Telenowele

Iwi. · Wysłany: 21:10:12 06-03-07 Temat postu:

Odcinek 131

-I co z nią?-spytała Fer.
-Narazie nic nie wiadomo-rzekł chirurg.-Wszystko się okaże,gdy zdejmie bandaże
-Rozumiem-rzekła Fer.-Mogę ją zobaczyć?
-Oczywiście
Obolała Rubi leżała na łóżku.Jej ciało całe było pokryte bandażami.
-Jak się czujesz?-spytała Fernanda i pocałowała Rubi w zabandażowany policzek.
-Wszystko mnie boli-powiedziała markotnie Rubi.-Jednak zrobię wszystko by...
Przerwała bo wszedł lekarz.
-Może pani już wracać do domu-uśmiechną się.-Za dwa tygodnie proszę zdjąć bandaże i się u mnie zjawić-rzekł i wyszedł.
Fernanda pomogła Rubi się ubrać.Jedyne czym Rubi mogła się teraz cieszyć to piękną,zdrową nogą.Mogła stanąć o własnych siłach,jednak obolała potrzebowała pomocy siostrzenicy.Fernanda pomogła iść Rubi i obje wsiadły do taksowki.
Rubi milczała przez całą drogę.Odezwała się dopiero wtedy,gdy weszły do pokoju wynajmowanego przez nią.
-Musisz...musisz dzisiaj iść do Alejandra-rzekła powoli.-Musisz dać mu dowód miłości...
Fernanda spojrzała na Rubi błagalnym wzrokiem.Jednak nie odezwała się.
-Jakbyś czegoś potrzebowała to zadzwoń-po tych słowach wyszła.
Fernanda poszła na zajęcia.Podczas jednego z wykładów,zadzwonił telefon.
-Przepraszam-rzekła i wyszła.
-Stęskniłem się za tobą kochanie-usłyszała gruby,męski głos.
Ten głos z pewnością należał do Alejandra.
-Ja za tobą też-odpowiedziała.
-Spotkajmy się dziś wieczorem-zaproponował.
Fernanda milczała.Nie miała ochoty spotykać się z tym człowiekiem.
-Mam coś dla ciebie-powiedział.
Na te słowa Fer uśmiechneła się szeroko.
-Nie interesują mnie błyskotki-sykła.-Jednak w moim grafiku znajdzie się czas również dla ciebie-dodała nieco łagodniejszym tonem.
-Przepraszam-Alejandro odczuł skruchę.-To tylko drobny upominek,żebyś wiedziała,że cały czas o tobie myślałem-rzekł.
-Ja o tobie też-odpowiedziała Fernanda.-Kocham cię skarbie-powiedziała i rozłączyła się.
Po zajęciach Tania zasypała ją pytaniami.
-Kto dzwonił do ciebie?-spytała.-Carlos,czyż nie?
Fernanda była zła,że musi spotkać się z Alejandrem.Po tych słowach zirytowała się jeszcze bardziej.
-Czy ty zawsze musisz wtrącać nos w nie swoje sprawy?!
-Jakbyś zapominała jestem twoją przyjaciółką!
-Do prawdy?-spytała ironicznie Fernanda.-Stać mnie na kogoś lepszego niż ty-zadrwiła i ruszyła pewnym krokiem.
Po policzku Tani pociekła łza.
-Zawsze wiedziałam,że jest dumna-mówiła drżącym głosem.-Jednak nie spodziewałabym się,że usłyszę od niej coś takiego-kolejna łza spłyneła jej po policzku.

Iwi. · Wysłany: 10:22:29 07-03-07 Temat postu:

Odcinek 132

-Nie przejmuj się nią-rzekła Camila,koleżanka z uczelni.-Zawsze taka była,dumna i interesowna-westchneła Camila i objeła koleżankę ramieniem.
-Nawet nie wiesz jak mnie to boli-Tania otarła łzy.-Nigdy nie pomyślałabym,że usłysze coś takiego od własnej przyjaciółki
-Ona nie zasługuje na twoje łzy-powiedziała spokojnie Camila.
Camila objeła Tanie ramieniem i poszły przed siebie.
Fernanda udała się do szpitala,do Alejandra.Natkneła się na Maribel.
-Ty znowu tutaj?-spytała Maribel.-Wynoś się z tąd szmato!
Fernanda pociągneła Maribel za włosy.
-Mówiłam,że się przeliczysz kretynko-szepneła jej do ucha i zaciągneła do piwnicy.
-Ciemno co?-spytała Fer.-Ale to dobrze bo będziemy mogły sobie pogadać w cztery oczy-drwiła.
-Nie będe z tobą rozmawiać podła szmato-Maribel próbowała wstać,lecz Fernanda z całej siły uderzyła ją w twarz.
-Słuchaj ździro-sykła.-Nigdy więcej mnie nie obrażaj-uderzyła ją po raz drugi.
Maribel złapała sie za obolały i spuchnięty policzek.
-Jesteś chora-powiedziała ze łzami w oczach.-Jeżeli kochasz mojego męża zostaw go spokoju,bo znów zniszczysz mu życie
-Nie będziesz mi mówić co mam robić-zamachneła się nad jej policzkiem.
Maribel uchyliła głowę.
-Dobrze-rzekła drżącym głosem.
-I pamiętaj kto tu rządzi-wyszeptała Fernanda i pogładziła Maribel po policzku.
Udała się do gabinetu Alejandra.
-Witaj kochanie-pocałowała go namiętnie.
-Co z naszym spotkaniem?-spytał Alejandro.
-Niech pomyśle-Fernanda uśmiechneła się i oddała mu pocałunek.
Całowali się przez dłuższą chwilę.
-Ktoś może nas zobaczyć-powiedział Alejandro w chwili oddechu i delikatnie odsuną Fer od siebie.-Przyjdź dzisiaj do hotelu-dał jej buziaka i odprowadził do drzwi.
Marco i Cristina siedzieli wtuleni w siebie,w swoim dużym domu.
-Może zaprosimy dzisiaj na obiad Alejandra i Maribel?-spytał Marco uśmiechając się do żony.
-To świetny pomysł-powiedziała Cristina i odwzajemniła uśmiech.-W końcu dawno się nie widzieliśmy-dodała.
-No,mineło sporo czasu-odparł Marco i dał żonie buziaka.
Sięgną po swoją komórkę i wykręcił numer do przyjaciela.
-Witaj przyjacielu-powiedział Marco.-Nie dawno wróciliśmy do kraju i pomyśleliśmy,że może ty i Maribel wpadniecie do nas dzisiaj na obiad?
-Miło cię słyszeć Marco-rzekł Alejandro.-Przykro mi,ale dzisiaj nie mogę
-Dlaczego?
-Jestem umówiony ze starą znajomą-rzekł Alejandro.
Maribel szła do gabinetu męża,złapała za klamkę.Jednak nie weszła słysząc te słowa.
-Nie...to nie może być Rubi!-wyszeptała.
Maribel ogarneła złość i rozczarowanie.W jej oczach pojawiły się łzy,nerwowo nacisneła na klamkę...

