre rady.
Grażyna była szczęśliwa, gdy Ihsan przyszedł po nią i zaproponował spacer. Renata wzruszyła ramionami, dodając tylko, że mają wrócić, gdyż chce porozmawiać z Ihsanem.
Grażyna wyszła z Ihsanem na dwór. Ihsan wziął ją za rękę, mówiąc, że bardzo się cieszy z jej powrotu. Wtedy dziewczyna, opowiedziała mu przygodę na lotnisku i o podejrzeniach Renaty, które ją zastanawiają.
- Co takiego mówiła ci, Renata? – spytał zaniepokojony Ihsan.
- Mówiła, że ty to zaplanowałeś – odpowiedziała Grażyna.
- Wierzysz jej, Grażyno?
- Dlaczego miałabym nie wierzyć? Jest moją przyjaciółką, zawsze ufałyśmy sobie nawzajem. Ale mam wątpliwości, co do tego czy byłbyś do tego zdolny, Ihsanie. Lubię cię, wiesz o tym. Oczywiście teorie Renaty są takie jak z tych meksykańskich telenowel.
- Wierzysz w jej teorie?
- Wysłuchałam jej wersji wydarzeń. Teraz twoja kolej, Ihsanie.
- Grażyno, ja naprawdę nie wiem o co chodzi Renacie. Nie mam takiej władzy, żeby zatrzymać samolot. I niby według niej jak miałbym to zrobić? Przekupić pilota samolotu, personel lotniska i resztę ludzi? To jest absurd.
- Renata twierdzi, że mężczyźni mają władzę i mogą wszystko.
- Grażyno, nie mogę zrobić wszystkiego. Poza tym, Policja zajęła się tą sprawą? W dzisiejszych czasach, teorie Renaty się nie zdarzają, Grażyno.
- Jesteś ze mną szczery, Ihsanie? A gdybyś to zrobił, to przyznałbyś się do tego?
- Oczywiście, że tak. Nie chcę cię stracić, Grażyno.
- Wierzę i ufam ci, Ihsanie. Idź teraz porozmawiać z Renatą.
- Dobrze, zrobię tak jak mówisz. Ale możemy spotkać się o 19:30?
- Tak, Ihsanie. Gdzie się spotkamy?
- W pokoju z numer 250.
- Dobrze, Ihsanie. Porozmawiam potem z Renatą i na pewno się dogadacie.
- Tak, Grażyno.
Ihsan musnął delikatnie usta Grażyny, składając jej tym samym obietnicę, że dojdzie między nimi do czegoś więcej…

- Chciałaś mnie widzieć, Renato? – spytał Ihsan.
- Zgadza się. Może przejdziemy do rzeczy?
- W porządku. Tylko się pospiesz, bo umówiłem się z Grażyną.
- Nie martw się tym, aż tak bardzo. Na pewno na ciebie poczeka – odparła z ironią Renata.
- Wolę, żebyś przeszła do rzeczy.
- Okej. Przejrzałam cię, Ihsan. Wiem, że w jakiś sposób odwołałeś nasz lot. Może nawet masz pod sobą jakiś ludzi, którzy to zrobili za ciebie.
- Może i tak zrobiłem. Ale Grażyna, ci nie uwierzy.
- Wiem, ale chcę mieć jasność, Ihsan.
- Mamy jasność, Renato. A teraz wybacz, Grażyna na mnie czeka.
- Tak lub nie. Odpowiedz, Ihsan.
- Gdybyś nie była taka wścibska to może mógłbym się nawet z tobą umówić.

Grażyna, zaczęła się martwić, gdy Ihsan długo nie przychodził. Z powodu niepokoju zaczęła robić okrążenia po pokoju. W pewnym momencie, wszedł Ihsan z bukietem róż i butelką szampana. Widząc zaskoczoną minę dziewczyny, wyjaśnił, że mają co świętować.
- Widzisz, Grażyno, po tylu latach spotkałem ciebie. Jesteś piękną i niezwykłą kobietą.
- A ty jesteś przystojnym i tajemniczym mężczyzną.
Ihsan nalał szampana do kieliszków. Oboje wypili szampana, po czym Ihsan postanowił zaciągnąć Grażynę do łóżka. Dziewczyna była nieprzytomna, gdyż w kieliszku , który jej podał z szampanem był środek usypiający. Trzymając dziewczynę, Ihsan położył ją na łóżku i rozebrał, po czym przykrył ich kołdrą. Taki widok zastał Firat z Renatą, gdy weszli do pokoju.

