Telenowele

Aleksia · Wysłany: 21:32:01 25-08-09 Temat postu:

czyli Ucker jest tatusiem

odcinek fajny, czekam na new ;*

.Peggy. · Wysłany: 21:39:20 25-08-09 Temat postu:

Dziekuje z akomenty

Jeżeli mnie jutro nie będzie to może ( jeżeli się zgodzi) Sylwia doda wam odcinek
Wszystko zalezy czy będe i czy Sylwia się zgodzi!

Aleksia · Wysłany: 21:40:13 25-08-09 Temat postu:

to lepiej dodaj dzisiaj ;*

Żaba · Wysłany: 22:01:10 25-08-09 Temat postu:

Ei ja też znam pozostłe odcinki, tzw te które sa tam, i chce news!
A ten odcinek świetny ;D;**

Fuzzi · Wysłany: 22:05:29 25-08-09 Temat postu:

Oo, skoro można to chętnie dodam odcinki z tamtego fourm!

Aleksia · Wysłany: 22:08:42 25-08-09 Temat postu:

Fuzz13 skoro dostałaś pozwolenie, to może dodaj chociaż jeden już dziś ;P

Anahi Giovanna · Wysłany: 22:53:14 25-08-09 Temat postu:

Cudowne, nikt nie wiedzial czemu ma brazowe oczy i ta pasja do samochodow po prostu mysle ze to jest corka Christophera

Ayleen · Wysłany: 23:31:06 25-08-09 Temat postu:

Super! A to szef Dulce zagwarantował jej 'niespodziankę'. Uckera zaskoczyłą wiadomośc o dziecku Dul. Jeszcze bardziej go zaskoczy, że ta dziewczynka jest jego córką. [bo chyba jest?

] Czekam na new.

Anahi Giovanna · Wysłany: 1:34:14 26-08-09 Temat postu:

Sylwia1425 · Wysłany: 8:57:24 26-08-09 Temat postu:

heheh cholera ja to wiem ,bo autorka sie wygadala tylko nie wiem czy Ci moge powiedzieć

autorka prosiłą mnie ,ze jeśli ona nie wejdzie na forum ja mam wstawic rozdział i jesli by tak nastąpiło to bedziecie musieli czuwac bo nie bede miala jak zmienic tytułu....

Fuzzi · Wysłany: 9:08:33 26-08-09 Temat postu:

Każdy czytelnik się domyśla oczywistego. Że Roberta NIE jest córką Pabla

.Peggy. · Wysłany: 13:39:45 26-08-09 Temat postu:

Odcinek 3

"Przyjęcie"

Jak bardzo można zmienic sie przez 5 lat.Można dojrzeć czy dorosnąc. Stac się odpowiedzialnym człowiekiem. Mozna zapuścić brode czy wąsy lub ogolić się na łyso.
Ucker duzo sie nie zmienił. Jedyna rzeczą która uległa zmianie było to jak bardzo pociagał Dulce. Chociaz on zawsze ją pociągał to teraz po tylu latach jakby bardziej. A mineło dopiero kilka chwil od ich spotkania.
Przez krótką chwile-która dla nich obojga trwała wieczność- milczeli.
Ucker bił się z myslami. Nie mógł zrozumiec dlaczego ma dziecko. Przeciez się kochali. Wiedział jednak, że nie może mieć do niej żadnych pretensji. Zostawił ją. Miał wrócic lecz nie zrobił tego. Dlaczego?. Tylko on znał na to pytanie odpowiedź.
- A więc masz córkę?-przerwał tym pytaniem krępujące obojga milczenie
-Tak-odpowiedziała. Miała zcisniete gardło. Trudno było jej w tej chwili wypowiedziec jakieś słowo. Powodem tego był oczywiście Christopher. Nie watpliwie jej zycie zmieni się. On wrócił. Przez ponad pięć lat nie dawał żadnego znaku zycia. Pozwolił jej tęsknić i cierpieć. Pozwolił jej na to. A deklarował jej, że wróci za miesiąc. Oświadczał, że ją kocha. A ona mu uwierzyła.
-Jest bardzo ładna-próbował podtrzymac jakoś rozmowe lecz nie oszukujmy się. Nie wychodziło mu to.
-Tak..jest bardzo podobna do..-wzięła głeboki wdech-ojca
Krew w nim się buzowała. Czuł fale przypływajacego gorąca. Musiał wiedziec kto jest ojcem jej córki.
-Znam go?
-Tak to Pablo.Przepraszam mam coś waznego do załatwienia może moglibyśmy przełozyc to na później-mówiła otwierajac drzwi dając do zrozumienia, że powinien wyjść.
-Ach tak oczywiście-odpowiedział smutno i wyszedł lecz stanał jeszcze w drzwiach dodając- Dozobaczenia

