Telenowele

Paulineczka · Wysłany: 12:24:42 27-08-07 Temat postu:

Odcinek boski!!! To jest ta dziewczynka podobna do Anany... Chcę newa!!!

Karolllina · Wysłany: 12:28:47 27-08-07 Temat postu:

Only 4 U, zaraz napiszę dla was nowy odcineczek:)

cris · Wysłany: 12:41:26 27-08-07 Temat postu:

czekam z utęsknieniem:)

Karolllina · Wysłany: 12:56:49 27-08-07 Temat postu:

Odcinek 8.
Gabriellą tergały uczucia. Co miała robić? Ta dziewczynka to jej córeczka... Ale czy napewno? Nie jej córeczka umarła, a ona oszalała. Oszalała z tęsknoty. Tak. Napewno. Tak bardzo tęskniła za nią, a teraz ją widzi. Jest tu przed nią. Nie znika. Cały czas trwa. Patrzy swoimi dużymi brązowymi oczkami w jej twarz. Jest taka bezbronna. Jej córeczka... Wróciła do niej. Bóg zesłal jej spowrotem ten skarb najdroższy.
-Anana- powiedziała cicho. Czuła, że jej głos drży z przejęcia. Czekała na opdowiedź. Liczyła na potwierdzenie, na to, że się nie myli, że jej córeczka powróciła, żeby być z nią tu, teraz i na zawsze. Dziewczynka przewróciła oczami, tak jak robiła to Anana i choć ta mała była już starsza to Gabriella mówiła sobie, że tak wyglądałaby Anana w jej wieku. Ta sama twarz aniołka. Te same oczy. To po Sergiu.
-Nie jestem Anana. Jestem Carita...
Carita. Carita. Gabriella znała skądś to imię, tylko skąd. W mig przypomniała sobie. Córka Sergia i tej Loli miała tak na imię. jego córka była uderzająco podobna do Anany, jak dwie krople wody. Z tym, że Carita była starsza od Anany, ale patrzyła na Gabriellę takim samym wzrokiem, no może z tym wyjątkiem, że nie jak na matkę, ale jak na obcą kobietę, która jej pomogła. Co miała teraz robić? Wiedziała, że w niej będzie widzieć swoją córeczkę, ale nie mogła zostawić jej samej na ulicy.
-Chodź dam ci mleka- powiedziała cicho i złapała ją za rękę. Nawet na nią nie patrzyła. Nie mogła. Czuła się tak jakby szła z Ananitą, ale wiedziała, że to nie możliwe. Zostawiła ją na tarasie, a sama poszła do kuchni. Patrzyła na nią przez okno. Jak to możliwe, że obie córki Sergia były do siebie takie podobne. Obie były do niego bardzo podobne. Odżywły w niej wszystkie wspomnienia...
-Proszę- postawiła przed nią szklankę- Dlaczego chłopcy ci dokuczali?- usiadła koło niej.
-Bo jestem Suarez- wypiła łyka- Suarezowie nie są mile widziani na terenach Mendezów.
-Przecież to chore- oburzyła sie Gabriella.
-Wiem, ale tak jest od zawsze.
Gabriella była pod wrażeniem jak ta mała ładnie i poważnie mówiła. W myślach wyobrażała sobie jak jej mała Ananita wyrasta na mądrą i wspaniałą dziewczynę. Podeszła do nich jakaś zdenerwowana kobieta:
-Carita co ty tu robisz!? Mówiłam ci, zebyś nie odchodziła z domu- spojrzała na Gabriellę, która bacznieją obserwowała. To była ona. Kobieta, która skradła jej miłość jej męża. Kobieta do której należała jego miłość, o której nie mógł zapomnieć...- Kim pani jest?
-Mamusiu ta pani mi pomogła- wtraciła Carita.
-Naprawdę? Dziękuję pani. jestem Lola Suarez- podała jej rękę.
-Gabriella Martinez- Gabriella zdziwiła się. Nie czuła nienawiści do tej kobiety, a przecież powinna. To ją kochał Sergio... Ale jednak Loliette wydawała się bardzo miłą dzeiwczyną. Gabriella oceniła ją zbyt szybko. Nie znała jej, ale ją nienawidziła, tylko za to, że on ją kochał.
-Gabriella jedziesz ze mną na przeja...-Aron wyszedł z domu, ale zamilkł widząc Lolę. Na jego twarzy malowało się zmieszanie, tęsknota, zaskoczenie i ból. Wszystko razem. Patrzył się na Lolę, a ona na niego. Gabriella zauważyła ich wzrok. Doznała dziwnego uczucia, jakby ukłucia zazdrości... Zazdrościła Loli spojrzenia jakim obdarzył ją Aron... Widać było że łączy ich jakieś uczucie...
-Wróciłaś...- szepnął i spojrzał na małą
-Aron...- Lola spuściła wzrok, nie mogła na niego patrzeć. Wstydziła się tego co zrobiła, tego jak go potraktowała dawno dawno temu- To jest Carita.
Aron uklęknął przy małej. Chciał coś powiedzieć, ale Lola złapała ją za rękę i odwróciła się:
-Musimy już iść- rzuciła tylko i najszybciej jak umiała oddaliła się. Nie mogła być blisko niego, nie potrafiła. Wciąż nie mogła spojrzeć mu w oczy, w oczy w których widziała tyle bólu... W oczy człowieka którego zraniła jak nikogo innego...

