Telenowele

Fuzzi · Wysłany: 21:22:59 12-08-09 Temat postu:

Ja bym bardzo, bardzo, bardzo, bardzo chciała :*

Dulcemogosia · Wysłany: 21:23:52 12-08-09 Temat postu:

miłej zabawy :***

Też bym chciała mieć to z głowy

Fuzzi · Wysłany: 21:25:47 12-08-09 Temat postu:

Nie mów tak :*

Ja czekam na odcinek. Oby jak najszybciej!

paulinek · Wysłany: 21:27:00 12-08-09 Temat postu:

i ja czekam

Dulcemogosia · Wysłany: 21:28:06 12-08-09 Temat postu:

mam nadzieję że się nie zawiedziecie

Fuzzi · Wysłany: 21:28:40 12-08-09 Temat postu:

Masz już dwie fanki, czekające!
Zwłaszcza, że mi wczoraj troszku zaspoilerowałaś! Teraz to tym bardziej się nie mogę doczekać!

paulinek · Wysłany: 21:31:57 12-08-09 Temat postu:

no włąśnie ja też czekam !!!
oni ostatnoi uprawiali seks bez zabezpieczenie jak bedziesz to kontynłowac to bedzie ciekawie

Dulcemogosia · Wysłany: 21:38:36 12-08-09 Temat postu:

przczytacie, ocenicie. Albo się spodoba albo nie

Fuzzi · Wysłany: 21:40:28 12-08-09 Temat postu:

Z góry zakładam, że się spodoba

Ale Ciii... przeczytam oczywiście! ;**

O której się wyrobisz?

Dulcemogosia · Wysłany: 21:44:55 12-08-09 Temat postu:

nie wiem...
I nie licz że będzie fajny... mogłam napisac go rano, teraz już nie mam humoru

Fuzzi · Wysłany: 21:46:03 12-08-09 Temat postu:

Phi, nie szkodzi, ale ważne, że jest !

PS. Mogłaś?????!!!!!! Czemu nie napisałaś!????? <z>

paulinek · Wysłany: 22:00:02 12-08-09 Temat postu:

rano czy popołudniu !!!!
bedzie świetny !!!
niewiem czemu wszyscy na tym forum mają zwiekszoną zdolność do samokrytyki

Dulcemogosia · Wysłany: 22:00:16 12-08-09 Temat postu:

Tras De Mi
Odcinek 29

Długo nie mogłam usnąć, cały czas myślałam jak to będzie, jeżeli okaże się, ze jestem w ciąży... Boże! Ja w ciąży?! Jak to w ogóle brzmiało... Dobra, jestem pełnoletnie, ale nie ukończyłam szkoły... W ogóle, nie jestem jeszcze gotowa! Diego na początku nawet się nie poruszył. W pewnym momencie myślałam, że zacznie na mnie krzyczeć, ale on siedział cicho patrząc przed siebie. Podciągnęłam kolana pod samą brodę i objęłam je rękami. W pewnym momencie z oczu wypłynęły mi łzy. Nie miałam nad sobą żadnej kontroli, byłam roztrzęsiona. Pociągnęłam delikatnie nosem, Diego natychmiast się odwrócił do mnie. Kiedy zobaczył, że płaczę od razu mnie przytulił. Wtuliłam się w jego ramiona, poczułam się lepiej, wiedząc, że Diego nie jest zły.
- Przepraszam...- Szepnęłam. Diego wytarł moje łzy.
- Za co? Dul przestań! Uważasz, że to twoja wina? Przecież to ja powinienem się zabezpieczyć.- Mówiąc to głaskał mnie po głowie, a ja przytuliłam się jeszcze mocniej.
- Co teraz?- Zapytałam. Nie wyobrażałam sobie co dalej...
Spojrzał mi w oczy.
- Na razie się nie martw. Jeszcze nic nie wiadomo, a jeżeli okaże się, że będziemy mieli dziecko, to co w tym takiego?- Uspokoił mnie mówiąc w liczbie mnogiej. W ogóle jak to mówił, był nagle taki spokojny. Nie zdawał sobie sprawy z powagi sytuacji?!
- Jak to co?!
- Oj Dul, kochanie. Za dwa miesiące kończymy szkołę, do tego czasu nie będzie nic widać, jeżeli o to chodzi, w końcu chyba i tak zamierzaliśmy założyć rodzinę, prawda?- Powiedział lekko się uśmiechając. Tak, był spokojny i widział to wszystko w kolorowych barwach... a ja. Byłam kłębkiem nerwów.
- Diego, to nie takie proste. Jak my je wychowamy?! Jaki damy mu przykład?!- Znowu się uśmiechnął.
- Jak je wychowamy? Otóż jak każdy inny. Będziemy szczęśliwą rodziną. Jaki damy mu przykład? Damy dziecku tyle miłości na ile nas stać. Jeżeli faktycznie teraz zajdziesz w ciążę, to stworzymy naszą wymarzoną rodzinkę, tylko odrobinę wcześniej niż zamierzaliśmy.- Jak mówił to z takim spokojem, wydało mi się bajką, historią, która wcale mnie nie dotyczyła. Mimowolnie się uśmiechnęłam.
- Czyli, nie zostawisz mnie, nawet jeżeli okaże się, że teraz zaszłam w ciążę?- Zapytałam, z tego co czytałam, bardzo dużo jest takich przypadków i bałam się tego jak niczego innego.
Diego spojrzał mi głęboko w oczy.
- Naprawdę masz mnie za kogoś takiego? Możesz mieć nawet trojaczki, nigdy cię nie zostawię! Zresztą dzieci, to nie przekleństwa... to ukoronowanie związku takiego jak nasz.- Mówił... Mogłabym go słuchać cały czas.
- Kocham cię.- Wyznałam. Każde jego słowo przepełnione spokojem, a nawet uśmiechem próbowało wpłynąć i na mnie, ale mój umysł dzielnie bronił się przed dobrą wizją przyszłości.
- Jesteś straszną pesymistką, niektórzy oddaliby wszystko żeby mieć dziecko, a ty jeszcze marudzisz. Zresztą najpierw zrobimy test ciążowy.- Powiedział dalej głaszcząc mnie po ramieniu.- A później będziesz się zamartwiać, a teraz chodźmy spać, kiedyś trzeba.- Przeniósł mnie na łóżko, potem przykrył kołdrą i sam szybko schował się pod nią. Przysunęłam się bliżej niego i przytuliłam. Tak zasnęliśmy.

