Telenowele

cris · Wysłany: 12:41:12 12-10-07 Temat postu:

odc. 10

Następnego poranka Maria Victoria nie mogła uwierzyć w to, co się stało. Jedyne co wiedziała to, że kocha Rafaela prawdziwą miłością i wiedziała, ze on czuje to samo.
Rafael także rozmyślał o tym co się stało. Wiedział, ze teraz musi porozmawiać z matką. Będzie musiał jej powiedzieć, ze kocha Marię i, że chce się z nią ożenić.
Posprzątawszy pokoje. Maria udała się do Virginii. Zastała tam Rafaela.
- Wejdź Mario. Właśnie mówiłem siostrze jak bardzo cię kocham.
- Tak się cieszę. Pomyśl Mario, teraz będziemy naprawdę siostrami.
- Naprawdę się cieszysz?
- Tak. Podejdź tutaj. Chcę pierwsza wam pogratulować – Virginia uścisnęła ich mocno a następnie snuła plany na przyszłość – Na waszym ślubie, będę stała o własnych siłach – Ich rozmowa była bardzo wesoła. Virginia i Rafael stale się droczyli. Przez cały ten czas Rafael trzymał Marię za rękę a ona nie oponowała jak wcześniej. Przy Virginii czuła się swobodnie.
Później wyszli do ogrodu. Spędzili tam godzinę i Virginia nalegała by zostać dłużej, ale Maria musiała pomóc Lucii w kuchni.
- Puszczę cię pod warunkiem, że mnie pocałujesz – żartował Rafael.
- Nie możesz mu odmówić – śmiała się Virginia.
- Musisz słuchać mojej młodszej siostry – pouczył ją Rafael i nie czekając na pozwolenie, złożył na jej ustach gorący pocałunek.
- Rafaelu! Przestań! Natychmiast przestań! – rozległ się glos Victorii.
- Mamo ja… - mężczyzna w pierwszej chwili nie wiedział co powiedzieć, co zrobić.
- Zamilcz – Victoria podjęła już decyzję – Mario – zwróciła się do dziewczyny – nie spodziewałam się takiej zdrady z twojej strony. Jak śmiałaś? Jak mogłaś spojrzeć na mojego syna? Spakuj się natychmiast! Już tu nie pracujesz!
- Przestań mamo! Przestań natychmiast – Virginia podjechała do niej na swoim wózku. Sprawiała wrażenie opętanej. Krzyczała głośno, co zdziwiło wszystkich a już szczególnie Victorię, która stała teraz w osłupieniu – Nie traktuj tak Marii. Zabraniam ci! To moja przyjaciółka. Najlepsza jaką kiedykolwiek miałam. Zawsze marzyłam by mieć taką siostrę.
To ostatnie zdanie wstrząsnęło kobietą najmocniej. Gdziekolwiek była teraz jej pierwsza, utracona córka, ona też chciała by była podobna do Marii. Jednak ta pokojówka nie jest jej dzieckiem i nie ma prawa niczego oczekiwać od jej syna.
- Ciebie też oszukała – zwróciła się do córki – Udawała twoją przyjaciółkę, ale jest zwykłą karierowiczką.
- Proszę tak nie mówić. To nie prawda.. – Maria była zrozpaczona. Pani Victoria, którą ona tak podziwia i którą tak bardzo pokochała, źle o niej myśli.
- Zamilcz! Idź do siebie i spakuj się! Nie chcę cię tu więcej widzieć.
- Odejdę razem z nią – Rafael w końcu stanął w obronie ukochanej – Pójdę za nią choćby na koniec świata, bo ją kocham. Słyszysz mnie mamo?! Kocham ją!
- Nikt nie odejdzie z tego domu - Virginia mówiła pewnie.
- Nie ty będziesz o tym decydowała – upomniała ją matka.
- Jeśli ona odejdzie, to ja znowu zamknę się w swoim pokoju i nigdy nie pozwolę się leczyć. Nigdy! Wyjadę na tę operację do Stanów, o której tyle mówiłaś, ale tylko z Marią.
- Jak możesz szantażować mnie w takiej sprawie. Tu chodzi o twoją przyszłość! O twoje zdrowie!
- Teraz zależy ona od ciebie. Jeśli chcesz, to wyjedziemy z Marią do Stanów na operację, ale musisz przyrzec, że jej nie zwolnisz!
Po dłuższej chwili Victoria zgodziła się – Nie zwolnię cię, jeśli zgodzisz się pomoc mojej córce. Jeśli pojedziesz z nią do Stanów, gdy tylko wyrobię ci paszport – Spojrzała na dziewczynę wciąż wściekła. Wiedziała jednak, ze zdrowie jej córki zależy teraz od decyzji Marii. A jeśli się nie zgodzi? Jeśli będzie chciała się na mnie zemścić? – kobieta nagle się przeraziła.
- Zgadzam się –powiedziała Maria – ale nie chodzi mi tylko o pracę. Ponad wszystko pragnę, by Virginia znowu chodziła.
- Tak mówisz a ja ci już nie wierzę. Ostrzegam cię jednak. Do czasu wyjazdu, trzymaj się z dala od mojego syna – powiedziała Victoria i wyszła.
Rafael spojrzał na Marię i poczuł wstyd. Jak mógł pozwolić matce tak obrazić Marię. To on powinien ją obronić. Wstydził się, że to młodsza siostra a nie on obroniła jego miłość. Spuścił głowę i wyszedł.
- Dziękuję ci Virginio – dopiero po chwili Maria mogła coś powiedzieć – Nigdy jeszcze nie miałam takiej przyjaciółki jak ty.
- Nie dziękuj mi Mario. Wiem, że zrobiłabyś dla mnie to samo. W końcu jesteśmy siostrami, czyż nie? – Virginia z uśmiechem wyciągnęła ręce ku swej najlepszej przyjaciółce.
***

