Telenowele

@si@ · Wysłany: 22:15:08 06-10-07 Temat postu:

jak tylko znajdę więcej czasu to zabiorę się za czytanie Marii Victorii

choć i bez tego wiem, że napewno ją polubię

p.s. wybrałas fajne zdjęcie Paoli Rey, bo oddziałuje na moją wyobraxnie jjakoś tak bardziej

cris · Wysłany: 11:16:15 07-10-07 Temat postu:

odc. 3

Siedziała teraz w swoim gabinecie, ale nie miała dziś głowy do pracy. Postanowiła zajrzeć do pokoju córki, by sprawdzić jak ta się czuje.
Otworzyła cicho drzwi i spostrzegła, że przy łóżku Virginii siedzi Armando z którym Victoria nie miała ochoty dziś przebywać. Zaproponowała więc, że przyjdzie za chwilę, ale dziewczyna nawet nie chciała o tym słyszeć – Zostań mamo – powiedziała to tak smutno, że Victoria nie miała serca odmówić. Zresztą nigdy nie umiała jej niczego odmówić. Z niezręcznej dla nich sytuacji, wybrnął Armando. Wyszedł, tłumacząc się czymś ważnym do zrobienia. Virginia długo spoglądała na matkę, tak jakby chciała zadać jej ważne pytanie, nie wiedziała jednak czy może.
- O co chodzi córeczko? – spytała w końcu Victoria – Widzę, że coś cię martwi.
- Tak mamo. Po prostu nie wiem czy mogę cię o to zapytać.
- O co chodzi? Czy coś się stało? – Virginia wyglądała na bardzo zmartwioną.
- Nie mamo. Chcę wiedzieć…czy ty i tata? Czy wy? Czy będziecie jeszcze razem?
Victoria nie wiedziała co powiedzieć. Nagle wydała się córce taka smutna i nieobecna. Patrzała na córkę swoimi wielkimi, ciemnymi oczami, które od dawna wyglądały tak smutno. Victoria Martinez była piękną kobietą. Świetna figura, piękne oczy i rudawe włosy. Zawsze doskonale ubrana, kostiumy kupowała jedynie u najlepszych projektantów. Zwykle decydowała się na Diora lub Chanel. Uroda sprawiała, że ludzie postrzegali ją jako jeszcze bardziej niedostępną. Victoria stworzyła swoistego rodzaju barierę, która odsuwalna ją od reszty świata. O swojej dumie i wyniosłości zapominała jedynie w obecności swoich dzieci, dla których była w stanie zrobić wszystko. Teraz siedziała przy łóżku córki, smutna i zrezygnowana, nie wiedząc co jej odpowiedzieć.
- Wybacz córeczko, ale naprawdę nie potrafię teraz o tym rozmawiać.
Virginia skinęła głową i wyciągnęła ręce, by przytulić matkę, która tak bardzo teraz tego potrzebowała.
Dziewczyna była piękna jak jej matka. To po niej odziedziczyła ciemne oczy. Czarne włosy swobodnie opadały jej na ramiona. Była śliczna.
Niespodziewanie ktoś zapukał do jej drzwi. Po chwili do pokoju weszła Maria – Przepraszam, przyszłam po tacę, ale widzę, że panienka nie skończyła jeszcze jeść.
- Możesz już zabrać tacę Mario – powiedziała Virginia, która nie przepadała raczej za jedzeniem.
- Dobrze – powiedziała Maria, której oczy nagle posmutniały.
- Czy coś się stało Mario? Jesteś smutna? – Virginia wydawała się naprawdę zatroskana.
- Bardzo mi przykro, ze nie smakowało panience to co przygotowałam – dziewczyna powiedziała to z takim smutkiem, że Virginia osłupiała. W końcu zapytała zdziwiona – Dlaczego miało mi nie smakować?
- Była panienka taka głodna a prawie nic nie zjadła.
Virginia uśmiechnęła się serdecznie. Taka już jestem. Jem bardzo mało, a tego co mi nałożyłaś, starczyłoby wykarmić całą rodzinę. Ale, żebyś nie myślała, że nie smakuje mi to, co przygotowałaś, zjem jeszcze trochę, ale pod warunkiem, że będziesz towarzyszyła mi i mamie – zadeklarowała Virginia.
- Jak sobie panienka życzy – odparła uszczęśliwiona Maria. Cały ten czas Victoria siedziała oniemiała. Nie mogła uwierzyć, ze ta młoda służąca zdołała namówić jej córkę do zjedzenia obiadu. Sama czuła do swojej nowej pracownicy coś dziwnego. Tak jakby znała ją od zawsze. Miała przeczucie, że ta prosta pokojówka odmieni całe jej życie.
***

green_tea · Wysłany: 11:21:22 07-10-07 Temat postu:

Swietny odc!

