Telenowele

BlackFalcon · Wysłany: 20:57:51 03-11-07 Temat postu:

Wlasnie, ja tez, bo to nie jest tylko serial obyczajowy (moge tak to nazwac?

, ale i domieszka sensacji, szczypta przestepstwa (Cooper), a ja chce wiedziec, czy im sie uda...

Jen · Wysłany: 21:48:17 03-11-07 Temat postu:

Ale mi ciśnienie podskoczyło

chłopaki działają

super, może teraz Cooper zleci ze swojego stołka a upadek będzie naprtawdę bolesny <yes> i to z uczennicą, no nie spodziewałabym się

monioula · Wysłany: 11:36:01 04-11-07 Temat postu:

ODCINEK 15

- Tłuszcz mi się odkłada na kostkach! - krzyknęła Glenda, kiedy stanęła na wadze w obecności zgromadzenia cheerleaderek.
- Nic dziwnego. - podsumowała Claire - Znikasz na całe godziny, spóźniasz się na treningi, a po nich szybko znikasz. Pewnie cichaczem obżerasz się w swoim domu.
- Albo podglądasz chłopaków z drużyny pod prysznicem. Przecież kończą treningi wtedy, kiedy my... - dodała Joyce.
- Tam nie ma na co popatrzeć. Swoje instrumenty mają wielkości mózgów. Czyli prawie niewidoczne.
- A Chris? - pozostałe laski też wdały się w dyskusję.
- Właśnie, co z nim?
- A co może z nim być? Mówiłam wam, że miałam z nim zerwać już dawno. Gdyby nie to, że został kapitanem, już bym to zrobiła. – Claire poprawiała włosy. Nie mogła przestać być autorytetem dla koleżanek, które uważały ją za najwyższe bóstwo.
- Przecież jest bardzo miły, nie wiem, o co ci chodzi.
- Tak, Chris jest miły i przystojny.
Pani kapitan westchnęła głęboko. One naprawdę nic nie rozumiały. Nie miały pojęcia, że do chłopaków trzeba zachować dystans. Nimi trzeba rządzić. Musiała uświadomić swoje przyjaciółeczki.
- Jest mało inteligentny. Dlaczego chłopacy z drużyny noszą elektroniczne zegarki?
- Bo są modne, wygodne i funkcjonalne?
- Nie, głupia! Bo są idiotami, którzy nie znają się na normalnych zegarach tarczowych.
- No to jaki ma być facet dla ciebie? - spytała Samarie, która nie wiedziała czego ma się spodziewać po 'szefowej'. Jako jedyna z dziewczyn była rozdarta między dwa światki.
Misha stwarzała pozory zafascynowanej postawą Claire ale dopadały ją coraz większe wątpliwości, czy postępuje dobrze. Czy opowiadała się po właściwej stronie?
- Facet musi być inteligentny, dlatego widzę się u boku przystojnego i nadzianego studenta prawa... Takim inteligencji nie brak. Na razie wystarczy mi Chris, ale nie wiem jak długo wytrwam w tym związku.
- Skoro tak, to ja go biorę.
Wszystkie obejrzały się na Mishę, która rzuciła złowrogą propozycję.
- No co? - spytała zdziwiona. - Przecież mówiłyście, że jest miły i przystojny...
- Da! Ale NIE-UMAWIAMY-SIĘ-Z-BYŁYMI-CHŁOPAKAMI-PRZYJACIÓŁEK. To nasze motto. - wyjaśniła zadowolona ze swojej znajomości regulaminu Joyce.
- Dobra, w porządku. A poza tym, mi wpadł w oko ktoś inny.
- Kto taki?
- Spodobał mi się jeszcze kiedy zadawałam się z Samanthą, ale nie miałam okazji z nim pogadać.
- No ale kto to taki? – dopytywały się nerwowo.
- Oliver Faris. – rzuciła krótko.
- Uuuuu...
- Co "uuuu"? On też jest byłym któreś z was?
- Nie, ale to delikatna sprawa. - szepnęła Samarie.
- Nie musisz szeptać, ja i tak słyszę. - powiedziała zdecydowanie Claire. - Mogę sama to wyjaśnić. Faris jest jedynym członkiem z drużyny... byłym, fakt, ale jedynym... który nie nosi elektronicznego zegarka. Łapiesz?
- Nie bardzo... Jest biedny?
- Aleś ty niekumata. On jako jedyny nie ma zegarka elektronicznego, tylko normalny, tarczowy. Jest więc najbardziej inteligentny z całej tej grupy, a że kapitanka drużyny ma prawo pierwszeństwa wyboru, zaklepuję sobie Farisa. Musisz znaleźć kogoś innego.
Po tym jasnym wyjaśnieniu przez Claire reguł, Misha wybuchła śmiechem.
- Co cię tak rozśmieszyło? Chyba nie zrozumiałaś, co do ciebie powiedziałam...
- Ależ zrozumiałam, nawet za bardzo... ale chodzi o to... chodzi o to, że... - próbowała powiedzieć przez śmiech - Chodzi o to, że tak ustawiona dziewczyna jak ty boi się konkurencji nowej i woli zaklepać sobie chłopaka niż uczciwie o niego powalczyć.
- Upss... dopiero się zacznie. Lepiej szybko to odszczekaj, Misha, bo będzie źle. - poradziła Joyce.
- Nie. Ona ma rację. Chcesz stanąć ze mną do zwodów o chłopaka? W porządku. Przyjmuję wezwanie. Może zacząć bitwę na śmierć i życie. W miłości jak na wojnie: wszystkie chwyty dozwolone.
- W takim razie muszę iść. O ile się nie mylę, o tej porze chłopacy spotykają się w Turget Hell.
- Ale miałyście zaczekać, aż... - próbowała przypomnieć Glenda, ale Claire machnęła ręką.
- Niech idzie. W końcu w miłości i na wojnie wszystkie chwyty dozwolone...

