Telenowele

monioula · Wysłany: 13:18:48 07-09-07 Temat postu:

Na premierę będzie trzeba trochę zaczekać, a odcineczek już daję po długieeeej przerwie. Proszę bardzo:

Odcinek LII - "Daniela do dzieła"

Daniela przystała na opłacalną propozycję, opiewającą na sporą sumkę. W najbliższym czasie zobowiązała się okłamać Emilię, że Jorge jest niewinny.
W tym samym czasie Emilia i Carina siedziały w ciszy i wpatrywały się w siebie nawzajem. Żadna nie była gotowa, by powiedzieć coś pierwsza. W końcu odważyła się Emilia.
- Ty chciałaś pocałować mojego brata, czy on ciebie?
- Chyba on mnie.
- Chyba?
- Nie jestem pewna...to działo się dość szybko...
- Czujesz coś do Alberta?
- Nie jestem jeszcze gotowa na związek.
- Spytałam, czy coś do niego czujesz.
- Jest przystojny i miły, ale moje serce należy do kogoś innego.
Emilia dopiero teraz zdała sobie sprawę, że Carina nie przestała kochać Manuela i nic się na to nie zanosi.
- Rozumiem. Mam nadzieję, że Alberto się w tobie nie zadłuży, bo nie chcę by znowu cierpiał. - powiedziała i zamyśliła się głęboko. Lepiej byłoby, gdyby Alberto zainteresował się Cariną, a nie Danielą, ale najlepszym rozwiązaniem wydawała się być Laura... Chwilowo wszyscy byli nieszczęśliwi, ale nie ona. Ona miała teraz Manuela. Tylko dlaczego nie dzwonił? Zapomniał o niej? A może te pocałunki to była tylko jedna z jego złośliwych gierek? Nie, to niemożliwe...To było szczere...Emilia panikowała, w końcu minęły dopiero dwie godziny od chwili, gdy była z nim. Dwie godziny, które ciągnęły się w nieskończoność...Dziewczyna nie wytrzymała i zdecydowała się do niego zadzwonić. Odebrał Alberto.
- Emilia? Dlaczego dzwonisz do Manuela?
A więc piosenkarz nie powiedział jej bratu o tym, co zaszło. Dlaczego zataił przed przyjacielem tak istotny fakt? Czy była dla niego aż tak mało ważna? Musiała skłamać, bo nie chciała nic dać po sobie poznać.
- Do Manuela? Widocznie pomyliłam numery...Chciałam zadzwonić do ciebie.
- W jakiej sprawie?
Emilia w pośpiechu powiedziała to, co pierwsze przyszło jej na myśl.
- Chciałam zapytać, czy Carina przyjęła propozycję pracy, jaką złożyła jej wasza wytwórnia?
- Nie możesz zapytać jej samej?
Dziewczyna zdębiała, bo jej brat miał rację. On natomiast poczuł się głupio, bo przypomniał sobie, że wcal o tym nie powiedział.
- Masz rację, nie pomyślałam. Zapytam ją, dzięki.
- Poczekaj...ona o niczym nie wie. Nie powiedziałem jej.
- Dlaczego? - udała zdumioną.
- Zgrywasz się. Już ci powiedziała, tak?
Emilia nie zaprzeczała i umówiła się z Albertem w kawiarni znajdującej się w połowie drogi między ich domami.
- Kto to był? - zapytał Manuel, kiedy jego przyjaciel odłożył słuchawkę.
- Emilia.
- Emilia dzwoniła do mnie?!
- Pomyliła numery, chciała się ze mną spotkać.
- "Pomyliła numery"?
- Co się dzieje z tobą i moją siostrą? Zachowujecie się jakoś dziwnie...Mniejsza o to, muszę jechać, bo umówiłem się z nią.
Emilia nic nie powiedziała bratu, więc i Manuel nie zamierzał. Każde z nich liczyło, że zrobi to drugie i choć nie chcieli, okłamywali biednego Alberta.
Tymczasem Daniela zamierzała wprowadzić w życie plan Jorge i zaczaiła się na Emilię pod mieszkaniem swojej siostry.
- No tak, wiedziałam, że tu mieszkasz, gąsko. - powiedziała sama do siebie, wysiadła z auta i podeszła do idącej z miną męczennicy.
Dziewczyna nie ukrywała niezadowolenia z tego spotkania.
- Przesuń się, jestem umówiona.
- Muszę ci powiedzieć coś ważnego.
- To, że Jorge zbankrutował i go rzuciłaś?
- Nie...to on odtrącił mnie.
- Nie obchodzi mnie to, przesuń się. Zabierasz mi czas.
- Słyszałam, że teraz spotykasz się z Manuelem."
- Nawet jeśli, to co?
- Jorge cierpi, on naprawdę cię kocha.
- Jeśli się kogoś kocha, to się go nie zdradza. Nie będę cię wysłuchiwać.
- Nie chciałam się przyznawać, bo jeszcze nigdy żaden mężczyzna mnie nie otrącił. Jorge był pierwszy. Robiliśmy razem pewne interesy i... ja go pocałowałam na siłę.
Emilia, która cały czas szła przyspieszonym krokiem na przystanek autobusowy, teraz stanęła jak wryta. A co jeśli ona mówi prawdę?

