Telenowele

cris · Wysłany: 15:28:26 29-07-07 Temat postu:

Dzieki serdeczne za Wasze komentarze:)

odc. 29

Paloma sama nie wiedziała jakim cudem dała się namówić Victorowi na przyjazd do jego domu. W tym facecie było coś, co jej się podobało. Czy była w nim zakochana? Przecież całe życie powtarzała sobie, że nie pozwoli sobie na miłość. Wiedziała jak zgubne bywa to uczucie. Nie chciała się w nic angażować. A Victor…chyba się jej podobał, ale czy było w tym coś poza pociągiem fizycznym? Siedziała teraz przy basenie. Było jeszcze bardzo wcześnie. Wszyscy domownicy spali. Ona zamoczyła nogi w basenie. Woda była zdecydowanie za zimna. Za żadne skarby, by do niej nie wskoczyła. Nagle, zupełnie dla niej niespodziewanie z domu ktoś wybiegł. Nawet nie zauważyła kiedy. Pędził tak szybko…Nie zdołała odskoczyć. Mężczyzna niemal ją stratował. Wbiegł do basenu, chlapiąc na wszystkie strony. Paloma była cała przemoknięta. Woda była lodowata. Poczuła dreszcze na całym ciele.
- Idiota – wycedziła z wściekłością, gdy wystraszony mężczyzna wyłonił się z wody.
- Przepraszam. Bardzo przepraszam – wyszedł z wody, jednak uczynił to tak niezdarnie, że Paloma znowu poczuła zimną wodę na całym ciele – Przepraszam, nie zauważyłem i… - chciał coś wytłumaczyć, ale dziewczyna pchnęła go do basenu. Niestety, w tym samym momencie straciła równowagę i również znalazła się w wodzie w objęciach nieznajomego.
- Przepraszam – powtórzył a ona pomyślała, że jeśli miłość od pierwszego wejrzenia naprawdę istnieje, to ona właśnie wpadła w jej sidła. Mężczyzna był zabójczo przystojny. Wysoki, dobrze zbudowany o ciemnych włosach i niezwykłych oczach. W jego spojrzeniu było coś niezwykłego. Biło od niego wyjątkowe ciepło.
- Tak mi przykro – powtarzał przejęty – Do głowy mi nie przyszło, że ktoś tu może być o tej porze. Przepraszam. Jeszcze się nie przedstawiłem. Jestem Manuel. Brat Patricii. Naprawdę jest mi bardzo głupio…
- Zimno mi – dziewczyna zdała sobie sprawę, że Manuel wciąż trzyma ją w objęciach. Wyswobodziła się szybko i uciekła z basenu.
- Paloma – krzyknęła odchodząc – Nazywam się Paloma. Żadna Palomita, zaznaczam z góry. I nigdy nie spotkałam większego imbecyla!
- Nie gniewaj się Palo…- w ostatniej chwili powstrzymał się od użycia zdrobnienia jej imienia – Palomo! – patrzył jak odchodzi do domu. Uśmiechnął się pod nosem. Co za kobieta – pomyślał, a w jego spojrzeniu kryło się coś niezwykłego. Czyżby to była tęsknota? W każdym razie, trzymając ją w swoich ramionach poczuł coś, czego poczuć nie powinien. Na razie nie zdawał sobie jednak z tego sprawy…
***
Tego ranka morderca obudził się wystraszony. Wczorajszy mail bardzo go zaniepokoił. Tym razem nie pisała do niego Prixilla. To była inna kobieta. Zła i wściekła. Wiedziała o wszystkim co robi. Podpisała się Giovanna i groziła mu. Twierdziła, że już niedługo wpadnie. Policja w końcu go namierzy. Ostrzegała, że gliny depczą mu po piętach a ona będzie świadkiem jego upadku. Zobaczy jego klęskę i będzie się z niej cieszyć. Kim była ta Giovanna i skąd znała prawdę. Czyżby Prixilla puściła parę. Musi jak najprędzej się z nią skontaktować. Teraz jednak czas zejść na dół. Rodzina czeka ze śniadaniem.
***
Catalina nie mogła przełknąć śniadania. W jej głowie przesuwały się przeraźliwe obrazy. Widziała krew, widziała zbrodnie, widziała martwe ciała kobiet. Mogła już myśleć tylko o tym i oczywiście o swoim głównym celu. O zemście. Rozejrzała się dookoła siebie. Zebrana przy stole rodzina jadła, żartowała, śmiała się. Spojrzała na Rafaela, pochwyciła jego spojrzenie. Zdawało się mówić: uspokój się i nie myśl już o tym. Jak to możliwe, że ten człowiek tak dobrze ją znał. Wiedział o czym myśli. Wiedział o niej wszystko. Uśmiechnęła się do niego smutno i przeniosła wzrok na matkę. Patricia wyglądała na zaniepokojoną. Nie miała pojęcia jakie myśli chodzą jej teraz po głowie. Nie wiedziała jak bardzo kobietę zaniepokoiło pojawienie się w ich domu tej dziewczyny. Paloma Montenegro niewątpliwie była śliczna. Wesoła i zabawna, szybko zjednała sobie sympatię wszystkich domowników. Jednak Patricię coś zaniepokoiło. Widziała, że jej syn jest w nią wpatrzony jak w obrazek. A ona, chyba nie traktuje go zbyt poważne. Coś innego martwiło ją znacznie bardziej. Widziała jakim spojrzeniem obrzuca dziewczynę jej brat. Jeszcze nigdy nie widziała go w takim stanie. Zdawał się być zafascynowany Palomą. Nie spuszczał z niej wzroku a i ona co chwilę rzucała ukradkowe spojrzenia w jego stronę.
Kiedy rodzina wstała od stołu, Manuel zagapił się i wpadł na dziewczynę.
- Przepraszam – powiedział chyba po raz enty tego poranka.
- Mój Boże, co za fajtłapa – oburzyła się dziewczyna.
- Palomita, nie wymawiaj imienia Boga naszego nadaremno w obecności Manuela – roześmiał się Victor.
- Nie nazywaj mnie Palomitą – obrażona poszła na górę do swojego pokoju.
- Poczekaj – pobiegł za nią.
***

