Telenowele

Kyrtap1993 · Wysłany: 19:10:09 03-12-07 Temat postu:

Oj, tak, tak... juz widze sój błąd

Dziś wkleiłem dobry odcinek, wczoraj wkleiłem zły

W 127 odcinku, jest odcinek 128

Już to poprawiam

Karolllina · Wysłany: 19:16:09 03-12-07 Temat postu:

hehe już przeczytałam

nie no Nazira jest niezła

"wszystko" hehe a swoją drogą Eleonorka też jest fajna

biedaczka myślała, że zamęczyła biednego carola na śmeirć ;P

monioula · Wysłany: 16:49:27 04-12-07 Temat postu:

Ah, ta Rosario mi nieźle działa na nerwach

Poniosło mnie trochę, ale później była fajna scenka. Bardzo podobała mi się rozmowa o "linni życia"

Fajny odcineczek

Pozdrawiam

Kyrtap1993 · Wysłany: 17:50:52 04-12-07 Temat postu:

Odc. 129/200:

- Pomożesz mi w zemście na Lucasie i Ninie?- zapytała Rosario.
- Co? Najpierw mi mówisz, że złapiesz dla mnie Ninę, a teraz mi mówisz, że sama mam ją złapać.
- Ja złapię Ci jej dziecko! Ale ty musisz pomóc mi!
- No dobrze... jak mam Ci pomóc.
- Słuchaj uważnie, bo nie będę się powtarzała.
- Powiedzmy sobie jedno, to ja tutaj wymyślam zasady, nie ty.
- No dobra, słuchaj! Nina jest w ciąży, po narodzeniu jej dziecka, porywamy te zawiniątko, ona będzie w rozpaczy! Wtedy ty mi ją schwytasz, a ja ją zabiję!- powiedziała Rosario.
- Zabijesz?
- I Lucasa też... on mnie nie kocha, to musi mieć karę!
- Nie będę brała udziału w morderstwie!
- A dziecko? Już go nie chcesz?
- Jesteś chora- Claudia wybiegła z kawiarni. Rosario się śmiała. Była pewna, że Claudia jej pomoże.
***
- Już wszystko rozumiem!- powiedziała Eleonora- miałeś brudną rękę i ja pomyślałam, że nie masz lini życia!
- Swoją drogą, dobrze, że się trochę pomartwiłaś! W końcu tak mnie zamęczyłaś!
- Wybacz mi Carolku! Obiecuję Ci, że to się już nigdy, przenigdy nie powtórzy!
- Mam taką nadzieję! A teraz mnie pocałuj- Carol wydłużył usta.
Julieta i Nina siedziały w milczeniu w pokoju.
- To nie możliwe- co chwila powtarzała sobie Julieta- ja nie mogłam być zakonnicą! Czy jest to możliwe, że byłam aż taką kretynką?
- Julieta przestań- powiedziała Nina. Po chwili ktoś zadzwonił do drzwi. Nina poszła otworzyć.
- Lucas- Nina szczęśliwa pocałowała Lucasa- co ty tutaj robisz?
- Cześć Julieta- przywitał się Lucas.
- Na wieki wieków amen!- powiedziała Julieta- Bóg z wami, idę się przejść!
- Co jej?
- Mówiłam Ci, że być może jest zakonnicą... wczuła się w rolę!
- Wychodzę!- pożegnała się Julieta i wyszła.
- O której wrócisz?- spytała Nina.
- Kiedy już nawrócę wszystkich- Julieta wyszła i pozostawiła Ninę i Lucasa samych.
- Po co przyszedłeś?- zapytała Nina zapraszając Lucasa na kanapę.
- Mam do Ciebie wspaniałą wiadomość! Rosario zgodziła się dać mi rozwód!
- To wspaniale- ucieszyła się Nina i pocałowała Lucasa. Lucas i Nina całowali się namiętnie. Po chwili położyli się na kanapie.
***
Iliana była wściekła.
- Niech no tylko go znajdę to go zabiję!- mówiła Il.
- Kochana, Eric udowodnił, że nie jest Ciebie wart!- uspokajała ją Ann.
