Telenowele

giovanna · Wysłany: 0:15:58 03-03-08 Temat postu:

Ona oszalała

Jak mogła tak postąpić
Kochają się i on chce być z nią wiec do dzieła dziewczyno
Nie ryzykujesz nie żyjesz

@si@ · Wysłany: 9:33:26 03-03-08 Temat postu:

ODCINEK 120

Lorna niepewnie weszła do środka. Właściwie nie powinna była zgadzać się na propozycje Fernanda, ale rzeczywiście dopiero teraz – kiedy adrenalina opadała, ona poczuła się naprawdę zmęczona. Nie musiała się już martwić o Felixa, ponieważ lekarze potwierdzili, iż niebezpieczeństwo minęło.
- Możesz spać w moim pokoju, ja prześpię się w salonie. – zaproponował Fernando zdejmując marynarkę.
- Nie zachowujmy się jak dzieci. – odparła Lorna – Możemy spać w jednym pokoju. Nie chcę, żebyś cierpiał niewygody z mojego powodu. Masz tam kanapę? – zapytała.
Fernando kiwnął głową i wskazał ręką drogę po schodach. Kiedy przechodziła obok niego poczuł dziwny dreszczyk emocji. Od tak dawna marzyło tym, żeby się tu wprowadziła. Teraz tu była i miała spędzić tu noc. Uśmiechnął się, ale po chwili poczuł ukłucie w sercu na wspomnienie spojrzenia, jakie ofiarowała Osvaldo. Szybko odgonił od siebie te myśli, może jednak nie jest za późno dla nich i ich związku?
Lorna nie zważając na jego protesty ułożyła się wygodnie na kanapie i przykryła kocem. Fernando powoli zdjął koszulę i ułożył się wygodnie na łóżku. Atmosfera w pokoju stała się dziwnie nieznośna. Dlaczego nie ma prawa pochwycić jej w ramiona i kochać się z nią? Dlaczego czuje blokadę? Czy to ona daje mu taki sygnał? Spojrzał na jej twarz. Była taka spokojna. Od kilku minut starała się zasnąć, ale najwyraźniej również odczuwała niezręczność tej sytuacji.
Fernando odgarnął kołdrę i wstał z łóżka. Bardzo powoli i cicho podszedł do kanapy, na której leżała Lorna. Przykucnął przy niej i spoglądał na jej twarz z bliska. Wyciągnął dłoń i bardzo delikatnie dotknął jej policzka. Lorna otworzyła oczy i spojrzała na niego z niemym zaskoczeniem w oczach.
- Tęsknię do ciebie kochanie. – wyszeptał Fernando patrząc na nią czule – Czy już naprawdę o mnie zapomniałaś? – spytał cicho, jakby bał się twierdzącej odpowiedzi.
Lorna powoli uniosła się i usiadła na kanapie. Spojrzała na Fernanda lekko zmieszana tą sytuacją. Wiedziała, że przychodząc tu, ryzykuje. Nie obawiała się swoich uczuć, lecz tego, że być może zrani Fernanda odtrąceniem. Inaczej nie potrafiłaby się zachować. I teraz postanowiła ostatecznie mu to powiedzieć.
- Nando … - wyszeptała z czułością, tak, jak miała to w zwyczaju robić, kiedy byli małżeństwem – Rozdzieliło nas tyle lat milczenia. Twojego milczenia. Miałam prawo wtedy zbudować swoje życie od nowa. I zrobiłam to. – Lorna przerwała, bo dostrzegła w twarzy Fernanda cierpienie. Obawiała się tego, ale co miała poradzić? Czy lepsze byłoby oszukiwanie jego i samej siebie?
- Mamy synka. – wyszeptał Fernando korzystając z jej milczenia – Możemy zacząć od nowa. Jestem pewien, że potrafiłbym obudzić w tobie dawne uczucia. – z każdym słowem jego tembr głosu stawał się bardziej pewny siebie.
- Nando. – przerwała mu i poczuła, że jest wzruszona. Spojrzała mu w oczy i ujęła jego twarz w swoje dłonie – Kocham naszego synka i będę dla niego matką, jaką nie mogłam być przez te lata. Ale my … Zrozum. Czasem jest już za późno na powrót. Nic nie poradzę na to, że moje uczucia się zmieniły … Cristobalowi nie udało się nas zabić, ale udało się mu nas rozdzielić i sprawić, że dziś … - Lorna wzięła głęboki oddech i dokończyła ciszej, ale dobitnie – Jesteśmy obcymi sobie ludźmi Nando …
Fernando przez chwilę patrzył w jej twarz i nie poruszał się. Rozgrywała się w nim bitwa z własnymi uczuciami. Nie potrafił powiedzieć nic, co mogłoby wpłynąć na Maite. Był na straconej pozycji. Odczuwał to tak boleśnie. Powoli poruszył się i podniósł. Podszedł do okna i smutno spytał, nawet na nią nie patrząc:
- Kochasz go?
- Wiesz, że tak. – odparła po chwili.
- Ale on cię odepchnął. – stwierdził sarkastycznie Fernando.
- Miał do tego prawo. Skrzywdziłam go, nie mówiąc mu prawdy. Wiele razy prosił mnie o szczerość. – odparła Lorna czując w gardle okropną gulę.
- Ta jego obsesja na punkcie szczerości. – rzucił Fernando gniewnie – Co ci teraz pozostanie? Przecież i tak on nie zechce do ciebie wrócić.
Lorna pokiwała głową i przełknęła ślinę. Fernando miał rację, ale ona nie bała się tego.
- Będę czekała, aż mi wybaczy. Choćby to miało trwać wieki. – odparła stanowczo.
Fernando spojrzał na nią oczami pełnym bólu. Maite już nigdy nie będzie z nim. Popełnił największy w życiu błąd, nie ujawniając się dużo, dużo wcześniej. Teraz jednak już się to nie liczyło. Nie cofnie przecież czasu, choć tak bardzo by tego chciał.