Iwi. · Wysłany: 22:12:11 11-03-07 Temat postu:

Iwi. · Wysłany: 22:26:56 12-03-07 Temat postu: Re: HAHAHA

Iwi. · Wysłany: 21:36:08 13-03-07 Temat postu:

Odcinek 135

Maribel wciąż płakała,taksówkarz przyglądał jej się dziwnie.
-Co się tak pan patrzy?!-spytała w złości.
Taksówkarz nie odezwał się słowem,tylko zatrzymał na wskazanej ulicy.
Maribel zaczęła nerwowo grzebać w torebce.
-Reszty nie trzeba-rzekła pośpiesznie i niemal rzuciła taksówkarzowi pieniądze.
-Dziwna konieta-rzekł pod nosem i odjechał.
Carlos uśmiechał się tajemniczo.
-A może masz rację?-spytał sam siebie.-Tak,zakochałem się w tej kobiecie
Na twarzy Eduarda pojawił się szeroki uśmiech.
-No proszę-powiedział.-Mam nadzieję,że nieprędko się zakocham...nie chce się zachowywać tak żałośnie jak ty-ironizował.
Carlos uderzył przyjaciela w ramię.
-Auuu-Edu zawył z bólu.-A to za co?-spytał robiąc minę niewiniądka.
-Ty już dobrze wiesz za co-odpowiedział mu Carlos i przywalił po raz drugi.
Fernanda wstała z łóżka i zaczęła się ubierać.
-Co robisz kochanie?-spytał Alejandro patrząc na nagą kobietę z uśmiechem.
-Ubieram się-odpowiedziała śmiejąc się.
-Zostań jeszcze-nalegał mężczyzna.
-Przykro mi,śpieszę się-odrzekła kobieta i skierowała się ku drzwi.
-Ej,zapomniałaś o czymś-zawołał za nią Alejandro.
Fernanda zawróciła i namiętnie pocałowała Alejandra.
-Do zobaczenia kochanie-posłała mu całusa i wyszła.
Maribel weszła do mieszkania przyjaciółki.
-Maribel-rzekła Lorena i przytuliła przyjaciółkę.-Co się stało?-spytała głaskając ją po włosach.
-Allee,onnn...onaa jaa,łóżkkkoo-mówiła jąkając się.
Kobieta próbowała coś powiedzieć,ale nie potrafiła wydusić z siebie słowa.
-Nic nie rozumiem-rzekła Lore.-Zrobie ci herbatę na uspokojenie-dodała i szybkim krokiem podążyła do kuchni.
Zrobiła przyjaciółce herbaty i usiadła przy niej.
-Teraz spokojnie wszystko mi opowiedz-powiedziała troskliwie i pogładziła przyjaciółkę po ramieniu.
-Natknęłam się pare razy na tę szmatę,Alejandro wszystkiego się wypierał...
-O kim ty mówisz?
-Rubi,tak właśnie o niej mówię-łzy stanęły jej w oczach.-Wróciła by zniszczyć mi życie,wczoraj zastałam ich razem w łóżku-głos jej się załamał.
-Alejandro zdradził cię z Rubi?!-niemal wykrzyczała Lorena,nie wierzyła własnym uszom.

Iwi. · Wysłany: 22:39:17 14-03-07 Temat postu:

