Telenowele

@si@ · Wysłany: 10:22:34 04-06-07 Temat postu:

Odcinek 1
Scena w holu Akademii Medycznej.
- On musi się obronić! Musi! - mówiła głośno dziewczyna w kolorowej czapeczce na głowie.
- Hej Andrea! - odezwał się nagle głos za nią.
- Karina! Dobrze,że jesteś! Raul zaraz powinien wyść!
- Przez ciebie jechałąm tu na złamanie karku, a ty mówisz, że on jeszcze nie wyszedł?
- Oj Karina! Poprostu chciałam, żebyśmy obie na niego skoczyły z radości jak wyjdzie z dyplomem hehe!
- Okej, to która pierwsza się na niego rzuca? - zaśmiała się Karina.
- Jak tylko wyjdzie, rzucamy się na niego obie!
- Okej!
Nagle drzwi otworzyły się, a Karina z Andreą niewiele myśląc rzuciły się na osobę wychodzącą z sali.
- Gratulacje Raul!!
- GratulacjE!! - krzyczały obściskując go.
Nagle jednak Andrea zobaczyła stojącego obok Raula,który ledwie trzymał się na nogach ze śmiechu.
Andrea popatrzyła na osobę, któa obie z Kariną tarmosiły, po czym odskoczyła od niego jak oparzona, a Karina po chwili zrobiła to samo.
- Profesor Snachez?! - wykrzyknęły obie.
Profesor poprawił sobie garnitur, po czym rzucił niesympatycznie:
- A ktozby inny moje drogie panie?!
- Przepraszam, myślałyśmy,że to..
- Dośc tego na dziś. Jestem zbyt zmęczony,żeby wysłuchiwac jeszcze mętnych tłumaczeń wyjaśniających ten nagły przypływ sympatii do mnie. do widzenia panie doktorze. - rzucił patrzac na Raula.
- Pani doktorze? - wykrzyknęły dziewczyny i chciały już rzucic się za Raulem, ale on zaczął się śmiać i szybko uciekać. One zaczęły biec za nim.
- Wracaj niewdzięczniku!
******************************
- Skąd mogłysmy wiedzieć, że to nie ty? - rzuciła Andrea zajadając ptysia.
- Chociażby po tym mogłyście poznać, że ja mam więcej włosów na głowie. - zaśmiał się Raul.
- Po takim tarmoszeniu, to profesorowi pewnie wypadły ostatnie włsoy, które miał. - zaśmiała się Karina.
- Hej mała! Nie jedz tyle ptysiów! - rzucił Raul.
- Hej duży! To ja tu poświęcam się dla ciebie i czekam 2 godziny za nim wyjdziesz z sali, a ty mi się tak odpłacasz? - rzuciła Andrea i pochłonęła drugiego ptysia.
- Gdybym zjadała tyle ptysiów co ty Andrea, to już byłabym niezłą słonicą. - uśmeichnęła się Karina.
- Z nas dwóch to ty nie musisz się martwić o linię. - rzuciła Andrea.
- Ej! A możebyście tak uwzględniły mnie w tym towarzystwie? Może są inne tematy niż trzymanie linii. - powiedział Raul.
Dziewczyny zasmiały się, po czym Andrea powiedziała:
- Raul, a więc musisz jak najszybciej złożyć CV do szpitala, tam gdzie my!
- Jutro to zrobię, bo dziś muszę odetchnąć.
- Zaczniemy razem praca, czy to nie fajna sprawa? - powiedziała z zadowoleniem Karina.
- No chodźcie tu moje gąski, ścisnijmy sie tak, jak za starych dobrych czasów. - rzucił Raul, po czym wszyscy troje ścisnęłi się za ręce i zaczęłi mówić razem na głos:
- Na wozie czy pod wozem, jestesmy zawsze razem.

"Wierzyć w nas zaczynam wierzyć w nas!"
Kasia Kowalska

Deborah · Wysłany: 12:56:20 04-06-07 Temat postu:

Świetny odcinek

Natka*** · Wysłany: 15:21:48 04-06-07 Temat postu:

Boski odcinek! Super tela

Czekam na następny odcinek

Rubi Ex-Ferrer · Wysłany: 15:33:35 04-06-07 Temat postu:

super odcinek

świetna tela

Magi · Wysłany: 15:47:04 04-06-07 Temat postu:

super odcinek zapraszam do mnie

Renzo · Wysłany: 18:22:25 04-06-07 Temat postu:

gratuluje REWELACYJNEGO startu! z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek

@si@ · Wysłany: 19:21:46 04-06-07 Temat postu:

dzięki za tyle miłych słów:-D postaram się już jutro dodac kolejny odcinek:-) pozdrawiam was cieplutko!

