Telenowele

Andzia2 · Wysłany: 20:09:51 29-07-09 Temat postu:

ja tez ;*

Dulcemogosia · Wysłany: 20:58:45 29-07-09 Temat postu:

To fajnie...

Zaraz, zaraz a Ty Fuzz co tu robisz???!!!

Fuzzi · Wysłany: 21:02:33 29-07-09 Temat postu:

Ja?? No, ale miłe przywitanie... xDD

Jakoś od tygodnia czytam i teraz czekam na new xD

Dulcemogosia · Wysłany: 21:12:31 29-07-09 Temat postu:

No, ale miło że wkońcu się przyznałaś... wiesz co!!!!! Normalnie... no normalnie nie wiemm co mam pisać! OO! xDD

Teraz to już kompletna załamka ;(

Fuzzi · Wysłany: 21:23:50 29-07-09 Temat postu:

Ale mnie tu miło przyjęli... Smutno...

A tak na serio, to bardzo fajne masz te odcinki

Dulcemogosia · Wysłany: 21:29:25 29-07-09 Temat postu:

Nie no Witam cię serdecznie

A teraz co ci strzeliło do tej mądrej główki?!

Fuzzi · Wysłany: 21:38:52 29-07-09 Temat postu:

Moja główka jest jakże mądra, dlatego wybiera Twoje telki xD

Już jestem happy, bo mnie tu ładnie powitali :*

Dulcemogosia · Wysłany: 22:11:39 29-07-09 Temat postu:

No bo wszędzie jesteś mile widziana

Tylko mi głupio że to akurat musi być moja telenowela....

paulinek · Wysłany: 10:59:24 30-07-09 Temat postu:

to kieddy ten new?

Dulcemogosia · Wysłany: 11:05:11 30-07-09 Temat postu:

postaram się dzisiaj.. ale jeżeli nie zdążę to jutro

Andzia2 · Wysłany: 11:46:54 30-07-09 Temat postu:

czekam

P@Tk@ · Wysłany: 13:56:05 31-07-09 Temat postu:

i gdzie ten odcinek

Dulcemogosia · Wysłany: 18:17:34 31-07-09 Temat postu:

Przepraszam, że dopiero teraz, ale parę godzin temu miałam problem z forum, dopiero wróciłam więc wstawiam.
__________________________________
Empezar desde cero
ULTIMO CAPITULO 62
Rok po ukończeniu szkoły, zespół muzyczny naszych bohaterów przeżywał złote lata. Aż trudno było uwierzyć, że zaczęło się od snu Dulce. Zresztą bez żadnej pomocy z zewnątrz, poradzili sobie, dzięki temu, że byli przyjaciółmi. Zaczęli wszystko od zera, a doszli najwyżej. Podróżowali po całym świecie, dawali koncerty. Publiczność ich uwielbiała, ale najpiękniejsze było w tym to, że nigdy, ale to przenigdy nie przestali być przyjaciółmi.
Dulce i Ucker szczęśliwie korzystali z życia. Przez 3 lata robili wszystko by ich miłość nigdy nie przygasła, a uczucie tylko rosło w siłę. Co po tych trzech latach? Później się dowiecie.
Anahi z Ponchem- czasami zdarzały im się małe sprzeczki, ale nigdy już nie wystawili się na próbę. Mieli wzloty i upadki, ale zawsze jakoś udawało im się wszystko przywrócić do normy.
Christian z Alicją dotrwali do końca szkoły. Ich związek rozpadł się ponieważ Alicja nie mogła znieść myśli, że jej ukochany będzie tysiące kilometrów od niej, a nie miała zamiaru jeździć w trasy koncertowe z nim, gdyż miała przed sobą studia i pracę. Ten związek niestety nie przetrwał, ale na szczęście jako jedyny. Chris zmieniał panny jak rękawiczki, więc straciłam rachubę z którą mogło go łączyć coś więcej. „
May i Derrick- Ten związek dopiero z czasem zaczął „dorastać”. W ich życiu było po prostu dużo śmiechu, ale za to jako pierwsi doczekali się dzidziusia. May zaszła w ciążę pół roku po ukończeniu szkoły, więc jeździła tylko na początkowe trasy koncertowe, które zresztą były najbliżej. Po następnych trzech miesiącach razem z Derrickiem wzięli szybki ślub, tylko dla przyjaciół, May nie zaprosiła nawet rodziców. Dlaczego? Otóż w przed dzień zakończenia ostatniego roku w Elite School May otrzymała list, w którym pisali do niej, jej prawdziwi rodzice, których poznała na uroczystości zakończenia szkoły. Nigdy nie wybaczyła anie obecnym, ani wcześniejszym rodzinom zatajenia takiej prawdy. Miała teraz własną rodzinę. Gdy tylko dziecko ukończyło pół roku May powróciła na trasę koncertową, a Derrick czasem zostawał z dzieckiem, czasami jechali oboje razem z Maite. Byli szczęśliwą rodzinką.
Wracając do Dulce i Uckera... ich historia jak zaczęła Empezar desde cero, ponieważ byli pierwszą parą, tak ją zakończy.
Po trzech latach jeżdżenia w świat muzyki doszli do wniosku, że nie ma z co dłużej czekać z zalegalizowaniem ich związku. Nie mieli żadnych wątpliwości, wiedzieli, że reszta życia nie miałaby sensu, gdyby żyli osobno. Ślub miał się odbyć w Cancun. Tam, gdzie spędzali sylwestra.
***
Dulce szczęśliwa przymierzała suknie ślubną. Była piękna. Bez ramiączek, górę miała posrebrzaną, dół ciągnął się do samej ziemi. Biel idealnie pasowała do jej ognisto czerwonych włosów, które miała zamiar zakręcić w loki. Dziewczyny stały obok, także uśmiechnięte i doradzały jej z każdym szczegółem.
- Dul... denerwujesz się??- Zapytała Anahi. Jej samej ręce trzęsły się od nadmiaru emocji. Była druhną.
- Wiesz, Annie? Z jednej strony tak, a z drugiej, jestem taka szczęśliwa, że to tłumi nerwy. Chciałabym, żeby ślub był idealny, ale nawet jeżeli tort wyląduje na podłodze do góry nogami, czy samochód popsuję się tuż pod kościołem, nawet jeżeli nie zdąży tam podjechać... to wiem, że jeżeli nie jutro to kiedy indziej, bo nie ma takiej siły, która by mogła rozdzielić mnie z Uckerem.- Powiedziała zadowolona. Anahi uśmiechnęła się, ale uśmiech szybko zniknął.- A tobie co?
- Dul... Nie zdajesz sobie sprawy jak ja się denerwuję! Boje się, że niosąc Twój welon, potknę się o własne buty, wywalę się na samym środku kościoła i do tego podrę sukienkę... Wystawię się na pośmiewisko, czy coś!- Żaliła się.
May i Dul zaśmiały się, ale obie przytuliły blondynkę.
- Nie martw się, wszystko będzie dobrze. Poradziłyście sobie na moim ślubie, to na tym też dacie sobie radę.- Pocieszała przyjaciółki May.
Do przymierzalni wpadł Poncho.
- Kochanie! Dzwonili ze sklepu! Twoja sukienka przez przypadek poleciała do Francji, bo jakiś klient zamawiał. Tyle że to był facet... i dla Ciebie został garnitur...- Mówił na jednym tchu.
- CO?!?!?!?!- Blondynka z niedowierzaniem patrzyła na swojego chłopaka. Jej oddech przyspieszył.
- Nie przejmuj się, jest od Versace.- Uśmiechnął się tajemniczo brunet.
- Dziewczyny, umieram!!!!- Powiedziała a zaraz potem opadła bezwładnie na kanapę, która na szczęście stała tuż za nią.
- Annie!- Maite i Dul zaczęły wachlować jej przed nosem, a Poncho zaczął się głośno śmiać.
- HAHAHA! Wiedziałem... haha... że się nabierze.- Powiedział wychodząc z pomieszczenia.
Dziewczyny uśmiechnęły się do siebie, nie przerywając wachlowania.
