Telenowele

mili~*~ · Wysłany: 18:58:37 22-11-09 Temat postu:

Ach pie.kne wyrzucenie Victoriii

Oni są genialnym duetem

Szkoda ze tka mało było o naszej parce

Ale będzei wiecej w następnym prawda??

Dulcemogosia · Wysłany: 19:08:09 22-11-09 Temat postu:

Bosko Brooklyn

I dobrze tak pustej Victorii

HA

Uwielbiam Rox

I Alana też

Jak dla mnie to zejść się powinni

Widzę, że realizujesz powolutku pomysł Moniś

I dobrze

Teraz czekam na gorące odcinki

HA

Czekam na newsy

Brooklyn · Wysłany: 19:11:45 22-11-09 Temat postu:

Gorąco to bedzie po 18

Nawet nie wiem czy nie za gorąco

Dulcemogosia · Wysłany: 19:14:42 22-11-09 Temat postu:

Ej... to aż za dwa odcinki.... buuu

JA się nie doczekam !
Tylko jeszcze między kim

Bo mnie to najbardziej interesują Emily i Thomas

paulinek · Wysłany: 20:19:24 22-11-09 Temat postu:

EEEE !!! Deboro zawiodłas mnie !!!!
Myślałam ze wsadzisz ja do beczki a potem na Atlantyk , niech dryfuje pomiedzy falami

Ale dobrze ze ta jedza juz znikneła ! , ciekawe co sie wydarzy w nocy ? ...obiecałaś ....
Czekam na newsa

Brooklyn · Wysłany: 20:19:55 22-11-09 Temat postu:

nic nie obiecałam

paulinek · Wysłany: 20:32:10 22-11-09 Temat postu:

Jak to nie !!!! ja wszystko pamietam !!!!

P@Tk@ · Wysłany: 21:30:29 22-11-09 Temat postu:

odcinki świetne

jak to dobrze że pozbyli się "problemu"
czekam na new

Szyszka · Wysłany: 21:51:51 22-11-09 Temat postu:

Skomentuje dokładniej jutro a teraz jedynie powiem że przeczytałam

paulinek · Wysłany: 9:37:16 23-11-09 Temat postu:

Debi czekam na newsa

i scenke ta co obiecałąs

chochlik · Wysłany: 12:48:00 23-11-09 Temat postu:

Hahah a jednak Roxi to twarda babka i z łatwością pozbyła się problemu jaki stanowiła Viktoria

Jak widać ona i Alan to świetnie współpracująca ekipa....Zawodowo wręcz radzą sobie z małżeństwem.
Odcinek świetny

Czekam na newsika

Brooklyn · Wysłany: 17:07:29 23-11-09 Temat postu:

Rozdział 17.
Taki krótki bo... nie wiem... tak jakoś wyszło. Następne będą dłuższe.

-Em śpisz?- spytał Thomas gdy już leżeli w łóżku. Podczas kolacji w ogóle się do siebie nie odzywali.
-Nie nie śpię... –odpowiedziała.
-Wiesz... oni są nie obliczalni. Robią wszystko żebyśmy wrócili do siebie.- powiedział mężczyzna.
-Alan świetnie się bawi, Roxana jest uparta z resztą u niej to cecha rodzinna... Połączyli siły i działają wspólnie...
-Myślisz, że...
-Że co?
-Nieważne...
Za oknem zaczęło padać. Gdy wiatr zawiał mocniej uchylone drzwi od tarasu otworzyły się na oścież. Zaczęło błyskać i grzmieć.
-Jezu!- przestraszona Emily usiadła na łóżku. Panicznie bała się burzy. Thomas podszedł do okna i zamknął drzwi tarasowe,
-Już w porządku...
-Ale ja się boję! Zrób coś proszę! –pisnęła przestraszona.
-Aaaa!!!- krzyknęła gdy znowu huknęło. Nie mógł jej tak zostawić. Była taka bezbronna. Zupełnie jak dziecko potrzebujące opieki. Słyszał jak zaczęła zgrzytać zębami. Nie zastanawiając się ani chwili dłużej usiadł przy niej i objął ją ramieniem. Gdy była jego żoną ten drobny gest choć trochę ją uspokajał. Emily szybko wtuliła się w jego silne ramiona.
-Nie bój się Skarbie. Spróbujesz zasnąć? Ja będę tutaj cały czas przy tobie- powiedział czule.
-Obiecujesz? – wyszeptała nadsłuchując kolejnych błysków i zachwycając się bliskością byłego męża.
-Yhym. Obiecuje- powiedział. Po chwili czerwono włosa leżała już w ramionach Thomasa. Od czasu do czasu błyskało. Wtedy lekko drżała. Mężczyzna gładził dłonią jej czerwone loki.
-Thomas?
-Tak?
-Dziękuję- powiedziała.
-Śpij...

