Telenowele

Natka*** · Wysłany: 16:53:39 08-11-07 Temat postu:

Brak mi słów! Kocham normalnie Twoje telcie Asiu

Najpierw była "Anatomia..." teraz "Konik..." Obie są cudowne

Wkońcu Lenka dowiedziała się prawdy o swoim pochodzeniu - i dobrze

Tylko oby nie popełniła jakiegoś głupstwa...
Cudowne odcinki!!! Czekam niecierpliwie na kolejne

Pozdrowienia Asiu

Karolllina · Wysłany: 17:58:08 08-11-07 Temat postu:

o właśnie Asiu, a masz może Anatomię w pliku? Bo ja się zabierałam żeby przeczytać, ale na forum to jakoś tak zleciało, że nie dałam rady, a jak byś miała w pliku to by się lepiej czytało

heh jeśli masz to czy mogłabyś mi wysłać? Bardzo proszę

potem podam ci e-mail

angie7 · Wysłany: 18:07:12 08-11-07 Temat postu:

super odcinek

Klaudusieniczka · Wysłany: 18:44:43 08-11-07 Temat postu:

Boski i jeszcze raz boski odcinek.. biedna Lena, ale dobrze, ze juz poznala prawde..

@si@ · Wysłany: 18:49:50 08-11-07 Temat postu:

Karolllina · Wysłany: 19:26:46 08-11-07 Temat postu:

@si@ · Wysłany: 19:55:57 08-11-07 Temat postu:

Odcinek 74

- Lena! - zawołał Diego prawie doganiając ją, ale ona nawet nie zareagowała na jego wołanie.
- Lena! - powtórzył i złapał ją za rękę, po czym mocno za nią pociagnął.
Lena odwróciła się w jego stronę i spróbowała się wyszarpać z jego uścisku. Diego dopiero teraz zobaczył jej zapłakane oczy.
- Lenko! Co ci się stało? Dlaczego płaczesz?! - zapytał zaniepokojonym głosem i dotknął jej twarzy wycierając z niej łzy.
- Chcę być sama Diego...- wyrzyciła z siebie rozpaczliwie i zawołała ponownie - Chcę byś sama!
- Nie puszczę cię nigdzie. Nie w takim stanie. - stwierdził stanowczo i spytał - Chcę wiedzieć co się stało, powiesz mi?
Lena spuściłą głowę i ukryła twarz w dłoniach. W odpowiedzi Diego usłyszał jej szloch.
- Czy to ma związek z twoją matką? - dopytywał się nie dając za wygraną, bo chciał koniecznie wiedzieć, kto sprawił, że Lena teraz tak cierpiała.
- To nie moja matka. - wyrzuciła z siebie Lena już bardziej opanowana.
Diego popatrzył na nią zdzwiony i spytał:
- Co takiego?!
- Elena nie jest moją matką. - powtórzyła Lena i spojrzała na Diega zapłakanymi oczami.
- Powiedziała ci to? - spytał nadal nie pojmując całej sytuacji.
- Usłyszałam przez przypadek. - wyszeptała i znowu zadźwięczały jej w uszach słowa Eleny. Znowu poczuła jak łzy napływają jej do oczu.
- Boże...- wyszeptał Diego i jedny mruchem przygarnąłją do siebie i mocno przytulił nic nie mówiąc więcej.
Lena wtuliła się w niego, jakby był jej bezpieczną przystanią. Tyle myśli kotłowało jej się w głowie. Nie potrafiła teraz racjonalnie myśleć. Diego zrobiłto, czego tera znajbardziej potrzebowała. Zwykłej czułości i troski, ale żadnych słów.
- Przejdziemy się? - spytał po dłuższej chwili całując z troską jej czoło.
Lena pokiwała głową, a Diego zdjął z siebie kurtkę i okrył nią Lenę, która wybiegając z domu nic nie narzuciła na siebie i teraz trzęsła się z emocji i zimna.
- Dziękuję. - wyszeptała czując ogarniające ją ciepło.
- Jeśli chcesz o tym porozmawiać.. - zaczął Diego powoli, ale Lena pokręciła głową i odparła:
- Nie Diego. Proszę, nie teraz. Muszę sobie to ułożyć w głowie i wtedy będę mogła o tym porozmawiać. Na spokojnie. Choć.. - przerwała na chwilę i krzywo się uśmiechnęła - Nie wiem, jak uda mi się to w ogóle zrobić.
Diego mocniej ją objął i wyszeptał:
- Dobrze Lenko. Chodźmy więc przejśc się i ochłonąć.
- Co jest tam w oddali? - spytała niespodziewanie Lena, bo chciała za wszelką cenę pomyśleć o czymś innym.
Diego spojrzał w stronę wskazywaną przez Lenę i odparł:
- To zagajnik dla koni.
- Chodźmy w tamtą stronę. - zaproponowała Lena pociągając nosem.
Cesar... tata. To on zaraził ją pasją do stolarki. Potrafił zrobić wszystko z kawałka drewna. Kiedy była malutką dziewczynką przesiadywała z nim do późnych godzin nocnych w garażu, gdzie przyglądała się jego pracy. To było jego hobby, ona chciała zarabiać tym na życie. Na 6 urodziny dostała od niego pięknego, drewnianego konika na biegunach z prawdziwą grzywą.
Konik na biegunach... teraz ona się czuła jak ta zabawka. Poruszająca się to w tył, to w przód. Nie znająca swojego miejsca. Nie mogąca się zdecydować, w jakiej pozie ma pozostać. Ona teraz była właśnie nim. Konikiem na biegunach. Ani przeszłość ani przyszłośc nie była teraz dla niej jasna.
- Jesteśmy na miejscu. - usłyszała jak przez sen głos Diego i spojrzała przed siebie. Wznosił się przed nią ogromny zagajnik.
Weszli powoli do środka. Nie było tam koni. Widać, że nikt już nie korzystał z tego miejsca.
Elena...mama. Była zaborcza, ale Lena czuła jej miłość. Czuła czułość, troskę. To ona nauczyła ją jeździć na rowerze kiedy miała 7 lat. Na każdym kroku pokazywała jej swoją miłość. A kiedy umarł Hugo ona i tata byli przy niej.
Rodzice.. - to słowo przeszyło ją na wylot, aż zabrakło jej tchu.
Spojrzała raptownie na Diego i wyrzuciła z siebie pełne rozpaczy słowa:
- Kochaj mnie Diego.
Patrzył na nią trochę zaskoczony, trochę speszony i po części szczęśliwy.
- Nie chcę czuć tego bólu, chcę czuć twoją miłość. Naszą miłość - twoją i moją.
Podszedł do niej i powoli odgarnął jej włosy do tyłu. Spojrzał jej w oczy i spytał:
- Czy uważasz, że to dobra chwila?
- Najlepsza. - odparła z żarliwością - Chcę być z tobą. Czuć twoją siłę.
Diego delikatnie pocałował jej usta,a po chwili porwałją w ramiona i oboje rzucili się w wir uczuć, które nimi zawładnęły. To była jedna z najpiękniejszych chwil w życiu Leny. Kochała tego człowieka i tylko on potrafił sprawić, że zapominała o całym świecie.
Diego chłonął jej zapach, smak jej ust i skóry, która pod jego dotykiem stawała się coraz bardziej gorąca. Nawet przy Leti nie czuł się tak cudwnie, jak z tą kobietą. Byłą mu przeznaczona już dawno. Czasami trzeba tyle przejść, żeby odnaleźć prawdziwą miłość....

