Telenowele

Fuzzi · Wysłany: 9:02:56 23-06-09 Temat postu:

Mnie bardzo odpowiada termin jeden dzień albo (no tak ewentualnie) 2 dni.

Ja tam wolę żebyś ty Dulcem napisała odcinek, bo ty sobie inaczej wyobrażasz tę historię pod namiotem a ineczej Moniś.

Pozatym myślę, że ten pomysł z tym pierwszym razem nie jest zły. Znaczy, jeśli Dul nie jest gotowa, no to ok, ale może tak Diego by lekko zasugerował, że może by "coś zrobili". A jeśli ona stwierdzi, że nie jest gotowa, to można wkręcić coś a'la deklaracja Miguela w 331 odcinku (tyle, że deklaracja Diega) xD

A jeśli by się odważyli to byłoby ciekawie... Ale nawet jeśli odmówi, to np. ta deklaracja będzie równie romantyczna.

Żeby nie było, ja tylko tak lekko sugeruje

Noi czekamy na odcinek dziś albo jutro! A jak nie, to przyjdę do Ciebie do domu (pomijając fakt, że wiem tylko, że mieszkasz w Lublinie, a ja na drugim kończu Polski - Świebodzin) i będę czekała aż napiszesz odcinek w Twom pokoju. O ile kogoś wpuścisz.

To jak z tym odcinkiem??

PS. Ale się rozpisałam i rozmarzyłam... Ale może to lepiej, bo ludzie, którzy marzą żyją dłużej o 5 lat od tych, którzy nie marzą.. xD

Dulcemogosia · Wysłany: 11:06:43 23-06-09 Temat postu:

haha Fuzz rozbroiłaś mnie tym postem

Nie wiem jeszcze jak to będzie, ale chyba nie powinno być już tak słodko... Powinno się coś stać... tylko co

Ale ok napiszę dziś odcinek... ale nie wiem o której

Monita · Wysłany: 11:09:52 23-06-09 Temat postu:

No to ja czekam ;*;*;*

Dulcemogosia · Wysłany: 11:13:17 23-06-09 Temat postu:

Nawet jak to będzie o 23:59?

Monita · Nawet jak będzie o 23.59.59

Nawet jak będzie o 23.59.59

Fuzzi · Wysłany: 11:58:50 23-06-09 Temat postu:

Jak to będzie o 23:59 to albo będę wypijała czwartego Red-Bula, żeby nie zasnąć ,albo wstanę o 6 żeby jak najszybciej przeczytać odcinek.

Coś ma się wydarzyć... Oby dobrego xD

Tylko, żeby się nie rozstali. Ja proponuje, żeby na te pole namiotowe ufo wylądowało. Albo Diego się upił i nie może wytrzymać żeby na Dul się rzucić.

Czekam na odcinek. (Łał, te moje "pogróżki" [że do Ciebie przyjdziemy] zadziałały)

Dulcemogosia · Wysłany: 12:26:43 23-06-09 Temat postu:

haha

Nie no Fuzz jakby cos to ci mogę nawet dać adres

Wcale się Ciebie nie boje

A co do godziny... to wcale bym się nie zdziwiła gdyby było o północy

Monita · Wysłany: 18:44:35 23-06-09 Temat postu:

O Mała nie rób nam tego i pisz

Bo po dobranocce trzeba iść spać

Dulcemogosia · Wysłany: 19:13:25 23-06-09 Temat postu:

że przepraszam co?!

Po Rebelde zaczne pisać dopiero

Monita · Wysłany: 19:14:04 23-06-09 Temat postu:

No dobra to poczekam

Dulcemogosia · Wysłany: 21:00:11 23-06-09 Temat postu:

Ależ ty cierpliwa jesteś...

:*

KaeMWu · Wysłany: 22:57:17 23-06-09 Temat postu:

Ja też czekam...
Ja nadal czekam.

Dulcemogosia · Wysłany: 23:27:25 23-06-09 Temat postu:

Tras de mi

Odcinek 18

„Jeżeli jesteś pewny, że jesteś zakochany co dasz w zamian za ukochaną osobę?
Ja odpowiedziałabym- Wszystko!
A czy miłość nie powinna być bezinteresowna?”

Po długiej chwili wyszliśmy z jeziora. Siedliśmy na piasku tak blisko niego, że woda moczyła nam nogi. Diego obejmował mnie w talii, a ja opierałam głowę o jego ramię. Oboje patrzyliśmy na powoli rozjaśniające się niebo.
Tej nocy nie czułam zmęczenia. Tej nocy poczułam, że w końcu wszystko jest w porządku. Nie należę do osób, które chwalą się tym, że mają problemy. Moje życie było naprawdę okey, ale jedna jedyna scena z mojego wczesnego dzieciństwa tak zapadła mi w pamięć, że przy każdej sytuacji, przy każdym dylemacie dotyczącym Diego rozważam na nową każde słowo ojca od początku. I jak zwykle zastanawiam się czy warto dalej angażować w uczucie, tylko po to żeby (jak mi dał do zrozumienia ojciec) stać się zabawką faceta. Jednak akurat ten wyjazd pod namioty, każde spojrzenie i dotyk Diego dawał mi do zrozumienia, że on nie jest jak każdy facet. I po pewnym czasie miałam sama do siebie pretensje, że tak w ogóle o nim pomyślałam! Że patrzyłam na niego pod kątem bezmyślnego kobieciarza, który krążył myślami tylko wokół seksu. W ogóle doszłam do wniosku, że za dużo myślałam w tych chwilach. Teraz już to wiem, ale wtedy po długich rozmyślaniach odpowiadałam –NIE! Nie zgadzałam się na żadne wyjście z Diego, na jakąkolwiek pomoc z jego strony, ani na bycie z nim tak na poważnie, w związku. Obiecywałam przyjaźń, ale ta nie wyglądała nawet jak znajomość. Rano podwoził mnie do szkoły, a po lekcjach do domu... na tym się kończyło... Przez parę ładnych miesięcy. Co mnie tak zmieniło, że nagle potrzebowałam jego obecności? Może to „zasługa” Adriany? Chyba powinnam jej podziękować...
Tak, więc skoro doszłam do tego że za dużo myślę spojrzałam na Diego, a jego wzrok utkwiony był w jednym punkcie na coraz mniej niebieskim niebie.
- Na co się tak patrzysz?- Zapytałam, a on spojrzał swoimi czekoladowymi oczami w moje. Jak zwykle poczułam się jakby zawładnęły mną czary. W zasadzie to były czary. Magia spojrzenia Diego była zniewalająca...
- Widzisz tą jasną gwiazdę?- Wskazał palcem na odległy punkt. JA z trudem oderwałam się od jego twarzy i przeniosłam wzrok na gwiazdę. Kiwnęłam głową, po czym mój Książe przejechał palcem wzdłuż linii prostej omijając mniejsze gwiazdeczki. W końcu wrócił do punktu wyjścia.
- To mały wóz.- Powiedział swoim męskim głosem...
- Wóz? Ja tu widzę tylko jakieś kilka gwiazdeczek!
Diego zaśmiał się, przytulił mnie mocniej.
- Tak, przepraszam, zapomniałem, że to nie dla dzieci...- Normalnie się ze mnie nabijał!
- Oho! Znalazł się! Nie bądź taki hop to przodu, bo ci tyłu zabraknie!- Cała romantyczna atmosfera wzięła...i znikła. To niedobrze. A ten jeszcze zaczął się śmiać!
- Oj kochanie. Właśnie za to cię kocham. Moja złośnica.- Głaskał mnie po moich czerwonych włosach... a ja uśmiechnęłam się zadziornie. Obróciłam się tak, że na nim siedziałam. Nachyliłam się tak żeby moje rączki mogły spokojnie głaskać jego kości policzkowe, a usta... dały z siebie wszystko w odpowiednim momencie.
- Tak, więc uważasz mnie za dziecko tak?- Grałam sobie z nim w kotka i myszkę. On po chwili zastanowienia odpowiedział.
- No... kochanie... ja... tak, tylko...no wiesz
- Ojej... Patrzcie się... Staruszek się nam zestresował!- Znowu się zaśmiał.
Moje rączki coraz mniej mnie słuchały i nie dotykały już tylko twarzy Diego. Zauważyłam jednak, że błysk w jego oczach stał się jeszcze bardziej wyraźny. Czułam jego muskularną klatkę piersiową. Pomimo iż od dotyku jego skóry dzieliła moje ręce tylko koszulka, poradziły sobie z tym problemem doskonale. Przyśpieszyły drogę do miejsca gdzie kończył się materiał i wsunęła się najpierw jedna rączka, zaraz za nią druga... Do mojego umysłu docierało podniecenie, oraz to, że zatracałam się coraz bardziej w moim planie, że staję na pozycji nie wygranej, a przegranej. W tym momencie do gry wkroczyły również moje usta. Dały o sobie znać, chyba w najgorszym czasie. Smak jego ust doprowadzał mnie do szaleństwa. Byłam gotowa na wszystko. Za każdym pocałunkiem czułam, że Diego uśmiecha się coraz bardziej. A ja jego uśmiech też uwielbiałam. Moje ciało oddzieliło się od umysłu, albo może myślałam ciałem.
Ale dostałam olśnienia... Wstałam, jak leżałam... i zwracając się do niego:
- Masz tu swoje dzidzi...- I poszłam do namiotu

Fuzzi · Wysłany: 8:08:38 24-06-09 Temat postu:

Świetny odcinek! A jednak moje 'sugerowanie' pomogło Ci. Dul już ledwo wytrzymywała. A Diego jak się z niej nabijał! Fajny odcinek, ale troszku krótki.

Kiedy new?

paulinek · Wysłany: 9:32:11 24-06-09 Temat postu:

uciekła mu a mogo do czegos dojsc PHI PHI PHI
miłosć mięzdy nimi jest piękna
ale nie musiał sie zniej nabijać
prosze o new!!!