Telenowele

Stokrotka* · Wysłany: 21:32:49 19-04-15 Temat postu:

Rozdział 10

Przycisnęła ciało do płaskiego dachu, w myślach starając się opanować drżenie rąk, urwany oddech i przyspieszone bicie serca. Brakowało jedynie kilku chwil i popadnie w histerie. Usłyszała warkot silnika i jeszcze mocniej przylgnęła do dachu, jakby mając nadzieję, że będzie wstanie wtopić się w niego. Teraz prawie nie oddychała. Krew pompowała do jej komórek niezbędną adrenalinę. Chciała z tego wyjść. Nawet nie wiedziała kiedy po policzkach zaczęły jej płynąć łzy. Ile już tak leżała? Pięć, dziesięć minut?! Bała się wstać. Nie byłą wstanie nawet nosa wyściubić ponad linią budynku, bojąc się, że ktoś ją zobaczy. Wtedy poczuła jak ktoś ją ciągnie za włosy.
- Myślałaś, że się schowasz?! - zadrwił szorstko, niemal ciągnąc ją po dachu budynku. Wierzgała rękami i nogami, chwytała tylko czego mogła, ale był po prostu silniejszy. Nawet nie czuła zadrapań na łydkach i kolanach. Ciepła krew zaczynała płynąć z ramion, brudząc kwiecistą sukienkę. Kiedy w końcu opadła zrezygnowana z sił, nie mając już żadnej nadziei na ratunek, spojrzał się na nią, tym swoim lisim spojrzeniem i tylko nim jednym obiecując, że odpowiednio się nią zajmie.

BlueSky · Wysłany: 21:03:10 02-05-15 Temat postu:

Strasznie opuściłam się w komentowaniu, ale wiedz, że czytam i czekam na kolejny odcinek.

Stokrotka* · Wysłany: 23:28:32 02-05-15 Temat postu:

Miło mi

a nawet taki prosty komentarz daje powera do pisania

BlueSky · Wysłany: 23:50:05 02-05-15 Temat postu:

Jutro nadrobię zaległe komentarze - a teraz tylko powiem, że zaskoczyłaś mnie tym, iż to własna matka sprzedała Zayę do burdelu.

Stokrotka* · Wysłany: 21:52:49 09-06-15 Temat postu:

Rozdział 11

Przesunęła powoli palcem wskazującym po stali. Chwyciła rękojeść noża, jakby ciesząc się samym jego ciężarem. Głośne stęknięcie wyrwało ją z zastanowienia. Spojrzała na niego z odrazą w oczach. Przykuty do krzesła, z włosami mokrymi od potu, z ubraniem przylegającym do ciała i z odorem – nie tylko potu, ale i strachu. Samotna żarówka rzucała nikłe światło na jego sylwetkę. Zgarbiony – jakby przytłoczony ciężarem winy. Winy do której się nie poczuwał. Zamknęła oczy, hamując napływające łzy. Wspomnienia. Piękne i tak okropne zarazem. Poprawiła nóż w dłoni i podeszła do niego na wyciągnięcie ręki. W jego oczach – po raz pierwszy od dawna – pojawiło się błaganie o litość. Gdyby mógł zapewne usłyszałaby cały monolog z jego strony czemu nie powinna go zabijać.
- Jesteś żałosny – oznajmiła kpiąco, ostrzem noża przesuwając po jego szyi, raz tylko wbijając się głębiej. Krew zebrała się w małą kropkę, ale nie wypłynęła. Jeszcze nie – Przypomnij sobie. Wszystkich tych których skazałeś na śmierć. I nie byłeś nawet na tyle odważny, by zabić ich samemu. Jak to zwykle bywa musiałeś się kimś wyręczyć. I naprawdę sądzisz, że oni okazywali litość?! Świadomie skazując się na śmierć. Czy może jesteś tak naiwny, żeby w to wierzyć?! - niemal krzyknęła, chwytając go za poły koszuli i zwracając jego oczy na siebie. Wściekłość zżerała ją od środka. Za każdym razem, gdy na niego patrzyła, widziała ją. Uśmiechniętą. W sukni ślubnej. Zakrwawionej. Nóż upadł z brzdękiem na podłogę. Chciała z tym skończyć. Raz na zawsze. Objęła jego szyję swoimi smukłymi dłońmi i zacisnęła. Z początku lekko, potem coraz mocniej. Czuła jak stara się chwycić oddech. Jak z całych sił, które mu jeszcze pozostały, próbuję z nią walczyć. A potem z wolna staje się marionetką. W jej rękach. Aż w końcu jego ręce wiotczeją, tak jak całe ciało. Patrzy na niego. A może raczej to co po nim zostało. I zastanawia się, gdzie ta radość. Przecież ją pomściła

BlueSky · Wysłany: 22:08:30 09-06-15 Temat postu:

Nie wiem, jak Ty to robisz, ale masz ogromny dar - Zaya i Xavier - niby nic - kilka prostych gestów - zwykłe przytulenie. I tak się zastanawiam, co kieruje Xavierem - czy to jakaś gra z jego strony, czy na serio zainteresował się Zayą.