- On nigdy nie był mnie wart! To mazgaj! Niech no go tylko dorwę, albo tę lafiryndę!
- Opanuj się!
- No dobrze, zacznij lepiej gadać o przygotowaniach do ślubu.
- Idą pełną parą- chwaliła się Ann- już za kilka tygodni ja i Conrado będziemy małżeństwem.
- Widać Ann, że jesteś kobietą! Jesteś tak samo zmienna jak baba!
- O co Ci chodzi?
- Jeszcze parę dni temu byłaś załamana, że masz wyjść za Conrado, a dziś do chmur skaczesz!
- Przynajmniej mam pewność, że jestem kobietą- powiedziała Ann.
- Sugerujesz, że ja nią nie jestem?
- Trochę racji tamta murzynka miała... nie masz prawie piersi!
- Jak śmiesz? Ja Ci pomagam, a ty tak mi się odwdzięczasz? Spójrz na siebie!
- Nie możesz mi mówić, że nie mam czym się pochwalić!
- Może i masz, ale jakbym ja miała operację to bym miała cyce jak Pamela!
- Ja bez operacji mam takie jak Pamelcia!
- Nie żartuj! Przecież ja widzę te twoje pączki!
- Kto tu ma pączki?- obraziła się Ann i wyszła.
- Powiedzieć jej słówko, a ta już dupą trzasta i wychodzi!
***
Nina i Lucas leżeli nadzy na kanapie.
- Sprawiłaś, że jestem najszczęśliwszym mężczyzną na świecie!
- Zawsze Cię kochałam- pocałowała go- ale tak bardzo mnie skrzywdziłeś!
- Kochanie, to się już nigdy nie powtórzy, już nigdy Cię nie zawiodę.
- Wiem... Rodrigo mi to powiedział!
- Co?
- Że mam być z tobą szczęśliwa!
Julieta zrozpaczona chodziła po mieście.
- Nie całujcie się na ulicy! Co za łajdactwo- mówiła- Bóg na was patrzy, wy młodzieniaszki, a wy tak się zachowujecie?
- Hej, co ty sobie myślisz?- powiedział jej młody mężczyzna- laseczko! Ale masz ciałko.
- Nie dotykaj zakonnicy w przebraniu!
- Zakonnicy?- przeraził się chłopak- dzwońcie do wariatkowa!- zwrócił się do swojej paczki.
- Tak, do zakonnicy!- powiedziała dumnie- chyba! Nie wiem, czy jestem taką wariatką, żeby pójść na zakonnicę, ale...
- Ale wariatką napewno!
- Nie jestem szalona! Nie moja wina, że straciłam pamięć i niedawno uświadomniono mi jaka puszczalska byłam, a jestem zakonicą! Po chwili dało się słyszeć sygnał karetki.
- Coś się stało? Muszę biegnąc dać ostatnie błogosławieństwo.
- Tak tak, biec, ale w kaftanik bezpieczeństwa- powiedziało dwóch mężczyzn i chwyciło Julietę.
- AAAAA! Zostawcie mnie! Już, puszczajcie!- ryczała Julieta.
Nina i Lucas byli szczęśliwi.
- Odbiorę! To może Julieta- powiedziała Nina i odebrała telefon.
- Halo?
- Dzieńdobry! Czy pani Julieta jest twoją siostrą?- zapytał lekarz.
- Tak! Cos się stało?- wystraszyła się Nina.
- Pani siostra została zatrzymana w domu wariatów!
- Ojejku, już jadę- powiedziała Nina.
***
- Puszczajcie mnie! Nigdzie nie idę!- mówiła Julieta.
- Idziesz!- mówili lekarze.
- Sami jesteście szaleni!- Julieta krzyczała. Lekarze wrzucili ją do sali 856, gdzie leżała Carla, a obok niej był Felix i trzymał jej rękę.
- Felix?- zdzwiła się Julieta.
- Julieta? Co ty tutaj robisz?- szybko puścił dłoń Carli

Odc. 130/200:

- Felix?- zdzwiła się Julieta.
- Julieta? Co ty tutaj robisz?- Felix szybko puścił dłoń Carli.
- Kto to jest? Felix?- spytała Carla.
- Felix żądam wyjaśnień- powiedziała groźnie Julieta.
- Uspokój się- prosił Felix.
- Jestem spokojna!- próbowała się opanować- co to za psychopatka?
- To nie jest wariatka, to jest moja...
- Kochanka? Zgadłam? Sto punktów dla mnie, wygrywam teleturniej "kto pierwszy ten lepszy"!- powiedziała Julieta.
- Raczej "Czy wiesz z kim Cię zdradza?"- wymyśliła Carla.
- Ty!- Julieta chciała wytargać włosy Carli.
- I na kogo mówisz, że jest wariatem! Sama powinienaś się tu leczyć!
- Panie doktorze- ryczała Julieta.
- Julieta pozwól mi wytłumaczyć!- próbował coś powiedzieć Felix.
- Felix, zostaw ją! Dokończmy lepiej omawianie naszego ślubu!
- Ślubu?- zdzwiła się Julieta.
- Jeśli myłaś uszy, to dobrze słyszałaś!- powiedziała Carla- a więc okradłeś już tamtą dziewczynę, którą niby uwiodłeś? Mówiłeś, że jest bogata!
- Felix co ona plecie?- Julieta była oburzona- chciałeś mnie wykorzystać.
- Ja nie wiem o czym ona mówi- Felix był zdziwiony zachowaniem Carli.
-Tego już za wiele- Julieta zbliżyła się do łóżka Carli. Felix stał przerażony co też się stanie. Carla chowała się pod kołdrą, a Julieta nacisnęła na guzik przy łóżku Carli i tym samym włączyła alarm, by jakiś lekarz przybył.
- Już się bałam, że chcesz nacisnąć ten guzik u dołu- przeraziła się Carla.
- Tak? A do czego on...- powiedziała i nacisnęła dolny guzik.
- AAAAAA- łóżko na którym leżała Carla, zaczęło wariować- aaaa... pomocy!
- Służy- dokończyła swoje słowa Julieta.
- Wyy-łą....- próbowała coś powiedzieć Carla.
- Co ona mówi?- pytała zdzwiona Julieta.
- Ktoś nas wzywał?- zapytał lekarz stojąc z kanapką przy drzwiach.
- Tak! Ja was wołałam już z jakieś 10 minut temu!
- Nie śpieszy nam się! Mamy strajk! A co pacjentka tutaj robi? Czyżby znowu bawiła się przyciskami? Na przyszłość będzie wiedziała, że tak się nie robi- powiedział lekarz i wyszedł.
- Panie- wołał Felix- niech pan to wyłączy! Carla się zabije.
- To już nigdy nie będzie naciskała tamtego przycisku- powiedział lekarz i zniknął za zakrętem.
- Aaaaa...- Carla robiła się co raz bardziej czerwona. Po chwili łóżko przestało wariować.
- Ty!- Carla groźnie wstała z łóżka. Była rozczochrana i wściekła.
- Ja?- zapytała Julieta.
- Tak ty! Niech ja Cię dorwę!- Carla zaczęła biegać za Julietą.
- AAAA... to wariatka!- krzyczała Julieta. Wybiegły na korytasz, a tam lekarze z flagami i napisami.
- STRAJKUJEMY, STRAJKUJEMY- krzyczeli.
- Mmmm...- Carla i Julieta przestały się gonić. Patrzały zdziwione na lekarzy.
***
Ann wściekła weszła do pokoju.
- Ann kochana co Ci się stało?- zapytał Conrado.
- Nie ważne- usiadła na fotelu i włączyła telewizor.
- Przecież widzę, że coś Ci jest! Powiedz mi- przysiadł obok niej.
- Patrz tu- Ann chwyciła jego głowę i wbiła ją w swoje piersi.
- Co tam widzisz?
- Dwa pagórki, a pomiędzy nimi ścieżka- powiedział Conrado.
- A jakie pagórki?
- Ekhm... duże pagórki?
- Powiedz mi jak duże?
- No wielkie- powiedział i wyłonił głowę z piersi Ann.
- Większe niż inne.
- No... takie jak inne!
- Zła odpowiedź- Ann znowu wbiła łeb Conrado do swoich piersi.
- Ale za to niezła nagroda pocieszenia- ucieszył się Conrado.
- Jakie są?
- Ogromne jak... jak.... jak szczyt Mont Everest!
- Och nie przesadzaj!- zawstydziła się Ann.
- A tak na serio, to zwykłe!
- Ty draniu!
