Telenowele

Megan · Wysłany: 21:40:45 03-11-08 Temat postu:

Panie generale częściowo posłuchałam rady. Więc może i Ty posłuchasz mojej. Dawaj odcinek.

pesti69 · Wysłany: 22:15:26 03-11-08 Temat postu:

Patryku zaraz mnie zastrzelisz, dopominam się o odcinek, a sama miałam 3 zaległe

cóż... Tommy i marcelino potraktowali Eve przedmiotowo nie dziwi mnie że się wkurzyła
Anna poznała pradę, jesteś ciężko, ale... ciekawe jak zareaguje się kim jest jej prawdziwa matka i siostra...
Jessica... potraktowała matkę ostro, właściwie się nie dziwię, ale mam nadzieję, że w końcu zdoła jej przebacyćQ

KaSsia23 · Wysłany: 16:19:01 04-11-08 Temat postu:

Jak ja mogłam nie widzieć odcinka?
Tak, tak wiem ślepa jestem...

A co do odcinka
Monica wyrzuciła matkę z domu... dziewczyna chciała z nią pobyć a ta już od razu chciała iść do monopolowego. No ale uzależnienie robi swoje!
Anna postanowiła się wszystko opowiedzieć i dobrze

No i teraz rywalizacja między chłopcami o Eve ciekawa jestem kto ją zdobędzie

Czekam na kolejny odcinek :*

Adusia · Wysłany: 17:55:15 04-11-08 Temat postu:

Gdzie odcinek?>

Kyrtap1993 · Wysłany: 19:19:11 24-11-08 Temat postu:

Noto moi kochani, po dłuuuuuuuugiej przerwie wracam z odcinkiem

Postaram się jak najszybciej ponadrabiać zaległości w Waszych Telciach, ale mam prośbę, czy byłby to kłopot dla Was, przesłanie mi Waszych twórczości na maila, byłoby mi prościej i szybciej nadrabiać zaległości w Waszych cudownych telenowelach! Przypuszczam, że mam naprawdę spore zaległości, a Wasze telcie cieszą się ogromną popularnością i czasochłonne jest ciągłe przechodzenie na drugą stronę! Z góry dziękuję, oczywiście, jeśli nie możecie z jakiś przyczyn przesłać mi swoich telci, to przeczytam je na forum

Teraz pragnę Was przeprosić za tę długą przerwę, spowodowaną... aż strach się przyznać, i wstyd... LENISTWEM! Postaram się poprawić, jutro również pojawi się odcinek (o ile wszystko dobrze pójdzie, w każdym bądź razie, mam już napisane dwa odcinki naprzód - wczoraj naszła mnie wena

)

Odc. 36:

