Telenowele

monioula · Wysłany: 16:37:29 04-12-07 Temat postu:

A normalnie

Jak widać możliwe, musiałam trochę zaplątać akcję, bo nic się nie działo

angie7 · Wysłany: 17:07:03 04-12-07 Temat postu:

super odcinek:)

Mary Rose · Wysłany: 17:29:33 04-12-07 Temat postu:

Laura ma chłopaka?! Przystojny, ale nie tak jak Pablo

No i fajna kłótnia, nie ma co. Tylko dlaczego ta dziewczyna zakochana w Albercie była, skoro była w związku? Coś czuję, że ona go nie kocha i dlatego pocałowała Pablita, żeby on się odczepił

Czekam na new, oby szybko

Jen · Wysłany: 18:04:47 04-12-07 Temat postu:

Że co?

Laura ma kogoś? No to mnie powaliłaś, aj więc to dlatego pocałowała Pablita, chciała spławić Cristobala

swoją drogą przyjemną metodę wybrała

i ciekawe czy poskutkuje :>

Samanta. · Wysłany: 19:28:43 04-12-07 Temat postu:

Świetny odcinek.Laura ma chłopaka

OMG !!
Pozdrawiam

Karolllina · Wysłany: 20:16:07 04-12-07 Temat postu:

ajajaj Pablo ma konkurencję!

hehe no i dobrz,e niech sie chłopak pomęczy

monioula · Wysłany: 11:57:21 05-12-07 Temat postu:

Idę na późniejszą godzinę, więc wklejam odcinek już teraz. Mam nadzieję, że was nie zanudzi. Pozdrawiam serdecznie czytelników

Odcinek 124 - 'Ciąża?!'

Isabel Escandon i Octavio Anzar poruszali się z największą dozwoloną prędkością do Veracruz, gdzie mieli nadzieję znaleźć Emilię. Kobieta była bardzo zdenerwowana, poza tym czuła się winna całemu zajściu, w końcu to po rozmowie z nią córka uciekła bez słowa. Z pewnością jej nienawidziła, nie chciała jej znać po tym, jak wiele lat temu opuściła ją i Alberta, zaczynając nowe życie z dala od starych problemów.
- Nigdy nie marzyłam o pieniądzach. – powiedziała nagle do swojego wspólnika i przyjaciela. – Ja po prostu zawsze chciałam być szczęśliwa, a bojąc się, nie miałam na to szans.
- Rozumiem to, Isabel. A czas pokaże, czy twoja córka też to zrozumie. Rozmowa z nią to najlepsze, co możesz teraz zrobić. Nie może wiecznie się na ciebie dąsać.
- To nie jest dąsanie. To coś poważnego. Dąsać można się na osobę, która nie przychodzi na spotkanie, a nienawidzi się kogoś, kto opuszcza cię na zawsze i zapomina o tobie. Wyrzuca cię ze swojego życia jak śmiecia.
- Uważasz, że to właśnie zrobiłać Albertowi i Emilii?
- Uważam, że zachowałam się egoistycznie, ale nie zapomniałam o nich. Mój mąż wiedział, że mam dzieci z poprzedniego małżeństwa. Rozumiał, że nie chcę burzyć ich spokoju i dlatego ich nie szukam. Nie przeszkadzały mu oprawione zdjęcia w sypialni. – kobieta westchnęła przez chwilę, spoglądając przez okno. Jej oczom ukazała się dziewczyna bardzo podobna do Emilii. – Wszędzie ją widzę, bo czuję się winna. – powiedziała do przyjaciela, wycierając spadającą łzę.
Nie miała pojęcia, że dziewczyna, którą widziała, to nie żadna zjawa, tylko jej córka z krwi i kości.
- Mówiłam, żebyśmy nie wsiadały do pociągu z przesiadką w jakieś dziurze. – powiedziała Carina, opadając na ławkę przed małą stacją kolejową. Szybko jednak pożałowała decyzji, bo najwyraźniej usiadła na gumę. – Pięknie. Po prostu cudownie.
- Wiesz, że chciałam jak najszybciej wyjechać. Gdybyśmy nie wsiadły do tego pociągu… - zaczęła Emilia, ale przyjaciółka jej przerwała i dokończyła.
- …to teraz nie musiałybyśmy czekać na następny tylu godzin.
- Moja wina, że pociąg się wykoleił niedaleko stąd i odwołano wszystkie kursy?
- Nic by się nie stało, gdybyśmy poczekały na planowy pociąg bezpośrednio do Veracruz.
- Nigdy nic niewiadomo. A tak przynajmniej nikt mnie nie znajdzie.
- No w tym motelu, w którym najprawdopodobniej przyjdzie na przenocować, z pewnością nikt cię nie będzie szukał, bo nie wygląda on jak motel, tylko jak… matko, jak nie wiem co! Takiej nory w życiu nie widziałam i nie chce mi się wierzyć, że przez ciebie przenocuję w takim okropnym miejscu. – powiedziała Carina, bezskutecznie próbując odkleić gumę do żucia ze swoich spodni.
- Nie będzie tak źle. Przesadzasz. – zauważyła Emilia, nagle łapiąc się za głowę.
- Coś się stało? – zatroskała się Carina, pomagając jej usiąść. – Wszystko w porządku?
- Nie zupełnie… Kręci mi się w głowie i zaraz będę rzygać. – powiedziała, zakrywając usta ręką.
- Czyżbyś była w ciąży? Manuel będzie ojcem?
Carina uśmiechnęła się szeroko po postawionej przez siebie diagnozie. Emilia podniosła na nią oczy.
- Nie spałam z Manuelem.
- Nie spałaś z nim?! To co ty do cholery robiłaś przez ten czas, kiedy byliście razem?! – zdenerwowała się panna Torres.
- Jakoś nie było okazji… - tłumaczyła się Emilia, nadal opanowując odruch wymiotny.
- No więc wtedy… Tylko mi nie mów, że jesteś w ciąży z Jorge!
Emilia Lozano milczała.