- Ale spójrz na to z innej strony małe jest pięknę.
- Co prawda to prawda- powiedziała i przykleiła jego ręce do swoich piersi.
- Ooooo- ucieszył się Conrado.
***
Nina i Lucas wbiegli do szpitala psychiatrycznego.
- Julieta!- Nina zobaczyła Julietę na końcu korytaszu.
- Nina?- powiedziała Julieta.
- Nie poznajesz mnie? Chyba te nawracanie Ci w głowie pomieszało.
- Choćmy stąd!
- Tak... choćmy? A to twoja nowa koleżanka?- zwróciła się do Carli- zapytaj się jej co robi, że ma takie piękne włosy- powiedziała Nina patrząc na fryzurę Carli.
- Ja wiem co trzeba robić- uśmiechneła się Julieta do Carli.
- Ghrrrr....- Carla groźnie spojrzała na Julietę.
Oswaldo chodził po mieście.
- Witaj panienko- przywitał się Oswaldo z piękną dziewczyną.
- Odwal się- obraziła się kobieta.
- Kurczę!
- Hej Oswaldo!- zawołał Carol.
- O nie... zostaw mnie! Zerwałeś z tamtą i teraz szukasz pociechy u mnie?
- Skądże! Widzę, że nie dajesz rady z panienkami!
- Daję sobie świetnie radę!
- Naprawdę? To pokaż- powiedział Carol.
- No to patrz- powiedział Oswaldo i podszedl do dziewczyny- hej laleczko- powiedział z uśmieszkiem i dotknął panienkę za pupę.
- Zboczeniec- spoliczkowała go kobieta.
- Yyyy... no ta babka była nadęta...- bronił się Oswaldo przy Carolu.
- No dobrze! To teraz ja ją poderwę.
- Phi... nie rozśmieszaj mnie- Oswaldo wybuchnął śmiechem.
- A myślisz, że dlaczego ja Cię uwiodłem?
- Małe sprostowanko! Nigdy Ci nie uległem.
- A pamiętasz te czasy kiedy chodziliśmy za rączkę.
- To tylko dlatego, że nie miałem już siły uciekać!
- Ale zaliczyłem Ciebie, a teraz patrz.
- No dobra, popatrzę sobie na ten cyrk.
- Dzieńdobry- przywitał się Carol.
- Witam!
- Ale piękne kwiaty! Ale pani jest najpiękniejszym z nich!
- Proszę nie żartować- powiedziała obojętnie dziewczyna.
- Wiesz, ja Cię kocham, zakochałem się w tobie! Nie możesz mnie ottrącać!- powiedział Carol.
- Jesteś zabawny- uśmiechnęła się dziewczyna- masz tutaj mój numerek telefonu- podała mu karteczkę z numerem komórki po czym odeszła.
- No dobrze! Wygrałeś- powiedział Oswaldo.
- Jeśli chcesz to mogę dać Ci kilka lekcji!- powiedział Carol.
- Ale bez żadnych zobowiązań.
- Oczywiście ja mam swoją Eleonorkę- powiedział Carol- masz numer od tej laski! Dzwoń do niej i gadajcie, a później z nią się umów! Do tej pory dam Ci wszystkie dobre wskazówki! Ale pamiętaj, każdą rozmowę telefoniczną musisz obgadać ze mną, a więc kiedy ona zadzwoni, to ty szybko zadzwoń do mnie i ja Ci będę mówił co ty masz do niej gadać.
- No dobrze! Ale wybrubóję twoją metodę na...
- Na kim?
- Nieważne, już ja wiem na kim!
***
Conrado i Ann leżeli obok siebie.
- Zaczekaj, zaraz wrócę, zapomniałem, że miałem coś kupić! Zaraz wrócę, pójdę do naszego sklepu po coś!- powiedział Conrado i wyszedł.
- Czekam na Ciebie- powiedziała Ann, ale po wyjściu Conrado zaczęła swoje rozmyślania- Jaka ja jestem głupia! Przecież ja go nie kocham- mówiła do siebie i posmutniała, po chwili usłyszała, że ktoś wchodzi do domu.
- Conrado to ty? Już?
- Nie... to ja- powiedział Oswaldo- Ann ja Cię kocham, nie mogę o tobie zapomnieć, ciąglę o tobie myślę.
- Oswaldo, to brzmi znajomo- powiedziała Ann i przypomniała sobie, że Carol zawsze tak mówil do Oswaldo.
- Kocham Cię, ciąglę o tobie myślę!- mówił dalej.
- Aleś ty romantyczny- wzruszyła sie Ann.
- Kocham Cię- Oswaldo wskoczył na łóżko Ann.
- Kocham Cię- powiedział i ją pocałował. Po chwili Conrado wszedł do pokoju.