Aishwarya · Wysłany: 11:44:40 03-03-08 Temat postu:

<jupi>
Hah odtrąciła Fernanda, kocha Osviego <jupi><hura>
Niech tylko szybko wróci do niego, niech on jej wybacz!
Będzie dzisiaj jeszcze jeden odc.. PLEASE

justysiek21 · Wysłany: 12:10:57 03-03-08 Temat postu:

Ale smutno mi się zrobiło.Biedny Fernando ale oswaldo też cierpiał.Mam nadzieję że dzisiaj będzie jeszcze odcinek pliska pliska pliska

giovanna · Wysłany: 13:15:12 03-03-08 Temat postu:

Teraz Fernando nie ma już żadnych złudzeń
Lorna już go nie kocha
Pozostaje czekać na krok Osvalda

anula:) · Wysłany: 20:12:31 03-03-08 Temat postu:

No to teraz wszystko jasne. Fernando nie ma się co łudzić.
Co zrobi teraz Osvaldo.
Pozdrawiam.

Natka*** · Wysłany: 20:22:26 03-03-08 Temat postu:

Asiu przeczytałam trzy genialne odcinki

Felix nareszcie się obudził, a jego życiu nie zagraża już niebezpieczeństwo

To wspaniała wiadomość

Martwi mnie jednak Osvaldo... Źle odczytał tamtą scenę... Teraz chce zakończyć wspólne życie z Lorną... Oby jednak do tego nie doszło. Tym bardziej, że ona stanowczo odtrąciła Fernanda

Osvaldo i Lorna naprawdę się kochają muszą się zejść i wybaczyć sobie wszystko, bo inaczej będą cierpieli z dala od siebie

Alex przygotował specjalne miejsce na specjalną i jakże wyjątkową okazję. Musi naprawdę kochać Rebekę skoro odważył się na tak poważny krok. Super, że chce zaopiekować się ukochaną i Davidem, ale zachowanie Rebeki? Po prostu nie potrafiłam uwierzyć... Co ona takiego przeżyła w przeszłości? To na pewno ma z tym związek... Ona boi się małżeństwa, więc co za draniem był ojciec Davida... Choć może się mylę... Może ona tylko boi się związku po tylu latach samotności? Choć to trochę dziwne, bo skoro kocha Alexa to w czym problem?
Asiu mam nadzieję, że w kolejnych odcinkach przybliżysz nam przeszłość Rebeki

Czekam na nowy odcinek i gorąco pozdrawiam

VANESSA* · Wysłany: 20:30:01 03-03-08 Temat postu:

super odcinki

green_tea · Wysłany: 20:31:56 03-03-08 Temat postu:

Wreszcie:))Lorna kocha Osvalda i nic nie czuje do Fabia.Dobrze,ze ten nareszcie to zrozumial.Mam nadzieje,ze juz nie bedzie sie jej naprzykszal.
Dlaczego Rebeca nie przyjela oswiadczyn Alexa?

