Telenowele

Karolllina · Wysłany: 17:02:58 29-07-07 Temat postu:

i ja dołączam się do prośby

monioula · Wysłany: 19:39:54 29-07-07 Temat postu:

Dziękuję za komentarzyki. Odcinki daję codziennie, przeważnie przed południem, więc za długo nie musicie czekać. A nawet jeśli będzie przerwa spowodowana moim wyjazdem, to wiele nie stracicie, bo jest tutaj mnóstwo ciekawszych tel, w tym wasze oczywiście.

Mary Rose · Wysłany: 19:49:00 29-07-07 Temat postu:

Ja czytam tylko kilka, ale uważam, że twoja jest jedna z lepszych. Może to zasługa obsady? (Javi

) Cieszę się, że codziennie jest new, bo zaspokajasz moją ciekawość.

monioula · Wysłany: 10:02:46 30-07-07 Temat postu:

Odcinek XXXV - 'Miłość jest do bani'

Alberto był przybity. Wyszedł z mieszkania Danieli i udał się do swojego samochodu zaparkowanego przed budynkiem. Trząsł się. Nawet nie podejrzewał, że kobieta, w której się zakochiwał, jest z nim, bo uważa go za bogacza. Siostry Torres igrały z mężczyznami i on i Manuel byli na to dowodami. Przekręcił kluczyk w stacyjce i pojechał do domu. Na kanapie w mieszkaniu siedziała Emilia.
- Jak...
- Jak weszłam? Dozorca mnie wpuścił.- wyjaśniła. Miała smutne spojrzenie, więc zapomniał o swoich problemach i zapytał, co się stało.
- Pokłóciłam się z jorge. Po tym, co zrobił na konferencji...
- Rzeczywiście przesadził. Tak zadrwić z syna.
- Chodzi mi o to, że poprosił mnie o rękę w obecności wszystkich.
- Myślałem, że tylko poinformował, że jesteście razem.
- Najpierr powinien ze mną o tym porozmawiać.
Alberto przytulił siostrę.
- Miłość jest do bani.- powiedział.
- Coś się stało? Pokłóciłeś się z Danielą?
- Chodziło jej tylko o moje pieniądze.
- Przecież ty nie masz pieniędzy.
- No właśnie. Dlatego już nie jesteśmy razem.
- Przykro mi.
- Nie musisz kłamać. Wiem, że przepadałaś za Danielą i teraz widzę, że miałaś rację. Chcesz zostać na noc?
Emilia skinęła głową twierdząco.
- Nie chcę narazie widzieć Jorge.
- To zrozumiałe. Nie będę ci mówił, że będzie dobrze, bo wolałbym, żebyś związała się z kimś innym. I nie chodzi mi tylko o różnicę wieku.
- Miałeś rację, miłość jest do bani.
- Isabel Escandon zapytała mnie, skąd pochodzimy.- zmienił temat Alberto.- Usłyszała na konferencji nazwisko.
- Powiedziałeś jej o nas?
- Nie, skłamałem.
- To chyba dobrze.
- Nie chciałem powiedzieć jej, ze jesteśmy jej "porzuconymi dziećmi". To zadanie zostawiam tobie.
- Nie wiem, czy chęć odnalezienia jej, to był dobry pomysł.
- Przcież chciałaś...
- Przez to, że wyjechaliśmy z Veracruz mamy same problemy...Daniela cię oszukała, ja dowiedziałam się, że biorę ślub, o którym wcześniej nikt mnie nie poinformował...
- Mimo wszystko cieszę się, że wyjechaliśmy. Poznałem Manuela, a to naprawde świetny facet. Nie trzeba zaraz go drapać.
Emilia zawstydziła się, przypominając sobie ranę na policzku Manuela Landety i to, że chciała go pocałować.
- To było nieporozumienie, tak jak całe to porwanie. Wolałabym nie mówić ani o ty, ani o fakcie, że powiedziałam Jorge to, do czego chcieliście mnie przekonać.
- Powiedziałaś mu, że nie wystapisz w teledysku? Cieszę się.- powiedział Alberto z uśmiechem.- To chyba jedyna dobra wiadomość, którą ostatnio usłyszałem.
Emilia też się uśmiechnęła, ale zaraz spoważniała.
- Czy...czy Manuel opowiedział ci, jak przebiegło porwanie?
- Mniej więcej.
- To znaczy mniej czy więcej?
- Chyba wszystko w skrócie, a dlaczego pytasz?
- Bez powodu. Chciałam się upewnić, że nie nagadał ci o mnie czegoś złego.
- Mimo tego, że go podrapałaś, mówił same pochlebne rzeczy.
Więc nie powiedział o zajściu z pocałunkim, a raczej prawie-pocałunkiem? To dobrze. Oboje musieli o tym zapomnieć.