Natka*** · Wysłany: 20:06:07 08-11-07 Temat postu:

Cudowny odcinek i piękna końcówka

Asiu rewelacyjnie opisałaś uczucia Lenki

Wkońcu dowiedziałam się skąd taki a nie inny tytuł na tę wspaniałą telcie

Jestem pod wrażeniem

Niecierpliwie czekam na kolejny odcinek

Jen · Wysłany: 20:09:32 08-11-07 Temat postu:

Asiu nadrobiam zaległości i muszę powiedzieć, że jestem w szoku, ale w pozytywnym

ten ostatni odcinek jak Lena poznaje prawdę. Wiedziałam, że Maria była jej matką, ale że to Federico jest jej ojcem to bym się nie spodziewała

to było dla mnie duże zdziwienie. Pięknie opisałaś jej uczucia. No i Diego

to jest mężczyzna idealny

Pozdrawiam

:*

Karolllina · Wysłany: 20:10:32 08-11-07 Temat postu:

Cudowny odcinek! To już wiemy dlaczego "Konik na biegunach"! Cudo, odcinek wspaniały, heh Diego i Lenka nareszcie razem

hehe

@si@ · Wysłany: 20:20:36 08-11-07 Temat postu:

Karollinko już wysłałam Ci mailika

Karolllina · Wysłany: 20:23:19 08-11-07 Temat postu:

Dziękuję

zaraz sprawdzę pocztę

no i tradycyjnie:
czekam na newika

hehe powiem ci, że ja miałam inne teorie co do tytułu Konika, hehe chyba ci ich nie mówiłam, a jak mówiłam to co tam

hehe
#1. Ana zrobi konika z drewna
#2. Ana znajdzie starego konika Diega i go odnowi
#3. inne

1 i 2 były takimi które najbardziej obstawiałam

hehe no, ale widać, że nie zgadłam

hehe no, ale ten fragment o tym koniku super, to porównanie do życia... bosko

@si@ · Wysłany: 20:26:49 08-11-07 Temat postu:

no nie mówiłaś mi

ale ta druga teoria jest całkiem interesująca!

bardzo fajnie to soebie wymyśliłaś

a to, że się nie sprawdziła to nic

lepiej dla mnie, bo mogłam Cie zaskoczyć hihi

Karolllina · Wysłany: 20:29:28 08-11-07 Temat postu:

no wlasnie nie wiedziałam czy mówiłam czy nie, hehe no ale teraz jak już wyszło to mogłam powiedzieć

hehe ale takie rozwiązanie było super :-) hehe wspaniale piszesz i czy po Koniku planujesz coś nowego w najbliższym czasie?

@si@ · Wysłany: 20:36:15 08-11-07 Temat postu:

Coś tam mi chodzi po głowie, ale nie wiem, czy starczy m iczasu, żeby się tym zająć

zobaczymy ile ostatecznie wyjdzie mi odcinków " Konika...." wtedy pomyślę na ewentualną nową telcią