Nie dziwie sie,ze tak zareagowal..Mam nadzieje,ze mimo wsyztsko miedzy nimi sie ulozy..Taj jak miedzy Lorna i Osvalda..Oni sie kochaja,czemu wiec sami utrudniaja sobie zycie?

justysiek21 · Wysłany: 13:31:59 04-03-08 Temat postu:

kiedy newik

justysiek21 · Wysłany: 17:56:31 04-03-08 Temat postu:

??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

Karolllina · Wysłany: 18:32:11 04-03-08 Temat postu:

heh a ja myslalam że po tym wszystkim Lorna i Fernando będą mieli szansę, na drugie życie... heh może się mylę, ale myślę, że Lorna już wybrała. To Osvalda kocha niestety, a fabio będzie się musiał z tym pogodzić... heh cóż Veronica chciała ich rozdzielić na zawsze ale swoim postępowaniem w pewny sposób ich zbliżyła, choć między nimi już nic nie ma

Asiu teraz już będę ( postaram się) na bieżąco:)

@si@ · Wysłany: 20:12:18 04-03-08 Temat postu:

Karolinko dziękuje za komentek i fajnie, że jesteś znowu na forum

Odcinek 121

Rebeka wzięła głęboki oddech, a potem następny. Czuła się okropnie i wiedziała, że najpierw sama sobie będzie musiała wyjaśnić tą sytuację i swoje zachowanie. Chyba nie do końca je rozumiała. Alex ofiarował jej całego siebie i perspektywy na lepsze życie, dlaczego ona jednak tak bardzo się tego bała? Zamknęła oczy. Wiedziała dlaczego. To przez tego idiotę. Chociaż gdyby nie on, nie miałaby Davida. Nerwowo potarła czoło. Blizny po tamtym związku nadal dawały o sobie znać. Przysięgła sobie, że żaden facet juz jej nie skrzywdzi i od żadnego nie będzie zależna. Wolność - to była jej furtka, zawsze mogła odejść. Ale małżeństwo? To był zbyt trudne... Westchnęła, kiedy usłyszała dzwonek do drzwi. Kiedy je otwierała, wcale nie zdziwił jej widok syna. Przywitał ją grobową miną.
Jak mogłaś? - rzucił zdenerwowany.
Już wiesz. Pewnie święty Alex ci powiedział. - rzuciła sarkastycznie.
Cóż, faceci muszą trzymać się razem. - stwierdził David przegryzając jabłko.
To raczej synowie i matki powinni trzymać się razem. - poprawiła go i stanęła obok niego.
Mamo. Nie rozumiem cię. - David popatrzył na matkę zrezygnowany – Mój ojciec to był kawał drania, ale Alex jest z zupełnie innej gliny.
Rebeka spojrzała na syna i zmierzwiła mu włosy. Co on mógł wiedzieć o swoim ojcu? Tamten zobaczył go tylko raz i w dodatku z niechęcią.
Kretyn! - syknęła przez zęby i udała się w stronę swojego pokoju.
Nie uciekniesz od tego mamo. - rzucił za nią David.
Ale przynajmniej na chwilę zapomnę. - usłyszał z jej pokoju.
Z jednej strony rozumiał obawy matki, ale z drugiej był na nią zły. Za to, że nie daje sobie szansy na szczęście. Czy ten parszywy facet, którego nigdy nie nazwałby ojcem, miał być ciągle przeszkodą do ich szczęścia? David zarzucił plecak na plecy i skierował się w stronę swojego pokoju.

justysiek21 · Wysłany: 20:19:10 04-03-08 Temat postu:

Nie rozumiem rebeki.Ja bym sie zgodziła bo chciała bym stworzyć Alexsowi dom

Natka*** · Wysłany: 20:23:06 04-03-08 Temat postu:

A jednak obawy Rebeki związane są z jej przeszłością i ojcem Davida - więc dobrze myślałam. Pomimo tego ona powinna dać szansę sobie i Alexowi. Musi podjąć ryzyko, bo inaczej nigdy się nie przekona, że życie może być wspanialsze

Asiu świetny odcinek, choć króciutki

Pozdrawiam i czekam na newik