Odcinek 136

Maribel milczała.Spuściła głowę w dół,a po policzkach ciekły jej łzy.
-Ej-powiedziała cicho Lorena i złapała przyjaciółkę za bodbródek.
Jej twarz była spuchnięta od płaczu.W końcu wydobyła z siebie słowo.
-Tak-powiedziała.
Na twarzy Loreny można było zobaczyć zdziwienie,a jenocześnie przerażenie.
-Nie wiem co ci powiedzieć-rzekła.-Naprawdę nie wiem...
-To nic nie mów-powiedziała Maribel.-Nie chcę o tym teraz rozmawiać...
-Dobrze-odrzekła Lore i pogłaskała przyjaciółkę po twarzy.
Carlos i Eduardo milczeli.
-Wiem!-wykrzyknął Carlos.-Zaproszę ją na weekend...
-Chcesz ją zaliczyć?-spytał Eduardo,a na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech.
-Zamknij się kretynie-Carlos zbeształ przyjaciela.-Wiesz,że nie chcę jej wykorzystać...kocham ją-powiedział.
-Dobrze już nic nie mówię-rzekł Edu i wykonał dziwny gest rękami.
Fernanda szła na uczelnię,kiedy zadzwonił jej telefon.
-Cześć,czy dałabyś się zaprosić gdzieś na weekend?-spytał znajomy głos.
Fernanda uśmiechnęła się szyderczo,tak bardzo czekała na ten telefon.
-Może-powiedziała,chcąc by się trochę potrudził.
-Proszę...zobaczysz,nie będziesz żałować-zachęcał.
-No dobrze-rzekła.-Zadzonię później i wszystko omówimy...
-Spotkajmy się,dziś o 20.00 w restauracji "La mujer"
-Dobrze,do zobaczenia-rzekła kobieta.
-Do zobaczenia piękna-Carlos rozłączył się.
Cristina i Marco rozmawiali.
-Nie sądzisz,że Maribel dziwnie się zachowywała?-spytała Cristina.
-Wydaje ci się,kiażdy czasem ma gorsze dni-rzekł Marco i pocałował żonę w czoło.
-Może masz rację...-stwierdziła bez przekonania Cristina.
Dolores i Onesimo siedzieli w kuchni.
-Co oni tam tak szepczą?-spytała kobieta.
-Daj spokój-rzekł Onesimo.-To nie twoja sprawa...
Dolores nie odezwała się tylko spojrzała na męża z politowaniem.
Fernanda po zajęciach natknęła się na Tanię.
-Przepraszam za to co powiedziałam-rzekła.
Tania nie odezwała się.
-Hej-złapała ją za ramię i odwróciła ku sobie.-Przepraszam,byłam zdenerwowana
-Ale nie musiałaś wyrzywać się na mnie!-krzyknęła Tania.
-Mówiłam już,że przepraszam-powiedziała Fernanda i uśmiechnęła się.
Tania przestała już wierzyć przyjaciółce.

Iwi. · Wysłany: 14:08:06 15-03-07 Temat postu:

Odcinek 137

-Wybacz mi-prosiła Fer.
-No dobrze już-odrzekła Tania z lekkim uśmiechem.
W głebi duszy zastanawiała się,czy dobrze zrobiła.Fernanda zawsze była dumna z siebie i swojej urody.Mimo wszystko była jej przyjaciółką i do tej pory nie powiedziała jej nic przykrego.
Nagle oczom dziewczyn ukazała się Camila.
-Znowu rozmawiasz z tą prostaczką?-spytała zwracając się do Tani.-Uważaj,bo znowu cię skrzywdzi.
Fernanda spojrzała na kobietę wyzywająco.
-Uważaj co mówisz!-krzyknęła,chcąc uderzyć ją w twarz.
-To ty uważaj-rzekła spokojnie Camila łapiąc Fernandę za nadgarstek.
Trzymała ją w tym uścisku dłuższą chwilę.
-Dziewczyny uspokujcie się!-powiedziała głośno.-Camilo,Fernanda przeprosiła mnie za swoje zachowanie-dodała patrząc na koleżankę z pretensjami.
Camila pozostała niewzruszona,była ona jedyną osobą która nie bała się Fernandy.
-Puść mnie kretynko,to boli!-krzyknęła Fer próbując wyrwać się z uścisku.
Camila puściła nadgarstek Fernandy,dziewczyna nerwowo gładziła się po obolałej ręce.
-Jesteś żałosna-rzekła Camila śmiejąc się Fernadzie w twarz.
-Uważaj na słowa!-Fernanda mocno pociągnęła Camilę za włosy.
-Auć!-zawyła z bólu dziewczyna.
Kobiety zaczęły się szamotać.Bezradna Tania zawołała inne koleżanki z uczelni.Dziewczyny rodzieliły szamoczące się kobiety. - Jeszcze mnie popamiętasz!-zagroziła Fernanda,która wyszła cało z bójki.
Camila była cała w siniakach,podeszła do niej Tania.
-Mój boże!-krzyknęła.
-Jeszcze się nad nią litujesz?!-spytała niedowierzając Fer.-Z resztą rób jak chcesz-rzekła i odeszła.
Nastał wieczór.Fernanda szykowała się na spotkanie z ukochanym.
-Oniemiejesz na mój widok-mówiła zagryzając wargę.
Wyglądała jak zwykle olśniewająco.
-Cristian!-zawołała.
-Słucham-rzekł szofer nieco skrępowany wglądem Fernandy.
-Co się tak gapisz idioto?-spytała.-Szybko,bo się śpieszę...
Pół godziny później Fernanda siedziała z Carlosem w restauracji.
-Pięknie wyglądasz-powiedział Carlos podniecony urodą kobiety.
-Dziękuję-odrzekła uśmiechając się zalotnie.
-Musimy omówić szczegóły naszego wyjazdu,jednak przed tym chciałbym powiedzieć ci coś ważniejszego-zaczął mężczyzna.
-Słucham...
-Kocham cię,jesteś najważniejszą osobą w moim życiu i chcę spędzić z tobą resztę życia-rzekł odważnie.-Masz coś przeciwko temu?-spytał.
Kobieta była zaskoczona,a jednocześnie szczęśliwa.
-Nie-odrzekła i pocałowała namiętnie ukochanego mężczyznę.

Claudia de la Fuente/Natasha Clauss:

Szczera,otwarta i odważna.Jest rywalką Fernandy,równie jak ona nie pozwala się obrażać.Potrafi walczyć o swoje.

Eduardo Gutierrez/Erick Elias:

Przyjaciel Carlosa.Lubi piękne kobiety,potrafi zadawać się z kilkoma na raz.Nigdy nie miał dziewczyny i nie był zakochany.Nie wierzy w prawdziwą miłość,jednak zmieni zdanie gdy pozna Tanię.