Magi · Wysłany: 10:06:54 30-07-07 Temat postu:

swietny odcinek czekam z niecierpliwoscią na newik

cris · Wysłany: 10:12:46 30-07-07 Temat postu:

super, jestem ciekawa czy emi zdecyduje sie powiedziec prawde Isabel:) Juz sie nie moge doczekac nastepnego odcinka:))))

Karolllina · Wysłany: 11:13:09 30-07-07 Temat postu:

odcinek super

eh, Emilia i Alberto nareszcie chyba od dłuzeszego czasu mogli pogadać jak rodzenstwo:) heh, Emilia dobrze zrobiła że nie chce widzeić Jorge, bo to że ogłosił że są narzeczeństwem nie pytając ją o zdanie to było podłe

Mary Rose · Wysłany: 11:22:11 30-07-07 Temat postu:

Emilia martwi się, czy aby Manuel nie powiedział jej bratu o tym co zaszło. Moim zdaniem powinien powiedzieć : "Twoja siora się na mnie napaliła"

Na co ta Emilia czeka? Niech się rzuca na Manuel póki ma okazję

Też bym chciała mieć takiego brata jak Alberto.

Maggie · Wysłany: 12:51:36 30-07-07 Temat postu:

Zgadzam sie z Mary Rose. Emilia od razu powinna pobie do Manuel'a, a nie się dziadem przejmować, a takiego brata jak Alberto to też bym chciała mieć

Świetny odcienk Monioula! czekam na następny

BlackFalcon · Wysłany: 13:29:33 30-07-07 Temat postu:

Ja tez czekam i glupio mi bedzie, jak sie miedzy Manuelem a Emilia kiedys cos zepsuje a cos czuje, ze jesli beda razem, a Jorge sie dowie, to bedzie chcial ich zniszczyc...Dobrze, ze sobie porozmawiali, w koncu maja tylko siebie, a jedno zdanie mnie rozsmieszylo:

"- Mimo wszystko cieszę się, że wyjechaliśmy. Poznałem Manuela, a to naprawde świetny facet. Nie trzeba zaraz go drapać. "

Szkoda mi tylko biednego Alberta...

Maggie · Wysłany: 14:04:13 30-07-07 Temat postu:

Prawda... Biedny Alberto... daniela go oszukała... Z resztą nietylko go... Monioula! U mnie nowy odcinek na "Łamacze serc". Serdecznie zapraszam

Love_Angel · Wysłany: 14:58:57 30-07-07 Temat postu:

Super odcinek...ciekawe czy Emilia powie Isabel o pocałunku

Maggie · Wysłany: 18:41:32 30-07-07 Temat postu:

O ci chodzi? Przecież Emilia nie rozmawia z Isabel... Ona nie wie, ze Emilia i Alberto są jej dziećmi... Chyba nie przeczytałaś.

aylin · Wysłany: 22:04:37 30-07-07 Temat postu:

Bardzo fajne piszesz odcinki.Przeczytalam pare i bede czytac następne;]
Czekam na new i zapraszam na moją telcię

monioula · Wysłany: 12:44:09 31-07-07 Temat postu:

Dziękuję za wszystkie opinie, cieszę się Aylin, że zaczęłaś czytać moją telcię. Na pewno zacznę czytać twoją jeszcze dziś

Odcinek XXXVI - 'Jedyna zaleta Manuela'

