Telenowele

Rainbowpunch · Wysłany: 16:50:18 16-12-11 Temat postu:

Martin

To ma być moja kara za grzechy, tak??

Zapytał żartem.

Wiedziałem, że teraz będę musiał pokutować.

Powiedział, robiąc minę zbitego psa.

******

Diego

Prawdziwy i najpiękniejszy. Obiecuję, że tego dnia nie zapomnisz nigdy w swoim życiu, masz na to moje słowo.

Przyrzekł jej, całując ją delikatnie.

Kocham Cię.

******

Marcela

Tylko i wyłącznie mój??

Zapytała z uśmiechem, odkładając już pusty talerz.

Żebyś tylko potem nie mówił i nie żałował, bo potrafię być nieznośna.

Roześmiała się.

Anna. · Wysłany: 17:54:11 16-12-11 Temat postu:

Carlos

Tak tylko i wyłącznie Twój

Uśmiechnął się czule.

Obiecuję, że nigdy nie będę żałował tego.

-----------

Rose

Załatwili wszystkie sprawy związane z pogrzebem Ricardo.

Denisse · Wysłany: 18:52:02 16-12-11 Temat postu:

Daniela

Kochany jesteś wiesz?

Spytała z miłością w oczach uśmiechając sie delikatnie

to będzie coś niezwykłego.

----------------------------

Andrea

Nie rób takich minek

Zaśmiała się delikatnie łapiąc go za podbródek i podnosząc go do góry tak by spojrzał jej w oczy

To jak ? można cię wykorzystać czy nie ?

Rainbowpunch · Wysłany: 20:57:49 16-12-11 Temat postu:

Marcela

Czasem nie mogę uwierzyć w swoje szczęście...

Powiedziała chwytając go za rękę.

Naprawdę uważasz, że jestem warta uwagi??

*****

Diego

No dobrze skarbie, odpoczywaj teraz tutaj sobie, a ja pójdę zapytać kiedy można uzyskać twój wypis ze szpitala. Dobrze?

Zapytał, podnosząc się i całując ją w czoło.

*****

Martin

Skarbie... ja już czuję się wykorzystany...

Powiedział ze śmiechem.

Nie musisz pytać, oczywiście, że tak. Chodzi o twoje dobro więc dla ciebie zgodzę się na wszystko. Powiedz mi tylko dokładnie jak mam działać.

Denisse · Wysłany: 21:08:48 16-12-11 Temat postu:

Andrea

Przytuliła Martina z uśmiechem po czym powiedziała mu kiedy Samantha kończy pracę i by zagadał do niej

I wiesz...wtedy powiesz jej, że ma okazję zrobić mi na złość zabierzesz ją do parku porobisz fotki. Resztą zajmę się ja i Vero

-----------------------------

Daniela

Dobrze...ponoć sen to najlepsze lekarstwo więc teraz będę mogła się o tym przekonać...

Odparła sennie kładąc głowę na poduszkę

Rainbowpunch · Wysłany: 21:15:07 16-12-11 Temat postu:

Martin

Będzie trudno wytrzymać z nią w towarzystwie, ale dla ciebie... jestem gotowy na wszystko.

Wyznał z lekkim uśmiechem.

Kiedy mam się nią zająć??

*****

Diego

Śpij słodko, aniołku i śnij o swoim królewiczu.

Powiedział i ucałował ją, po czym wyszedł na korytarz, kierując się do recepcji, by zapytać o wypis Danieli ze szpitala.

Denisse · Wysłany: 21:32:08 16-12-11 Temat postu:

Daniela

była bardzo zmęczona dlatego zasnęła praktycznie po kilku chwilach od zamknięcia oczu

--------------------------

Andrea

Wiesz...może jutro?

Odpowiedziała po chwili namysłu

Im szybciej z nią skonczymy tym lepiej

Rainbowpunch · Wysłany: 21:42:54 16-12-11 Temat postu:

Martin

Nie ma sprawy. Złapię ją jeszcze przed pracą i zaproponuję co nieco. Najważniejsze, żeby nie zauważyła, że się pogodziliśmy.

Powiedział z uśmiechem.

A ty nie powinnaś wrócić do domu i odpocząć?