Iwi. · Wysłany: 23:02:05 16-03-07 Temat postu:

Dziękuję za komentarze,jestem pod wrażeniem

Odcinek 138

Fernanda i Carlos spędzili piękny wieczór.
-Odwiozę cię do domu-zaproponował mężczyzna.
-Dobrze-odrzekła kobieta z uśmiechem.
Fernanda długo nie mogła zasnąć,myślała o Carlosie i jego ojcu-Alejandrze,którym się brzydziła.
-Mimo wszystko-mówiła do siebie.-Podoba mi się sposób w jaki mnie traktujesz Alejandro,a ten pierścionek naprawdę piękny-dodała trzymając w ręku złoty przedmiot.
Rozmyślała jeszcze długo,doszła do wniosku,że związek z Alejandrem nie byłby takim złym pomysłem.
-Problem w tym-westchnęła.-Że to ciebie kocham Carlosie...
Nastała piękna sobota.Był to wyjątkowy dzień dla Fernandy.Zaczęła pakować swoją walizkę,do pokoju weszła Cristina.
-Fernanda-rzekła spoglądając na bagaże.-Wybierasz się gdzieś?
-Tak mamo-odpowiedziała Fer.-Na weekend z...z Tanią-powiedziała pośpiesznie z szerokim uśmiechem.
-Rozumiem-odpowiedziała kobieta.-Potrzeba ci czegoś?-spytała serdecznie.
-Jedyne czego mi potrzeba,to trochę pieniędzy-rzekła Fernanda z błyskiem w oku.
Cristina przeraziła się.
-Dobrze-rzekła i wyszła z pokoju.
Mariber z Lore rozmawiały w salonie.
-Co teraz zrobisz?-Lorena zwróciła się do przyjaciółki.
-Jak to co? To chyba jasne-rzekła Maribel patrząc przyjaciółce w oczy.-Chcę rozwodu!
Lorena nie była zadowolona decyzją przyjaciółki.
-Zastanów się-powiedziała.-Może można to jeszcze jakoś naprawić?
-Nie,nie można i nie chcę-powiedziała smutnie Maribel.-On nigdy nie przestał jej kochać...
Lore spojrzała na przyjaciółkę z wyrozumieniem.
-Idę się położyć,źle się czuję-rzekła Maribel i weszła na górę.
-Cześć kochanie-Paco podszedł do żony i pocałował ją.
-Cześć-odrzekła wytrącona z równowagi kobieta.
-Słuchaj...-zaczął mężczyzna.-Co się wogól pomiędzy nimi dzieje?-spytał i spojrzał na znigającą w drzwiach Maribel.
-Alejandro...Alejandro zdradził ją z Rubi-rzekła szybko kobieta.
-Co?!
Fernanda i Carlos znajdowali się już w Las Vegas,opłacali hotel.
-Jeden apartament?-spytała recepcjonistka.
-Dwa-poprawiła Fernanda.
Pare godzin później:
-Fernanda...-Carlos zapukał do pokoju Fernandy.
Kobieta owtorzyła mu drzwi.
-Słucham-powiedziała wciągając na siebie szlafrok.
Carlos patrzył na nią wielkimi oczyma,miała krótką nocą koszulkę.
-Przygotowałem...przygotowałem dla nas kolację-powiedział wytrącony z równowagi.-Zechciałabys przyjść?-spytał z nadzieją.
-Zaraz przyjdę-powiedziała Fernanda i zamknęła za sobą drzwi.
Poprawiła makijarz i lekko przeczesała włosy.Wyszła z pokoju.
-Siadaj-rzekł Carlos odsuwając kobiecie krzesło.-Mam nadzieję,że będzie smakować-dodał z uśmiechem.
Jedli w milczeniu,Carlos nie mógł oderwać wzroku od Fernandy.
-Co tak patrzysz?-spytała.
-Jesteś piękna-powiedział i złapał ją za rękę.
Patrzyli sobie głęboko w oczy.
-Piękna-powtórzył Carlos i pocałował ją.
Całowali się namiętnie,po chwili zsuną z niej szlafrok,następnie ramiączka jej koszuli.Tym razem kobieta nie protestowała,zaniósł ją na łóżko.Oddała mu się z miłości,kochali się długo i namiętnie.

Iwi. · Wysłany: 13:25:41 18-03-07 Temat postu:

Odcinek 139

Fernanda i Carlos leżeli wtuleni w siebie.Fernanda jeszcze smacznie spała,a Carlos przyglądał się jej.
-Jesteś taka piękna-szeptał,bawiąc się jej włosami.
Nie mógł się oprzeć,zaczął delikatnie całować ją po szyji.Kobieta zbudziła się.
-Dzieńdobry kochanie-powiedziała przeciągając się leniwie.
-Przepraszam,ale nie mogłem się oprzeć-rzekł Carlos.
-Za co?-spytała Fernanda z uśmiechem.
-Za to,że cię zbudziłem...
-Daj spokój,codziennie chciałabym być tak budzona-spojrzała na niego figlarnie.
-Kocham cię,kocham cię,kocham cię...-powtarzał mężczyzna i pocałował Fer.
-Ja ciebie też-powiedziała słodko i niewinnie.
-Zaraz wracam-Carlos wstał z łóżka i wyszedł z pokoju.
Fernanda uśmiechnęła się i wtuliła w poduszkę.
Cristina nerwowo krzątała się po pokoju,wciąż nie mogła zapomnieć o Maribel.
Wydawała jej się taka smutna...sięgnęła po słuchawkę i zatelefonowała.
-Dzieńdobry,mogę prosić z panią Cardenaz?
-Nie ma jej-odrzekła jakaś kobieta.
-Rozumiem-powiedziała Cristina.-Proszę jej powiedzieć,że dzwoniłam-dodała.
-Myślę,że pani nieprędko wróci
-Jak to?-Cristina była zdziwiona.
-Wyprowadziła się-odrzekła kobieta.
Cristina zadzwoniła do Maribel,lecz ta miała wyłączoną komórkę
-Zadzwonię to Lore...-powiedziała sama do siebie.
Paco był zszokowany słowami swej żony.
-To niemożliwe-rzekł.-Nie on...z kim? Z Rubi? Ale jak?
-Normalnie,ona wróciła...
-Mój boże
Carlos wszedł do pokoju.
-Co to?-spytała Fer.
-Śniadanie...dla ciebie kotku-rzekł Carlos i uśmiechnął się.
-Jesteś taki kochany-Fernanda rzuciła mu się w ramiona.