Nie mogła skupić się na pracy. Jej głowę cały czas zawracał on. Ucker. Roberta wróciła wkoncu ze spaceru więc postanowiła dać sobie do konca dnia wolne.
Pierwsze co ja zdziwiło po wejsciu do domu to wystruj jego wnętrza. Wyglądało to tak jakby miało tu odbyć się jakieś przyjęcie.
Druga rzeczą jaka ją zdziwiła to oplecione ręce wokół jej tali. Niewątpliwie był to Pablo.
-Kochanie czy ja o czymś nie wiem?-zapytała zszokowana Dulce po uwolnieniu się wkoncu z uścisku Pabla.
-Urzadzamy przyjęcie. Bez okazji. Zaprosiłem kilka osób z firmy i kilku przyjaciół.
-Dlaczego dowiaduje się o tym dopiero teraz?-zapytała podirytowana.
-Oj kochanie daj już spokój. Idź na górę się przebrać. I Robertę tez przebier. Musicie jakoś wyglądac przecież-usmiechnął się lecz jej nie było do smiechu. „…musicie jakoś wyglądac przecież..” Te słowa wyprowadziły ja z równowagi. …” To teraz xle wyglądamy?” Była wściekła ale wykonała prosbe męża. Wystroiła Robertę oraz sama odstawiła się. Starała się.
Kiedy schodziła po schodach trzymając za rekę Robertę wyglądała jak Bogini Sexu. Emanowała od niej taka magia. Zawsze tak było. To był jeden z jej atutów.
Goście już zgromadzili się w salonie czekając tylko na wejście gospodyni.
Kiedy weszła między goścmi zapadła nagła cisza. Wszystkie wzroki były zwrócone w nie. W te dwie piekne dziewczyny.
Dulce jak przystało na dobra zone i świetna gospodynię przywitała się ze wszystkimi. Mała Roberta zaraz odnalazła swoich przyjaciół. A byli to Miguel i Lupita. Dzieci przyjaciół Dulce czyli May i Chrisa oraz Any i Poncho.
Wieczór mijał w miłej atmosferze. Czerwonowłosa starała się zamienić z kazdym gosciem kilka słów. Dbała by służące mogły chwile odetchnąc. Nie była typem pani domu która karci słuzbe. Uwielbiała tych ludzi. Uważała nawet, że należą do rodziny.
Musiała chwile ochłonąć. Dzisiejszy dzień za duzo sprawił jej miłych i nie miłych niespodzianek.
Wyszła na taras. Nikogo tam nie było. „…Tym lepiej”-pomyslała i usiadła na werandzie.
Wyciagła papierosa. Od trzech miesięcy nie miała go w ustach. Postanowiła wtedy rzucic palenie. Dziś robi sobie małą dyspenzę.
Kilka chwil później ktoś dosiadł się do niej. Nie miała ochoty sprawdzac to. Myślała, że to Any. Miała z nia pogadać. Dulce była trochę ciekawa jaka wazna sprawa męczy kochaną blondynke.
-Any miałaś mi cos opowiedzieć?-rzuciła patrząc się w przestrzeń.
-To nie Any-usłysząła męski głos. Słysząła go dzis. To był on. Był w jej domu. Siedział obok niej. Wspomnienia znów powróciły. Znów ten ból i ukłócie w serce. Znów zbierało jej się na płacz
-Co ty tu robisz?-zapytała nie racząc obdarzyc go nawet przelotnym spojrzeniem.
-Siedzę-odpowiedział usmiechając się. To był jeden z ulubionych usmiechów Dulce.
-Wyczerpująca odpowiedź..gdzie twoja..-ciężko było jej wymówic to słowo- narzeczona-podkresliła to słowo.
-Już wiesz…
-Christopher jestem dziennikarką o takich rzeczach się wie.
-Interesowało cie moje zycie?
-Nie..dopóki nie przydzielono mi przeprowadzić z toba wywiadu. Muszę wiedziec coś o tobie skoro mam z toba porozmawiać.
-Przeciez mnie znasz. Jestes jedyną osobą która mnie tak naprawde zna.
-Czyżby?-odwróciła głowe w jego stronę i spojrzała mu w oczy. Wpatrywał się w jej błękitne, błyszczące oczy. Widział w niej ból i tęsknotę.
-Piekny dom-zmienił temat. Jak na razie nie chciał poruszac tematu przeszłości. Chciał z nia o tym porozmawiac, Wyjaśnić. Ale po jej minie postanowił troche odczekać.
-Dziekuje..kup..-niedokonczyła. Przerwała jej Roberta
-Mamo! Mamo!-wołała podbiegając do matki
-Co się stało kochanie?-zapytała z troska w głosie. Christopher od razu wyłapał to w jej głosie.