Renzo · Wysłany: 19:47:11 04-06-07 Temat postu:

czekam niecierpliwie

i zapraszam na Kobiete z lustra

Dulce · Wysłany: 20:24:18 04-06-07 Temat postu:

boski odcinek zapraszam serdecznie do siebie

@si@ · Wysłany: 22:53:27 05-06-07 Temat postu:

Odcinek 2
-Pobudka wstać! Pobudka wstać!
Andrea wyłączyła budzik jeszcze zaspana.
- Ja chcę spaaaaaać! - rzuciła zamykając oczy.
Nagle rozległsię dzwone kdo drzwi, więc Andrea zwlekła się z łózka i poszła przydeptując pidżamę otworzyć drzwi.
Gdy je otworzyła, Raul i Karina wpadli do środka wykrzykując:
- Dziś nasz pierwszy dzień! Nie możemy się spóźnić!
- A ty jeszcze w pidzamie?! - wykrzyknęła Karina i wpychając ją do łazienki rzuciła:
- Szybko myj sie i ubieraj ,zaraz doniosę ci jakieś ubranko!
- Ale ja chcę spać!
- Nie marudź! Masz coś może w lodówce, bo nie zdązyłęm zjeść śniadania w domu. - powiedział Raul kierując się do kuchni.
- Zrób sobie coś, napewno mam pełną lodówkę. - rzuciła Andrea i weszła do łązienki.
*************************************
- No tak. Oczywiście spóznieni. - rzucił szef stażystów.
- Przepraszam to przez..korki. - wytłumaczył Raul szybko.
- Pan Mendoza jak się domyślam?
- Tak, zapraszam do drugiej sali. Która to pani Favela?
- Ja! - powiedziała szybko Karina.
- Również zapraszam do drugiej sali.
- Pani Cruz, to pewnie pani. Nie ma innego wyjścia.
- Tak, to ja Andrea Cruz.
- Prosze poczekać w jedynce, zaraz zjawi się tam pani opeikun.
- Ale..dlaczego ja mam innego opiekuna?
- Tak wypadło, prosze się nie obawiać doktor, któy się panią zajmie jest w porządku.
Andrea została sama, więc przeszłą do sali numer jeden.
Czekając oglądała zaopatrzenie - strzykawki, monitory. Nagle usłyszała za sobą głos:
- Doktor Cruz?
Andrea odwróciła się i zobaczyła przed sobą młodego doktora z posępny mwyrazem twarzy.
- Oho, jakiś mruk. Nie będzie łatwo. - pomyślała, ale uśmiechnęła się i wyciągnłęa rękę na powitanie.
- Bez zbędnych powitań. Moje nazwisko ma pani na plakietce.
-Mont.....- próbowała przeczytać szybko, ale jej opiekun chodził po całej sali i przekładał karty.
- Więc tak - nie lubię spóźnialstwa, niedbalstwa, niesburdynacji i... nie lubię czerwonych trampek. - powiedział patrząc na buty Andrei.
- Ale to moje szczęsliwe buty!
- Prosze założyć białe klapki inaczej nie chcę tu pan iwidzieć.
- Aha. - mruknęła pod nosem.
- Zaczynamy od jutra. Zapraszam na 10
- A dziś?
- A dziś zapraszam do domu, może pani jeszcze poleniuchować, bo od jutra koniec z tym.
- Jakbym była jakimś leniem...- powiedziała po cichu.
- Coś pani mówiła?
- Nie...nie.
- A więc do widzenia.
Andra została sama i rzuciła już głośniej:
- Co za zgred! Jak ja dam radę. Tato pomóż mi! - powiedziała patrząc w górę.