Iwi. · Wysłany: 21:53:19 19-03-07 Temat postu:

Odcinek 140

Fernanda i Carlos zjedli śniadanie,po czym Carlos wstał.
-Ubieraj się-rzekł z uśmiechem do Fernandy i rzucił jej ubrania.
-Po co?-spytała psotnie.
-Po to,że gołą cię nigdzie nie puszcze-zaśmiał się.-Zabieram cię na mały spacer
-No dobrze-rzekła Fer i poszła do łazienki.
Lorena odebrała teleon.
-Słucham-powiedziała.
-Witaj,mówi Cristina-zaczęła kobieta.-Nie wiesz co się dzieje z Maribel? Martwię się o nią
-Słuchaj,to nie jest rozmowa na telefon-zakomunikowała.-Przyjedź,to spokojnie porozmawiamy...
-Dobrze,do zobaczenia-rzekła.
-Do zobaczenia-Lore rozłączyła się.
Spojrzała na schodzącą z góry Maribel,wyglądała o niebo lepiej.
-Kochanie,będziemy miały gościa-uśmiechnęła się.
Maribel odpowiedziała jej uśmiechem.
-Kogo?-spytała.
-Cristinę-odpowiedziała Lore.
-To świetnie,dawno jej nie widziałam...
Nastał wieczór.Carlos i Fernanda spacerowali nad jeziorem.
-Pięknie tu-rzekła Fernanda i wtuliła się w ukochanego mężczyznę.
On tylko uśmiechną się do niej.Było jeszcze widać zachodzące słońce.Usiedli na brzegu i podziwiali to piękne zjawisko.Po chwili ich usta złączyły się w długim i namiętnym pocałunku.Zaczęli posuwać sie dalej i dalej...kochali się po raz drugi z jeszcze większą miłością i namiętnością.
Nazajutrz obudzili się nadzy,na brzegu jeziora.Patrzyli na siebie czule.
-Dzieńdobry kochanie-Carlos pogładził Fernandę po włosach.
-Dzieńdobry-odrzekła i pocałowała go.
-Kocham cię,wiesz?-spytał.
-Wiem-rzekła z uśmiechem-Udowodniłeś mi to wczoraj-dodała szyderczo.
Po chwili ubrali się i ruszyli w kierunku hotelu.Szli w objęciach trzymając się za ręce.

Iwi. · Wysłany: 15:43:31 20-03-07 Temat postu:

Odcinek 141

Cristina weszła do domu Loreny.
-Witaj Lore-powiedziała i ucałowały się w oba policzki.
-Dobrze cię widzieć-powiedziała z uśmiechem.-Nie jest dobrze...-dodała po chwili.
Cristina bardzo zmartwiła się tymi słowami.Różne,dziwne rzeczy przychodziły jej do głowy.
-Jak to?-spytała zmartwiona.-Co się stało?
-Jak zechce to sama ci powie-dodała cicho i dyskretnie wskazała na idącą w ich stronę Maribel.
-Cristina jak się stęskniłam!-wykrzyczała Maribel i razem z Cristiną wyściskały się za wszystkie czasy.
-Ja też-powiedziała Cristina.
W pracy Alejandro był bardzo rozkojarzony,do gabinetu wszedł Marco.Alejandro siedział w jakiś papierach i widać było,że wogóle nie może się na nich skupić.
-Dzieńdoby Alejandro-przywitał się Marco.
Alejandro nie odpowiedział,trzymał głowę w papierach,choć widać było,że nie myślał nad tym co robi.
-Co się z tobą ostatnio dzieje?-spytał.-A może Cristina miała rację mówiąc,że Maribel nie czuje się zbyt dobrze...pokłóciliście się?
-No co ty,my się nigdy nie kłócimy-skłamał Alejandro.
-Więc o co chodzi?
-Poprostu mam ostatnio dużo pracy-rzekł znużony Alejandro.
Fernanda i Carlos znajdowali się w pokoju hotelowym.Carlos brał prysznic.
-Kochanie przynieś mi ręcznik!-krzyczał Carlos.
-Już ci niosę kochanie!
Fernanda sięgnęła po ręcznik,który leżał koło niej i zaniosła go Carlosowi.
Mężczyzna stał przed nią całkiem nagi.
-Niezłe ciacho z ciebie-powiedziała i uśmiechnęła się szyderczo,bardzo spodobał jej się ten widok.
Podała mu ręcznik,a on przyciągną ją do siebie i namiętnie pocałował.
-Może pójdziemy gdzieś na obiad?-spytał Carlos.
-Nie mam nic przeciwko temu-rzekła z uśmiechem Fer i wyszła z łazienki.
Cristina,Lorena i Maribel siedziały w salonie popijając kawę.
-Co się z tobą dzieje Maribel?-spytała Cristina.-Jesteś jakaś nieobecna,nie odbierasz telefonu,a na dodatek wyprowadziłaś się z domu
-Cristina-upomniała ją Lorena.
-Daj spokój Lore-rzekła powoli Maribel.-Jest jedną z bliskich i osób,wiec powiem jej prawdę...chcę się rozwieść z Alejandrem,bo zdradził mnie z Rubi-łzy napłynęły Maribel do oczu,lecz trzymała się twardo.
-Nie to niemożliwe! Moja siostra nie żyje,jestem tego pewna!!