Jen · Wysłany: 18:11:02 04-12-07 Temat postu:

Nie no Julietta teraz jest swietna

Nina i Lucas szczęśliwi... na razie

ale końcóweczka aż mi adrenalinka podskoczyła

jak zareaguje Conrado?!!

Karolllina · Wysłany: 20:06:12 04-12-07 Temat postu:

zgadzam się z Asią, julietta jest extra

hehe ta akcja z carlą bomba

nie no końcówka zabójcza. Jakm ożna wkończyć w takim momencie?!

monioula · Wysłany: 16:11:49 05-12-07 Temat postu:

Oj, Patryk już jest z tego znany.
Julietta rzeczywiście dzisiaj... pocisnęła

No i Nina i Lucas

Zobaczymy, jak to będzie

Kyrtap1993 · Wysłany: 19:53:22 05-12-07 Temat postu:

Odc. 131/200:

- Kocham Cię- Oswaldo pocałował Ann. Nagle do pokoju wszedł Conrado. Cały w siatkach. Ann szybko kazała się Oswaldo schować pod łóżko.
- Och, ile tego jest!- mówił Conrado z zasłoniętą twarzą pod siatkami.
- Mówiłeś, że zapomniałeś tylko kilka rzeczy kupić, a tu widzę tego sporo- powiedziała patrząc na siatki.
- To są ozdoby na przystrojenie naszego lokalu, w którym będziemy brać ślub- powiedział- musimy się sprężać, bo już za kilka tygodni się żenimy.
- Masz rację- powiedziała Ann, a Oswaldo strasznie się denerwował pod łóżkiem.
***
- Nina, zastanawiam się z kim mama spędzi wigilię!- mówiła Julieta.
- Skąd my to mamy wiedzieć?- zapytała Nina.
- Mi chodzi o Olivię.
- Ale to nie jest nasza mama!
- Masz rację, ale już za trzy tygodnie wigilia, może by przebaczyć?- Julieta błagalnie spojrzała na Nine.
- Jeśli mnie pamięć nie myli to ty nie za bardzo lubiałaś na początku Olivi i robiłaś wszystko, żeby nic jej nie wyszło!
- Ale żałuję tego!
- No dobrze, jak ją znajdziesz to... może zjeść z nami wieczerzę!
- Jesteś kochana- Julieta wybiegła z domu.
- Gdzie tak biegniesz? Na mszę?- spytała Nazira widząc biegnącą Julietę.
- Po co do kościoła?
- No zakonnica...
- Nie jestem zakonnicą- powiedziała Julieta.
- No nie, to ja byłam wtedy w habicie i się chwaliłam jak to znam Boga!
- Patrz- wściekła się Julieta i podeszła do pierwszego lepszego mężczyzny przechodzącego ulicą. Pocałowała go namiętnie.
- Niezła zakonnica!
- Nawet jeśli kiedyś byłam święta, to już nie jestem!
- Nigdy nie zmyjesz z siebie teologi!
- Jestem zakochana we wszystkich mężczyznach... jestem strasznie napalona, ale tylko ten jeden może mi pomóc zakochać się na dobre...
- Masz romans z księdzem?
- Blisko?
- Z Papieżem?
- Skądże... mam romans z świętoszkiem.
- Dokładniej proszę?
- Z Conrado- powiedziała Julieta.
***
- Carla dlaczego powiedziałaś, że jesteśmy parą?- zapytał Felix.
- Nie zasługuje na Ciebie- odpowiedziała Carla.
- Zachowałbym się w tej sytuacji podobnie jak ona- powiedział Felix.
- To jesteś kretynem! Przecież ona jest szalona! Przecież wylądowała w wariatkowie.
- Tak samo jak ty! Czyli niesłusznie- obraził się Felix i wybiegł.
***
Olivia została wyrzucona ze szpitala.
