Telenowele

Dulcemogosia · Wysłany: 12:47:09 28-12-09 Temat postu:

Chce cinek

Aleksia · Wysłany: 23:12:05 28-12-09 Temat postu:

kiedy kolejny odcinek? : )

mila851 · Wysłany: 12:07:35 29-12-09 Temat postu:

Dul i Uker są niemożliwi

to jak się cały czas poniewierali na początku było boskie xD
kiedy Uker dowiedział się , że jest adoptowany Dul się zrobiło mu żal i postanowiła dać mu szanse. I tak z wrogów stali się przyjaciółmi.
A teraz domniemana ciąża?!
Kochana nie dajesz im chwili wytchnienia

tak trzymać!

ludzie?! czy wy to widzicie??! stare emitoikonki wróciły xD :*

Dul_O · Wysłany: 19:44:01 29-12-09 Temat postu:

zaraz dodam odcinek ;d wrócilam do domku xd

Dulcemogosia · Wysłany: 20:14:56 29-12-09 Temat postu:

Jeeest

Czekam

Dul_O · Wysłany: 21:20:52 29-12-09 Temat postu:

- Ej Dul.. długo jeszcze będziemy czekać? – powiedział bardzo spokojnie, zważając na to, że dziewczyna i tak była już podenerwowana.
- Jeżeli nie zamkniesz jadaczki w tym momencie, to możesz pożegnać się z życiem! To nie mi zachciało się odpinać mój stanik! – warknęła na niego wściekła.
- Czemu się tak na mnie złościsz? – zapytał, a po chwili doszły do niego jej ostatnie słowa – Czekaj, czekaj.. to znaczy, że ty coś pamiętasz?! – spojrzał na nią znacząco. Dulce zmieszała się i spuściła swój wzrok w podłogę.
- Taaaak.. piąte przez dziesiąte.. – wymamrotała najciszej jak tylko potrafiła.
- I nie przerwałaś tego???!!!! – wstał z kanapy i zaczął chodzić nerwowo po salonie.
- No przepraszam cię bardzo! Nic nie poradzę na to, że byłam pijana i nie panowałam nad swoimi pragnieniami! Przepraszam wielmożnego pana! – nawrzeszczała na niego wściekła do trzeciej potęgi, podnosząc się z kanapy. Nie panowała nad tym, co mówi. Wykrzyczała po prostu wszystko, co jej leżało na sercu.
- Słucham? – uśmiechnął się lekko, szczerząc ząbki – Pragnieniami? – poruszał brwiami, zbliżając się do niej powoli. Ta chciała zapaść się pod ziemię. Dopiero teraz uświadomiła sobie, co powiedziała i do czego się przyznała. Z opresji wyrwał ją dźwięk telefonu.
- O to już! Możemy iść sprawdzić czy jestem w ciąży! Nastawiłam alarm! – plotła co tylko popadnie, aby wymigać się od odpowiedzi na krępujące pytanie odnośnie jej uczuć do niego.
- Dul.. o jakich pragnieniach mówiłaś.. – drążył nadal temat, nie ustępując tak szybko. Był coraz bliżej czerwonowłosej. Ona oddalając się powoli do tyłu napotkała na swojej drodze przeszkodę w postaci ściany. Zwykłej ściany. Nie czekał długo. Przywarł ją do niej, uniemożliwiając ucieczkę. Dulce poczuła jego ciepły oddech na swoim ciele, które aż wołało: Pocałuj mnie! Drżała, gdy delikatnie wodził palcem po jej aksamitnej skórze. Serce w jej wnętrzu oszalało. Biło jak najęte, gdy tylko patrzyła wprost w jego czekoladowe, przepełnione namiętnością oczy – Odpowiesz mi.. – szepnął do jej ucha, po czym jednym, drobnym podmuchem, zdmuchnął z jej czoła nieproszone kosmyki włosów. Przełknęła głośno ślinę. Miała tak wielką ochotę zagłębić się w jego ustach, doznać po raz kolejny tego wspaniałego uczucia błądzenia w jego wnętrzu swym niepokornym językiem. Wzięła głęboki wdech.
- Testy ciążowe czekają.. – wyszeptała, z zamkniętymi oczami, czekając na jego reakcję. Pragnęła, żeby dobrał się do jej ust, jednak nie mogła sobie teraz na to pozwolić i przy okazji go stracić. Nie miała pojęcia jak mógłby zareagować na prawdę o jej miłości do niego. Wielkiej, wspaniałej, wiecznej i niepokonanej miłości. Położyła swoje dłonie na jego klacie, dając tym samym znak, aby się odsunął. On jednak nawet nie drgnął. Musnął jej różane i słodkie usteczka i dopiero wtedy cofnął się parę kroków. Miał już dosyć ukrywania uczuć. Patrzył na nią, oczekując reakcji. Ona natomiast przejechała językiem po swoich ustach i westchnęła głęboko. Na jego twarzy pojawił się uśmiech. Po raz kolejny przysunął się bliżej, lecz został odepchnięty.
- Co jest.. – zamruczał.
- Chcę wiedzieć, czy jestem w ciąży.. – odpowiedziała cichutko, patrząc głęboko w jego oczy i zagłębiając się w nich do reszty.
- Dobrze.. – przytaknął głową i ujął ją delikatnie za rękę, prowadząc do łazienki. Znajdowali się teraz pośród niesamowicie dużej ilości białych testów ciążowych, rozłożonych w całej łazience. W końcu kazała mu wykupić całą aptekę. Rozglądając się nerwowo po całym pomieszczeniu szukali odpowiedzi na pytanie, które dręczyło ich od rana. W końcu Chris odważył się i podszedł do pierwszego lepszego testu, leżącego na umywalce.
- I co? – zapytała z nadzieją czerwonowłosa.