c.d.n.

Magi · Wysłany: 15:04:21 07-09-07 Temat postu:

no nie oby emilia nie uwierzyła ale znając zycie uwierzy

odcinek boski dawno nie było newiku więc ciesze sie ze pojawił sie tak długo przez nas wyczekiwany odcionek

angie7 · Wysłany: 16:05:10 07-09-07 Temat postu:

super odcinek

Dulce · Wysłany: 16:53:53 07-09-07 Temat postu:

Super odcinek co będzie dalej hmm..myśli

Karolllina · Wysłany: 17:11:37 07-09-07 Temat postu:

odcinek super

ale wierzę że Emi będzie mądra i nie wróci do tego idiotty

Wspaniały odcinek, ale jeden po tak długiej przerwie to stanowczo za mało

Jen · Wysłany: 18:15:03 07-09-07 Temat postu:

ehh ... odcinek cudo

Mam nadzieję, że Emilia nie uwierzy w to kłamstwo

Jorge jest nieczułym draniem, on i Daniela doskonale do siebie pasują

może powinni wziąść to pod uwagę heh

Mój głos na Manuela

Roberta Pardo · Wysłany: 18:26:26 07-09-07 Temat postu:

ciekawe jak bardzo można pomylić numery Alberta i Manuela:D oby Emilia nie uwierzyła tej głupiej babie...tak pięknie już się zapowiada z Manuelem;D

BlackFalcon · Wysłany: 20:23:10 07-09-07 Temat postu:

monioula · Wysłany: 12:03:03 08-09-07 Temat postu:

Dziękuję za wszystkie komentarze :* Kolejny odcineczek dla was

Odcinek LIII - "Czas na przemyślenia"