- Nie odejdę stąd!- krzyczała.
- Musi pani odejść, są na Ciebie skargi!
- Przecież nikomu ona nie przeszkadza- wtrąciła się ekspedientka.
- Milcz, bo i ty zostaniesz zwoloniona!- groził ordynator szpitala.
- Monica zostaw! Pójdę sobie- powiedziała Olivia i wyszła.
Irene i Octavio mieli dziś swoją sprawę rozwodową.
- Czy obie strony są pewne swojej decyzji?- zapytał sędzia.
- Tak- odpowiedział Octavio.
- Ja nie jestem do końca pewna- powiedziała Irene- a będzie jakaś walka o podział majątku.
- Nie będzie, ponieważ to pan Octavio zarabiał na życie i majątek należy się mu!
- Ale mi jako pokrzywdzonej też się należy- powiedziała Irene.
- Pokrzywdzonej? Kto tu jest pokrzywdzony? To ty mnie zniszczyłaś- Irene i Octavio zaczeli się kłócić na sali.
- No dobrze, widzę, że państwo są pewni swojej decyzji- powiedział sędzia- podpiszcie te dokumenty- podał im dokumenty rozwodowe.
- Podpisać się czy nie...- zastanawiała się Irene- szlak by to trafił! Wyszło, że mam podpisać! Idę za głosem serca- śmiała się Irene i podpisała dokumenty rozwodowe.
- Od dziś państwo nie są już małżeństwem.
- Łatwo przyszło, łatwo poszło- powiedziała Irene z uśmieszkiem na twarzy mijając byłego męża.
Carol wrócił do domu bardzo szczęśliwy.
- Coś ty taki szczęśliwy?- zapytała Eleonora.
- Spotkałem dziś Oswaldo. Teraz będziemy się sptykać częściej, bo będę dawał mu rady jak uwieść kobietę!
- Ty?- oburzyła się Eleonora- uważasz, że jesteś macho? Ja uważam, że jesteś biseksualny!
- Skądże...
- A właśnie, że tak! Jesteś taki szczęśliwy, że znowu będziesz z Oswaldem!
- Eleonoro, przecież wiesz, że kocham tylko Ciebie.
- Czy ja wiem...- powiedziała smutno- nie cieszyłeś się tak od naszej ostatniej nocy!
- Bo to był koszmar... nie spałem z jakieś 35 godz.- Carol na wspomnienie tego wzdrygnął się.
- Możemy to powtórzyć- powiedziała Eleonora- jeśli jeszcze raz spotkasz się z swoim byłym to...- Eleonora pokazała ruch, że Carol by miał zginąć.
***
Julieta biegła do sklepu Conrado.
- Oswaldo?- wbiegła do sklepu, gdzie zaraz zobaczyła Oswaldo.
- A cześć! Dawno Cię u nas nie było... chcesz coś kupić?
- Nie... chcę zobaczyć twojego brata!
- Mój brat? Julieta on się żeni, po co chcesz rójnować mu życie?- zapytał Oswaldo- lepiej zajmij się mną- Oswaldo przybliżył się do Juliety.
- Odczep się- Julieta spoliczkowała Oswaldo i wybiegła. Przypadkem wpadła na Conrado.
- Ty tutaj?- zdziwił się Conrado.

Karolllina · Wysłany: 20:37:07 05-12-07 Temat postu:

hehe no to Irenka oficjalnie nie jest już zżoną octaviora

hehe nie no Juliettę zaczynam bardziej lubieć, hehe co za spontan

monioula · Wysłany: 14:32:16 06-12-07 Temat postu:

Jen · Wysłany: 16:08:13 06-12-07 Temat postu:

Irene wreszcie wolna i Octavio też

i zgadzam się z Moniką Julietta jak na razie jest the best

Kyrtap1993 · Wysłany: 18:25:51 06-12-07 Temat postu:

Odc. 132/200:

Julieta przypadkiem wpada na Conrado.
- Co ty tutaj robisz?- zdzwił się Conrado.
- Doszłam do wniosku, że muszę Ciebie zobaczyć!
- Julieta wyjdź stąd, Ann jest bardzo zazdrosna! Jak Ciebie tutaj zobaczy...
- To wydrapię jej oczy- dokończyła Ann i weszła do lokalu.
Nina wyszła na plan filmowy.
- Gdzie idziesz?- zapytała Nazira mijając ją po drodze.
- Znowu ty?- Nina była niezadowolona.
- Cieszę się, że i ty się radujesz na mój widok, jednak nie mogę powiedzieć, że ja czuję radośc na widok Ciebie.
- Co za szkoda- Nina udała minę smutnej.
- A nie powiedziałaś mi gdzie się wybierasz.
- Do pracy?
- Do której agencji?- spytała Nazira.
- Co proszę?- Nina myślała, że się przesłyszała.
- Idziesz do jakiegoś burdelu?
- No to już jest bezczelność. Jak śmiesz mnie zaczepiać, a później obrażać?
- Mówię samą prawdę!
- Jaką prawdę?
- Że nie nazywasz się Mayer, ani twoja siostrzyczka tak się nie nazywa.
- Przybrałyśmy te nazwisko po wypadku.
- A tożsamość? Dokumenty?
- Spłonęły w wypadku!
- Wiesz ja też jestem twoją siostrą- Nazira zaczęła się z Niny naśmiewać.
- Po pierwsze powiedziałaś, że ja jestem... już pamiętam! Powiedziałaś, że jestem wredną Niną, a to siostra Julieta...
- No... a nic nie mówiłam, że to twoja siostra!
- To znaczy, że ja i Julieta... my wogóle nie jesteśmy spokrewnione?- przeraziła się Nina.
- Przykro mi- powiedziała Nazira- ale musiałam wam o tym powiedzieć...- Nazira zostawiła Ninę samą.
***
- Zapewniałeś mnie, że z nią to już koniec- powiedziała Ann.
- Kochanie ona przyszła, ale naprawdę nas nic nie łączy- bronił się Conrado.
- Nie kłam! Dobrze wiem, że mnie okłamujecie!- spojrzała z pogardą na Conrado.
- Ann kochana- Ann wybiegła- i widzisz coś narobiła- Conrado groźnie spojrzał na Julietę po czym wybiegł.
- Oswaldo, czy ja się nie przesłyszałam?- zwróciła się do Oswaldo.
- Nie- powiedział Oswaldo- on potraktował Ciebie obojętnie.
- Chce wojny? To będzie ją mieć- Julieta wyszła z lokalu.
- No to cześć- powiedział Oswaldo, lecz nie usłyszał odpowiedzi.
Nina nadal nie mogła pogodzić się z tym co przed chwilą usłyszała. Przecież ona i Julieta tak dobrze się rozumiały. Długie czarne włosy Niny opdały na jej policzki. Olivia szukała nowego schronienia i od razu poznała włosy Niny. Podeszła do niej.
- Kochanie co się stało?- zapytała Olivia i przysiadła do Niny.
- Mama?- ucieszyła się Nina i przytuliła się do Olivi- wybacz... zapomniałam, że nie jesteś naszą mamą!
- Wiec, że ja czuję inaczej...
- Olivia, znowu chcesz tylko naszego majątku.
- Nie! Nie zależy mi na pieniądzach tylko na tobie i na twojej siostrze.
- Ja nie mam siostry- powiedziała Nina spuszczając twarz. Olivia się przeraziła.
- Jak to nie masz siostry? Znowu się pokłóciłyście?
- Chciałabym, ale to coś gorszego.
- Co takiego- zapytała Olivia.
- Julieta jest siostrą zakonną, a nie moją siostrą.
- Wszyscy święci, jak to?
- Tak to- powiedziała Nina i przytuliła się do Olivi.
***
Irene weszła szczęśliwa do mieszkania.
- HAHHAHAHHAHAHA- śmiała się.
- I jak? Już po wszystkim?- zapytał Michael.
- Nareszcie! Jestem wolna, mamy pieniądze! Rozkręcimy nasz biznes- zaczęła wszystko przemyślać.
- Najpierw musimy zapłacić podatki.
- Jakie?- zapytała Irene.
- Zaległe!
- To akurat sama się domyśliłam.
- Już spłaciliśmy połowę...
