Telenowele

heyusia · Wysłany: 18:57:36 14-07-07 Temat postu:

Odcinek rewelacyjny, mam nadzieje, że w związku z tym, że Saul powinien być silniejszy to jedyna osoba jako może być ranna to bedzie Ramona... oby wyszli z tego oboje i aby Ramone gdzies zamknęli, bo tacy ludzie po świecie nie powinni chodzic

Czekam na nowy odcinek

cris · Wysłany: 19:14:57 14-07-07 Temat postu:

Zamknac te wariatke. Oby Saulowi nic sie nie stalo!

Greg · Wysłany: 19:26:49 14-07-07 Temat postu:

świetny odcinek

@si@ · Wysłany: 13:57:15 15-07-07 Temat postu:

nowy odcinek pojawi się dopiero jutro

za utrudnienia przepraszam

cris · Wysłany: 14:00:11 15-07-07 Temat postu:

hm....robic przerwe w takim momencie:-( Nie moge sie doczekac!

@si@ · Wysłany: 11:13:28 16-07-07 Temat postu:

heyusia · Wysłany: 11:19:36 16-07-07 Temat postu:

Ojjjj jak słodziutko na koniec

Super, że nikomu nic sie nie stało, tylko, żeby Ramona teraz zapłaciła za wszystkie krzywdy jakie wyrządziła

Ankhakin · Wysłany: 11:21:35 16-07-07 Temat postu:

Świetny odcinek i dobrze, że Saulowi nic sie nie stało

!

Sylwia94 · Wysłany: 11:33:41 16-07-07 Temat postu:

extra odcinki

ciekawe co dalej będzie z Ramoną, super że Andrea i Saul są szczęśliwi

cris · Wysłany: 12:21:07 16-07-07 Temat postu:

Warto bylo czekac:-)

paulinka92 · Wysłany: 12:21:31 16-07-07 Temat postu:

Ramonie nie pomogłaby nawet pielgrzymka na kolanach do Częstochowy, powinna się leczyć, a odcinek jak zwykle cudowny. Ps. też bym chciała poklepać doktora Raula po pośladkach, zazdroszcze Karinie

Natka*** · Wysłany: 12:23:58 16-07-07 Temat postu:

Boski odcinek! Dobrze że wszystko dobrze się skończyło

Już się nie mogę doczekać jak Andrea i Saul wrócą do Meksyku

Czekam niecierpliwie na nowe odcinki

Greg · Wysłany: 18:00:20 16-07-07 Temat postu:

jak zwykle super!

Lil'ka · Wysłany: 19:15:27 16-07-07 Temat postu:

zatkało mi mowe....
Super

(jedynie palce mogą napisac :wink )

@si@ · Wysłany: 20:32:24 16-07-07 Temat postu:

Dziękuję za wszystkie komentarze

jesteście Kochani

buziaki dla Was

a oto kolejny odcinek

Odcinek 46

Andrea zapięła ostatnią torbę i spojrzała na Saula, który siedziała łóżku patrząc na nią.
- Obserwujesz mnie! – zaśmiała się.
- Lubię na ciebie patrzeć. – odparł i pokazując na swoje kolana powiedział – Chodź tu na kolanka Cruziku!
Andrea zaśmiała się i usiadła mu na kolanach obejmując rękami jego szyję.
- Uff…napędziłeś mi strachu. – powiedziała gładząc jego policzek.
- Mówisz o sytuacji z Ramoną? – spytał.
- Tak.. mogłam cię stracić. Kilka centymetrów dalej lub bliżej i mogłeś odnieść poważne rany. – powiedziała ze smutną miną.
- Ale nic się nie stało. Pamiętaj, że ja – zawsze będę przy tobie. – uspokoił ją przytulając mocno do siebie.