Notecreo · Wysłany: 12:56:20 12-10-07 Temat postu:

wlasnie przeczytalam twoja telke i juz widze, ze to kolejny hit

...zreszta po tobie nie mozna sie spodziewac niczego gorszego

zapraszam na Imię smierci

Roberta Pardo · Wysłany: 13:02:47 12-10-07 Temat postu:

Bokso. Nie spodziewałam się takiej reakcji Victorii...dobrze, że Virginia postawiła matkę w takiej sytuacji:D

Paulineczka · Wysłany: 13:04:41 12-10-07 Temat postu:

Rewelacyjne odcinki. Virginia jest wspaniałą przyjaciółką, zresztą Maria też. Nie wiedzą jednak, że łączyje coś więcej. Jeśli naprawdę pisałaś tą telcię w wieku 12 lat, to cię podziwiam. Żeby już w tak młodym wieku mieć tak ogromny talent i pisać tak wciągająco, ładnie i dorośle...

Renzo · Wysłany: 13:23:32 12-10-07 Temat postu:

GENIALNY odcinek! uwielbiam Virginię, no a Rafa źle się zachował

powinien walczyć jak lew o Marię

monioula · Wysłany: 13:57:06 12-10-07 Temat postu:

Podpisuję się pod poprzednikami

12 lat? Tego nie wiedziałam... taki talent... tym większe brawa dla ciebie.

angie7 · Wysłany: 14:43:51 12-10-07 Temat postu:

super odcinek

edytQa · Wysłany: 15:17:48 12-10-07 Temat postu:

co za franca z tej Victorii

SallyFan · Wysłany: 16:41:31 12-10-07 Temat postu:

Druga telka za jaką sie zabieram

Bardzo podoba mi się forma odcinków, akcja dzieje się szybko, ale to fajnie bo nie ma przynudzania. Polubiłem właściwie wszystkich, no i faktycznie - nietrudno się domyślec co będzie dalej. Pewnie Maria Victoria zajdzie w ciąże, a potem się okaże że ona i Virginia to rodzeństwo. Nie mogę się doczekać kiedy przyjedzie Camila, bo, mam nadzieje, wprowadzi niezły zamęt

Telenowela bardzo mi się podoba i ciekaw jestem co będzie dalej

NeSska* · Wysłany: 20:02:31 12-10-07 Temat postu:

jeju 12 lat i takie dzieło pisać

Anetko genialne naprawdę już brak mi słów aby wyrazić mój zachwyt Twych talentem:))A odcinek genialny:D

Tylko jeśli Maria Victoria jest córką Victorii to Rafael ??

Oj ciekawie się zaczyna robić i znowy podejrzeń nabieram:D

Karolllina · Wysłany: 20:07:14 12-10-07 Temat postu:

super super super no i ja jestem pod wrażneniem, że 12 i taki talent, no no no ale podobno talenty się rozwija, a w twoim przypadku widać to po twoich innych telcach

o kurczę ale ta Victoria zołza jest, no ale Virginia obroniła Marię

cris · Wysłany: 20:17:08 12-10-07 Temat postu:

Dzieki. Musze dokladnie sprawdzic kiedy pisalam te telke. Moze przesadzilam z ta 12 ale mniej wiecej w tym wieku chyba bylam, napisalam to jakos po tym jak skonczyla sie Cristal a mniej wiecej tyle wtedy mialam. W kazdym razie na pewno jeszcze w podstawówce. Przepisujac troche ja poprawilam, ale nieznacznie. Nic nie dodawalam, tylko niektóre zdania byly nie do konca skladne i trzeba to bylo podszlifowac, chociaz teraz jak czytam to widze, ze i tak duzo do poprawienia zostalo. W kazdym razie dzieki za mile slowa:)

Karolllina · Wysłany: 20:24:19 12-10-07 Temat postu:

Ja tam żadnych 'błędów' nie widzę, jak dla mnie zawsze super

Natka*** · Wysłany: 20:44:04 12-10-07 Temat postu:

Świetne odcinki

Czekam na następne