***
Wszedłem do kuchni, ojciec akurat robił kolację, stał tyłem do mnie. Usiadłem przy stole opierając głowę na rękach.
Dulce musiała wrócić do domu, powiedzieć cioci i mamie, że jest wszystko ok. Moje biedactwo tak się przejęła, tamtą sytuacją, że pewnie nie miała nawet odwagi spojrzeć im w oczy.
- Diego musimy poważnie porozmawiać.- Zaczął Martin.
Ciekawe skąd wiedział, że tu jestem? Myślałem, że nie słyszał.
- No to mów, bo ja jeszcze nie bardzo wiem o co chodzi.- Odpowiedziałem. Dziwne, ojciec chciał rozmawiać, aż miło, do tego przysiadł się naprzeciwko mnie i spojrzał w oczy.
- Nie podoba mi się to, że doszliście już tak daleko z tą twoją dziewczyną. Dopiero się pogodziliście i już wylądowaliście w łóżku...w sumie to na podłodze, ale o gustach się nie dyskutuje.- Powiedział, był bardzo poważny.
- O to ciekawe... jak nas wczoraj „odwiedziłeś” to jakoś ci nie przeszkadzało, że byliśmy w tej sytuacji, tylko ci się na rozmowy zebrało!- Powiedziałem z wyrzutem.
- Nie chciałem ci robić wymówek przy dziewczynie. Pomyśl przez chwilę, jesteś jeszcze młody, może jeszcze nie zdajesz dobie sprawy, o tym, że ona może ci się znudzić...- Oznajmił z dobijającym spokojem. Wstałem zdenerwowany.
- Nie wiesz co jest między nami! Jak możesz oceniać, w ogóle myślisz, że kim ja jestem?!- Krzyczałem.
- Nie wiem, bo niby skąd, nie jesteś zbyt rozmowny.
- No szkoda bardzo żebym ci się jeszcze spowiadał!- Miałem go dosyć.
Pokręcił głową zrezygnowany.
- Wcale nie mam cię za jakiegoś erotomana, chociaż jakby się tak przyjrzeć...- Zamyślił się.
- Co?! Piłeś coś?- On naprawdę nie zachowywał się normalnie.
- Nie, mam wolne...- Tak to wiele wyjaśniało...
- Ah... właśnie zdążyłem zauważyć że dzieje się tutaj coś dziwnego, nienormalnego.- Powiedziałem z sarkazmem.
Ojciec spojrzał na mnie spode łba.
- Nie moja wina, że mam dużo pracy.
- Tak wiem, moja. Mam cię przeprosić?- Nie miałem ochoty być tu dłużej.
Odetchnął głośno.
- Diego, przestań zachowywać się w ten sposób! Zachowujesz się jak jakiś szczeniak!- Ojcu też puściły nerwy.
Usiadłem z powrotem na krześle.
- Mów co masz mówić.
On też usiadł.
W pewnym momencie pomyślałem, że już chyba niedługo nadejdzie czas żeby pomyśleć o własnym mieszkaniu. Powoli zaczynamy nawzajem sobie przeszkadzać. Matki nie widziałem od dobrych paru miesięcy, nie żebym tęsknił, bo ona traktowała mnie gorzej od siatki na zakupy, których sterty wyrzuca po każdym wyjściu do centrum handlowego.
Popatrzył na mnie i chyba przygotowywał w głowie wypowiedź, chciałem mieć to już za sobą.
- Tak więc... widzę, że poniekąd dorosłeś, bardziej fizycznie jak psychicznie, ale tak masz od dziecka.- Przerwał uśmiechając się.
- Ha ha...- Z imitowałem śmiech.
- No cóż taka prawda, ale wiesz... mam takie pytanie. Wiem o co się pokłóciliście, i wiem też już, że to nie była prawda, ale uważaj. Jeżeli będziecie się tak zabawiać w nocy dość często, możesz poczuć chęć na spróbowanie jakby to było z inną...nie przerywaj mi... Wtedy Dulce weźmie to pięć razy bardziej poważnie i być może nie będzie to już takie proste do wyjaśnienia.- Rozgadał się. No jakby to było proste, ale w ogóle do czego on zmierza?! Nigdy nie zrobiłbym czegoś takiego, a już na pewno Dulce mi się nie znudzi! Nie ma takiej opcji.
- Po co to mówisz?! Przeszkadza ci coś?
- W zasadzie tak...
Zmarszczyłem brwi i popatrzyłam na niego, ten o mało wydawał się nie wybuchnąć śmiechem.
- Słucham...
- Możecie to robić nieco ciszej?! I fajnie żebyście się nie rzucali po całym domu, po zawału można dostać.- Zaśmiałem się cicho..
- I to po to przygotowałeś tą przemowę z której nic nie zrozumiałem?
Kiwnął głową śmiejąc się.
- No chciałem tak delikatnie...