Monita · Wysłany: 17:17:10 23-11-09 Temat postu:

Kocham takie odcinki, nawet mi nie przeszkadza, że jest taki krótki

Bo jest po prostu cudowny !
Oni potrafią ze sobą rozmawiać ?! Normalnie jak cywilizowani ludzie !
To dla mnie szok nad szokami

Em boi się burzy i to panicznie (swoją drogą skąd ja to znam

).
I bardzo dobrze, że tak jest bo dzięki temu Tomi może wkroczyć do akcji

Pokazać jej, że przy nim jest bezpieczna

Ajjj słodko

To ja czekam na ten dłuższy, równie cudowny new ;*

Dulcemogosia · Wysłany: 17:18:19 23-11-09 Temat postu:

Wiesz co zrobiłaś?!
Cholerka... normalnie się wzruszyłam, nooo....

Nie, no tak nie może być... ja tu oczekuję 18 rozdziału! Plissss ten był piękny

Ale stanowczo za krótki..! O tak

Czekam na jeszcze jeden dziś... koniecznie

Brooklyn · Wysłany: 17:57:00 23-11-09 Temat postu:

Rozdział 18.

Macie jeszcze jednen xD
Następny w piątek xD

W końcu cała ekipa wróciła do NY. Na lotnisku czekał Patrick z Hadesem. Szczęśliwa Em szybko pobiegła przywitać się z pieskiem.
-Już jestem! Obiecuję, że następnym razem wezmę cię ze sobą! Kupiłam ci kość...-mówiła słodkim głosikiem do pieska. Po chwili wstała i podeszła do Patricka.
-Za tobą też się stęskniłam- powiedziała i przytuliła go. Patrick przytulił ją mocno.
-Zamówiłem ci obiad. Chodźmy do domu- powiedział. Em dostrzegła, że Thomas na nich spoglądał kontem oka...

Po piętnastu minutach znaleźli się w jej willi.
-I jak było?- spytał Patrick wyciągając z szafki dwa talerze.
-Dobrze. Strasznie dużo pracy...
-Wiesz, że nie o to pytam.. –powiedział zasiadając do stołu.
-Nie wiem... Raz mam wrażenie, że wrócił dawny Thomas... A za chwile jednym gestem niszczy moje wizje...
-Kochasz go?
-Nie mówmy o nim... Lepiej powiedz co u ciebie- powiedziała nakładając dobie na talerz porcje kurczaka.
-Wyjeżdżam jutro.
-Co?! Myślałam, że spędzimy trochę czasu razem powiedziała z pełnymi ustami.
-No ja też.. Ale chcą mnie szybciej we Francji... – Emily podeszła do niego i usiadła mu na kolanach.
-Wyjechałabym z tobą, ale ten mój film...
-Wiem... Wrócę za parę dni.- powiedział gładząc ją po policzku. Kobieta musnęła jego usta.
-A będziesz grzeczny?
-Em! Oczywiście...
-Jasne! Już widzę jak będziesz mi tam Paryżanki obracał...
-Bo pomyślę, że jesteś zazdrosna...
-Bo jestem! Mój przyjaciel zasługuje na kogoś lepszego niż na jakąś Francuzkę.
-Jesteś rasistką!
-Nie prawda! Znajdę ci miłość- zaproponowała.
-Wiesz co o tym myślę- spojrzał na nią i zmarszczył brwi.
-Taaak, że miłość, to głupota, strata czasu, a tak w ogóle to nie istnieje...- chciała powiedzieć coś jeszcze, ale zaczął ją łaskotać. Dziś zachowywali się jak przyjaciele...

Czym jest tak naprawdę miłość?
Przejściowym stanem?
A może wiecznym uczuciem?
Czasami warto rozpalić iskrę namiętności, gdyż może ona wznieść pożar miłości...

Emily przeczytała ostatnią stronę książki. Znowu się zaczytała. Szybko wytarła łzy. Woda w wannie była już zimna. Owinęła się w ręcznik, a następnie ubrała na siebie komplet seksownej czarnej bielizny. Usiadła na łóżku i wypiła parę kieliszków szampana. Zastanawiała się nad słowami przeczytanej książki, próbowała odpowiedzieć sobie na pytania zawarte w niej. Lekko zaszumiało jej w głowie. Nie była pijana, tylko rozluźniona. Znacznie łatwiej przychodziło jej podejmowanie decyzji po małej dawce alkoholu... Zrobiła mocny makijaż i upięła włosy. Na ramiona zarzuciła krótki czarny płaszczyk , a na nogi ubrała pończochy- kabaretki również w tym samym kolorze. Spojrzała w lustro. Wyglądała oszałamiająco. Żaden mężczyzna by się jej nie oparł. Dopełnieniem stroju były czerwone szpilki na bardzo wysokich obcasach.
Zeszła na dół i wsiadła w taksówkę. Było już późno...
-Na Leśną poproszę- powiedziała wręczając mężczyźnie plik banknotów...
Po czasie dojechali na miejsce. Wysiadła z taksówki i stanęła pod wielkim domem. Czuła się zupełnie jak przed pierwszym seksem. Wzięła głęboki wdech i wykonała krok w przód. Kolana się pod nią uginały.
-Teraz albo nigdy!- powiedziała i nacisnęła na dzwonek. Nie musiała czekać długo...
-Emily?- spytał Thomas po otworzeniu.