Telenowele

Lussii. · Wysłany: 11:55:29 30-12-09 Temat postu:

Już niedługo je wstawie. Kwestia paru dni

Justyśka · Wysłany: 12:02:15 30-12-09 Temat postu:

to czekam czekam:)

___;*
rysowałam nasze plany...wielka miłość była we mnie..!

________________________________
CzAs na Miłość..!

http://www.telenowele.fora.pl/telenowele-romans,97/czas-na-milosc,16001.html

Lussii. · Wysłany: 19:20:17 26-01-10 Temat postu:

Cześć dziewczyny!
Przepraszam , że trochę zaniedbałam ta telkę ale w ogóle jakoś czasu nie było na napisanie odcinka, tym bardziej, że doszła mi jeszcze jedna telka. Więc obiecuję newika wstawię jutro

No dobra, a teraz biorę się za pisanie cinka.
Pozdrawiam wszystkie moje czytelniczki:*

Lussii. · Wysłany: 14:10:45 27-01-10 Temat postu:

Wstawiam odcinek 16

Ze specjalnymi dedykacjami dla wszystkich, którzy dodawali mi motywacji do pisania cinków czyli dla: Justyśki, Kokosanki, Buni, lady mii*, paulinka i innych

Odcinek 16
Kiedy była już przy okienku recepcji zapytała zdyszana:
- Szukam Jake’a Ryana. Gdzie mogę go znaleźć?
- W Sali numer sześć naprzeciwko automatu z kawą. – odpowiedziała wesoło recepcjonistka.
Kate weszła w zielony korytarz pełen różnego rodzaju obrazów w celu szukania Sali numer 6. Rozglądała się bacznie, raz w prawo raz w lewo. Aż w końcu zobaczyła białe drzwi z namalowaną wielką szóstką. Nacisnęła niepewnie klamkę, która wydała zgrzyt. Zobaczyła Jake leżącego na szpitalnym łóżku. Podbiegła do niego czym prędzej. Całując go w policzek.
- Na reszcie cię znalazłam! - powiedziała z łzą w oku. Popłynęła jedna a zaraz za nią następne. Nie mogła ich tak łatwo pohamować, same cisnęły jej się do oczu.
Jake zdawał się w ogóle nie zwracać uwagi na Kate. Zupełnie tak jakby jej nie zauważył. Leżał bezwładnie cały czas patrząc się w sufit. Coś było z nim nie tak. Dziewczyna nie zastanawiała się ani chwili dłużej poszła do lekarza prowadzącego. Jednak gdy doszła do gabinetu i już miała pukać, przechodząca obok pielęgniarka powiedziała cicho:
- Pani Zalewskiej nie ma. Będzie dopiero jutro.
- Ale ja się musze z nią widzieć.
- Przykro mi, dzisiaj to niemożliwe. – powiedziała pielęgniarka.
- Proszę panią mnie to nie obchodzi. Mój chłopak nie daje żadnych oznak życia, więc chyba coś jest nie tak. – powiedziała z krzykiem przez łzy.
- Proszę się uspokoić i nie krzyczeć, bo leżą tu jeszcze inni pacjenci. -
Kiedy usłyszałam to od tej pielęgniarki fuknęłam na nią:
- Ja z nią muszę porozmawiać jeszcze dziś i nie wiem jak to pani załatwi i szczerze mówiąc nie specjalnie mnie to obchodzi. – w sercu czułam przeszywający ból a zarazem rozpacz. Gorzką rozpacz. Kopnęłam drzwi do gabinetu jak najmocniej mogłam. Dopiero to przyniosło mi małą ulgę w mojej złości. Nie wiedziałam co zrobić. Pielęgniarka dalej stała obok mnie nic nie mówiąc. W końcu przerwała ciszę, w której słychać było wyraźnie tylko pacjentów krzątających się po szpitalu.
- Proszę usiąść, dam pani numer do doktor Zalewskiej.
- Dziękuję i przepraszam. – powiedziała. Próbując wymusić uśmiech, jednak nic z tego nie wyszło. Zamiast uśmiechu na który właśnie próbiowała się zdobyć popłynęła jeszcze jedna gorzka łza.