Wygląd Jessici był przerażający. Dziewczyna wyglądała jak stos nieszczęść. Oczy miała podkrążone od łez, włosy rozczochrane. Każdy widział, że coś musiało się stać, ale nikt nie chciał się jej o to pytać.
– Cześć – Erick przywitał się z przyjaciółką. – Wszystko w porządku? – zapytał zmartwiony.
- Tak – skłamała dziewczyna. – Wszystko, jest w jak najlepszym porządku!
- Coś mi się nie wydaje… - spostrzegł mężczyzna. – Powiedz mi, co Ci dolega?
- Nic… nic poza tym, że moje życie, to jedno, wielkie zasrane kłamstwo! – Jessica nie umiała dłużej powstrzymać łez. Rzuciła się w ramiona przyjaciela i zaczęła gorzko płakać. – Erick, ja chcę umrzeć – spojrzała mu błagalnie w oczy. – Nie chcę dłużej żyć!
- Jess, co ty wygadujesz – chłopak spojrzał na dziewczynę karcąco. – Czy ty słyszysz, to co mówisz?
- Ericku, ja tego dłużej nie zniosę! Ten ból zżera mnie od środka – mówiła z cierpieniem.
- Powiedz mi, co się stało – poprosił ją mężczyzna. – I nie płacz ją… wolę Cię uśmiechniętą!
- Przepraszam, nie chcę Cię zanudzać swoim cholernym życiem – mówiła ciężko.
- Jess – chłopak spojrzał nań wymownie. – Chyba nie muszę Ci przypominać, że jesteśmy parą! – zaśmiał się.
- Wybacz, że Cię o to prosiłam, nie powinnam była! – czuła się głupio.
- Nie wygaduj głupot! Przecież się zgodziłem na tą farsę! A jako Twój chłopak, żądam wyjaśnień – powiedział w udawaną złością.
- Moje życie to jedna, wielka pomyłka! Moja mama całe życie mnie okłamywała. Wmawiała mi, że ojciec to sukinsyn, który mnie zostawił, a teraz okazało się, że prawda jest całkiem inna. Mama uprowadziła mnie od ojca! Odebrała mu mnie w bestialski sposób. Uciekła ze mną, a mój ojciec całe życie poświęcił na szukaniu mnie. Opuściła go, bez żadnych wyjaśnień, a mi wpoiła, że ojciec nie zasługuje na moją miłość – dodała z drżącym głosem. – A najgorsze jest to, że gdzieś na świecie jest moja siostra!
- Co?! – zdziwił się Erick.
- Tak… moja matka to potwór, który oddał swoje nowonarodzone dziecko do sierocińca! – wypowiedziała z łzami w oczach.
- Trudno mi w to wszystko uwierzyć… ale spróbuj zrozumieć swoją matkę! Nie wiesz, co nią kierowało – spostrzegł chłopak.
- Uciekła razem ze mną, bo ktoś jej powiedział, że mój tata ją zdradził! Nie dała mu szans do wyjaśnień, ja też odbiorę jej ten przywilej – odparła Jessica z determinacją. – Moją siostrę oddała, bo nie była w stanie wychować nas obie… gdyby nie zostawiła ojca, moje życie wyglądałoby inaczej!
- Kto wie, czy nie gorzej – Erick ujął w swoje dłonie twarz przyjaciółki. – Bóg różnie kieruje naszym życiem! Twoja tułaczka wygląda tak, nasz Stwórca ma w tym na pewno jakiś cel. To wszystko była zapisane w naszym życiu, od Twoje narodzenia! Kto wie, czy gdyby pani Catalina nie przywiozła Cię do Acapulco, żyłabyś jeszcze bardziej nieszczęśliwa, nie miałabyś przyjaciół!
- Większego niepowodzenia nie można mieć – skwitowała dziewczyna. – Cieszę się, że mam Ciebie!
- Wszystko się ułoży, zobaczysz – Erick objął dziewczynę. Oboje nie spostrzegli, kiedy nagle ich usta spotkały się ze sobą, a oni zanurzyli się w pocałunku. Nie wiedzieli, że całe to zajście obserwuje… Marco.
- Przepraszam – speszyła się Jessica.
- To nie Twoja wina – Erick też nie wiedział, co powiedzieć. – Pójdę już na zajęcia! Spotkamy się za godzinę.
- Do zobaczenia – odrzekła dziewczyna, wciąż zadając sobie pytanie, jak do tego doszło. – Co my zrobiliśmy? Dlaczego pocałowaliśmy się?
***
Eva wciąż zastanawiała się nad słowami Tommiego. Może rzeczywiście miał rację. Nie wiedziała już, co myśleć. Zastanawiała się, czy naprawdę zachowuje się jak uschnięte drzewo. Czy rzeczywiście nie umie cieszyć się z życia. Może Tommy miał rację, mówiąc, że jest zamknięta w sobie i jeśli dalej będzie tak postępowała, nigdy nie będzie szczęśliwa.
- O czym myślisz? – zapytał Marcelino ocierając krew spływającą mu z nosa.
- O niczym – skłamała dziewczyna. – Jak się czujesz? Mocno oberwałeś?
- Dosyć – odparł chłopak. – Nie wiem, jak mogłaś zadawać się z takim dzikusem!
- Nie gadajmy o tym – Eva podniosła ton swojego głosu.
- Przepraszam – odrzekł mężczyzna. – Chciałem Cię tylko uświadomić, że z takimi typami jak Tommy nigdy nic nie wiadomo! Rzucił się na mnie zupełnie bez powodu!
- Nie opowiadaj głupot – zdenerwowała się ognistowłosa. – Oboje wiemy, że sprowokowałeś go! Oboje ponosicie winę!
- Możliwe… ale Tommy i tak w większym stopniu!
- Nie zachowuj się jak dziecko! – powiedziała Eva z sarkazmem.
- Uspokój się… Tommy rzucił się na mnie, bo broniłem Ciebie!
- Doceniam to, tylko problem tkwi w tym, że nie musiałeś mnie bronić, bo Tommy nic złego mi nie zrobił – wyartykułowała młoda panienka Pérez. – Poza tym, jestem już dużą dziewczynką i umiem się sama obronić!
- O co Ci chodzi? – zdziwił się Marcelino. – Przecież widziałem, że kłóciłaś się z tym typem i prawie płakałaś… Zrobił Ci jakąś krzywdę!
- Mylisz się – sprostowała dziewczyna. – Uświadomił mi tylko, jak bardzo mnie kocha, a było mi przykro, bo nie umiałam tego docenić. Nie pozwoliłam mu dać siebie poznać!
- O czym ty mówisz? – Marcelino wyglądał na zmartwionego.
- O tym, że ja go też kocham – wypowiedziała z łzami. Teraz właśnie odnalazła swoje uczucia. – Kocham go z całego serca! Jest wariatem, irytuje mnie, zachowuje się jak dziecko, ale to mnie w nim zauroczyło!
- Ale potraktował Cię jak przedmiot… chciał Cię mieć tylko dla siebie!
- Milcz – Eva spoliczkowała chłopaka. – Nie masz prawa obrażać Tommiego! On jest święty… ty też potraktowałeś mnie jak rzecz. Chciałeś mnie zabrać jak przedmiot!
- Bo Cię kocham – powiedział Marcelino z łzami w oczach. – I nie mogę znieść tego, że ty nie kochasz mnie!
- Przepraszam Cię, ale ja swoje serce oddałam Tommiemu już dawno temu, a dopiero dzisiaj sobie do uświadomiłam – odrzekła z żalem. – Nie chcę robić Ci przykrości, ale nie potrafię Cię pokochać – dodała z wyrzutem. – Żegnaj!
- Nie zostawiaj mnie… spróbujmy być szczęśliwi – krzyczał Marcelino.
- Moje szczęście należy do Tommiego! Tylko przy nim mogę cieszyć się z życia – odpowiedziała i pobiegła przed się zostawiając Marcelina samego…
- Kocham Cię – płakał chłopak.