Emilia weszła do kawiarni, gdzie umówiła się z Alberto. Była biała jak ściana, więc zapytał, co się stało.
- Wtedy, kiedy nakryłam Jorge z Danielą, nie wzięłam pod uwagę faktu, że pocałunek może być na nim wymuszony. - wyjaśniła.
- Skąd ci to przyszło do głowy?
- Daniela mi o tym powiedziała.
- Udawała.
- Wydawałą się mówić prawdę...
- To dobra aktorka, wiem coś o tym.
- Może masz rację, ale co jeśli tak było naprawdę? Jeśli jest szansa, że Jorge jest niewinny?
- W takim wypadku powinnaś się cieszyć, bo bez przeszkód i z czystym sumieniem możesz do niego wrócić.
- A jeśli ja nie chcę do niego wrócić?
- Co masz na myśli?
- Jeśli nagle zdałam sobie sprawę, że zakochałam się w kimś innym?
- W tak krótkim czasie? W kim? - niedowierzał Alberto.
- W Manuelu.
Na dźwięk tej lakonicznej wypowiedzi, Alberto wypluł kawę, której łyk właśnie wziął do ust i zaczął się ksztusić. Kiedy doszedł do siebie, Emilia opowiedziała mu w skrócie, jak doszło do jej rozdarcia między ojca i syna.
- Przecież ty i Manuel...
- Nie znosimy się?
- Właśnie.
- Najwyraźniej kto się czubi, ten się lubi. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że już wszystko poukładałam sobie w głowie, zapomniałam o epizodzie jakim był Jorge, a teraz dowiedziałam się tego... - Emilia wsparła łokcie na stoliku i ukryła twarz w dłoniach. Alberto odłonił je, by popatrzeć jej w oczy.
- Skoro prawie o nim zapomniałaś, to czym się przejmujesz? Masz przecież Manuela.
- Ale nie jestem pewna jego uczuć. Czuję, że on tylko bawi się moim kosztem.
Mężczyzna przetarł oczy, nie wierzyłw to, co przed chwilą usłyszał. Jego siostra i Manuel? To było dziwniejsze niż ona i Daniela, bo Alberto wychodził z założenia, że prędzej Emilia zostanie lesbijką niż zakocha się właśnie w Manuelu.
- Słuchasz co do ciebie mówię? - przerwała mu rozmyślania?
- Wybacz, ale nie wiem, co mam ci powiedzieć. Na razie przed oczyma mam wizję Manuela, próbującego cię pocałować i ciebie tłukącą go po głowie. Nie chce mi się wierzyć w to, co powiedziałaś.
- Czy myślisz, że on czuje to samo, co ja?
- Nie wiem, co ty czujesz.
- Sama tego nie wiem. - zwątpiła.
- Najpierw ty musisz się zastanowić. W przeciwnym wypadku moja rada będzie bezcelowa.
- Dziękuję, że mnie wysłuchałeś. - powiedziała Emilia na pożegnanie, przytulając brata. - Nawet nie wiesz, jak cierpiałam, ukrywając to przed tobą.
- Cieszę się, że wreszcie mi powiedziałaś. Pamiętaj, że zawsze możesz liczyć na moją pomoc. A Manuela ukatrupię za to, że mi o niczym nie powiedział. Z moją siostrą...
- Nie mów mu na razie, niech myśli, że nie wiesz. - poprosiła Emilia.
- Dlaczego? - zdziwił się Alberto.
- Po prostu mu nie mów. Chcę z nim najpierw porozmawiać.
- Jeśli tego chcesz...
Emilia zaraz po powrocie porozmawiała o wszystkim z Cariną. Opowiedziała o spotkaniu z Danielą i rozmowie z bratem.
- Nie wiesz może nic o swojej siostrze? Czy ona i Jorge przypadkiem czegoś nie knują? - spytała.
- Daniela nie zwierza mi się ze swoich planów. Nie mogę ci pomóc.
- A co mi doradzasz?
- Co ci doradzam? - spytała Carina, poprawiając się na miejscu. - Nawet jeśli Jorge nie zdradził cię z Danielą, mimo tego, że wyznał ci miłość, jest jaki jest. Sama mówiłaś, że traktował cię z góry i był chorobliwie zazdrosny. To nie jest facet dla ciebie. Co innego Manuel, radzę ci, byś nie zaprzepaściła uczucia, jakie się między wami rodzi. Ja wszystko zepsułam i nie przestałam tego żałować.
Tej nocy Emilia po raz kolejny nie mogła zasnąć. Zaraz rano, po śniadaniu pojechała do mieszkania Manuela i postanowiła postawić sprawę jasno.
- Powiedziałeś o nas Albertowi? - spytała od progu, tym razem zastała piosenkarza w kompletnym stroju.
- To jesteśmy "my"?
- Nie wiem, a ty jak uważasz?
- Nic nie ustaliliśmy, bo szybko uciekłaś po tym...
- A co tu ustalać? Albo łączy nas miłość, albo nienawiść. Nie interesuje mnie związek w tajemnicy przed światem, już raz to przeżyłam z twoim ojcem. Sama podjęłam decyzję, przyszłam do ciebie, mimo tego, że... Jorge wcale mógł mnie nie zdradzić z Danielą.
- Jak to...Emilia...- dziewczyna nie dała mu nic powiedzieć, tylko kazała się zastanowić i wyszła.

cris · Wysłany: 12:08:42 08-09-07 Temat postu:

No Emilio nie zawiedz nas!! Trzymaj sie z dala od starego!! masz manuelita:)

Karolllina · Wysłany: 12:09:11 08-09-07 Temat postu:

odcinek super

tylko ostatnie zdanie jest nie dokończone i nie wiem o co w nim chodizło

hehe to dobrze że Emi powiedziała bratu o wzystkim ;D

monioula · Wysłany: 12:10:42 08-09-07 Temat postu:

Już zmienione

Miałam małe problemy, ale już jest dobrze xD Pozdrawiam.

Karolllina · Wysłany: 12:12:32 08-09-07 Temat postu:

heh no to Emi zasiała ziarnko niepewności w Manuelicie

hehe ciekawe czy ten się zdecyduje na związek z nią

Magi · Wysłany: 12:13:25 08-09-07 Temat postu:

odcinek boski tęskniłam za Manuelem i Emilią

angie7 · Wysłany: 12:42:21 08-09-07 Temat postu:

super odcinek

aby Emilia choc nie wrocila do starego