Telenowele

Natka*** · Wysłany: 19:03:05 17-03-08 Temat postu:

Ale końcówka!!! Ten głupi Cristobal

Oby nic się nie stało, Sarze, Maite ani jej dziecku! One wszystkie muszą żyć

Świetny odcinek - czekam niecierpliwie na następny i pozdrawiam

@si@ · Wysłany: 19:06:06 17-03-08 Temat postu:

postaram się coś dodać, ale za jakieś pół godzinki

Karolllina · Wysłany: 19:07:05 17-03-08 Temat postu:

Czekamy z niecierpliwością

))

green_tea · Wysłany: 19:07:44 17-03-08 Temat postu:

Oby nic nie stalo sie Maite ani dziecku

Ani Sarze

Asiu dawaj szybciutko odc

VANESSA* · Wysłany: 19:10:09 17-03-08 Temat postu:

super będzie newik

anula:) · Wysłany: 19:31:15 17-03-08 Temat postu:

Co ten kretyn znowu kombinuje?
Ja kolejnego wypadku nie przeżyje.
Też czekam na new.

justysiek21 · Wysłany: 19:32:39 17-03-08 Temat postu:

oby tylko nic sienie stało maite ani Sarze.Wstawiaj szybko odcinek

giovanna · Wysłany: 19:35:56 17-03-08 Temat postu:

Ojejku

Co za końcówka

Oby Lornie Sarze ano dziecku nic się nie stało

Ale Osvaldo się dowie i popędzi do szpitala

Dowie się że Lorna jest w ciąży oby nie pomyślała że to dziecko fabia

Kiedy kolejny

dziś

Proszę dziś

@si@ · Wysłany: 19:38:16 17-03-08 Temat postu:

ODCINEK 134

Prowadził samochód, ale właściwie czuł się tak, jakby był poza swoim ciałem. Wiadomość jaką otrzymała parę chwil wcześniej zmroziła mu krew w żyłach. Miał wrażenie, że przekroczył bramę jakiegoś największego koszmaru w swoim życiu. Czuł teraz to, co wtedy, kiedy odeszła Miranda. Czuł się wtedy taki bezradny i samotny. Teraz czuł jeszcze desperacje i walczył z czasem, żeby zdążyć. Mocno wcisnął hamulec i z łoskotem zaparkował przed szpitalem. Nie wiedział nawet, kiedy znalazł się na izbie przyjęć, gdzie dostrzegł swoją córkę siedzącą skuloną przy ścianie.
- Saro! – zawołał czując jak kamień spada mu z serca na widok córki całej i zdrowej.
Sara w jednej chwili rzuciła mu się w ramiona, dygocząc na całym ciele. Osvaldo tulił ją mocno do piersi czując, jak łzy płynął mu po twarzy. Tak bardzo się o nią bał.
- Już jestem kochanie. – szeptał jej do ucha.
- Tato… tatusiu…oni… - Sara szlochała trzęsąc się coraz bardziej – Oni …
Osvaldo ujął jej twarz w swoje ręce i dopiero teraz dostrzegł jej brudną kurtkę i siniaka na ramieniu. Córka wyglądała przerażająco. Patrzyła na niego rozszerzonymi źrenicami i cała dygotała.
- Oni do nas strzelali. – wydusiła w końcu z siebie Sara łapiąc powietrze.
- Do was? – Osvaldo zamrugał powiekami nie rozumiejąc, co córka ma na myśli. W jednej jednak chwili wyczytał to z jej twarzy. Poczuł, jak krew odpływa mu z twarzy. Zacisnął mocniej ręce na ramionach córki.
- Ona tam z tobą była? – wyszeptał przez zaciśnięte gardło.
Sara zdołała tylko kiwnąć głową w odpowiedzi. Osvaldo w jednej chwili pomógł jej usiąść z powrotem na krześle i próbując opanować ogarniający go strach spytał:
- Czy coś o niej wiesz? Czy coś jej się stało?
Sara wzięła głęboki oddech, który zamienił się w szloch. Osvaldo delikatnie pogładził ją po policzku, żeby dodać jej otuchy.
- Nie wiem jak, ale Maite zasłoniła mnie w ostatniej chwili. – Sara z trudem odpowiedziała ojcu – Jest operowana … ona była w ciąży tato … nie wiem, czy dziecko przeżyło.
Osvaldo poczuł szum w głowie. W tej samej chwili jakiś lekarz podszedł do nich i poprosił, aby Sara poszła z nim do gabinetu na kolejne badania. Osvaldo patrzył jak córka oddala się z lekarzem. Jednak to wszystko działo się poza nim. Powoli uniósł się i poczuł, jak kręci mu się w głowie. Jedną ręką oparł się o ścianę, żeby złapać powietrze. Słowa Sary powoli do niego dochodziły. A wiec Maite jest ranna i do tego byłą w ciąży… Wszystko mieszało mu się w głowie. Czy to możliwe, że miała urodzić jego dziecko? A może to dziecko Fernanda?
Powoli zsunął się po ścianie w dół. Czuł się taki zagubiony i bezradny. Zresztą, czy to ważne, czyje miała urodzić dziecko? Ważne jest, czy to przeżyje… Zerwał się w jednej chwili i zaczął biec w stronę recepcji.
- Proszę mi powiedzieć, co z pacjentką przywiezioną razem z moją córką?!- zawołał do pielęgniarki.
Kobieta niepewnie zajrzała do swojego zeszytu, po czym odpowiedziała:
- Pani Maite Tallancon jest właśnie operowana.
- Ale jaki jest jej stan? Czy jej życiu nic nie zagraża? – Osvaldo wyrzucał z siebie słowa bez zaczerpnięcia oddechu, po czym już ciszej zapytał- I co z dzieckiem?
Pielęgniarka spojrzała na Osvaldo ze smutkiem, po czym wzięła głęboki oddech i odparła:
- Dziecko żyje. Musieliśmy co prawda przeprowadzić cesarskie cięcie, ale udało się nam je uratować.
- Ale co z matką?! – emocje zaczęły brać górę nad jego umysłem.
- Pani Tallancon … - pielęgniarka z trudem wypowiadała te słowa – jest w bardzo ciężkim stanie. Proszę się modlić.
Osvaldo patrzył na nią oniemiały przez kilka sekund, po czym powoli odszedł od recepcji. Modlić się? Ale, czy on to jeszcze potrafił? Czy to oznacza, że już nigdy jej nie zobaczy? To niemożliwe. Maite musi żyć. Musi żyć, bo on jeszcze tak wiele musi jej powiedzieć. Przede wszystkim musi jej powiedzieć, że ją kocha i że zawsze tak będzie, bo ona została stworzona właśnie dla niego. Nie ważne, czy będzie z nim czy z dala od niego. Jego serce zawsze będzie należało do niej, bo tak chciał los. Jeżeli ona umrze … Boże! … to on już nie chce żyć … jak można żyć bez swojego serca? Bez swojej jedynej miłości…