Mam nadzieję, że pomimo długiej przerwy, wszystko jest jasne

W razie kłopotów ze zrozumieniem lub przypomnieniem sobie jakiś zdarzeń, proszę pytać

Kyrtap1993 · Wysłany: 19:42:36 24-11-08 Temat postu:

A to dublus pospolitus

julcia · Wysłany: 20:03:56 24-11-08 Temat postu:

Gdzieś ty był chłopie:/
Wrócileś po przerwie o odrazu dajesz mi mogą kochana Evę i jej problemy sercowe
Wiesz jak poprawic mi humor
Nareszcie wie którego kocha
Oby tylko Tommy jej wybaczył

Kyrtap1993 · Wysłany: 20:14:05 24-11-08 Temat postu:

A szlajało się tu i tam

Jutro też będzie jeszcze o Evie i Tommym

Julciu, mogłabyś mi wysłać RS od odcinka 37...

julcia · Wysłany: 20:22:05 24-11-08 Temat postu:

O matko przegapiłeś az 11 odcinków!!!!!!!!
Jak mi podasz swojego maila to ci wyśle leniuszku

Kyrtap1993 · Wysłany: 20:25:31 24-11-08 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

Wiem, że jutro nie będę się nudził przy ulubionych lekturkach

julcia · Wysłany: 20:30:53 24-11-08 Temat postu:

jak niechcesz sie nudzic to do mojej nie zagladaj bo osstattnio to samo badziewie
A poza ty to ja chciałbym zobaczyc jakiś komentarz w mojej telce od ukochanego króla

Adusia · Wysłany: 21:48:22 24-11-08 Temat postu:

Patryk jak Ewa powiedziała żegnaj przypomniało mi się Nigdy nie mów Żegnaj, Erik to faajny gość miły sympatyczny, pomagający, a nie palant jakich pełno na twj ziemi po prostu przyjaciel. Patryk oj, a u mnie masz minusa za lenistwo, od którego odcinka Ci wysłać Modelkę?

Kyrtap1993 · Wysłany: 16:39:35 25-11-08 Temat postu:

Adusiu, w Twojej telci nie miałem większych zaległości i już jestem na bieżąco

[link widoczny dla zalogowanych] - na ten mail proszę przesyłać swoje telcie

kikiunia · Wysłany: 17:01:01 25-11-08 Temat postu:

Patryk odcinek wspaniały....
Eva w końcu zrozumiała kogo kocha. Mam nadzieje że Tommy jej wybaczy.

Wysłałam Ci swoją telcię jak prosiłeś. Mam nadzieje, że Ci się spodoba

Adusia · Wysłany: 17:14:08 25-11-08 Temat postu: