Telenowele

KaeMWu · Wysłany: 11:28:58 24-06-09 Temat postu:

Ha, Ha.
Dziecko?
Ha.

P@Tk@ · Wysłany: 12:51:11 24-06-09 Temat postu:

swietny odcineczek

tylko dlaczego odeszła

czekam na new

kinga-13 · Wysłany: 11:57:26 25-06-09 Temat postu:

odcinek swietny

paulinek · Wysłany: 8:34:08 26-06-09 Temat postu:

kiedy new

Fuzzi · Wysłany: 10:43:32 27-06-09 Temat postu:

Kiedy nowy odcinek??

Dulcemogosia · Wysłany: 11:07:05 27-06-09 Temat postu:

Dzisiaj

Fuzz... normalnie zwariowałaś

O tak o?! Moja telka w Twoim podpisie???

Dziękuję :*:*:*:*:*:

Fuzzi · Wysłany: 12:21:40 27-06-09 Temat postu:

Ja od zawsze byłam szalona xD

Hura, dziś odcinek!

Dulcemogosia · Wysłany: 12:54:06 27-06-09 Temat postu:

Specjalnie dla Ciebie :*

Fuzzi · Wysłany: 13:39:40 27-06-09 Temat postu:

Dziękuję bardzo :*** Jesteś wielka!

Dulcemogosia · Wysłany: 14:26:21 27-06-09 Temat postu:

Nie ma za co :*

A w ogóle to ja na Twoim miejscu bym się tak nie cieszyła, skąd wiesz jaki będzie odcinek

Dulcemogosia · Wysłany: 15:30:16 27-06-09 Temat postu:

Tras de mi
Odcinek 19
Gdybym miała wybierać pomiędzy bogactwem a miłością, bez wątpienia wybrałabym miłość. Dlaczego? Bo zasmakowałam po trochu z każdego, ale tylko jedno odpowiadało mi z takim samym zaangażowaniem.
DLA FUZZ :*
[link widoczny dla zalogowanych]
W namiocie było ta gorąco i duszno, że nie dało rady tam usiedzieć. Wyszłam, a świeże powietrze od razu wypełniło moje płuca. Spojrzałam w kierunku jeziora i zauważyłam, że Diego dalej siedzi w tym samym miejscu. Dziwne. Przecież zostawiłam go tam jakieś 4 godziny temu. Zrobiło mi się go tak szkoda... Biedny... Może czekał na mnie? Aż wrócę? Nie no nie mogłam go tak zostawić. Musiałam podejść. To podeszłam.
Piasek był już mocno nagrzany aż parzył w nogi, ale mimo to spokojnie, powoli zbliżałam się do Diego. Gdy byłam już dość blisko, usiadłam za nim. Nie wiedziałam co dalej... Co miałam zrobić? Przeprosić? Nie, nie! To na pewno nie! To on nazwał mnie dzieckiem, a przecież nie jestem wcale taka malutka... No nic.. Po prostu go przytulę. Tak.
Powoli przesunęłam rękami po jego ramionach, nie zareagował, Przytuliłam głowę do jego pleców. Słyszałam jak oddycha, ale poza tym nic innego. Żadnej reakcji. Jak on mnie dotykał to mało co nie zwariowałam, czy to działa tylko w jedną stronę. To nie było fajne uczucie.
- Jesteś na mnie zły?- Zapytałam, nie wiedziałam, że jestem rozżalona do tego stopnia, ale dopiero kiedy wydałam z siebie głos poczułam jak coś twardego blokuje moje gardło. Miałam tylko nadzieję, że Diego tego nie zauważył.
- Jestem.- Odpowiedział krótko, jego głos był całkiem pozbawiony tego, co w nim kochałam najbardziej, takiej werwy... którą miał tylko on...
- A powiesz mi jak bardzo?- To było najdłuższe zdanie jakie mogłam teraz złożyć bez zadrgania głosu. Udało się.
Diego opuścił głowę. Nie widziałam jego miny, bo siedziałam za nim i chociaż byłam do niego przytulona nie czułam się tak jak zawsze. W tym momencie od Diego biła obcość. Był jak nieznajomy, któremu próbuję wytłumaczyć, że przecież chodziliśmy razem do tej samej grupy w przedszkolu.
- Za bardzo, Dulce. Jeżeli myślałaś, że mi zależy tylko na seksie, to się mylisz. I faktycznie, pewnie poddał bym się chwili, gdybyś nie przestała, ale nie dlatego, że to jest coś na co czekam z wypiekami na twarzy. Zrobiłbym to tylko wtedy, kiedy poświadczyłabyś ze 100% pewnością, że tego właśnie chcesz. Nie wiem, za jakiego faceta mnie wzięłaś, ale chyba jednak się pomyliłaś...Nie zabrałem cię tutaj, żeby to zrobić. Właśnie chciałem ci pokazać, że jestem inny, zresztą nie...myślałem, że to wiesz. Jestem wściekły za to, że....- Nie chciałam już dłużej tego słuchać. Ręką zatkałam mu usta. Moje gardło już było gotowe do powiedzenia co mi ślina na język przyniesie.
- Diego. Wiem doskonale, że nie jesteś taki jak reszta. Ja nie poddawałam Cię żadnej próbie. Wtedy chodziło mi wtedy o to dziecko, nie jestem już taka malutka!- Poczułam jak się uśmiechnął lekko, uwolniłam jego usta od mojej dłoni.
- No z pewnością nie jesteś...już ci wierzę. Jesteś kobietą, która potrafi zawrócić mężczyźnie w głowię... Przyznaję.- Powiedział odwracając się do mnie twarzą. Znowu był tym Diegiem, którego kochałam. A kiedy dotarły do mnie jego słowa, uśmiechnęłam się szeroko.
- Ale ja chcę zawracać w głowię tylko tobie!
- To masz jak w banku.- Jedną ręką zagarnął mnie do siebie i mocno przytulił.
----
Nie wiedziałam czy kiedykolwiek później miałam być taka szczęśliwa jak wtedy z Diegiem. Chociasz moja podświadomość mądrze dobierała chwile, które uważam teraz za te najpiękniejsze w moim życiu, te gorsze też miałam pamiętać. Nie chodzi tu wcale o ojca. Kiedy zgodziłam się być drugą połówką Diega, mój świat dopuszczał jako horyzont tylko jego osobę. Wtedy nie obchodziła mnie przyszłość...było bardzo wcześnie. Kiedy zaś jego później zabrakło...moje życie zmieniło swój bieg o 180 stopni... i tak pozostało póki...
---
Cały dzień spędziliśmy na zabawach w wodzie, wycieczkach po lesie, tych bliższych i dalszych, no i oczywiście zadbaliśmy o to, żeby ani na moment nie zapomnieć o sobie. Zresztą, to byłoby chyba nie możliwe. Całowaliśmy się praktycznie raz na trzy minuty, przytulaliśmy co pięć. Nie wierzyłam, że jest ktoś, kto może kochać bardziej. Nasza miłość była największą magią świata.
Wieczorem, po dniu pełnym zabawy, Diego rozpalił ognisko, a ja zmęczona usiadłam na kocu, w bezpiecznej odległości od ognia (o co oczywiście zadbał mój chłopak). Gdy suche drewno zaczęło się już jawnie palić, Diego usiadł tuż przy mnie i od razu przytulił. Uśmiechnęłam się do niego a chwile potem byliśmy złączeni pocałunkiem, który pamiętam do dziś i będę pamiętać zawsze.
- Kocham Cię.- Powiedział cichym szeptem, tak, że ledwo dosłyszałam co powiedział. Przytuliłam się do niego jeszcze mocniej, ale tylko na chwilę. Wiedziałam, że jest coś, na co czeka, a to właśnie to czego kiedyś bałam się powiedzieć, kiedyś...
- Ale ja kocham Cię najmocniej na świcie, Nikt nigdy nie będzie Cię kochał tak jak ja tu i teraz.- Słowa same wywędrowały z moich ust. Byłam szczęśliwa.
Diego też wyglądał na szczęśliwego, ale wiedziałam, że nie bardzo może w to uwierzyć.
----
Wiedziałam, byłam tego pewna, że chcę z nim spędzić resztę życia? Czy byłam wtedy głupia? Nie. Do dziś jestem pewna, że gdyby nie późniejszy incydent bylibyśmy pierwszą w skali światowej pod względem szczęścia parą. Liczyło się tylko to, że się kochaliśmy.
----
Poczułam impuls ze środka mojego ciała, nagłą potrzebę bliskości Diega. Lekko go popchnęłam, bardziej dając mu znak, żeby się położył. Uśmiechnął się do mnie, objął w talii i patrzył w żarzące się ognisko. Ale ja miałam inne plany. Odwróciłam jego twarz w moją stronę i pocałowałam tak, że wiedział, o co chodzi. To był drugi pocałunek dzisiaj, którego nigdy nie zapomnę. Wszystko wyglądało podobnie jak rano... Moje ręce błądziły po jego umięśnionym ciele, a jego po moich plecach. Cały czas obsypywał mnie pocałunkami, które odwzajemniałam.
- Dulce...
- Ciiii... Jestem pewna – Odszepnęłam powoli tracąc kontrolę, dałam się ponieść zmysłom.
W końcu czuliśmy spełnienie. W końcu połączyliśmy się nie tylko uczuciowo. I wiedzieliśmy o tym, że byliśmy sobie przeznaczeni.
Tej nocy także nie było dane nam zasnąć, chociaż z całkiem innych powodów niż noc wcześniej, o wiele przyjemniejszych...

P@Tk@ · Wysłany: 16:08:52 27-06-09 Temat postu:

śweitny odcineczek

są razem naprawde razem

czekam na new

Fuzzi · Wysłany: 18:51:28 27-06-09 Temat postu:

Dziękuję za dedykację

Świetny odcinek.

W końcu do czegoś doszło. Moje DyD'ki <3

Tylko nie rozumiem jednego. Ta myśl Dulce, że gdyby nie jeden incydent, byli by razem (przyszłość). Że Diega zabrakło?? Coś się stało ?? Dziwne... I Smutne!!! Moje DyD'ki nie będą razem?? Smutno mi...

Mam nadzieję, że COŚ się stanie i będą razem na zawsze! Ta historia zaczyna przypominać pamiętnik Dulce.

Mam pytanko - Ile planujesz odcinków?? ( Oby jak najwięcej

)

Dulcemogosia · Wysłany: 19:44:31 27-06-09 Temat postu:

To teraz Cię rozchmurzę troszkę Fuzz

Odcinków nie wiem ile, ale na bank skończy się dobrze, bo ja inaczej nie lubię O!
Wiem, że teraz może się wydawać jakby już niedługo końcówka miała być, ale nie wiem czy już teraz. Patrząc na to z tej strony, że moje odcinki to kilka godzin w ich życiu (;/) to pewnie jeszcze ich będzie całkiem sporo.
Wiem, że źle robię mówiąc że skończy się dobrze, ale trudno. Już taka jestem

kinga-13 · Wysłany: 20:45:10 27-06-09 Temat postu:

odcinek cudny:P