Telenowele

Stokrotka*

______________________________

[…] To ludzkie. Każdy jest, jaki jest. Wszyscy chcemy żyć lepiej, niż żyjemy… Ale jedni znają granice, których nie wolno im przekroczyć, a inni nie… […]
______Hunter był bawidamkiem, uwodzicielem i oszustem. Zabawa na koszt kobiet (choć może po głębszym zastanowieniu to mężów, ojców, braci owych kobiet) była jego dewizą życiową. Lata obycia w towarzystwie, zachowania, konwenansów nauczyły go z chirurgiczną precyzją jak wokół tego wszystkiego lawirować i jak zarobić dużo, małym nakładem sił. Potrafił ocenić z miejsca na kogo warto zwrócić uwagę – kto będzie łatwym kąskiem dla tak doświadczonego drapieżnika jak on. Hotele, restauracje, bankiety ale równocześnie i tanie, podrzędne motele, podejrzane, okryte złą sławą bary oraz wiejskie, prostackie zabawy były jego chlebem powszednim.
______Na jednym z takich wieczorów spotyka Reine. Jest ona ucieleśnieniem najskrytszych marzeń każdego mężczyzny. Piękne, długie, kasztanowe włosy miękko spływają po odkrytych plecach. Gibkie, smukłe, nadal młode ciało okryte jedwabistą sukienką w kolorze ciemnego złota. Spoglądała na ludzi nie dostrzegając ich, patrząc jedynie w bliżej nieokreśloną przestrzeń. I ten uśmiech. Miły, sympatyczny, całkowicie nieszczery.
______Areną na której będzie rozgrywała się ta historia, to wcale nie pełen blichtru i śmietanki towarzyskiej Nowy Jork czy jedna ze stolic europejskich. To w dusznej, słonecznej i pełnej pasji Argentynie Hunter będzie mógł się przekonać co to znaczy miłość, nienawiść, chęć zemsty. Pośród taktów argentyńskiego tanga, ludzkiej zaciętości i figur bezwzględnie poruszających się po szachownicy, Hunter odkryje najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy.

- Obsada -

- Prolog -

Ale nic nie zostaje na zawsze. Nikt nie jest bezpieczny, każda pewność jest niebezpieczna. Nagle budzisz się ze świadomością, że nie oszukasz życia, bo jest ono drogą, i musisz iść, a chodzenie to konieczność dokonywania wyborów. Albo to, albo co innego. Z kim będziesz żyć, kogo pokochasz, kogo zabijesz. Kto zabije ciebie

Maggie · Wysłany: 8:38:39 29-03-16 Temat postu:

Kupiłaś mnie Claflinem, Natuś

Na pewno będę czytać!!!

PS. Czekam też na coś nowego w "Roads"

Stokrotka* · Wysłany: 9:59:53 29-03-16 Temat postu:

Madziu - on i mnie kupił

obejrzałam sobie Love, Rosie i wpadłam

(ale i w pozostałych filmach)

Już wstawiam

Maggie · Wysłany: 11:40:25 29-03-16 Temat postu:

No uwielbiam go

W każdym filmie w jakim się nie pojawi, czy gra dobrą postać czy złą jak np. w "The Riot Club" i tak mnie ma

A wiesz że miał u mnie pierwotnie zagrać w "Heartbreakers"? Jakoś później stwierdziłam, że jest zbyt sympatyczny i ułożony, ale widzę że u Ciebie będzie z niego niezłe ziółko i jestem ciekawa, co z tego wyjdzie

Ok, to ja się zabieram do czytania

Sunshine · Wysłany: 14:11:45 29-03-16 Temat postu:

Mnie zabiłaś Tomem

Czytałam pomysł i w przedpremierach i u mnie w temacie, więc wiesz, że jestem kupiona. I uważam, że trafiłaś w dziesiątkę z obsadzeniem Rosmeri w roli Reiny

Stokrotka* · Wysłany: 20:08:31 29-03-16 Temat postu:

Myślałam, że nigdy nie znajdę odpowiedniej bohaterki - i wtedy - dziwnym trafem - pomyślałam właśnie o niej

Sunshine - pięknie dziękuję za taki cudny plakat!