Kyrtap1993 · Wysłany: 13:05:11 27-08-07 Temat postu:

Cudowne

Ciekawi mnie co zrobiła Lola Sergiowi

cris · Wysłany: 13:46:32 27-08-07 Temat postu:

Super odcinek (OMG jak ja sie powtarzam, ale naprawde trudno znaleźć inne slowo oddające klimat tej teli). Zastanawiam się, czy to możliwe, że Carita jest jednak córeczką Gaby??

Karolllina · Wysłany: 13:48:57 27-08-07 Temat postu:

nie no to się wyjaśni pod koniec tej telci, w ostatnim odcinku i wtedy zacznie się dalsza część telki o innym tytule, ale narazie to tejemnica, hehe

inia · Wysłany: 13:49:40 27-08-07 Temat postu:

Super odcinki

.Kaa. · Wysłany: 13:53:27 27-08-07 Temat postu:

fajniutkie odcinki

cris · Wysłany: 13:58:42 27-08-07 Temat postu:

Karolllina · Wysłany: 14:00:41 27-08-07 Temat postu:

no druga część będzie się działa 10 lat później, heh i będzie dotyczyła jej córki... ehh ale ja się zawsze wygadam, no ale i tak na to wpadłaś no i w przyszłych odcinkach też bedzie do tego nawiązanie, więc nie musze ukrywać juz tego:P

cris · Wysłany: 14:02:27 27-08-07 Temat postu:

odkrylam to już po pierwszym odcinku

Karolllina · Wysłany: 14:04:57 27-08-07 Temat postu:

hehe, kurczę jednak za mało gmatwam:P hehe nie no jesteś bystra to się kapnęłaś hehe, zresztą wpierwszym odcinku to było zamierzone, hehe:P Anana nie pojawi się w tej części, no ale trzeba jakoś nawiązać do drugiej, hehe:) trochę spraw nie rozwikłanych tutaj zostawię do drugiej części, no ale zanim skonczę pisać Gabriellę to minie jeszcze trochę czasu. Planuję tak z 70-80 odcinków, więc jeszcze długa droga

heh

cris · Wysłany: 14:06:50 27-08-07 Temat postu:

to super, ale w drugiej części Gabriella też będzie??

Karolllina · Wysłany: 14:08:13 27-08-07 Temat postu:

będzie będzie, będą wszyscy którzy dożyją do drugiej części, ale to już nie będzie Gabriella: Tajemnica przeszłości tylko Anana:(tajemnica, narazie:P)