Telenowele

Samanta. · Wysłany: 0:40:04 20-12-07 Temat postu:

Świetny odcinek !Jorge to taki palant

...niemoge...normalnie bym go zabila xD

cris · Wysłany: 1:26:59 20-12-07 Temat postu:

Jorge jest chyba jeszcze bardziej wkurzający niż przed utratąpamięci, ale bez niego nie byłoby teli:) Odcinki super:)

Magi · Wysłany: 17:44:23 20-12-07 Temat postu:

a gdzie newik??ja chce newik dawaj mi tu

i zapraszam Cie do głosowania w ankiecie w teli OM

Ślimak · Wysłany: 10:06:42 21-12-07 Temat postu:

No wlaśnie? Ja tu sie napalam na nowy odcinek, a tu... nic

monioula · Wysłany: 12:15:27 21-12-07 Temat postu:

Zapas mam, ale nie wklejam bo słabo komentujecie (żartuję, po prostu nie miałam jak sie dorwać do komputera, bo musiałam własnoręcznie wykonać prezent dla koleżanki z klasy na wigilię)
Już daję kolejny odcineczek

Odcinek 137 - 'Wątpliwości Manuela'

W drodze Laura zdecydowała się zadzwonić do Manuela. Pablo nie był osobą, którą miała ochotę teraz usłyszeć. Była dumna, że sama poznała miejsce pobytu przyjaciółki i teraz jechała, aby ją uratować. Na jej twarzy dał się dostrzec cień uśmiechu, bo zbliżali się do celu i niedługo mieli położyć kres rządom Jorge.
- Tu Laura. – powiedziała rzeczowo, kiedy piosenkarz w końcu odebrał. – Dlaczego tak się ociągałeś? Dzwonię w ważnej sprawie. – zwróciła mu wagę, dając do zrozumienia, że jest lekko zła.
- Przepraszam, to wszystko dlatego, że razem z Albertem byłem pewny, że znaleźliśmy Emilię. Kiedy wysiedliśmy z wozu, zebrał się koło nas spory tłum i wszyscy chcieli autografy. Z trudem im umknęliśmy. – wyjaśnił krótko i szybko zapytał. - Wiesz coś?
- Razem z moim chłopakiem jadę właśnie w miejsce, w którym przebywa Emilia.
- Wiesz gdzie ona jest?
- To skomplikowane i nie mam czasu tłumaczyć. Jedziemy po nią.
- Więc nie tłumacz mi tego, powiedz raczej, od kiedy masz chłopaka? – zdziwił się Manuel, a kiedy wypowiedział te słowa, Alberto zrobił wielkie oczy ze zdziwienia.
- Na to też nie ma czasu.
- Więc gdzie ją znaleźliście.
- W połowie drogi do Veracruz, w motelu.
- Gdzie dokładnie?
- Pamiętałam, ale już zapomniałam. – Laura się zasępiła. – Gdzieś to sobie zapisałam, chwileczkę… - dziewczyną włożyła rękę do kieszeni. Nic. W drugiej to samo. Czy to możliwe, żeby adres jej wypadł? – Cholera! – krzyknęła głośno, sprawiając, że kierowca taksówki aż zahamował z przerażenia, że coś się stało. Zrobiła niewinną minę i przeprosiła, więc ruszyli. Mogła kontynuować rozmowę telefoniczną z Manuelem. – Zgubiłam kartkę, gdzie wszystko zapisała, ale powiedziałam kierowcy, więc on wie, co robi.
- Zapytaj go, gdzie jedziecie, niedługo będę tam z Albertem.
- Nie mogę rozmawiać, bateria mi się rozładuje, a muszę mieć kontakt z Emilią. – powiedziała Laura, spoglądając na wyświetlacz swojego telefonu. – Ty zadzwoń na policję, do Pabla… niech wiedzą, że o Emilię mogą być spokojni, bo ja się tym zajmę. Oni niech szukają tego palanta. – zakończyła.
- Laura? Laura! – słowa Manuela były bezcelowe, bo dziewczyna się rozłączyła. Na co mu były te wiadomości? Nie powiedziała najważniejszego. Zdenerwował się bardziej niż wcześniej, nie reagował nawet na pytanie Alberta. Kiedy doszedł do siebie, westchnął ciężko i wyjaśnił mu sytuację.
- Cała Laura. Nigdy nie powie nic wprost. – powiedział kierujący pojazd, wzruszając ramionami.
- I co ja mam teraz zrobić? Nie mogę tak bezczynnie czekać…
- A co ja mam zrobić? Skoro nie musimy szukać mojej siostry, bo ona ma już wybawców, to gdzie mam jechać?
- Wracaj do domu, dowiemy się co z moim ojcem. A co do tych wybawców, to nie byłbym taki pewien. Laura nie wie, gdzie jedzie i prawdopodobnie nie wie z kim. Bo ten jej cały chłopak mi się nie podoba. Kiedy ona zdążyła go poznać? Przecież zostawiliśmy ją z Pablem…
Piosenkarz pytającym wzrokiem spojrzał na przyjaciela, który wzruszył tylko ramionami.

