Telenowele

angie7 · Wysłany: 11:38:53 11-08-07 Temat postu:

niezły odcinek

ciekawe co będzie dalej

Roberta Pardo · Wysłany: 13:31:58 11-08-07 Temat postu:

miało być przyjacielsko i Manuel miał przejąć inicjatywę a nie Emilka:D odcinek niesamowity...żal mi Cariny, powinna wreszcie poznać Alberto:D

chriss · Wysłany: 15:34:07 11-08-07 Temat postu:

Super odcinek.Bardzo mi sie podoba

Karolllina · Wysłany: 15:37:47 11-08-07 Temat postu:

- A może mnie pan uszczypnąć?
- Mogę ci co najwyżej zasadzić kopa w dupę, albo polecieć po aparat i zrobić ci zdjęcie z tą miną i w samych gaciach, prasa miałaby uciechę. -- to było dobre

a ta końcówka że zwariowała też

BlackFalcon · Wysłany: 21:29:32 11-08-07 Temat postu:

monioula · Wysłany: 10:05:39 12-08-07 Temat postu:

Dziękuję za wszystkie komentarze, cieszę się, że czytacie

Odcinek XLVIII - 'Pod prysznicem'

Alberto nie mógł uratować Manuela, bo spieszył się do pracy. Musiał załatwić sprawy w firmie ESC.
- Do kogo dzwoniłeś? - spytała Emilia, niosąc talerze z przygotowanym śniadaniem i stawiając je na stole w jadalni.
- Do...nikogo. Sprawdzałem pocztę głosową.
- No to może zjemy? Burczy mi w brzuchu.
- Mogłaś zjeść u siebie.
- Czyli jestem niemile widzianym gościem?
- Nie...po prostu niespodziewanym gościem. Nie sądzisz, że atmosfera jest conajmniej dziwna?
- Nie. A ty tak sądzisz?
- Wezmę prysznic i przyjdę zjeść. - Manuel zmienił temat i poszedł do łazienki, gdzie się uszczypnął. To nie był sen, więc czego ta dziewczyna chciała? Najpierw okładała go pięściami i drapała a teraz robiła śniadanie i była nad wyraz miła. Wszedł pod prysznic i zaczął podśpiewywać. Szum wody był dosyć głośny, więc nie usłyszał, że do łazienki weszła Emilia, pewna, że ją wołał.
- Co mówiłeś? - spytała, kiedy właśnie wyszedł z kabiny.
Spojrzała na niego. Stał przed nią zupełnie w stroju Adama. Zawróciła chichocząc, a on szybko owinął się ręcznikiem i wybiegł za nią z łazienki.
- Co cię tak rozśmieszyło?
- Nic...tylko pomyślałam sobie, że teraz wiem już o tobie wszystko. - Emilia nie wytrzymała i wybuchnęła śmiechem.
- Jesteś zboczona!
- Wcale nie! Byłam pewna, że mnie wołałeś.
- Nie wołałem!
- Teraz już wiem.
- Chyba musimy sobie coś wyjaśnić. Co ty tutaj robisz?
- Mówiłam, że myślałam, że mnie wołałeś.
- Nie chodzi mi o to, tylko o twoją wizytę. Wczorajszą i dzisiejszą. I ten...pocałunek.
- Po prostu chcę, żebyśmy zostali przyjaciółmi.
- Przyjaciółmi? - spytał podejrzliwie marszcząc brwi.
- Tak, a myślałeś, że co?
- Nie wiem, co myślałem. Pocałowaś mnie.
- W polik, głuptasie. - powiedziała, uderzając go pięścią a ramię, aż odskoczył, tak że ręcznik prawie zsunął się z jego bioder.
- No tak, racja. A już się bałem.
Z twarzy Emilii zniknął uśmiech. Czyli on obawiał się, że ona chce czegoś więcej niż przyjaźni...Carina najwidoczniej się myliła, Manuel patrzył na nią zwyczajniem pewnie nadal kochał swoją dawną dziewczynę. Emilia czuła się smutna i rozczarowana. Stała na wprost faceta, do którego niewątpliwie coś czuła i nie mogła nic zrobić. Tak jej sie podobał w zmoczonych włosach i samym ręczniku na biodrach...
A może był tylko deską ratunku po rozstaniu z Jorge? Może dostrzegała w nim podobieństwo do ojca? Odrzuciła tę myśl. Mimo że Manuel bywał dla niej złośliwy i często się ze sobą droczyli, był zupełnie inny niż Jorge. Nigdy nie zarzuciłby jej, że psuje mu reputację. Co więc do niego czuje? Czy zakochała się w Manuelu Landecie?
- Emilia, dobrze się czujesz? - z rozmyślań wyrwały ją słowa piosenkarza, więc otrząsnęła się.
- Tak, w porządku. Zjemy?
- Tylko się ubiorę.
Wrócił po chwili, tym razem w ubraniu, ale włosy nadal miał wilgotne. Dosiadł się do niej i w ciszy zaczął jeść to, co przygotowała.
Emilia miała ochotę się na niego rzucić. Dlaczego musiał powiedzieć te słowa? "A już się bałem" błądziło jej po głowie. Może to i lepiej? Bo gdyby on czuł to samo i nie wyszłoby im, to jego przyjaźń z Albertem mogłaby być narażona na szwank...Dziewczyna wahała się w myślach i wpatrywała się w Manuela, który wydawał się być zainteresowany wyłącznie tym, co miał na talerzu.
- Nie masz nic przeciwko temu, żebyśmy zostali przyjaciółmi? - spytała, przerywając ciszę.
- Jasne, że nie, ale wątpię, czy coś z tego wyjdzie.
Był niechętny. Dziewczyna wstała i zaczęła esksponować skąpą sukienkę, którą specjalnie założyła.
- Myślę, że się dogadamy.
- Zostawiłaś Carinę samą? - zmienił temat. No tak, w końcu to Carina najbardziej go interesowała.
- Możemy nie mówić o... - Emilia mówiąc, tak mocno gestykulowała, że potrąciła kawę i ją rozlała. Całe szczęście, że zdążyła już ostygnąć, ale w tak mokrej kiecce nie dało się chodzić, więc Manuel dał jej swoją koszulę. Szybko się przebrała, może to poskutkuje?
Rozległo się pukanie do drzwi, Emilia się skrzywiła. Kto śmie przeszkadzać w próbie uwiedzenia Manuela? Piosenkarz otworzył drzwi i zamarł. Na progu stał Jorge i ze zdumieniem patrzył na stojącą w koszuli syna Emilię.