***
Ceremonia miała się odbyć już za parę godzin... Wszystko było gotowe. Dul właśnie ubierała starannie suknię. May została z nią żeby jej pomóc. Anahi oczywiście musiała się także przygotować. Jej sukienka odnalazła się w niewyjaśnionych okolicznościach, ale blondynka była wniebowzięta.
- Ałaaa... May ukłułaś mnie!- Krzyknęła Dul.
- Trzeba było się nie bawić wczoraj suknią. Guzik byłby na miejscu.- Odpowiedziała brunetka.
- Myślisz,że to zły znak??-Zapytała Dul.
May zaśmiała się.
- Za dużo czasu przebywałaś z Anahi.
***
Ucker nie mógł się już doczekać chwili w której weźmie Dul za rękę i poprowadzi do ołtarza. Po ślubie w zasadzie nie wiele się miało zmienić ale symboliczne dwie obrączki były znakiem, który na zawsze złączy tych dwoje. Spojrzał na zdjęcie Dulce i jego tulących się do siebie, które stało na komodzie. Wziął je w ręce.
- Moja żona...Moja żona Dulce.- Powtarzał sobie, cały czas z tym samym magicznym blaskiem w oku. Miłości jaką darzył Dulce nie dało się opisać słowami, ale wystarczyło spojrzeć na niego, kiedy patrzy na czerwonowłosą, żeby poczuć tą samą magię, jaką ja czuję pisząc to. Mieli przed sobą całe życie, życie usłane kwiatem miłości...
***
- Czy ty Dulce Mario bierzesz sobie za męża tego oto Christophera?
Oczy panny młodej błyszczały od łez szczęścia. Oto spełniało się jej najskrytsze marzenie. Poślubić kogoś, kto da jej tyle miłości i bezpieczeństwa, że już nigdy nie będzie się czuła samotna.
- Tak.- Odpowiedziała, patrząc się w jego czekoladowe oczy.
- Czy ty Christoperze bierzesz sobie za żonę tą oto Dulce Marie?
Ucker otarł kciukiem policzek czerwonowłosej, oczyszczając go z pojedynczej, samotnej łzy. Uśmiechnął się do niej i odpowiedział.
- Tak.
- Ogłaszam Was mężem i żoną...- Ksiądz cały czas dopowiadał jeszcze czym jest małżeństwo w obliczu boga, jak należy się kochać, oraz poruszył temat przyszłych pokoleń wobec miłości, ale ani Dulce, ani Ucker nie słuchali. Patrzyli na siebie uśmiechnięci.
Ucker otworzył usta i powiedział nie wydając z ust żadnego dźwięku.
- Kocham Cię.
Dul uśmiechnęła się, przez łzy, i odpowiedziała mu, również nie wydając głosu.
- Ja Ciebie też.
***
Rok Później
- Tata toffa Mamee...- Powiedziała niewyraźnie mała Sam.
Christopher i Dulce zaczęli się śmiać, a potem przytulili się mocno.
- Najlepsze pierwsze zdanie jakie można sobie wymarzyć z ust dziecka.- Oświadczył ucieszony tatuś.
- Tak to po nas widać??- Zapytała młoda mamusia.
Ucker zamyślił się przez chwilę...
- Myślę, że tak...- Zaśmiał się.
***
[i]Następnego dnia. [i]
-Dzięki Poncho... Wiesz jakbyście z Annie, kiedyś potrzebowali niani to też się nie krępuj.- Zaproponował Ucker oddając córeczkę w ręce przyjaciela.
- Na razie to raczej nie możliwę... nie mamy dzidziusia, ale poczekaj 3 miesiące- Zaśmiał się.- Przyda nam się taka szkoła przed naszym. No to na razie. Miłego... wieczoru.
Ucker zamknął drzwi za przyjacielem.
- KOCHANIE!!! Chodź tu do mnie!- Zawołał szatyn z dołu. Dulce zaraz zeszła z piętra, trzymając buteleczkę małej Sam. Ucker zaraz do niej podszedł. Odstawił butelkę z jakąś papką w środku na stolik i przytulił Dulce.
- Kochanie poczekaj, muszę dać Sam obiadek.- Christopher uśmiechnął się i pocałował Dul w szyję.
- Nasze dziecko nocuje dziś poza domem...- Kolejny pocałunek.
- Jak to?- Zapytała z uśmiechem.
- Tak to... Ciocia chciała wypożyczyć naszą mamę, w końcu niedługo sama będzie miała takie bobo. - Zaśmiał się.- A akurat tak się składa, że mamy przerwę w koncertach i w ogóle wolne.. Już dawno nie...no wiesz...
- Ty zbereźniku!!!- Dulce wcale nie udawała, że podobała jej się ta sytuacja. Pocałowała Ucka tak długo, że ten miał jeszcze głębszy błysk w oku.
- A ja chcę jeszcze jedno bobo!- Powiedział i wziął Dul na ręce i zaniósł do sypialni...
- No to zaczynamy od nowa, praktycznie od zera.- Ucker szczęśliwy pocałował Dul, a to szczęście, nigdy ich nie opuściło
~Koniec~

________________________
W paru zdaniach chciałam podziękować wszystkim czytelnikom telenoweli Empezar Desde Cero.
Zaczynając w czerwcu ubiegłego roku... nie zdawałam sobie sprawy, że z tą telenowelą, która była pierwszą, dojdę tak daleko. Swego czasu miała 3 miejsce najbardziej popularnych telenowelach na forum, czego się zupełnie nie spodziewałam. Jestem wam ogromnie wdzięczna za wszystkie komentarze, na temat mojej telenoweli. Mam nadzieję, że to nie będzie ostatnia telenowela, którą ukończę

Pozdrawiam wszystkich czytających :*
Jeszcze raz dziękuję.

Andzia2 · Wysłany: 20:04:58 31-07-09 Temat postu:

odcinek ślicznY !!! !:*
Dulce I Ucker no po prostu słodko :* ;* :*
Any haha

dobre to z ta sukienka

May i Derick super

szkoda ze już skończyłaś

będzie mi brakowało tej telki

mam nadzieje ze napiszesz nowa

Dulcemogosia · Wysłany: 21:22:15 31-07-09 Temat postu:

Jak skończę resztę to napiszę nową. Zresztą już mam entradę

Dziękuję za komentarz