Kokosanka · Wysłany: 21:24:58 29-12-09 Temat postu:

super ten odcinek czytałam na innym forum

Dul_O · Wysłany: 21:27:34 29-12-09 Temat postu:

dzięki ;p fanie, że się podoba, bo był pisany dośc dawno temu xd prawda? hehe xd

Dulcemogosia · Wysłany: 21:30:20 29-12-09 Temat postu:

Ej!W takich moemntach nie wolno kończyć!!!
Za kare czekam na jeszcze jeden

Ten był cudowny ale nie wytrzymam do następnego

Dul_O · Wysłany: 21:38:55 29-12-09 Temat postu:

dziękuje za komentarz ;p fajnie wiedziec, że komus się podoba

nastepny dodam może później ;p

Aleksia · Wysłany: 17:08:10 03-01-10 Temat postu:

no właśnie I CO?
czekam na new ;*

Dul_O · Wysłany: 17:49:10 03-01-10 Temat postu:

- I co? – zapytała z nadzieją czerwonowłosa. Chłopak obrócił się na pęcie i podszedł do niej bliżej - Jeśli się nie mylę to nie jesteś w ciąży.
- Dzięki Ci Pani! – wykrzyczała Dul rzucając się na kolana.
- Bo to oznacza, że nie jesteś w ciąży, prawda? – zwrócił się do niej, gdyż sam do końca nie był pewny, czy będą mieć dzidziusia, czy nie. Pokazał jej test przed oczami.
- Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! – rozległ się głośny krzyk. No takiej reakcji, to on się nie spodziewał.
- Dul! Czemu tak krzyczysz? Chcesz żeby mi bębenki pękły?? – był zdezorientowany jej zachowaniem.
- Powinieneś dostać nobla za odczytywanie testów ciążowych! No takich powodów to jeszcze nie było! Masz wielkie szczęście! Będziesz pierwszy! – warknęła wściekła podnosząc się z podłogi – Idioto! Czytałeś instrukcję? Tam wyraźnie powiedzieli! Co takiego – pokazała mu test, który wcześniej trzymał w ręce – Powtarzam.. Coś takiego i kobieta jest w ciąży!!! – krzyczała jak najęta, a on patrzył tylko na nią przerażony dalszym przebiegiem akcji. Nie wiedział, czego ma się spodziewać. Uderzenia w twarz, czy może kopniaka w tyłek.
- Przepraszam.. ja jestem tylko durnym mężczyzną.. – skruszył się, robiąc słodką minkę.
- Przynajmniej znasz swoją wartość – odburknęła i parsknęła pod nosem. Potem jak oszalała rzuciła się na resztę testów ciążowych, które zajmowały całą łazienkę. Podnosiła każdy kolejny, a kiedy wskazywał na tak, rzucała nim za siebie, trafiając niekiedy w Christophera. Chłopak robił uniki. Na początku nawet mu to wychodziło, jednak kiedy czerwonowłosa zaczęła wyrzucać za siebie kilka na raz, już nie szło mu tak dobrze – Cholera! Kurde! Cholera! – mówiła za każdym razem, gdy miała w ręce mały podłużny ‘patyczek’.
- Uspokój się może, co? – zachowywał się całkiem normalnie. Był rozluźniony.
- Spokojnie?! – podeszłą do niego – Jak ja mam w ogóle być spokojna, skoro za kilka miesięcy będę wyglądać jak beczka! Jak ty sobie to wyobrażasz?!
- A! To tu Cię boli! – uśmiechnął się, szczerząc ząbki – W sukieneczki się już nie zmieścisz.. – zaczął się śmiać.
- Dość! Przegiąłeś! Niech ja cię tylko dorwę! – Chris po tych słowach od razu rzucił się do ucieczki. Nie chciał nawet myślec do czego jest w takim stanie zdolna.
- Oszczędź mnie! – prosił teatralnie, gdy już nie miał gdzie uciekać. Stanął jak wryty przy ścianie i powstrzymywał się od śmiechu – A może byśmy tak dokończyli scenę z kilka minut przed pójściem do łazienki, co? – zapytał ujmując ją w talii i przyciągając do siebie.