Jen · Wysłany: 12:20:53 21-12-07 Temat postu:

Właśnie dlaczego Laura wcześniej nic nie mówiła o swoim chłopaku? Czy to nie jest aby dziwne? Zresztą po tej dziewczynie moża się wszystkiego spodziewać i co jesli ona go np. wynajęła

ja to już mam pomysły

Laura znajdź Emi przeed Jorge!! Wywieź ją w bezpieczne miejsce a najlepiej do Manuela!!

Ślimak · Wysłany: 13:07:50 21-12-07 Temat postu:

No ciekawa koncepcja Jen, ciekawa. Myślę, że może być prawdziwa. W końcu co my wiemy o tym jej rzekomym chłopaku. Wyrósł znikąd

Pozdrawiam!

monioula · Wysłany: 13:50:56 21-12-07 Temat postu:

Cieszę się, że kombinujecie. Prawdę poznacie niebawem

Samanta. · Wysłany: 15:08:43 21-12-07 Temat postu:

Super odcinek.Oby tylko Laura zdażyla zabrać Emilie !Bo obawiam sie ze Jorge moze byc pierwszy

Roberta Pardo · Wysłany: 15:50:34 21-12-07 Temat postu:

Hmm....mam nadzieję, że Cristobal nawet jako wynajęty typek;) nie okaże się powiązany z tym szajbusem:D oby Manuel pojechał jednak drogą do Veracruz i odnalazł Emilię...

BlackFalcon · Wysłany: 18:36:50 21-12-07 Temat postu:

Wlasnie tez mi sie wydaje, ze ten Cristobal jest podejrzany, bo sie tak nagle zjawil, ze zaczynam sie zastanawiac, czy np. nie jest wynajety, zeby wzbudzic zazdrosc w Pablu

. W sumie mysle, ze moznaby namierzyc komorke Laury i wiedzieliby, dokad jedzie (policyjne pomysly, tak to jest, jak sie pisze historie o Fox River, jak ja

. Chce kolejny odcinek, wlasnie cudownie poprawilas mi humor

).

Roberta Pardo · Wysłany: 18:52:28 21-12-07 Temat postu:

Hmm...ale przecież Laura będąc już z Cristobalem doszła do wniosku, że martwi sie o Pabla...wcześniej jakoś nie przyszło jej do głowy, że mogła się wnim zakochać...Ale faktycznie pojawienie się Cristobala jest dziwne...

monioula · Wysłany: 12:42:11 22-12-07 Temat postu:

Odcinek 138 - 'Pablo wpada na trop'