Emilię obudziło trzaskanie naczyniami w kuchni. Rozejrzała się po sypialni.To nie było jej mieszkanie, tylko mieszkanie jej brata. A więc wszystko, co wydarzyło się poprzedniego dnia, było prawdą... Przetrała oczy i zeszła na dół w samej koszuli Alberta, w której spała.
- Czyżby kochany braciszek robił mi śniadanie?
- Może kochany, ale nie braciszek.
Emilia aż podskoczyła. W kuchni stał Manuel Landeta. Jeszcze raz przetrała oczy, ale to nie był sen. On naprawdę tu był. Z uśmiechem na ustach ją przywitał.
- Dzień dobry.
- Gdzie jest Alberto?- usłyszał w odpowiedzi.
- W pracy.
- A ty?
- Ja mam chwilowo wolne i można powiedzieć, że robię teraz za twoją..."niańkę".
- Nie potrzebuję "niańki", możesz sobie iść.
- Proszę, jaka milutka. A myślałem, że złośliwości zostawiłaś za sobą, o tym, co stało się w Varacruz.
Emilia się zdenerwowała i podeszła do niego.
- To miało zostać między nami. Mieliśmy o wszystkim zapomnieć.
- O czy,?
- O tym, że chciałam cię pocałować!
- Ja już zapomniałam, ale ty najwyraźniej nie. Ciągle o tym mówisz.- powiedział ze spokojem Manuel, przewracając omlet na drugą stronę. Emilia miała minę, jakby zaraz chciała go uderzyć, nagle jednak się opanowała i spróbowała ukryć nogi pod krótką koszulą brata. Kiedy akcja się nie powiodła, zastosowała odwrót.
- Idę wziąć prysznic.
Podczas, gdy siedziała w łązience, wrócił Alberto.
- Już wstała?- spytał, witając się z Manuelem.
- Tak, bierze prysznic, A ty załatwiłeś wszystko?
- Mam bilety i terminarze, jeszcze tylko kilka telefonów w celu rezerwacji w hotelach.- wyjaśnił brat Emilii, który załatwiał sprawy związane z zagraniczną trasą Manuela.
- Dzięki.
- Nie musisz mi dziękować, za to mi płacisz.
Roześmiali się i do kuchni weszła dziewczyna, tym razem w kompletnym stroju. Była trochę niechętna towarzystwu piosenkarza, czuła się zdenerwowana, ilekroć przypominała sobie, co prawie zrobiła w Veracruz.
- To jest pyszne.- powiedział nagle Alberto, spróbowawszy omleta, zrobionego przez Manuela.- Nie wiedziałem, że umiesz gotować.
- Jeden omlet nie robi ze mnie kucharza.
Chłopacy cały czas żartwowali przy stole, a Emilia siedziała cicho i skubała to, co miała na talerzu.
- Nie smakuje ci?- spytał nagle Alberto.
- O, wreszcie ktoś zauważył, że siedzę przy tym stole.
- Jesteś jakaś nieobecna i cicha.
- Nie włączam się w rozmowę, bo nie mam pojęcia, o czym wy mówicie.Nie chwytam tej historyjki o dachu, ani innych kawałów, z których się śmiejecie. Myślałam, że po zawodzie miłosnym nie będziesz miał nastroju na żarciki, ale widocznie tylko ja tak przeżywam takie bzdety.
- Ślub z moim ojcem do bzdura?- odezwał się Manuel.
- Bzdurą jest to, że dowiedziałam się o ślubie w tym samym czasie, co wszyscy inni.
- Ciesz się, że w ogóle się dowiedziałaś, bo moj ojciec pewnie nie wie, co się wydarzyło w Veracruz.
Emilia wstała. Manuel był na dobrej drodze, żeby powiedzieć Albertowi o tym, że niemal go pocałowała. Bo bynajmniej nie chodziło o podrapaną twarz, o której jej brat już dawno wiedział.
- Mam już dość tych twoich złośliwych aluzji. To ty mnie porwałeś.- powiedziała ze złością, patrząc na niegopogardliwym wzrokiem.- Nie dziwię się Carinie, że leciała tylko na twoje pieniądze, bo nie widze w tobie żadnej innej zalety!
Manuel siedział spokojnie, wpatrując się w zdenerwowaną, wrzeszcząca na niego dziewczynę. Alberto starał się załagodzić sytuację, ale nie szło mu za dobrze.
- To ja już pójdę.- powiedział piosenkarz i chciał się podnieść od stołu, ale Emilia zatrzymała go gestem ręki.
- Zostań. To ja sobie pójdę, bo jestem tu niepotrzebna.
Ostatnią rzeczą, którą zrobiła, było mocne trzaśnięcie drzwiami.