*****

Diego

Zajął się wypisem Danieli, która miała już wyjść jutro z samego ranka.

*****

Veronica

By zrobić Pablo niespodziankę wzięła Fabiana ze sobą do szpitala na chwilę, by mógł zobaczyć się z tatą. Po chwili weszła do jego sali z uśmiechem.

Kochanie, spójrz kto dziś złożył ci wizytę...

Denisse · Wysłany: 21:49:16 16-12-11 Temat postu:

Andrea

Masz rację...ale poczekaj chwilkę pożegnam się z Danielą i możemy wracać

Przeprosiła go na chwilę wchodząc po cichu do sali danieli i całując ją w głowę gdyż ta spała

Cieszę się, że się odnalazłaś...

Uśmiechneła się po czym opuściła salę i wyszła do MArtina

--------------------------------

Pablo

Vero

Ucieszył sie na widok ukochanej

Przyprowadziłaś go. To miło z Twojej strony. Ale niestety nie możecie zostać tu długo nie chcę by się czymś zaraził czy coś w tym stylu

Gdy podeszła bliżej ucałował małego w główkę i pogładził go po policzku

Rainbowpunch · Wysłany: 21:59:03 16-12-11 Temat postu:

Martin

Gotowa do wyjścia??

Zapytał i chwycił ją za rękę.

Myślisz, że teraz wszystko nareszcie się ułoży? Bo ja jakoś mam dobre przeczucia...

*****

Veronica

Fabi chciał zobaczyć się z tatą, więc się zobaczy. Nawet na te kilka minutek.

Powiedziała z uśmiechem.

Niedługo będziesz miał go na okrągło. Miejmy nadzieję, że dojdziesz do siebie i wrócisz do domu.

Denisse · Wysłany: 22:02:30 16-12-11 Temat postu:

Pablo

Pojutrze powinienem już stąd wyjść ale na pewno będę jeszcze bardzo obolały

Odparł uśmiechając się do małego i głaszcząc go po głowie

A jak Ty się trzymasz?

------------------------

Andrea

Wsiedli do zamówionej taksówki a ona podała adres pod który ma ją zawieźć

Damy sobie radę. Teraz wszelkie zło jakie tylko mogło nam przeszkodzić odeszło...

Anna. · Wysłany: 12:25:02 17-12-11 Temat postu:

Carlos

Ależ oczywiście, że tak... Gdyby było inaczej to przecież nie spotykałbym się z Tobą...

-----------

Rose

Wrócili do rezydencji. Zaprowadziła matkę do sypialni i podała jej jakieś tabletki na sen, po czym gdy ta zasnęła wyszła do Juana.

Mama strasznie to przezywa...

Rainbowpunch · Wysłany: 13:26:42 17-12-11 Temat postu:

Veronica

Jak narazie dajemy sobie radę.

Powiedziała z lekkim uśmiechem.

Wszystko zaczyna się układać i nareszcie mogę być spokojna, co naprawdę wprawia mnie w błogi nastrój...

*****

Martin

Teraz najważniejsze, żebyśmy trzymali się razem i już nigdy nie zwątpili w uczucia do siebie. Dobrze??

Powiedział, gdy taksówka ruszyła.

*****

Marcela

No dobra, a teraz muszę sobie odpocząć i nabrać sił. Mam jednak dla ciebie maleńką prośbę...

Powiedziała do niego.

Anna. · Wysłany: 13:29:30 17-12-11 Temat postu:

Carlos

Spełnię każdą Twoją prośbę

Uśmiechnął się do Niej czule

Denisse · Wysłany: 14:31:33 17-12-11 Temat postu:

Andrea

Ja tego na pewno nie zrobię...

Odpowiedziała z uśmiechem całując go delikatnie w usta

Jutro odbędzie się pogrzeb matki Diego i Ricardo...wpadniesz po mnie o 11?

-----------------------------

Pablo

I mnie kochanie...sama myśl o tym ,ze wreszcie możemy żyć spokojnie jest tak piękna, że aż nie mogę jej opisać słowami

Uśmiechną się dotykając jej dłoni

--------------------------------

Juan

PRzebrał się i położył do łózka

Dziwisz się jej ? dopiero gdy zrozumiała jaka okropna była straciła syna...musi sie z tym pogodzic