angie7 · Wysłany: 12:38:33 04-11-07 Temat postu:

super odcinek

Mary Rose · Wysłany: 13:10:09 04-11-07 Temat postu:

Nie no dziewczyny są zabójcze

Te ich teksty... świetne, dawno się tak nie śmiałam. Ale głupiutkie są... A teraz jeszcze będzie walka o Olivera

Ciekawe, która go zdobędzie

kibicuję Mishy, ale kto wie... no w ostateczności Sam

A Chrisa tak mi żal, on pewnie kocha Claire a ona uważa go za głąba. Przecież to fajny chłopak i lojalny przyjaciel. Szkoda, że ona tego nie widzi

Jeanette · Wysłany: 13:57:44 04-11-07 Temat postu:

One to mają teksciory

Będą walczyć o Olivera, a ja mam nadzieję że on będzie z Sam

czekam na kolejny odcinek

BlackFalcon · Wysłany: 14:42:38 04-11-07 Temat postu:

Kiedy to czytam, czuje sie, jakbym tam byla i stala obok, a to najwazniejsza cecha dobrego pisarza

). Ciekawe, jak skonczy sie ta walka...

monioula · Wysłany: 18:45:20 04-11-07 Temat postu:

Jen · Wysłany: 19:17:50 04-11-07 Temat postu:

ten zakład między dziewczynami bardzo mi się podoba

ale skrycie ja też liczę, że jednak Oliver będzie z Sam

BlackFalcon · Wysłany: 0:46:10 05-11-07 Temat postu:

monioula · Wysłany: 16:15:03 05-11-07 Temat postu:

W takim razie dziękuję bardzo

Kolejne odcinki w weekend

Mary Rose · Wysłany: 16:21:45 08-11-07 Temat postu:

No a ja już nie mogę się doczekać! "Samantha" jest wyjątkowa, bo to lekka opowiastka zawierająca wszystkie problemy współczesnego świata