Angel23 · Wysłany: 20:41:14 31-05-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza

Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział siódmy
Dziewczyny zeszły na śniadanie. Grażyna, cały czas mówiła o Ihsanie, a Renata postanowiła w końcu się z nim rozprawić. Miała już dość tego, że jej przyjaciółka była w nim tak beznadziejnie zakochana i głucha na wszelkie jej dobre rady.
Grażyna była szczęśliwa, gdy Ihsan przyszedł po nią i zaproponował spacer. Renata wzruszyła ramionami, dodając tylko, że mają wrócić, gdyż chce porozmawiać z Ihsanem.
Grażyna wyszła z Ihsanem na dwór. Ihsan wziął ją za rękę, mówiąc, że bardzo się cieszy z jej powrotu. Wtedy dziewczyna, opowiedziała mu przygodę na lotnisku i o podejrzeniach Renaty, które ją zastanawiają.
- Co takiego mówiła ci, Renata? – spytał zaniepokojony Ihsan.
- Mówiła, że ty to zaplanowałeś – odpowiedziała Grażyna.
- Wierzysz jej, Grażyno?
- Dlaczego miałabym nie wierzyć? Jest moją przyjaciółką, zawsze ufałyśmy sobie nawzajem. Ale mam wątpliwości, co do tego czy byłbyś do tego zdolny, Ihsanie. Lubię cię, wiesz o tym. Oczywiście teorie Renaty są takie jak z tych meksykańskich telenowel.
- Wierzysz w jej teorie?
- Wysłuchałam jej wersji wydarzeń. Teraz twoja kolej, Ihsanie.
- Grażyno, ja naprawdę nie wiem o co chodzi Renacie. Nie mam takiej władzy, żeby zatrzymać samolot. I niby według niej jak miałbym to zrobić? Przekupić pilota samolotu, personel lotniska i resztę ludzi? To jest absurd.
- Renata twierdzi, że mężczyźni mają władzę i mogą wszystko.
- Grażyno, nie mogę zrobić wszystkiego. Poza tym, Policja zajęła się tą sprawą? W dzisiejszych czasach, teorie Renaty się nie zdarzają, Grażyno.
- Jesteś ze mną szczery, Ihsanie? A gdybyś to zrobił, to przyznałbyś się do tego?
- Oczywiście, że tak. Nie chcę cię stracić, Grażyno.
- Wierzę i ufam ci, Ihsanie. Idź teraz porozmawiać z Renatą.
- Dobrze, zrobię tak jak mówisz. Ale możemy spotkać się o 19:30?
- Tak, Ihsanie. Gdzie się spotkamy?
- W pokoju z numer 250.
- Dobrze, Ihsanie. Porozmawiam potem z Renatą i na pewno się dogadacie.
- Tak, Grażyno.
Ihsan musnął delikatnie usta Grażyny, składając jej tym samym obietnicę, że dojdzie między nimi do czegoś więcej…

- Chciałaś mnie widzieć, Renato? – spytał Ihsan.
- Zgadza się. Może przejdziemy do rzeczy?
- W porządku. Tylko się pospiesz, bo umówiłem się z Grażyną.
- Nie martw się tym, aż tak bardzo. Na pewno na ciebie poczeka – odparła z ironią Renata.
- Wolę, żebyś przeszła do rzeczy.
- Okej. Przejrzałam cię, Ihsan. Wiem, że w jakiś sposób odwołałeś nasz lot. Może nawet masz pod sobą jakiś ludzi, którzy to zrobili za ciebie.
- Może i tak zrobiłem. Ale Grażyna, ci nie uwierzy.
- Wiem, ale chcę mieć jasność, Ihsan.
- Mamy jasność, Renato. A teraz wybacz, Grażyna na mnie czeka.
- Tak lub nie. Odpowiedz, Ihsan.
- Gdybyś nie była taka wścibska to może mógłbym się nawet z tobą umówić.

Grażyna, zaczęła się martwić, gdy Ihsan długo nie przychodził. Z powodu niepokoju zaczęła robić okrążenia po pokoju. W pewnym momencie, wszedł Ihsan z bukietem róż i butelką szampana. Widząc zaskoczoną minę dziewczyny, wyjaśnił, że mają co świętować.
- Widzisz, Grażyno, po tylu latach spotkałem ciebie. Jesteś piękną i niezwykłą kobietą.
- A ty jesteś przystojnym i tajemniczym mężczyzną.
Ihsan nalał szampana do kieliszków. Oboje wypili szampana, po czym Ihsan postanowił zaciągnąć Grażynę do łóżka. Dziewczyna była nieprzytomna, gdyż w kieliszku , który jej podał z szampanem był środek usypiający. Trzymając dziewczynę, Ihsan położył ją na łóżku i rozebrał, po czym przykrył ich kołdrą. Taki widok zastał Firat z Renatą, gdy weszli do pokoju.