***
-Nie mówiłeś mi o tym! Dlaczego wszyscy o tym wiedzą oprócz mnie?
To nie fair że tyle lat ukrywał przede mną taką scenę, prawda? Chociaż może i lepiej bo w życiu nie spojrzałabym w oczy jego ojcu...
- Do teraz. Teraz ty też wiesz.- Uśmiech sam ciska się na usta.
- Boże... to już wiem, dlaczego więcej nie zostawaliśmy na noc w twoim mieszkaniu!- Tak, śmiech ma to samo do siebie.- A moja mama i ciocia, wymyśliły co innego, wiesz co?
- Wiem... i bardzo mi się nie podobało!!!
- Csiiii... daj mówić:
***

paulinek · Wysłany: 22:15:11 12-08-09 Temat postu:

aaaaaaaaaaaajjjjjjjjjjjj!!!!!!!!!11
boski aty jak zawsze wciskałas nam kit ,ze nie bedzie fajny !!!!
Diego zachował sie dojrzale i wspierał dulce !!!
ona bała sie ciąży !!!!

a ten ojciec ...niezłe podchody by powiedziec synowi ,ze jak sie kochają by robili to ciszej !!!!
swietny czekam na newika !!! to opko jest piękne !!!!

Fuzzi · Wysłany: 22:16:48 12-08-09 Temat postu:

To jest najdłuższy komentarz w moim życiu! Ale obiecałam, Jakoś sama tak się rozpisałam :*

Noi patrz umiesz pisać tak w normalnych porach, jak 22

a nie 1 w nocy!

A więc:

buhahaha

Przepraszam po prostu musiałam się roześmiać. Ta rozmowa taty Diega z Diegiem! Jezu.. Buahahha!

- Słucham...
- Możecie to robić nieco ciszej?! I fajnie żebyście się nie rzucali po całym domu, po zawału można dostać.- Zaśmiałem się cicho..
- I to po to przygotowałeś tą przemowę z której nic nie zrozumiałem?

Buahha no nie mogę. Byli aż tak głośni??

Diego zachowuje się naprawdę odpowiedzialnie ! I nie zemdlał

Po prostu takich chłopaków nie ma na tym świecie!

Tak mi wesoło, że tak wspiera Dul. Naprawdę do siebie pasują.

Na początku chciałam przywalić tacie Diega, jak powiedział, że Diego może się znudzić Dul. No, ale przeszedł do sedna sprawy. Pewnie biedaczek nie mógł zasnąć, bo obok miał takie przedstawienie. Haha!

***
-Nie mówiłeś mi o tym! Dlaczego wszyscy o tym wiedzą oprócz mnie?
To nie fair że tyle lat ukrywał przede mną taką scenę, prawda? Chociaż może i lepiej bo w życiu nie spojrzałabym w oczy jego ojcu...
- Do teraz. Teraz ty też wiesz.- Uśmiech sam ciska się na usta.
- Boże... to już wiem, dlaczego więcej nie zostawaliśmy na noc w twoim mieszkaniu!- Tak, śmiech ma to samo do siebie.- A moja mama i ciocia, wymyśliły co innego, wiesz co?
- Wiem... i bardzo mi się nie podobało!!!
- Csiiii... daj mówić:
***

Czytałam to z 10 razy i teraz zrozumiałam

[CHYBA]
To jest scenka - parę lat później - jak już są razem.
I Diego mówi jej o tym, że byli głośni xDD
A ona, że to dla tego nie spali już nigdy u Diega w domu xDD

A co takiego wymyśliła rodzinka Duli?

Świetny odcinek, czekam na nowy