Cudo

luna_en_noche · Wysłany: 1:07:55 09-11-07 Temat postu:

fajny serial

monioula · Wysłany: 10:25:12 10-11-07 Temat postu:

ODCINEK 16

Wbrew oczekiwaniom Mishy chłopaków nie było Turget Hell. Mieli ważniejsze sprawy na głowie niż imprezowanie. Teraz, kiedy Mike był świadkiem romansu trenera, wreszcie mieli pretekst, by pozbyć się znienawidzonego nauczyciela ze szkoły.
- Po co się czaimy? - zapytał Eddie - Jakbyśmy nie mogli go zastraszyć i samemu wykurzyć. Czuję się jak przestępca, gdy czaimy się pod domem Glendy z aparatami.
- A gdybyś pobił trenera byłoby ok, tak?
- Byłoby to zdecydowanie bardziej moralne posunięcie.
- Skoro tak uważasz... Ale może kiedy indziej, bo oto pod dom naszej kochanej Glendy podjeżdża czarna Honda Coopera... - wyjaśnił Chris i wydał nakaz - Miejcie aparaty w pogotowiu.
- A oto i nasza rozpustna koleżanka... Swoją drogą co ona widzi w tym facecie? Co prawda jest wysportowany i płci przeciwnej się podoba, ale czy jest inteligentny? Miły? Czy ma poczucie humoru? Ja u niego widzę same przeciwieństwa tych cech, nie wiem, jak wy.
- Cicho, Eddie. Nie możemy stracić takiej okazji. Jeśli nas zauważą lub usłyszą...
- A czego się spodziewałeś, próbując ukryć sporą grupę chłopaków w takich małych krzakach? - zauważył Mike - Trzeba było samemu coś wymyślić. A teraz nie marudzić, tylko pstrykać zdjęcia.
- O Boże! Cooper taki czuły! Tego się po nim nie spodziewałem...
- Świetne te fotki. Ale muszę przebiec na drugą stronę, żeby było widać twarz Glendy.
- Co ty, Eddie? Chcesz ją pogrążyć?
- Ma rację. - przytaknął Mike - Jeśli nie będzie widać jej twarzy, wszyscy pomyślą, że to jego żona. A tego byśmy nie chcieli. Eddie, idź. Ale uważaj.
- Co to ma być, narażamy się dla tego bo Cooper zabawiał się z nauczycielką...
- To nie tak, Kevin. Nie było cię przy tym i nie masz pojęcia, jak to się rozegrało. – Oliver zdenerwował się na kolegę z drużyny, który był tak sceptycznie nastawiony do wszystkiego.
- Spokój, Kevin, Oliver! Eddie biegnie! Tak! Ma fotki! – wszyscy spojrzeli w kierunku ulicy, przez którą właśnie z szybkością błyskawicy przeleciał ich czarnoskóry kolega.
- O nie! Cooper chyba go widział!
- Dobrze, że jest ciemno, raczej go nie poznał.
- Ale zaraz... Glenda cofa się do domu...
- Pewnie chcą dać sobie spokój z tym śmiesznym romansem, bo się boją ujawnienia. Mam tylko nadzieję, że Eddie nie będzie miał kłopotów.
- Spokojna głowa. - rozległ się z tyłu głos kolegi.
- Eddie! Ale nas przestraszyłeś! Jak to spokojna głowa? Przecież cię widzieli i ona wróciła do domu, bo się przestraszyła ujawnienia romansu...
- Przestraszyła się wiewiórki.
- Co?!
- Przebiegła wiewiórka i to dzięki niej nie zostałem zauważony.
- W takim razie gdzie ona pobiegła?
- A bo ja wiem? Może po strzelbę... Albo po maść na wiewiórki...
Wszyscy zaczęli się śmiać. Tylko nadąsany Kevin nie potrafił cieszyć się ze zdobytych dowodów. Czyżby ktoś zamierzał zostać kablem?

angie7 · Wysłany: 10:43:35 10-11-07 Temat postu:

super odcinek