- Słucham?? – spojrzała na niego z niedowierzaniem – Czy ty mi w tej chwili proponujesz łóżko? Nie mało Ci jeden bachor? Chcesz mieć bliźniaki, czy co? – dokończyła ironicznie.
- A tam, od razu łóżko.. Po prostu mam ochotę Cię pocałować.. jak się złościsz jesteś jeszcze piękniejsza.. – westchnął i wzrokiem błądził po jej zdezorientowanej i zaskoczonej twarzyczce. Jej serce oszalało po raz kolejny tego dnia. Nie mogła uwierzyć w jego słowa. Nie dochodziły do niej. Przełknęła ślinę i zarumieniła się na twarzy.
- Ty mówisz serio..? – mruknęła pod nosem ze spuszczoną głową. On podniósł jej podbródek do góry i zagłębiając się w jej cudownych i ciepłych oczach wykrztusił słodko:
- Już dawno powinienem to powiedzieć..Przyznam się bez bicia.. Od zawsze mi się podobałaś.. Od zawsze – uśmiechnął się, widząc jej rumieńce – Marzyłem, żebyś kiedykolwiek spojrzała na mnie inaczej, niż na przyjaciela. Jak na mężczyznę, który kocha cię nad życie – wytrzeszczyła swoje oczy, a jedna samotna łza spłynęła po jej policzku. Ujął ją za twarz i kciukiem pozbył się malutkiej kropli z jej aksamitnego policzka – Tak.. dobrze słyszysz.. Kocham cię nad życie! Kocham.. – zbliżył swoje usta do jej. Dzieliły ich milimetry. Czuli nawzajem swoje oddechy. Ciepłe, wręcz gorące, przepełnione namiętnością, a przede wszystkim miłością. Ucker czekał, aż da mu znak, pozwolenie, żeby ją pocałował. Ona uśmiechnęła się delikatnie i zarzuciła ręce na jego szyję. Mierzwiąc jego włosy, bawiła się zębami, jego wargami. Nie potrzebował nic więcej. Zatopił się w jej ustach. Odpłynęli. Nie liczył się dla nich świat. Czuli się tak, jakby czas stanął w miejscu. Jakby na świecie byli tylko oni. Dwójka zakochanych. Nieobliczalnie, prawdziwie i nieskończenie zakochanych. Niestety, nie było im pisane zakończyć tej historyjki jak bywa w bajkach: Żyli długo i szczęśliwie. Niespodziewanie, Dulce odskoczyła od niego jak oparzona i od razu pobiegła do swojego pokoju. Zatrzasnęła drzwi, zamknęła je na klucz i zsunęła się po nich. To było jak dla niej za dużo. To działo się za szybko. Musiała to wszystko przemyśleć i zastanowić się, czy robi dobrze. Rozpłakała się. Nagle usłyszała ciche pukanie.
- Dul.. proszę cię.. porozmawiajmy.. czy ja zrobiłem coś źle..? Myślałem, że chcesz tego.. – próbował się wytłumaczyć.
- Odejdź! Chcę być sama! Nie potrzebuje jakiegoś tam beznadziejnego pocieszyciela! Wystarczyło, że sprawiłeś mi bachora! Teraz się odczep i zostaw mnie samą! Mam cię dość! – wykrzyczała pod wpływem emocji. Łzy niczym grochy spływały po jej twarzy. Po tych słowach, które wypowiedziała, on odszedł tak jak poprosiła. Miała nadzieję, że nadal zacznie się dobijać, ale on sobie po prostu poszedł. Przyciągnęła do siebie kolana i oparła na nich głowę, ciągle płacząc.

Bunia · Wysłany: 18:12:11 03-01-10 Temat postu:

Jaka głupia !!!
niech wyłazi z tego pokoju i też mu wyzna co czuje!!
ja nie rozumiem tylko dlaczego powiedział jej że ją kocha dopiero kiedy zaszła w ciążę

Dul_O · Wysłany: 21:50:13 03-01-10 Temat postu:

od teraz bedą działy się rzeczy "różne" haha ;d