Mary Rose · Wysłany: 10:13:15 12-08-07 Temat postu:

angie · Wysłany: 10:26:58 12-08-07 Temat postu:

Bombowy odcinek a, koncówka najlepsza

cris · Wysłany: 11:46:59 12-08-07 Temat postu:

Rewelacja. Kurcze, jak mozna nie lubic Emilki? Ona jest swietna. Normalnie czuje sie ta chemie miedzy nia a Manuelitem:)

angie7 · Wysłany: 13:38:32 12-08-07 Temat postu:

super odcinek !

BlackFalcon · Wysłany: 13:38:44 12-08-07 Temat postu:

Odcinek wspanialy. Troche sie martwie, ze Manuel taki niechetny, ale moze i on sie boi, a w sercu czuje, to czuje

. Ciekawe, jaka mine zrobi teraz Jorge, bedzie niezla awantura...

chriss · Wysłany: 14:02:51 12-08-07 Temat postu:

Super odcinek.Emilia jest super;] i to na nią głosuje w twojej ankiecie

Magi · Wysłany: 14:19:08 12-08-07 Temat postu:

odcinek przecudny

Mary Rose · Wysłany: 15:31:20 12-08-07 Temat postu:

No powiedzcie dziewczyny, że z takim facetem jak Manuel to aż chce się zgrzeszyć

Nie mogę przestać myśleć o tym odcinku, jest po prostu super... No i ta scena w łazience...

Roberta Pardo · Wysłany: 20:06:31 12-08-07 Temat postu:

hehehhe jak to wspaniale że Jorge ich nakrył

niech sobie myśli co chce:D czekam na nowy odcinek;)