Sunshine · Wysłany: 20:40:49 29-03-16 Temat postu:

Nie ma za co

Stokrotka* · Wysłany: 21:03:25 29-03-16 Temat postu:

Nie wiem jak Ci się odwdzięczę

Jest cudny

Stokrotka* · Wysłany: 22:26:55 03-04-16 Temat postu:

- Rozdział 1 -

“Mężczyzna - przypomniał sobie jej słowa - uważa, że jest kochankiem kobiety, kiedy tak naprawdę jest tylko jej świadkiem"

______Przejechała koniuszkiem palca po rondzie bordowego kapelusza, z niemal dziecięcą niewinnością wystawiając twarz do słońca. Stała oparta o balustradę z ciemnego kamienia lekko oplecioną bluszczem, trzymając w dłoni ciągle wibrujący telefon. Przemożna ochota, by wyrzucić ten wynalazek szatana nie po raz pierwszy przeszła jej po głowie. Spojrzała w dół skarpy, zagryzając lekko dolną wargę, wyobrażając sobie jak rozbija się on na miliony maleńkich kawałeczków, rozbryzgujących się każdy w inną stronę świata.
______Przeraźliwy dźwięk zawył, wyrywając ją z refleksyjnego letargu. Skrzywiła się, spoglądając na wyświetlacz, prychnęła wściekle, odbierając połączenie.
- Słucham? - rzuciła nieprzyjemnie, wyciągając z kieszeni spodnium paczkę papierosów, w tym momencie już niemal pustą – Nie mam wystarczająco siły na Twój rozdygotany i żałosny głosik bzyczący raz po raz w mojej głowie, więc z łaski swojej przejdź do meritum – mruknęła niemal obojętnie, przytrzymując telefon przy uchu, zapalając jednocześnie wcześniej wyjętego papierosa. Przyjemnie gorzki dym, znalazł się w jej płucach, wypełniając całą ich objętość i przynosząc nadzwyczajną ulgę.
- I w tak idiotycznej sprawie do mnie dzwonisz?! - rzuciła wściekle, ciskając niedopałek na ziemie i zgniatając go czubkiem obcasa – Nie mam czasu na Twoje dyrdymały.
- Proszę Pani, pan Hunter James przyszedł. Mówi, że był umówiony – powiedziała cicho służącą, zjawiając się z niespodziewanie. Reina odpowiedziała jej skinieniem głowy, wracając do przerwanej rozmowy.
- Załatw to

__________

- W czym mogę pomóc panie ... - spytała wchodząc do salonu w blasku słońca, zalewającego cały pokój. Zdjęła kapelusz, niedbale rzucając go na pobliską sofę w lawendowym odcieniu, niespiesznie lustrując wzrokiem jego sylwetkę
- Hunter James – dopowiedział, przybierając jak najbardziej luźną pozę – Z pani mężem rozmawialiśmy na ostatnim przyjęciu u Mimi Ramirez, cudowna kobieta – wtrącił, uśmiechając się czarująco, choć postawa Reiny nie zmieniła się ani o jotę – Zanim państwo wyszli zaprosił mnie tak byśmy mogli dokończyć rozmowę. Nie wypadało odmawiać
- Oczywiście – skwitowała, może dość za ostro, odgarniając włosy z karku – W każdym bądź razie – zaczęła po chwili, zbliżając się do niego niespiesznie – Mąż wyjechał w sprawach służbowych, pewien ... nagły wypadek, nie spodziewam się, by wrócił szybko, a więc dokończenie waszej rozmowy będzie musiało jednak poczekać.
- Rozumiem. Wychodzi więc na to, że trochę się wygłupiłem. No cóż ... nie to miejsce nie ten czas. Przepraszam za kłopot pani Alarcon ...
- Reina – wtrąciła mu się w zdanie, podając szklankę z ciemno-bursztynowym płynem, samej rozsiadając się na fotelu – A skoro już tu pan jest, mógłby mi pan dotrzymać towarzystwa, dom bez Alonsa jest szalenie nudny i bezpłciowy – dodała niespiesznie, nie dając mu jednak szansy dokończenia swojego grzecznego pożegnania.
______Spojrzał się na nią. Uniosła delikatnie brwi do góry, a lekko bezwstydny uśmiech kręcił się po jej twarzy. Jej ciało luźno okrywało czarne niczym smoła spodium, a nogi zdobiły buty na obcasie o tej samej głębokiej barwie. Krwistoczerwone wargi zanurzyły się w rozkosznym płynie, który z gardła powędrował do żołądka, rozgrzewając ją od środka. Rozpiął marynarkę, siadając obok niej i zachowując się tak naturalnie jak tylko był wstanie.
- O czym więc rozmawiał pan z Alonsem? - spytała grzecznie, odstawiając szklankę na kryształowy stolik do kawy, uparcie tytułując go „per pan” choć sama rozkazała mu by mówił jej po imieniu
- Wystarczy Hunter – odparł swobodnie, wyjmując zapalniczkę z wewnętrznej kieszeni marynarki, w chwilę po tym jak ona wyciągnęła smukłego papierosa z paczki i włożyła do ust
- Dziękuję – odpowiedziała, nachylając się w jego stronę, przytykając jego koniuszek do ognia – Wnoszę, że rozmawialiście o kobietach, skoro nic mi pan nie chce powiedzieć – dodała po chwili, wypuszczając z ust kłąb dymu, który owiał jej twarz jak toaletowa mgiełka.