Iwi. · Wysłany: 19:42:50 21-03-07 Temat postu:

Odcinek 142

-A jednak,przykro mi-rzekła Maribel.
-Mam nadzieję,że już nikogo nie skrzywdzi-powiedzia Lorena.
Cristina przeraziła się.
-Mój boże!-krzyknęła.-Żeby tylko nie skrzywdziła mojej córki-mówiła zdenerwowanym głosem.
-Myślę,że jej nie skrzywdzi-powiedziała Lore i objęła Cristinę.-Przecież ją kochała prawda...kochała ją?
- Przecież Alejandra też kocha!-krzyknęła Maribel.-Nie rozumiesz?! Ona nie potrafi kochać,nie potrafi...potrafi tylko krzywdzić!
-Uspokój się Maribel-powiedziała Lore i mocno przytuliła przyjaciółkę.
Cristina drżała.
-Nie mogę pozwolić by skrzywidziła moje dziecko-powiedziała niespokojnie.
-Cristino nie przejmuj się tym co mówię,jestem poddenerwowana-rzekła Maribel.-Nie sądzę by Rubi chciała skrzywdzić Fernandę...
Fernanda i Carlos jedli razem obiad w pięknej restauracji.
-Nigdy nikt nie dał mi tyle szczęścia co ty-powiedziała Fernanda patrząc Carlosowi w oczy.
-Mi też nie,a wiesz dlaczego?-spytał.-Bo jesteś jedyna...-powiedział i pocałował ją.
Alejandro przyjechał do domu Loreny z kwiatami.
-Alejandro?-spytała ździwiona Lore.
-Tak,to ja-odrzekł mężczyzna.-Chcę rozmawiać z żoną
-Ale ja nie chcę z tobą rozmawiać-powiedziała Maribel stając przed drzwiami.
-Kochanie ja...
-Spotkamy się w sądzie-powiedziała twardo Maribel.
Alejandra przeraziły te słowa,w końcu spędził z tą kobietą większą część swojego życia.Jednak przypomniał sobie o Rubi,kobiecie którą kocha.
-Dobrze Maribel,zrobimy jak chcesz-zdobył się na odwagę.-Jednak nie chcę abyśmy się rozstali w ten sposób...proszę przyjmij ode mnie te kwiaty
-Nawet ci na mnie nie zależy,rozwód jest ci na rękę-histeryzowała Maribel.-A kwiaty możesz dać swojej Rubi-dodała i z płaczem pobiegła na górę.
-Widzisz,co narobiłeś?-spytała Lorena.-Wiesz co? Niespodziewałam się tego po tobie!-krzyknęła i z łoskotem trzasnęła drzwiami.
Alejandro zostawił kwiaty przed drzwiami i odszedł.
-Wiem,że dobrze zrobiłem-powiedział.-Kocham Rubi i chcę być z nią do końca moich dni...
Nastał wieczór.Była to ostatnia noc Fernandy i Carlosa w Vegas.Carlos przygotował
dla Fer romantyczną kolację.Na stole stały świece,a w pokoju panował mrok.
Łóżko było usłane płatkami czerwonych róż.Zjedli wykwintną kolację.
-Jak zwykle cudowna kolacja kochanie-rzekła Fernanda i pocałowała Carlosa.
-Dla ciebie wszystko-powiedział mężczyzna i pocałował ukochaną.
Fernanda zawiesiła Carlosowi ręce na szyji.On wiął ją na ręce i zaniósł do łóżka.
Kochali się namiętnie ostatniej nocy w Vegas.

Iwi. · Wysłany: 20:41:29 22-03-07 Temat postu:

Odcinek 143

Cristina wróciła do domu.Była przerażona słowami Maribel,wciąż myślała o Fernandzie.
-O,już jesteś kochanie-powiedział Marco i pocałował żonę w policzek.
Cristina nie odpowiedziała tylko mocno przytuliła męża.
-Co się stało kochanie?-spytał zmartwiony Marco.
-Nic,pójdę się położyć...głowa mnie boli-rzekła Cristina i skierowała się do sypialni.
Marco złapał ją za rękę.
-Nigdzie nie pójdziesz-powiedział stanowczo.-Dobrze wiem,że masz jakiś problem i razem go rozwiążemy
-Chyba poprostu jestem przewrażliwiona-powiedziała Cristina.
-Przewrażliwiona czy nie,chcę wiedzieć co się dzieje-powiedział Marco i z czułością spojrzał żonie w oczy.
-Rubi wróciła...sama nie mogłam w to uwieżyć,ale to prawda-zaczęła Cristina.-Znów omotała Alejandra i spali ze sobą,mam obawy czy nie skrzywdzi Fer
-Co?! Rubi wróciła?! Alejandro się z nią przespał?!-pytał zdziwiony Marco.-Rubi jest nieobliczalna,ale nie sądzę,że skrzywdzi Fernandę
-Z kąd wiesz?
-Jaki miałaby w tym cel? Pomyśl logicznie i nie zadręczaj się kochanie-rzekł Marco i przytulił żonę.
-Wiesz,masz rację-powiedziała Cristina z lekkim uśmiechem.-Co ja bym bez ciebie zrobiła?
Carlos i Fernanda pakowali swoje rzeczy.
-Chciałabym abyś wiedział,że bardzo cię kocham-powiedziała Fernanda.-Że to co razem przeżyliśmy,to były najpiękniejsze chwile w moim życiu i cokolwiek by się nie stało,ja zawsze będę cie kochać-powiedziała Fernanda i mocno przytuliła ukochanego.
-Mówisz to tak,jakbyśmy się widzieli po raz ostatni-powiedział Carlos i spojrzał Fer głęboko w oczy.
-Przecież wszystko może się wydarzyć-powiedziała i wbiła wzrok w ziemię.
-Kochanie,co ty mówisz?-spytał mężczyzna.-Nikt i nic nas nie rodzieli,rozumiesz? Nie pozwolę na to-powiedział i złapał jej twarz w dłonie.-Nigdy...
Alejandro zadzwonił do żony,chciał załatwić jak najszybciej pewną sprawę.
-Maribel,proszę cię nie rzucaj słuchawką-nalegał.-Musimy się zobaczyć,mamy do omówienia sprawę naszego rozwodu-powiedział.
-Żebyś mógł związać się z tą szmatą? Nigdy!-krzyknęła Maribel i rzuciła słuchawką.
-Maribel?! Proszę cię nie rozłączaj się! Maribel!
Maribel nerwowo rzuciła słuchawką i rozpłakała się jak małe dziecko.
-Boże,dlaczego to musiało się przydażyć właśnie mnie?!-pytała płacząc.-W czym ona jest lepsza ode mnie?!
Lorena zobaczyła przyjaciółkę,która wpadła w szał.Natychmiast do niej pobiegła i przytuliła do siebie mocno.
-Już dobrze-powiedziała próbując ją uspokoić.
Carlos i Fernanda wrócili do Meksyku,mężczyzna odwiózł swoją dziewczynę niedaleko jej domu.
-Pomogę ci z tymi torbami-zaproponował.
-Nie dziękuję,poradzę sobie-odrzekła i dała mu buziaka na pożegnanie.
Powoli ruszyła w stronę domu,nie chciała by zobaczono ją z Carlosem.
Jej rodzina była pewna,że spędziła weekend z przyjaciółką.
Maribel powoli uspokoiła się.
-A teraz powiedz mi co się stało?-spytała Lore.-Rozmawiałaś z Alejandrem?
-Tak,on chce odejść do tej szmaty! Chce rozwodu,ale ja mu go nie dam!!
-Spokojnie kochanie-rzekła Lorena i przytuliła przyjaciółkę.-Pomyśl,to nie ma sensu...chyba do niego nie wrócisz po tym wszystkim prawda?
-Oczywiście,że nie! Ale nie chcę,żeby byli szczęśliwi...nie zasłużyli na to!
-Masz rację-powiedziała Lorena.-Ale to nie znaczy,że masz żyć w związku małżeńskim z człowiekiem,którego nie chcesz znać
-Sama już nie wiem co wygaduję,oczywiście porozmawiam z nim jeszcze dziś
Fernanda weszła do domu.
-Witaj kochanie-przywitała ją Cristina.-Jak się udał weekend?-spytała.
-Było fantastycznie mamo-powiedziała szczęśliwa Fer i skierowała się na schody.
-Poczekaj-powiedziała Cristina.-Uważaj na siebie,uważaj na ludzi,którzy mogą cię skrzywdzić...
Fernanda weszła po schodach na górę.
-Czyżby kaleka powiedziała mamie o "Rubi"?-spytała szepcząc Fer.

Iwi. · Wysłany: 19:34:02 23-03-07 Temat postu:

Odcinek 144

Maribel wystukała numer do Alejandra.
-Witaj Alejandro-przywitała się kobieta.-Nie ma sensu dalej się upierać,zgadzam się na rozwód-powiedziała smutnie kobieta. -To dobrze-rzekł mężczyzna.-Teraz tylko trzeba pójść do sądu-dodał.
-Nie martw się,możemy tam iść już dziś-powiedziała Maribel.
-Nawet nie wiesz jak ci dziękuję-Alejandro był niesamowicie szczęśliwy.
-Czekam na ciebie-rzekła przybita Maribel i rozłączyła się.
Tymczasem Carlos zadzwonił do Fernandy.
-Witaj kochanie-rzekł.-Dzwonię,żeby usłyszeć twój głos
-To miłe-rzekła Fer.-Już za tobą tęsknię-dodała słodko.
-I ja za tobą-powiedział mężczyzna.-Niedługo znowu się zobaczymy...kocham cię
-Ja ciebie również-powiedziała.
Marco wszedł do gabinetu Alejandra.
-Jak mogłeś!-wykrzyczał.
-Wybacz,śpieszę się-powiedział Alejandro.
-Niespodziewałem się tego po tobie-powiedział z wyrzutem Marco.
-Nie obchodzi mnie to co mówisz-rzekł mężczyzna.-Wiem,że dobrze zrobiłem
-Co? Zostawiłeś uczciwą kobietę dla jakiejś szmaty!-wykrzyczał zirytowany Marco.
-Nie mów tak o niej! Kocham tę kobietę-krzyknął Alejandro i wyszedł trzaskając drzwiami.
Maribel z Loreną rozmawiały.
-I co dzwoniłaś do Alejandra?-spytała ciekawie Lore.
-Tak-odrzekła krótko Maribel.-A teraz wybacz,ale jestem umówiona-dodała.
-Jak to?-spytała z nadzieją Maribel.-Pogodziliście się?
-Nie,tak się nigdy nie stanie-powiedziała twardo Maribel.-Idziemy do sądu wytoczyć
proces
Cristina weszła do sypialni córki.
-Musimy porozmawiać-powiedziała na wstępie.
-Dobrze,więc słucham-rzekła Fer.
-Chodzi o Rubi-zaczęła Cristina.-Słyszałam,że wróciła i nie chcę,żeby cię skrzywdziła
-Daj spokój,własna ciotka mnie nie skrzywdzi-odpowiedziała ironicznie Fer.
-Jeżeli kiedykolwiek będziesz miała z nią styczność...to ja nie chcę cię znać-powiedziała z przekonaniem Cristina i wyszła.
-Własna matka nie chce mnie znać-powiedziała z wyrzutem Fer.
Maribel i Alejandro weszli do sądu.
-Dzieńdobry,mąż i ja chcielibyśmy wnieść pozew o rozwód-powiedziała na wstępie Maribel.
Rozmawiali długo i podpisywali różne papiery.
-Rozprawa odbędzie się za tydzień,dowidzenia-odparł użędnik.
-Dowidzenia-odpowiedzieli jednocześnie i wyszli.
Szczęśliwy Alejandro zadzwonił do "Rubi".
-Cześć kochanie-powiedział na wstępie.-Mam dla ciebie dobrą waidomość,musimy się spotkać
-Dobrze nie ma sprawy-odpowiedziała Fer.-Za kwadrans w restauracji "La mujer"
Fernanda weszła do restauracj,czekał na nią Alejandro.
-Witaj kochanie-powiedział i pocałował ją.-Mam dla ciebie dobrą wiadomość i mały przezent-dodał z uśmiechem.
-Zamieniam się w słuch...
-Za tydzień rozwodzę się z Maribel-powiedział z entuzjazmem.-A to dla ciebie-powiedział i wręczył jej piękną biżuterię.
Fernanda była zachwycona.Zagryzała dolną wargę i słodko się uśmiechała.
-Dziękuję kochanie-rzekła i pocałowała go namiętnie.
-Nie mogę tkwić przy Carlosie-powiedziała w myślach.-On niczego mi nie zapewni...