Angel23 · Wysłany: 20:42:22 31-05-17 Temat postu: Ślady przeszłości

Część pierwsza

Dwie przyjaciółki Renata i Grażyna, wyjeżdżają do Turcji. Jedna z nich pragnie poszerzyć horyzonty, natomiast druga szuka miłości swojego życia. W Turcji poznają Ihsana, przystojnego turka, który od razu zawraca Grażynie w głowie. Ten wyjazd na zawsze odmieni losy przyjaciółek….

OBSADA
Joanna Koroniewska jako Renata
Katarzyna Ankudowicz jako Grażyna
Erkan Petekkaya jako Ihsan
Tardu Flordun jako Murat
Murat Daltaban jako Firat
Tomris Incer jako Merve
Metin Cekmez jako Erdogan
Veda Yurtsever Ipek jako Elif
Seda Guven jako Oliwia Sowińska
Dilara Karavadar jako Alinka (Allin)
Berguzar Korel jako Esma

Rozdział ósmy
Jako pierwszy zareagował Ihsan. Otworzył oczy i spojrzał na dwójkę intruzów. Renata z Firatem, byli zaskoczeni obrotem zdarzeń. Chociaż nie do końca. Oboje zdawali sobie sprawę, że tak to może się potoczyć.
- To nie jest… - Ihsan urwał, zobaczywszy minę Renaty.
- Wiem, co widzę, Ihsanie. Oczekuję wyjaśnień! Jak mogłeś zrobić coś takiego!
Ihsan, szukał wzrokiem ratunku u Firata. Ten skinął głową, jakby zrozumiał przyjaciela.
- Renato, niech Ihsan się najpierw ubierze. Porozmawiacie w cztery oczy. Potem obudzimy, Grażynę i jej wszystko wyjaśnimy.
- Dobrze. Porozmawiamy z Ihsanem. Powiedz, Ihsan, że masz na to wszystko dobre wyjaśnienie – wskazała ręką łóżko.
- Ubierz się, Ihsan. Spotkamy się w pokoju dziewczyn.
- Okej.

Kilkanaście minut później…
Ihsan, przyszedł do pokoju dziewczyn, tak jak było to umówione. Renata i Firat już siedzieli na fotelach. Ihsan wiedział, że jest to dopiero cisza przed burzą.
I okazało się, że miał rację.
- Żądam wyjaśnień, Ihsan! Tu i teraz!
Firat, położył rękę na dłoni, aby ją uspokoić.
- Przecież je dostaniesz, tak jak się umówiliśmy. Jesteście parą? Nie wiedziałem, że cicha woda brzegi rwie..
- Wyjaśnienia, Ihsan, ale to już.
- Podoba mi się, Grażyna, ale to już wiesz. Co jeszcze chcesz wiedzieć?
- Dlaczego zaciągnąłeś ją do łóżka?
- Prędzej czy to tak by się skończyło i wszyscy doskonale o tym wiemy.
- Tak, masz rację, ale nie w ten sposób.
- Każdy sposób jest dobry.
Renata, nie wytrzymała i wstała z fotela.
- Zachowałeś się jak ostatni głupek! Miałam cię za mądrego człowieka, ale jednak tureckie pochodzenia ma na ciebie wpływ.
- Jestem mężczyzną. Jeśli coś chce to po prostu po to sięgam.
- Barbarzyńca!
- Spokój! Pomyślmy jak to rozwiązać. Ihsan, mleko się już rozlało. Pomyślmy co teraz zrobimy.
- Co proponujecie?
- W takiej sytuacji jest jedno wyjście.

Grażyna, obudziła się z bólem głowy. Nie miała pojęcia jak się znalazła w tym pokoju. Próbując pozbierać myśli, zaczęła sobie przypominać. Przyszła tu na spotkanie z Ihsanem. Ale, gdzie on jest? Rozejrzała się po pokoju, zobaczyła, że nie ma nikogo oprócz niej.
Postanowiła się ubrać i pójść do pokoju. Jakoś się wytłumaczy Renacie. Uspokoi ją i się dogadają. Dochodząc do pokoju usłyszała krzyki. Otworzywszy drzwi zobaczyła jak Renata, Ihsan i Firat głośno mówią.
- Co się tu dzieje? – zapytała Grażyna.
Trzy głowy odwróciły się w jej stronę. Pierwsza odpowiedziała jej Renata:
- Po prostu omawiamy to co zrobił, Ihsan i tyle.
- A co takiego zrobił?
- To nic nie pamiętasz?
- Pamiętam, że byłam z Ihsanem… A potem się obudziła. I to tyle…
- Nie pamiętasz jak Ihsan, zaciągnął cię do łóżka?
- O czym ty mówisz? Sama byłam w łóżku.
- Ale ja zastałam cię z Ihsanem.
- Ihsan, do czego między nami doszło?