- Resztę spłaci za nas mój były mąż- syknęła Irene do Michaela.
- Przecież nie da Ci ani grosza.
- Ale ja jestem biedna Irenitka, bez grosza przy duszy- Irene zmieniła wyraz twarzy na biedny i smutny.
- O ty moja hipkrytko- uśmiechnął się Michael.
- HAHAHA- ucieszyła się Irene.
Nina i Olivia wróciły do domu. Julieta już tam była.
- Witaj!- przywitała się Olivia.
- Witaj- ucieszyła się Julieta i pobiegła przytulić Olivię- wiem, że nie jesteś moją mamą, ale mogę Cię tak nazywać?
- Oczywiście- ucieszyła się Olivia.
- Julieta mam Ci coś ważnego do powiedzenia- Nina zaczęła wszystko opowiadać Juliecie.
- NIEEE- krzyknęła Julieta.
***
Oswaldo wyszedł na spotkanie z Carolem.
- Cześć- przywitał się Carol- bardzo ryzyguję dla Ciebie.
- Ja nigdy nie myślałem, że spotkam się z tobą z własnej woli- powiedział Oswaldo.
- Słuchaj, zadzwoniłeś do tej dziewczyny?
- Nie...
- To zadzwoń teraz- poganiał Carol.
- No dobrze- Oswaldo wyciągnął telefon i zadzwonił do dziewczyny.
- Misiu jest teraz zajęty i nie może rozmawiać- usłyszał odpowiedź w telefonie.
- Przepraszam pomyłka- powiedział Oswaldo i się rozłączył.
- Co się stało?- zdenerwował się Carol.
- Ona dała Ci nie swój numer.
- Daj zadzwonię ja- Carol wykręcił dany numer komórki.
- Halo?- usłyszał w odpowiedzi.
- Widzisz ciołku? Nie umiesz czytać liczb? Gadaj z nią- Carol podał telefon Oswaldowi.
- Cześć- przywitał się Oswaldo.
- Kto mówi?- zdziwiła się dziewczyna.
- Powiedz jej, że tamten mężczyzna, co mówił, że jest najpiękniejszym kwiatkiem- powiedział Carol.
- Mówi ten najpiękniejszy kwiatek- odpowiedział Oswaldo.
- Co proszę- zapytała dziewczyna, a Carol walnął się w głowę.
- Nie ty Oswaldo, tylko ona- powiedział Carol.
- To znaczy, chodzi mi o to, że jestem tym chłopakiem, który powiedział Ci, że jesteś najpiękniejszym kwiatem- poprawił się Oswaldo.
- Pamiętam Ciebie- przypomniała sobie dziewczyna- dlaczego dzwonisz?
- Powiedz, że chciałbyś się spotkać- pomagał Carol.
- Chciałbym się spotkać- powiedział oswaldo.
- No dobra... kiedy?
***
Octavio był równie szczęśliwy z rozwodu jak jego była żona.
- Nareszcie możemy się pobrać- powiedział Octavio.
- Tak- Gloria pocałowała rozwodnika.
- Od czego zaczniemy?- Octavio i Gloria zaczeli snuć już marzenia na przyszłość.
- Najpierw zwiedzimy Europę- mówiła Gloria.
- Zgoda! Zwiedzimy całę Europę, od Rosji po Czechy!- powiedział.
- Kocham Cię- Gloria i Octavio się pocałowali. Octavio położył ją na kanapie. Zaczeli się rozbierać i kochać.
Julieta zrozpaczona wybiegła z domu.
- Julieta, co się stało?- zauwarzył ją Felix.
- Zostaw mnie idź do tamtej!- wściekła się.
- Ale Carla to moja...
- Nic nie mów... wiedź z nią szczęśliwe życie...- powiedziała.
- Dlaczego nie było Cię na uczelni? Już od tygodnia!
- Kończę ze studiami, z uczelnią i ze szkołą... jestem zakonnicą- powiedziała spokojniej Julieta.

Jen · Wysłany: 19:19:08 06-12-07 Temat postu:

Nina chciała powiedziec Juli prawdę, ale ta jej nie dała

aj i co z tego wyniknie?

właśnie kim jest Carla? :>

Kyrtap1993 · Wysłany: 19:58:04 06-12-07 Temat postu:

Carla jest siostrą Felixa

monioula · Wysłany: 13:50:44 07-12-07 Temat postu:

Fajna scenka Conrado-Julietta-Ann

No i teraz Irene fiesta, Octavio fiesta... a wszystko z powodu rozwodu

Super odcinki