Roberta Pardo · Wysłany: 12:25:14 05-12-07 Temat postu:

NIEEE!! Jeżeli Emilia nie spała z Manuelem to tym bardziej z Jorge, prawda?! Te objawy są pewnie ze zmęczenia....

Ślimak · Wysłany: 15:51:30 05-12-07 Temat postu:

No to mnie rozwaliłaś, nie tylko informacja o tym, że ponoć Lauram a chłopaka, a do tego jeszcze Emilia... no cóż... moze to tylko jakieś zatrucie?

Pozdrawiam!

monioula · Wysłany: 15:52:23 05-12-07 Temat postu:

Również pozdrawiam i odpowiedam: wszystko się wyjaśni niebawem

Samanta. · Wysłany: 16:11:14 05-12-07 Temat postu:

Odcinek świetny !!!!!Emilia w ciąży

..ale nie z Manuelem

To z kim ???? mam nadzieje ze to jednak nie ciąża
Czekam na new
Pozdrawiam

Mary Rose · Wysłany: 16:16:54 05-12-07 Temat postu:

Co?! Nieeeeeee! To nie może być prawda! Będę się łudzić, że to ze stresu, przecież ona nie spała z Jorge, ale dlaczego zamilkła?!

Jen · Wysłany: 16:40:01 05-12-07 Temat postu:

Emi nie spała z żadnym z nich więc co jej dolega?

chyba nie jest chora prawda?

a może to tylko przez podróż i stres robią swoje aj nie torturuj mnie tak

cris · Wysłany: 16:48:37 05-12-07 Temat postu:

ojoj i tak źle i tak nie dobrze. Mam nadzieję, że ani ciąża ani żadna choroba. Ale nas zagięłaś tym odcinkiem:)

angie7 · Wysłany: 18:03:45 05-12-07 Temat postu:

Super odcinek,