Pablo próbował zanalizować sytuację i podejść psychologicznie do sprawy wcielając się w przestępcę, by poznać jego kolejne kroki. Nie mógł się jednak skupić, w głowie wciąż błądziły mu ostatnie słowa przełożonego, który twierdził, że jest za wszystko winny i… obraz Laury, przytulającej się do Cristobala. Skrzywił się na to wspomnienie i wtedy zadzwonił jego telefon. Machinalnie odebrał i odetchnął z ulgą, słysząc głos kuzyna.
- Wiadomo coś? – zapytał, pocierając oczy i odkładając na bok kartki, które przed chwilą dogłębnie analizował.
- Chciałem zapytać o to samo. – westchnął Manuel, mając na myśli swojego ojca.
- Poszukiwania trwają, ale nie mamy żadnych śladów. Nie mamy pojęcia, gdzie mógłby się podziać, więc szukamy wszędzie. Wiadomo, że w starych kryjówkach i domach go nie ma.
- A wytwórnia?
- Przecież należy teraz do Alberta.
No tak. Tyle nowych spraw, które poszły w zapomnienie przez zamieszanie z amnezją Jorge i ucieczką Emilii. Czy ich życie nigdy nie będzie wyglądało normalnie? Wszyscy czuli się niczym bohaterowie brazylijskiego tasiemca, ale nie widzieli sensownego wyjścia z sytuacji, a przecież telenowele zawsze kończyły się dobrze. Tutaj niestety się na to nie zanosiło.
- A jak wasze poszukiwania? Wiecie już, gdzie jest Emilia? – zapytał Pablo, chcąc odwrócić swoje myśli od sprawy swojej winy w ucieczce Jorge.
- Wiemy, że się znalazła, ale nie wiemy gdzie.
- Jak to? – zdziwił się i zmarszczył brwi.
- Laura zadzwoniła do mnie i poinformowała, że właśnie jedzie po Emilię ze swoim chłopakiem. Wiesz coś o tym?
- Nic nie wiem o tym, że znalazła Emilię i po nią jedzie.
- Chodziło mi raczej o chłopaka Laury. – zauważył Manuel.
- A. O Cristobala. – Pablo skrzywił się, przypominając sobie mięśniaka, zaglądającego przez okno do jego auta. – Kazałem im iść gdziekolwiek, a że tam „gdziekolwiek” znaleźli twoją dziewczynę, to chyba dobrze, nie?
- Niby tak, ale ona nie powiedziała, gdzie jadą po Emilię. Tak więc chcąc, nie chcąc muszę przyznać, że nie wiem, gdzie jest Emilia.
- W takiej chorej sytuacji jeszcze w życiu nie byłem. A niektórzy powiedzą, że jako policjant powinna to być dla mnie codzienność. – Pablo zaśmiał się, sam nie wiedząc, dlaczego akurat w takiej sytuacji. Może po prostu próbował załagodzić napięcie? Praca, jaką wykonywał była niewątpliwie stresująca.
- Taki już jest los rodziny Landeta. Mamy przerąbane.
- Niestety. Tym bardziej, że Laura nic nie powiedziała, my nie wiemy gdzie jest Jorge, który oprócz żądzy zemsty na wszystkich, których nie zdołał jeszcze skrzywdzić, ma ze sobą zakładnika i tym samym: kolejny los w ręce.
- Czyli bardzo przerąbane. – powiedział cicho Manuel, łapiąc się za głowę. Zaczynał się coraz bardziej martwić, bo Laura nie wydawała się odpowiednią osobą do ratowania świata.
Pożegnali się i rozłączyli. Pablowi jednak myśli zaczęła zaprzątać inna sprawa: ostatnie słowa, które wypowiedział kuzynowi, naprowadziły go na kolejny trop…

Karolllina · Wysłany: 13:13:11 22-12-07 Temat postu:

heh mam dziś mało czasu, więc powiem tylko: super

Samanta. · Wysłany: 13:15:41 22-12-07 Temat postu:

Super odcinek.
Ciesze sie,że Pablo wpadł na new trop!!!

tylko jaki...
Czekam na new