Stokrotka* · Wysłany: 22:47:15 09-06-15 Temat postu:

Dziękuję za tak miłe słowa

i cieszę się, że ten ładunek emocjonalny, który chcę zawrzeć w rozdziałach się w nich znajduję

poza tym Zaya choć pragnie bliskości drugiego człowieka, to nie otworzy się tak od razu. A Xavier?! Cóż na razie muszę milczeć

BlueSky · Wysłany: 11:02:16 10-06-15 Temat postu:

Jeśli mam być szczera to bardziej ciekawią mnie motywy, jakimi kieruje się Xavier, ponieważ wiem, że w przypadku Zayi ciężko jej będzie zaufać mężczyźnie - w ogóle to zaufać komukolwiek.

Stokrotka* · Wysłany: 11:50:36 07-07-15 Temat postu:

Rozdział 12

Stokrotka* · Wysłany: 23:55:01 20-07-15 Temat postu:

Rozdział 13

Znalezienie ich było pestką. Nie ukrywali się, a wcześniej nawet nie zadbali o to, by zostać przez nią nierozpoznani. Ich twarze wyrywały się w jej pamięci z precyzją, o której samą siebie nie podejrzewała. Każdego dnia widziała ich obraz pod powiekami, gdy zamykała oczy i choć na chwilę starała się zasnąć.
Dziecinnie proste okazało się także, „zatrudnienie” ludzi którzy się mieli nimi zająć. Siedząc, głęboko wsparta łokciami na kierownicy, patrzyła jak najpierw ich ogłuszają, a potem zadają serie ciosów – od których jeszcze nie umrą. A gdy zabawa zbliża się do końca, zgodnie z jej poleceniem, słyszą pozdrowienia od niej i giną od kuli.
Dwóch osiłków. Na tyle mało rozgarniętych, by zajmować się czymś poważniejszym. Czymś co by wymagało dużej dawki zdrowego rozsądku i logicznego myślenia. Którzy bez zastanowienie zabili jej siostrę na jej oczach.

BlueSky · Wysłany: 14:15:31 25-07-15 Temat postu:

Należy mi się kara i to sroga kara, ponieważ przegapiłam odcinki i bardzo za to przepraszam.

Jeśli mam być szczera to martwi mnie to, co się dzieje między Zayą a Xavier`em, ponieważ czuję, że ona się w nim po woli zakochuje - a Xavier? Nadal nie mogę rozszyfrować tego faceta i zupełnie nie wiem co nim kieruje - i boję się, że traktuje Zayę jak przedmiot, a raczej narzędzie, które ma mu posłużyć do tego aby zapomniał o Brendzie i w ten sposób ukoił swój ból.

Stokrotka* · Wysłany: 19:00:11 25-07-15 Temat postu:

Och, nie ma sprawy - sama jestem w jakimś lesie z niemal wszystkimi produkcjami, które czytam i czas się wziąć do kupy

A może on też się zakochuję? Może czuję, że nie może zrobić kolejnego kroku, bo skrzywdziłby tym właśnie Zaye, a tego nie chce, bo może w głębi serca nadal sądzi, że nigdy nikogo nie pokocha tak jak pokochał Brendę

Postaram się rozwiać Twoje wątpliwości w kwestii uczuć Xaviera

BlueSky · Wysłany: 19:24:11 25-07-15 Temat postu:

Hmm...czyżbyś sugerowała, że Xavier uważa, że jest niezdolny do miłości?

Kiedyś przez myśl przeszło mi, że również Sol vel Camila ma na niego chrapkę, ale chyba się mylę.

Stokrotka* · Wysłany: 20:58:07 25-07-15 Temat postu:

Nie. Wystarczy popatrzeć na to co robi - uważa, że on nie jest zdolny pokochać jeszcze kogoś tak jak pokochał Brende, nie chce więc krzywdzić Zaye dając jej fałszywe nadzieję, że kiedyś coś takiego nastąpi

A w tym drugim przypadku to nigdy nie brałam tego pod uwagę - złączyli się pod wpływem straty i nic więcej

zwłaszcza teraz kiedy do Camili dociera że w zasadzie zniszczyła mu życie

BlueSky · Wysłany: 21:21:09 25-07-15 Temat postu:

Ale nieświadomie ją krzywdzi. W pewien sposób daje jej nadzieję, ponieważ traktuje ją, jak normalną kobietę. A ona nie przywykła do takiego zachowania.