15 minut później

Kate miała za sobą rozmowę z doktor prowadzącą. Siedziała teraz przy nim trzymając go za rękę. Cały czas myślała nad słowami, które wypowiedziała do niej przed chwilą doktor przez telefon. Teraz doskonale zdawała sobie sprawę, że Jake może się już nigdy nie obudzić. Nadal płakała. Nie wyobrażała sobie nigdy życia bez niego. Zapadał już zmierzch. Postanowiła, że zostanie na noc. Jak postanowiła tak zrobiła. Zasnęła z głową położoną na jego dłoni. Rano, kiedy się obudziła czuła się strasznie niewyspana. W końcu w ciągu tej całej nocy spała tylko cztery godziny. Nie mogła zasnąć z myślami jakie chodziły jej po głowie. Wyobrażała sobie najgorsze… Miała wstać z krzesła i kupić kawę, ale coś ją zatrzymało. Był to uścisk jego dłoni. Na początku myślała, że tylko tak jej się wydaję. Za chwilę poczuła następny ucisk, mocniejszy. Az w końcu jego oczy się otworzyły...
- Jake, kochanie. Poznajesz mnie? – zapytała wzruszona.
- Kate? – zapytał zamiast odpowiedzieć na pytanie.
Jake przyciągnął Kate do swego boku i pocałował ją namiętnie…

Jeszcze raz dziękuję wam za wasze wsparcie podczas pisania tej telki. Zapraszam również na moją nową produkcję "Romeo i Julia" oraz na telkę, który być może wkrótce zobaczy światło dzienne "Mi Delirio"
Pozdrawiam serdecznie :*

Lussii. · Wysłany: 14:12:30 27-01-10 Temat postu:

dubel

Lussii. · Wysłany: 14:13:15 27-01-10 Temat postu:

dubel

Bunia · Wysłany: 15:10:18 27-01-10 Temat postu:

Dzięki za dedyk ;*
szkoda że to już koniec..ale dobrze że szczęśliwy

poznał ją a to najważniejsze

ja mam teraz mały przestój w pisaniu ale obiecuje dzisiaj lub jutro coś napisać

Lussii. · Wysłany: 15:24:07 27-01-10 Temat postu:

Zastanawiałam się jeszcze nad kontynuacją, ale nie wiem czy to dobry pomysł

No to trzymam cię za słowo, będę czekała na nowy odcinek "Na Granicy Rozumu"

Bunia · Wysłany: 15:28:40 27-01-10 Temat postu:

Ty się nie zastanawiaj tylko pisz dalej

Zawiesiłam się w połowie odcinka i nie wiem co napisać dalej ;/

Lussii. · Wysłany: 15:33:09 27-01-10 Temat postu:

Na pewno sobie poradzisz

Czasami tak się zdarza.
A co do tej kontynuacji to kurczę... nie wiem czy się wyrobie

No nic na razie robię ankietę, jeśli jesteś za kontynuacją to zagłosuj

Bunia · Wysłany: 15:35:23 27-01-10 Temat postu:

Wyrobisz wyrobisz..wierze w ciebie

Lussii. · Wysłany: 15:37:31 27-01-10 Temat postu:

No sama nie wiem...

Poczekam.
Jeśli więcej ludzi będzie chciało to może się zdecyduję

Justyśka · Wysłany: 14:38:22 29-01-10 Temat postu:

zgadzam się z Bunia.!!! pisz pisz.!
śliczny ten cinek
brak słów ;DD:)
czekam czekam

Gypsy · Wysłany: 22:40:34 06-07-11 Temat postu:

Dziwie się sobie, że przeczytałam całe to opowiadanie. Nie podoba mi się. Fabuła przypomina Camp rock, akcja dzieje sie za szybko. Przyznam, że estetyka jest, ale za to, kilku zdaniach chciałas ująć cały tydzień z życia głównej bohaterki. Takie odniosłam wrażenie. Na przyszłość przemyśl dokładniej fabułe opowiadania, opisuj dokładnie i buduj więcej zdań.