"Ciągle pamiętam tamten dzień
W sobie znalazłeś siłę i lęk"
Kasia Kowalska " Straciłam swój rozsądek"

Deborah · Wysłany: 9:20:24 06-06-07 Temat postu:

Extra odcinek

Rubi Ex-Ferrer · Wysłany: 10:43:49 06-06-07 Temat postu:

super odcineczek

Natka*** · Wysłany: 16:36:57 06-06-07 Temat postu:

Boski odcinek!!! Zapraszam do siebie

NATU$ · Wysłany: 19:10:52 07-06-07 Temat postu:

Super telenowela! Głos na Andree

@si@ · Wysłany: 22:00:12 07-06-07 Temat postu:

Odcinek 3
- O! Widzę, że jest pani przed czasem! - rzucił dr Montero.
Andrea skwitowała uwagę swojego opiekuna uśmiechem.
- Ale widzę ,że ma pani strasznie długi fartuch.
- Innego nie miałam.
- Proszę zgłosić się do naszego magazynu, napewno coś dla pani znajdą.
-Andrea.
- Słucham?
- Mam na imię Andrea.
Doktor spojrzał na Andreę trochę niepewnie, ale po chwili rzucił:
- A ja Pablo, rzeczywiście, tak będzie łatwiej.
- Czy mam robić coś konkretnego?
- Tak, tu masz karty - pobranie krwi w sali 3, zmierzenie temperatury w 5 i pacjentka z chorym pęcherzem w 1.
Andrea popatrzyła na Pabla, ale za nim zdążyła zaprotestować on wepchnął jej karty w ręce i rzucił:
- Wykonać.
******************************
- O mała! Jak ci idzie? - rzucił Raul widząc przechodzącą obok Andreę.
- Nawet mi nie mów...same przypadki dla internistów. Ja nie chcę przepisywać pigułek!
- To lepsze niż żygający facet wprost na moje ubranie.
Andrea zaczęła się głośno śmiać, a Raul popatrzył na nią i rzucił:
- Hej! To nie jest śmieszne!
- Ależ jest!
- Co jest śmieszne? - spytał Karina wchodząc do sali.
- Wymiotujący pacjent Raula.
Karina zaczęła się śmiać, a Raul rzucił:
- I ty Brutusie przeciwko mnie.
- Ja miałam starszą babcię, która co chwile pytałą kim jestem.
- Ech...musimy wracać do pracy. - rzuciła Andrea i dodała: Czeka na mnie kobieta z chorym pęcherzem.
********************
-Andrea weszła d osali, w któej miałą czekać na nią pacjentka, ale okazało się, że jakiś lekarz już się nią zajmuje.
- Przepraszam, ale to chyba moja pacjentka.
Lekarz odwrócił się przodem do Andreii i w tej samej chwili przeszył ją dreszcz. Patrzył na nią niebieskimi oczami, a jego wzork był taki przeszywający, że aż serce jej zabiło mocniej.
- Przepraszam ja..-zaczęła nieskłądnie.
- Przepraszam ,nie chciałem się komuś wpychać, ale pacjentka długo pozostawałą bez opieki. - odpowiedział.
- Miałam trochę roboty.
- Pierwszy dzień, co?
- Tak...-uśmiechnęła się Andrea, a doktor podszedłbliżej i delikatnie podniósł plakietkę z nazwiskiem i zdjęciem Andreii, po czym przeczytał:
- Doktor Cruz. Andrea Cruz.
- Taak..-przeciągneła zaskoczona jego bezpretensjonalnością.
- Jaką masz specjalność?
- Będę starała się o staż na chirurgii.
- Nie chcesz zostać na izbie przyjęć?
- Nie wiem, to zależy od wielu czynników...
- Cruz..Czy twój ojciec nie nazywał się Juan Cruz? - przerwałjej nagle.
Andrea zbladła, po czym odparła szybko:
- Nie, to nie był mój ojciec.
Po czym podeszła do pacjentki i zaczęła się nią zajmować.
Doktor patrzył na nią zdziwiony i już miał ją o coś zapytać, kiedy zawołano go:
- Doktorze Domingez przywieziono ofiarę wypadku!
- Już idę! - rzucił i pożegnał się:
- Do zobaczenia Andreo.
Andrea kiwnęła tylko głową, a pacjentka - strasza kobieta, popatrzyła na Andreę i spytała:
-Juan Cruz to był pani ojciec prawda?
Andrea wzięła głęboki oddech i rzuciła:
- Tak..to był mój tata...

Ciągle pamiętam tamten dzień
W sobie znalazłeś siłę i lęk
Kasia Kowalska " straciłam swój rozsądek"