Odcinek 4

- Bo Miguel i Lupita nie chcą się ze mna bawić-poskarżyła się mamie Roberta. Miała przy tym smitne oczy. Christopher dokładnie wpatrywał się w obie panie. Raz patrzył na Dulce, raz na Robertę.
-Kochanie powiedz, że jak sie nie będą z toba bawic to nie zabierzemy ich na lody jutro-usmiechnęła się Dulce. Roberta z usmiechem na twarzy pocałowała matke w policzek i powiedziała
-Dobrze mamusiu- odwróciła się na pięcie i pobiegła do srodka domu tupiąc swoimi stopkami
-Jest bardzo podobna do ciebie-usmiechnął się Christopher wyczekując reakcji Dulce.
-Nie tak jak do ojca-uśmiechnęła się. Spojrzała na niego. Był taki spokojny i opanowany. Przyglądała mu się baczniej. Spojrzała na jego klatkę piersiowa. Koszulka która ubrał idealnie podkreslała jego mięśnie. Był taki męski i pociagający. Nie zmieniło sie to przez pięć lat. Nie zmienił sie pociąg fizyczny między tą dwójke. A czy uczucia też się zmieniły?. Niewątpliwie tak. Oboje uważali, że to co było wygasło juz lecz nadal tkwi w ich sercach. I mieli rację. Uczucia odłozone na drugi plan zachowały sie w ich sercach.
-Tak racja-posmutniał. Przyznał jej rację chociaż tak nie uważał. Nie widział za grosz podobizny miedzy Robertą a jej ojcem. Była tak łudząco podobna do Dulce, że mogłoby się nawet wydawać, że to czysta kopia Dulce kiedy była w jej wieku.-Opowiedz mi coś o niej
- O kim?. O Robercie?-zdziwiła się Dulce.
-Tak-odpowiedział na pytanie. Chciał wiedzieć coś o tej małej. Nie wiedział dlaczego. Aloe chciał.
- A co byś chciał wiedzieć?
-Nie wiem może czym sie pasjonuje?
-Torami wyścigowymi-palnęła bez zastanowienia. po chwili zaczeła tego żałować.
-Naprawde?-Niedowierzał. Czyli jednak ma cos wspólnego z tą mała. Oboje kochaja wyścigi samochodowe. Nie wydawało mu się to dziwne tak jak dla niektórych, że Roberta ma dopiero pięc lat a już ma takie pasję. On w jej wieku tez taki był.- To może wpadniecie jutro do mnie na tor wyścigowy?
-Jeśli Roberta bedzie tego chciec ja nie widze przeszkód.-Usmiechnęła się. nie wiedziała dlaczego się godzi na to. Ale nie miała nic przeciwko temu i z ochotą pójdzie tam jutro.

paulinek · Wysłany: 13:58:35 26-08-09 Temat postu:

po tym odcinku to na 100% wiem ,ze Roberta to córka ukeritta !!!
niech pujda jutro na ten tor
czekam na newsa

Sylwia1425 · Wysłany: 14:06:15 26-08-09 Temat postu:

a ja poprosze 7

.Peggy. · Wysłany: 14:20:57 26-08-09 Temat postu:

Wiem Sylwia
Ale jeszcze sie nie napisał