***
Carlos siedział naprzeciwko matki Ramony i nie mógł uwierzyć, w to co przed chwilą usłyszał.
- Jak to możliwe, że nic o tym nie wiedziałem? Ona powinna była mnie uprzedzić. – powiedział zbulwersowany.
- Bała się, że jej nie przyjmiesz, a ona tak bardzo chciała pomagać ludziom…- odparła matka Ramony ocierając chusteczkę łzy.
- Tak pomogła, że mało brakowało, a wysłałaby mojego brata na tamten świat. – odparł zdenerwowany Carlos.
Matka Ramon załkała i odpowiedziała:
- Od tak dawna nie miała nawrotów. Aż do teraz, nie wiem ,dlaczego tak się stało. Być może twój brat mocno jej się spodobał.
- Ja wiem jedno. O tym, że miało się kłopoty ze zdrowiem psychicznym, trzeba mówić otwarcie. Nie dyskryminuję takich ludzi, ale wtedy wiem, jak do nich podchodzić i czego się spodziewać. – wyjaśnił Carlos i dodał – Wyjść z depresji maniakalnej jest bardzo bardzo trudno.
Matka Ramony spojrzała na niego zapłakanymi oczami i spytała:
- I co teraz będzie z Ramonką?
- Musi ją pani zabrać i umieścić w jakiejś klinice. – poradził Carlos.
- Taka piękna i młoda dziewczyna….dlaczego ją to spotkało? – załkała kobieta.
Carlos popatrzył na nią z troską, po czym powiedział:
- Proszę wziąć się w garść. Dla swojej córki.
Potem wstał i wyszedł.

***
- Już jesteście spakowani? - spytał Carlos wchodząc do namiotu.
- Tak. Samolot mamy za godzinę. – wyjaśnił Saul.
Andrea wstała i spytała z troską:
- Co z Ramoną?
Carlos westchnął i odparł:
- Jej matka właśnie zdradziła mi pewien „ drobny” szczegół. – zaczął Carlos zrezygnowanym głosem i wyjaśnił – Ramona cierpi na depresję maniakalną. I ma lepsze i gorsze okresy. Szkoda tylko, że mnie o tym nie uprzedziła.
Saul westchnął i odparł:
- Stąd to jej dziwne zachowanie.
Andrea zamyśliła się i spytała nagle:
- Czy mogę z nią porozmawiać?
Saul spojrzała nią zaniepokojony i powiedział:
- Andreo! Lepiej żebyśmy już nigdy nie miel ido czynienia z tą kobietą!
Andrea popatrzyła na niego i odparła smutnym głosem:
- Na pewno jest jej ciężko. Znam takie przypadki. Mój ojciec cierpiał na depresję po wypadku, kiedy stracił dłoń. Nie udało się mojej matce uchronić go przed targnięciem się na własne życie. Ramona pewnie by nie chciała taka być. Dlatego chcę z nią porozmawiać.
Saul patrzył na nią z dezaprobatą, ale w końcu powiedział:
- Dobrze, ale ja będę w pobliżu.
Andrea pokiwała głową i pocałowała go delikatnie mówiąc:
- Dobrze, mój Aniołku Stróżu.

***
Andrea powoli weszła do salki, w której leżała skrępowana pasami Ramona. Nie spała, patrzyła na nią strasznym wzorkiem, który przeszywał Andreę na wskroś.
- Czego tu chcesz?! – zawołała.
- Porozmawiać. – odparła Andrea stając przy niej.
Ramona zaśmiała się złowieszczo i rzuciła:
- Przyszłaś się nade mną zlitować?
- To nie litość. To chęć zrozumienia, mój ojciec…
- Zamknij się! Nie chcę tego słuchać! Lepiej ty mnie posłuchaj Andreo Cruz! – przerwała je gwałtownie Ramona, a jej ton głos wydawał się być taki przerażający.
- Przypatrz mi się! Przypatrz mi się uważnie! I zapamiętaj moją twarz!
Andrea słuchała jej słów z coraz większym niesmakiem i … strachem.
- Nigdy nie pozwolę ci być szczęśliwa z Saulem! Przyjdzie taki dzień, ze za wszystko mi zapłacicie! Za wszystko!
Andrea nie mogła tego dłużej słuchać, odwróciła się i wyszła pośpiesznie słysząc za sobą złowieszczy śmiech Ramony:
- Nie uciekniesz! Przede mną nie da się uciec!

Będę jak twój grzeszny klown
Dam ci więcej niż byś chciał
Poznasz jak smakuje zło
Będąc więźniem moich rąk
K.Kowalska " Będę ja"