Eillen · Wysłany: 23:07:45 03-04-16 Temat postu:

Natuś, geniuszu, powiem wprost - olewam obsadę, bo nikogo nie znam, ale historią kupiłaś mnie całkowicie

Czytając o Reinie przypomniała mi się Greta i czuję, że co najmniej kilka cech na pewno mają wspólnych

Na tym etapie nie podejmuje się zgadywania ani snucia teorii tylko grzecznie czekam na ciąg dalszy

Stokrotka* · Wysłany: 20:34:16 04-04-16 Temat postu:

Aguś - ależ mi dałaś kopa do pisania kolejnego rozdziału

Obsadę dodałam przede wszystkim, by wzmocnić odbiór każdej z postaci, absolutnie nic nie narzucam, a tym bardziej nie wymagam żebyś ich znała - w sumie lepiej, że ich nie znasz

A wiesz, że i ja pisząc mocno myślała o Grecie - może to moja forma dopowiedzenia jej historii do końca - w zupełnie inny sposób. Masz rację - zarówno Greta jak i Reina są do siebie podobne, ale są też przede wszystkim zupełnie inaczej ukształtowanymi kobietami - będą więc mocne (wydaję mi się, że bardzo mocne) różnice

Skoro ty grzecznie czekasz na ciąg dalszy, to ja grzecznie idę skrobać

Eillen · Wysłany: 20:40:24 04-04-16 Temat postu:

Tak? To się ogromnie cieszę i polecam się na przyszłość

Jak dla mnie to obsady może nie być w ogóle, bo ja i tak bardzo często zdaję się na swoją wyobraźnię i nawet jak znam twarz jakiegoś aktora, to z czasem i tak łapię się na tym, że bohater, którego on "gra" i tak ma już swoją własną facjatę

Właśnie tak mi przez myśl przeszło, że Greta tu musiała być Twoją inspiracją i ja nie mam absolutnie nic przeciwko teamu

Naprawdę chętnie znów bym o niej (i o Pii) poczytała, bez całego tego "VdS-owskiego" szumu wokół, bo to była naprawdę złożona i fantastycznie wykreowana postać

Skrobaj, skorbaj, ja się tu na pewno znowu zamelduję

Stokrotka* · Wysłany: 21:42:26 04-04-16 Temat postu:

Mam tak samo

dlatego obsadę ograniczyłam do 3 głównych postaci - cała reszta pozostaje w wyobraźni czytelnika

mojej zresztą też

Może kiedyś do niej wrócę - na razie sobie tego nie wyobrażam

za dużo tam było akcji, szumów, bombek - bym na spokojnie teraz to wygarnęła z całości

a i niektóre akcje powinnam odwrócić - czego zrobić się nie da

na pewno w Reinie jest trochę Grety i przyjemnie jest czuć znowu pisać o kobiecie silniej

Sunshine · Wysłany: 21:47:53 04-04-16 Temat postu:

Rozmawiali o kobietach, hmm? Jakby szanowny pan Andres (nieznany mi z twarzy) przy takiej żonie był w stanie myśleć o kimkolwiek innym. Hunterowi tez pewnie zakręciło się w głowie

Och, Reina co z Ciebie wyrośnie

Stokrotka* · Wysłany: 21:57:51 04-04-16 Temat postu:

teraz mi coś uzmysłowiłaś

już zmieniam