justysiek21 · Wysłany: 19:45:21 17-03-08 Temat postu:

TYlko żeby jej sie nic nie stało

Karolllina · Wysłany: 19:47:56 17-03-08 Temat postu:

Asiu popłakałam się prawie

To było takie piękne

W jednej chwili moja niechęć do Osvaldo minęła... heh wiem, że to dziwne, bo przez całą telkę raczej go nie lubiłam, ale teraz sama nie wiem, mam mieszane odczucia... Poprostu tą końcówką, jakoś przekonał mnie do siebie... niech się modli, modlitwa traz bardzo się rpzyda Lornie, ale najlepiej, żebuy przy niej poprostu był, bo sama jego obecność sprawi, że Lorna będzie miała ochotę wrócić do życia..

anula:) · Wysłany: 19:50:16 17-03-08 Temat postu:

O matko, Lorna broni Sare jak własną córke.
Mam nadzieję, że wyjdzie z tego.
Ciekawe, jak zachowa się Osvaldo.
Pozdrawiam i czekam na new.

@si@ · Wysłany: 20:23:59 17-03-08 Temat postu:

Karolllina · Wysłany: 20:31:42 17-03-08 Temat postu:

@si@ · Wysłany: 20:36:45 17-03-08 Temat postu:

masz rację - Fernando nieźle się pogubił i do dlatego " rozpił" (hehe) faktem jest, że dla niego życie bez Lorny nie jest życiem. A życie z Veronicą to już piekło

och, jak ja sama nie cierpię tej baby hehe Osvaldo faktycznie na początku traktował Lornę powierzchownie. Raczej nie wiązałz nią przyszłości. Ale stało się... w oka mgnieniu 40 stopni w cieniu heh jak ja to móie

jestem naprawdę mile zaskoczona, że go lubisz, a jaki będzie koniec (jeśli wogóle Fernando skończy) to zobaczysz już niedługo