PS.W następnym odcinku dowiecie się czy udała się operacja Rubi

Iwi. · Wysłany: 17:43:30 24-03-07 Temat postu:

Hehe,skoro mam taki talent,to komentujcie Amor O Deseo y Soló tu

A teraz tak na poważnie,to będę bardzo wdzięczna.Bo tam niestety jest mało odpowiedzi

...No to zobaczcie co tam słychać u Rubisi

:

Odcinek 145

Minęło dwa tygodnie.Fernanda spotykała się z Carlosem,a jednocześnie z Alejandrem.Mężczyzna kupował jej drogie prezęty,a Fernanda z każdym dniem przekonywała się,że musi zostawić Carlosa.Powiadała jak Rubi,że z miłości nie wyżyje.Usilnie poszukiwała kogoś,kto mógłby zapewnić jej byt.W końcu nastał upragniony dzień,dostała telefon od Rubi.
-Fernando już czas-powiedziała kobieta.
Fernanda zbiegła po schodach na dół.
-Ernesto jedziemy-rzuciła w biegu.
Ernesto odwiózł ją pod sam dom Rubi,jak zwykle otrzymał solenną zapłatę za milczenie.
-Nie przyzwyczajaj się-powiedziała Fer.-Nie mam zamiaru ci płacić,a jeżeli komuś powiesz to i tak wylecisz-syknęła Fernanda i weszła do zaniedbanego pokoju wynajmowanego przez Rubi.
-Witaj ciociu-powiedziała i pocałowała ją w policzek.
-Boję się,po raz pierwszy w życiu cholernie się boję-powiedziała Rubi.
-Spokojnie,wszystko będzie dobrze-powiedziała Fernanda i pogłaskała ciocię po ramieniu.
Rubi zaczęła powoli ściągać bandarze.To co zobaczyła bardzo ją zaskoczyło.
-Nie!-krzyknęła.-To nie możliwe-mówiła przez łzy.
-A jednak-powiedziała róznież zaskoczona Fer.-Tobie zawsze wszystko się udaje-dodała.
Rubi przytuliła siostrzenicę.
-Dziękuję ci,że tak mi pomagałaś-powiedziała.
Po chwili jednak dodała.
-Nie jestem głupia i wiem,że podoba ci się majątek Alejandra-powiedziała zgryźliwie.-Nie zbliżaj się do niego bo pożałujesz!-zagroziła.
Fernanda przytaknęła.Wiedziała,że jej ciotka może wszystko.
-Musisz zmienić swój wizerunek-powiedziała po chwili Rubi.-Przefarbuj włosy i kup nowe ciuchy
-Dobrze ciociu-powiedziała Fer.-Nikt nie może nas widzieć razem,więc przyniosłam ci trochę ubrań i pieniędzy-dodała.
-To dobrze,a teraz idź już sobie-powiedziała Rubi.
Fernanda wyszła.Zrobiła to co kazała jej ciotka iż nie chciała by Cristina odkryła,że się z nią spotyka.Następnie poszła na uczelnię.Zauważyła grupkę dziewczyn z roku otaczających jakiegoś chłopaka.
-Fer!-zawołała ją Tania.-Poznaj Hectora-powiedziała.
Fernanda uśmiechnęła się zagryzając dolną wargę.
-Cześć-powiedziała.
-Witaj-powiedział chłopak onieśmielony urodą Fernandy.
Pocałował jej dłoń i spojrzał jej w oczy.
-Jesteś piękna,jak ci na imię?-spytał.
-Fernanda-rzekła kobieta uśmiechając się słodko.
-Dasz mi swój numer?-spytał.
-Oczywiście-powiedziała słodko Fer i wyjęła kartkę.
Zapisała na niej swój numer i wręczyła ją Hectorowi.
-Zadzownię-rzekł chłopak.-A teraz wybaczcie moje panie,ale musze już iść-dodał i znów pocałował dłoń Fernandy.
Rubi przebrała się i wyszła z "domu".Szła długo jedną z ulic Meksyku.
-Dużo się tu zmieniło-powiedziała.-Usługi fryzjersko-kosmetyczne-przeczytała i weszła do salonu.
Znów zrobiła sobie loki,które miały większą sprężystość niż kiedykolwiek.
Jej paznokcie zostały zrobione w stylu francuskim,a makijaż był perfekcyjny.
Następnie udała się do sklepu.Kupiła trochę ubrań i kosmetyków.
-Już czas-powiedziała i udała się do szpitala,w którym pracował jej ukochany.
Z radością weszła do gabinetu.
-Witaj kochanie-powiedziała z radością i pocałowała go namiętnie.
-Mam coś dla ciebie-rzekł.