Telenowele

mili~*~ · Wysłany: 22:52:09 24-11-08 Temat postu:

Wiem ale w tej produkcji pozwoliłam sobie raz ich rozdzielić

KaSsia23 · Wysłany: 22:57:16 24-11-08 Temat postu:

Bardzo ładna Entrada i promo

kikiunia · Wysłany: 22:57:58 24-11-08 Temat postu:

Mili promo genialne...
Entrada z resztą też....
Teraz to juz nie mogę doczekać się prologu
Buziaki;*;*;*

Barby · Wysłany: 23:24:38 24-11-08 Temat postu:

Bardzo mi się podoba entrada

obsadę też już nadrobiłam

czekam teraz grzecznie na prolog

tinkerbell · Wysłany: 23:48:09 24-11-08 Temat postu:

Miliiiiiiiiiiiii

a wymyśl jeszcze taką też jakąś straszną telkę żeby oni byli razem ? :d
bo tu domyślam się że będzie z Edwardem ?

Mrs.Pattinson · Wysłany: 15:39:12 25-11-08 Temat postu:

czytałam trochę o tym Edwardzie ;p
a raczej o książce i filmie 'Zmierzch', może w wolnej chwili poszukam książki bo wydaje się ciekawa. Szkoda tylko, że on jest wampirem... pewnie ta książka jest straszna...

a promo... przerażające.
i to raczej Edward wydaje się być tym złym ;p ale to może przez te urywki z filmu xdd.

mili~*~ · Wysłany: 18:23:06 25-11-08 Temat postu:

Pomysle o czymś z Loskami ale narazie pracuje nad głosem
w którym bedzie z Edwardem

W odcinkach przekonacie się, zę on nie jest taki zły

A promo miało być proczne dlatego dałam takie tło a nie muzyke xD
Prolog przepisze do komputera i będzie za chwilkę

P.Sawyer A ksiazka szczerze? Cudna wspaniała ale nie, zdecydowanie nie straszna

mili~*~ · Wysłany: 18:57:36 25-11-08 Temat postu:

PROLOG
Piękna historia. Miłość, ślub, bliskość, zrozumienie, dzieci. A co gdy kolejność zmienia się drastycznie? Co gdy nie ma nic z tych pozytywnych słów. Jest tylko cierpienie, upokorzenie, wstyd, ból, obrzydzenie. Zawsze widząc te kobiety oceniamy je. Mówimy, ze są złe, ze są zepsute, albo same sobie winne, współ uzależnione, głupie, karierowiczki. Ale czy kiedyś próbowaliśmy spojrzeć na to wszystko od początku. Spojrzeć innym okiem. Zapytać dlaczego są takie, a raczej… dlaczego za takie uchodzą. Bo gdzieś istnieje powód, istnieje ktoś lub coś dla kogo lub przez co ich życie wygląda właśnie tak. Części współczujemy, części próbujemy radzić, większość potępiamy, gardzimy nimi.
Gdzie miejsce na zrozumienie…
Pamiętam jej historię, historię dziewczyny, która kochała i dała się wykorzystać. Tak bardzo kochała, ze fizyczność stała się dla niej bólem. Lecz nie była wstanie od niej uciec. W szalonej gonitwie dopadała ją w najgorszych chwilach jej życia.

I wtedy zapadł zmrok, a granica między koszmarem zatarła się. Pozostała cienka nic nie znacząca linia… A ty wierzysz w koszmar realny i takiego właśnie się spodziewasz w razie przekroczenia tej linii. I nie myślisz o tym prawdziwym choć niepospolitym. Tym które może cie dopaść po zmroku w środku twojego osobistego koszmaru… Ale w tym koszmarze nie chodzi o ból i cierpienie. Tu chodzi o strach. To on poprzedza moment w którym przestajesz mieć znaczenia, przestajesz istnieć.
Oni nie śpią gdy ty zamykasz oczy. Uważaj gdy w nocy obudzi cię Głos z mroku.

Andrea odsunęła od siebie talerz z nietkniętym pieczywem. Miała wtedy 16 lat, a jej ciało przerażało ją. Zawsze czuł się inna. Jej matka przyglądała się jej gestowi z niepokojem. Przecież jej córeczka zawsze lubiła jeść… Ale tłumaczyła to problemami w szkole. Ale sytuacja powtarzała się następnego dnia i następnego…

Felice dotknęła dłonią piekącego z bólu policzka. To był pierwszy cios otrzymany od mężczyzny. Od swojego męża. Jej umysł podsuwał bardzo wiarygodne wytłumaczenie. Stres. Ale to co wydarzyło się potem zdecydowanie nie pasowało do schematu. Z dzikim pożądaniem w oczach rzucił się na nią.

Maya pocałowała brata w czoło. Zostawiała go pod najlepsza opieka jaka mogła. Pod opieka ich babci. Jedynej osoby która wiedziała o decyzji swojej wnuczki i której ufała. Spojrzenia kobiet spotkały się. W otoczonych Siecia zmarszczek zmęczonych oczach dziewczyna dojrzała zrozumienie. Ona rozumiała ją. Mimo, ze nie zgadzała się z jej decyzją…

Lorena poczuła cos mokrego w okolicach swojego krocza. Płyn szybko spływał po jej nogach na podłogę. Wiedziała co się dzieje. Odeszły jej wody. Nie słyszała swojego krzyku, domyśliła się jednak, z ę to robi po reakcji matki. Ona sama czekała na ból który miał nastąpić. Chciała być na niego przygotowana…

Any$ka como Mia · Wysłany: 19:46:14 25-11-08 Temat postu:

jaki prolog...coraz mroczniej...tak się zastanawiam włąsnie, czy jak będę czytać twoją telke, to czasami ze strachu sie nie posikam?

corazbardziej mnie ta historia fascynuje, a zarazem przeraża...
kochana czekam na odcineczek;************

Adusia · Wysłany: 20:23:51 25-11-08 Temat postu:

Cudny prolog

mili~*~ · Wysłany: 21:14:29 25-11-08 Temat postu:

Juz cię przeraża?? To bardzo szybko

Nie martw się, az tak strasznie nie będzie

Chyba

Brooklyn · Wysłany: 21:19:20 25-11-08 Temat postu:

śliczny prolog. Życie tych kobiet to nie bajka.

Czekam na odcineczek

Any$ka como Mia · Wysłany: 21:37:35 25-11-08 Temat postu:

ale to dlatego że ja strachliwa jestem

a w ogóle to podobno jestem już w psychiatryku

to wiesz

a kiedy dasz odcinek ?

Mrs.Pattinson · Wysłany: 21:41:18 25-11-08 Temat postu:

co mogę powiedzieć: prolog jest boski.
zapowiada niezwykła historię: mieszkankę cierpienia i bólu, mam jednak nadzieję, że znajdzie się tam również odrobinka szczęścia dla każdej z nich, które pomoże im w odzyskaniu normalnego życia.

a co do książki, zaraz po lekturze 'Pana Tadeusza' zabieram się za poszukiwania.
możesz mi jeszcze podać autora ;p skoro ją polecasz myślę, że może dołączyć do mojej kolekcji Sparksa. ;p

Barby · Wysłany: 21:45:00 25-11-08 Temat postu:

Prolog masakryczny...
zamurwało mnie po przeczytaniu historii każdej z kobiet...
czekam na odcinek kochana...:*