Virginia wydaje sie byc dobra osoba.Ciekawie jak dalej sie to potoczy:)
Czekam na new

Natka*** · Wysłany: 11:30:16 07-10-07 Temat postu:

Piękny odcinek! Czekam na następny

NeSska* · Wysłany: 11:31:40 07-10-07 Temat postu:

Cudny odcinek:** Widać że rodzi się wielka przyjaźń między Virginią a Marią

) No i dobrze tak powinno być

Coś mi się wydaje że ich łączy więcej niż tylko przyjaźń

)) Czekam z niecierpliwością na nowy odcinek:))

Karolllina · Wysłany: 12:15:26 07-10-07 Temat postu:

Odcinek cudowny, co tu innego pisać

Renzo · Wysłany: 12:50:30 07-10-07 Temat postu:

śliczny odcinek

czekam na nowy

angie7 · Wysłany: 13:00:07 07-10-07 Temat postu:

super odcinek

cris · Wysłany: 10:50:33 08-10-07 Temat postu:

odc. 4

Minął już miesiąc, odkąd Maria Victoria po raz pierwszy przekroczyła próg posiadłości państwa Martinez. Zdążyła już zżyć się z tą rodziną i pokochać jak własną, której nigdy nie miała. Szczególnym uczuciem darzyła Virginię i Victorię. Bardzo lubiła pana Armando. Często z nim rozmawiała, ale nigdy nie czuła z nim tego typu więzi co z jego żoną i córką. Często po pracy przychodziła do pokoju Virginii i rozmawiały całymi godzinami o wszystkim i o niczym. Wydawało im się, że znają się od zawsze. Pewnego razu Virginia w trakcie rozmowy z Marią i matką, stwierdziła, że jeśli miałaby siostrę, to chciałaby, żeby była ona taka jak Maria. Obie dziewczyny zdziwiły się reakcją Victorii, która nagle zbladła a oczy jej się zaszkliły.
- Czy coś się stało mamo? – Virginia zaniepokoiła się reakcją matki.
- Nie córeczko. Po prostu się zamyśliłam. Przepraszam was, ale muszę już iść. Victoria weszła do swojego gabinetu i z szuflady wyciągnęła stare zdjęcie. Widniał na nim młody, przystojny mężczyzna. Kobieta długo wpatrywała się w jego zdjęcie a następnie rozpłakała się. Przepraszam najdroższy. Tak bardzo cię rozczarowałam – mówiła do zdjęcia.
Nagle w gabinecie rozległ się sygnał telefonu. Victoria szybkim ruchem podniosła słuchawkę i ku jej olbrzymiej radości okazało się, że dzwoni jej syn, Rafael. Po krótkiej rozmowie pobiegła do pokoju Virginii, by przekazać jej dobrą wiadomość – Córeczko! – krzyczała od progu – Twój brat wraca za dwa dni!
- Naprawdę mamo? – dziewczyna nie mogła uwierzyć w tę cudowną wiadomość.
- Tak kochanie – wraca za dwa dni. Zdał już ostatni egzamin i od przyszłego tygodnia chce rozpocząć pracę w mojej kancelarii.
Gdy Victoria wyszła z pokoju, Virginia zaczęła opowiadać Marii jakim wspaniałym chłopakiem jest jej brat Rafaael. Słuchając tych opowieści Marii wydawało się, że zna Rafaela od zawsze. Nie mogła się doczekać, aż go pozna…
***

Renzo · Wysłany: 11:08:56 08-10-07 Temat postu:

świetny odcinek! ciekawe jak Maria zareaguje na widok Rafaela

angie7 · Wysłany: 15:10:58 08-10-07 Temat postu:

super odcinek

edytQa · Wysłany: 15:13:38 08-10-07 Temat postu:

To ja tu węszę mały romansik na linii Maria Victoria - Rafael ... ;D
Że też dopiero dziś zauważyłam, że jest już ta tela... Jejć świetna

Natka*** · Wysłany: 17:03:28 08-10-07 Temat postu:

Boski odcinek!!! Czekam na newik

Karolllina · Wysłany: 17:07:28 08-10-07 Temat postu:

Odcinek super

No i uważam tak jak Edytka

green_tea · Wysłany: 19:17:16 08-10-07 Temat postu:

Swietny odc,tylko szkoda,ze taki krotki.Oj tak romans miedzy nimi to bedzie napewno:)