Karolllina · Wysłany: 16:31:34 29-07-07 Temat postu:

odcinek super

kurde ty to potrafisz tak pisać, że nie mogę się skapnąć kto jest tym mordercą, ale obstawiam kogoś z rodziny Cataliny, a to już jakiś postęp

odcinek piękny, eh, Manuel zakochał się w Palomie, oh, a ona podoba się Victorowi... hehe, czkeam na nowy odcinek

Maggie · Wysłany: 16:49:12 29-07-07 Temat postu:

Zgadzam się z karolliną. Extra odcinek! Tylko, ze ja uważam, ze morderca jest Yolanda i tak też zagłosowałam

Karolllina · Wysłany: 17:13:32 29-07-07 Temat postu:

no w sumie możesz mieć rację, bo to oona zajęła miejsce Emili, hehe

Cris, a może jeszcze jeden odcineczek <prosi>

cris · Wysłany: 17:20:58 29-07-07 Temat postu:

niestety z Angeles tak nie moge:( Moge wrzucac max jeden odcinek dzielnie. To tela premierowa na romci i tam musi byc zawsze odcinek jako pierwszy. A na romci mamy zasade, ze max 1 dziennie:) Takze sorki. Moze dorzuce cos dzis jeszcze do Historii...bo tam bylo dosc krótko:)

Karolllina · Wysłany: 17:22:16 29-07-07 Temat postu:

to szkoda, no ale myślę, że odcinek na innej telci zrekompensuje tę stratę

monioula · Wysłany: 19:34:25 29-07-07 Temat postu:

Coraz bardziej podoba mi się wątek Palomy, naprawdę lubię tę postać. A teraz jeszcze do tego zauroczył się nią Manuel...Ja zagłosowałam, że mordercą jest Angeles, wiem, że to bez sensu, ale co tam. Pomyślałam, że to by było najbardziej zaskakujące.

Sylwia94 · Wysłany: 22:31:47 29-07-07 Temat postu:

świetny odcinek!!!

mój głos na Vincente

Roberta Pardo · Wysłany: 23:18:31 29-07-07 Temat postu:

O kurcze...tego bym się nie spodziewała, chłopcy będą się bić o Palomitę

a co do mordercy to ja już mega mętlik...jeśli to ktoś z rodziny Cataliny to nasuwa mi się pytanie dlaczego to robi? Wcześniej myślałam, że mordercą jest Vincente i może po tym jak chciał spalić Emilie żywcem coś mu odbiło i teraz tak postępuje...a teraz? nic już nie wiem:D

cris · Wysłany: 10:14:36 30-07-07 Temat postu:

odc. 30

- Palomo – Victor zrobił smutną minę – Bardzo cię przepraszam, ale muszę na moment wyjechać. Dzwonił mój menager i muszę do niego podjechać. Są jakieś dokumenty do podpisania. To nie zajmie mi dużo czasu….
- W porządku – uśmiechnęła się, dając do zrozumienia, że nie ma mu tego za złe – Ja tymczasem pójdę się poopalać przy basenie. Zgoda?
- Cudownie – ucieszył się – Wrócę szybko.
Paloma usiadła na leżaku przy basenie. Była tam również Catalina. Przeglądała jakieś papiery. Oderwała się od nich na widok dziewczyny. Catalina wydawała jej się wyjątkowo dziwną osobą. Taka piękna i tajemnicza. W jej spojrzeniu kryło się coś niezwykłego. Paloma nie wiedziała czy powinna się jej bać i omijać szerokim lukiem, czy próbować zaprzyjaźnić. Wiedziała, że Victor uwielbia swoją siostrę i miała dziwne przeczucie, że kobieta coś ukrywa. Czy Paloma znajdzie w sobie na tyle dużo odwagi, by zagłębić się w tę zagadkę? Teraz jednak pochłonęło ją coś innego. Manuel pływał w basenie a ona nie potrafiła oderwać od niego wzroku. Był taki przystojny, jego ciało…Nie, musiała skończyć z tym wpatrywaniem się w niego.
Niespodziewanie rozległ się dzwonek jej komórki. Spojrzała na wyświetlacz. Dzwoniono z jej domu.
- Uspokój się Berenice i mów powoli – dzwoniła kobieta, która od lat pracowała jako gospodyni w jej domu.
- Coś się stało? – Catalina dostrzegła przerażenie na twarzy dziewczyny.
- Dzwoniła moja gospodyni. Jej mąż…Bardzo z nim źle. On umiera – do jej oczu napłynęły łzy – Całe życie się mną opiekowali. Są całą moją rodziną. Muszę jechać do domu.
- Odwiozę cię – zaoferował Manuel, który słyszał całą rozmowę – Przebiorę się i natychmiast jedziemy – zadecydował a ona nawet nie miała możliwości zaoponować.
Niecałe pół godziny później byli w jej domu a raczej pięknej, olbrzymiej rezydencji. Paloma pośpiesznie udała się do pokoju w którym leżał jej ogrodnik Fidencio.
- Jak się czujesz? – pochyliła się nad nim i ujęła jego dłoń.
- Moja Palomita – uśmiechnął się a widać było jak wielki sprawia mu to ból – Czekałem na ciebie. Chciałem się pożegnać.
- Nie mów tak. Nie będziemy się żegnać – do jej oczu napłynęły łzy – Wyzdrowiejesz! Słyszysz? Musisz wyzdrowieć. Mam tylko ciebie i Berenice. Jesteście całą moją rodziną. Potrzebuję was.
- Nieprawda. Masz jeszcze kogoś. Musisz ją znaleźć. Tylko wtedy będziesz szczęśliwa. Obiecaj, że ją odnajdziesz i sprowadzisz do tego domu. W jej żyłach płynie krew Montenegro. Musi wrócić i zająć należne jej miejsce.
- Wiesz przecież…
- Obiecaj. Obiecaj, że nie spoczniesz dopóki jej tu nie sprowadzisz – był coraz słabszy. Mówienie sprawiało mu coraz większą trudność.
- Obiecuję – nie umiała niczego mu odmówić.
- Moja Palomita – szeptał – Chcę się wyspowiadać. Sprowadźcie duchownego – nalegał. Muszę mieć czyste sumienie, gdy pójdę na spotkanie z Panem.
- Zostawcie nas samych – odezwał się Manuel, który przysłuchiwał się tej rozmowie w oddali.
- Co? – zdziwiła się dziewczyna.
- Prosi o duchownego. Chcę go wyspowiadać – odparł.
- Ty? – miała wrażenie, ze świat wiruje dookoła niej. To niemożliwe…
- Jestem kapłanem – wyszeptał.
***

monioula · Wysłany: 10:28:49 30-07-07 Temat postu:

Manuel księdzem?! Ale się porobiło...ty to potrafisz zainteresować i zaintrygować...Nie mogę się doczekać kolejnego odcinka, bo wątek Palomy coraz bardziej mnie zaskakuje.

Deborah · Wysłany: 11:07:08 30-07-07 Temat postu:

Extra odcinki

Czekam na kolejne

Karolllina · Wysłany: 11:08:34 30-07-07 Temat postu:

totalne zaskoczenie... Manuel księdzem ?! Tego się nie spodziewałam... ehh, Palomicie spodobał się ksiądz... yhh... Ten watek jest coraz bardziej intersujący

zniecierpliwością czekam na new

Jen · Wysłany: 12:07:51 30-07-07 Temat postu:

czyżby miłość niemożliwa, świetny wątek ;] ciekawe jak to rozwiniesz ... Cris

Maggie · Wysłany: 12:53:22 30-07-07 Temat postu:

jeden z lepszych odcinków! Manuel jest księdzem! Ha! No popatrz! Świetnie to wymyśliłaś

Zapraszam na "Łamacze serc"