Telenowele

monioula · Wysłany: 18:58:24 10-10-07 Temat postu:

Tak, owszem

To jest właśnie wiceprezes ESC Music, który zatrudnił Alberta. Teraz właśnie przyszła na niego pora, bo w mojej telci nic nie ginie. Octavia zagra Hector Noas (zdjęcie w obsadzie). Pasuje?

Renzo · Wysłany: 19:01:50 10-10-07 Temat postu:

może być

choć myślałem nad Roberto Mollem

Hector może być

monioula · Wysłany: 19:06:58 10-10-07 Temat postu:

No pisałeś o Robciu

Uznałam jednak, że... no nie wiem, wydaje mi się za mało poważny do biznesmena :-k Znam go z takich ról, że po prostu mi nie pasuje

Renzo · Wysłany: 19:08:44 10-10-07 Temat postu:

a gdzie twój zestaw z Javi?! Był taki ładny...

monioula · Wysłany: 19:09:47 10-10-07 Temat postu:

na chwilę zniknął

ale się pojawi, ten musiałam dać, bo obiecałam komuś

Renzo · Wysłany: 19:12:02 10-10-07 Temat postu:

ja liczę, że wróci

czekam na nowy odcinek! Teraz akcja szybko się rozwija, podobnie jak w Roxanie

monioula · Wysłany: 19:19:37 10-10-07 Temat postu:

Akcji w Roxanie to nic nie przebije, ja dostaję palpitacji serca, jak czytam twoją telę

New będzie jutro, jak zawsze

No i syga wróciła

Renzo · Wysłany: 19:21:48 10-10-07 Temat postu:

staram się jak mogę

i już mi się humor poprawił

zapraszam do Exclusive : Prosto z planu! gdzie dowiesz się, dlaczego Natasha Klauss odeszła z obsady i z kim negocjuję kontrakt

monioula · Wysłany: 19:24:22 10-10-07 Temat postu:

Widać, że się strasza. Masz fantazję (już zaglądam

)
Cieszę się, że ci się humor poprawił

Mary Rose · Wysłany: 19:42:32 10-10-07 Temat postu:

Bardzo pasuje ten aktor, moim zdaniem

Idealny dla Isabel

Kiedy ona się nawróci, pogodzi z dziećmi, będą żyć długo i szczęśliwie

Trisse · Wysłany: 20:02:41 10-10-07 Temat postu:

O rany , zaczęłam czytac od początku Fabuła strasznie mi sie podoba. Szkoda , że tak późno to zaczęłam czytać. Może w streszczeniach napiszesz odcinki od 20-30 . Byłabym wdzięczna. Bo nie wyrobie się z czytaniem :>

Samanta. · Wysłany: 21:00:35 10-10-07 Temat postu:

Super odcinek.Ciekawa jestem kim jest człowiek który zapukał do tych drzwi...ale dobrze sie stało,bo Jorge mógł coś zrobić Emili
Kiedy new?

Karolllina · Wysłany: 21:30:59 10-10-07 Temat postu:

Biedna Emilia

Jorge to drań... jak on możźe coś takiego próbowac zrobić i na dodatek jeszcze mówić, że ją kocha?! To chore, on się powinien leczyć! Ojć ciekawe kto wybawił Emilię...
Więc nową postacią jest Octavio... heh może Isabelita zakocha sie w octaviu i odpuści sobie Manuelita który jest Emi i tylko Emi ;]

BlackFalcon · Wysłany: 16:57:04 11-10-07 Temat postu:

monioula · Wysłany: 17:11:56 11-10-07 Temat postu:

Cieszę się niezmiernie

i nic nie szkodzi. O Manuelu będzie już niedługo. Pozdrawiam i dziękuję, że czytacie

Odcinek LXXIX – ‘Okazja’

Octavio Ankar od wielu lat był wiceprezesem ESC Music i przyjacielem zmarłego męża Isabel. Gdyby nie ślub Escandona, prawdopodobnie Octavio odziedziczyłby firmę. Wydawałoby się, że mógłby chować urazę do wdowy, ale wcale tak nie było. Był to sympatyczny i miły człowiek, który ukrywał tajemnicę.
- Co ty tutaj robisz? – ponowiła pytanie, patrząc na wybawcę zdziwionym wzrokiem.
- Mam sprawę do Alberto. – odpowiedział jak zawsze spokojnie i opanowanie.
- Do Alberto?
- Tak, do niego. Ja go zatrudniłem, więc ja zajmuję się jego wypowiedzeniem. Nie dostarczył potrzebnych dokumentów.
- Wypowiedzenie? Czyli odchodzi z Manuelem… - powiedziała pod nosem Isabel, a Laura jej przerwała.
- Pewnie, przecież wygrał kupę kasy na loterii, nie musi pracować.
Zignorowano jej wypowiedź. Szefostwo wytwórni płytowej powróciło do dyskusji.
- Ty go zatrudniłeś. A właściwie dlaczego?
- Pomógł mi załatwic pewną sprawę w Veracruz.
W Veracruz. W tamtejszym sierocińcu zostawiła dzieci wiele lat temu. A więc coraz więcej śladów wskazywało na to, że Emilia i Alberto są jej dziećmi.
- Dobrze się czujesz? – zapytał z troską Octavio, zaniepokojony nieobecnością Isabel.
- Tak, dziękuję. Dzięki tobie nic się nie stało. – odpowiedziała i posmutniała na kolejne wspomnienie przeszłości.

Jorge wrócił do łazienki, gdzie zamknął Emilię z uśmiechem na twarzy.
- Miałaś szczęście. – powiedział, patrząc jak wyciera się ręcznikiem i pociąga nosem. Podał jej papierową torbę. – Ubierz się w to.
Nie bardzo interesowała ją zawartość torebki, bardziej intrygował ją mężczyzna, dzięki któremu Jorge się opamiętał i nie zgwałcił jej.
- Kto to był? – spytała, ogarniając się.
Jorge znowu się uśmiechnął.
- Jeśli liczysz na pomoc, to jesteś w błędzie. – odpowiedział tajemniczo i zostawił ją samą, by mogła się przebrać. Zamknęła drzwi od środka i zdjęła ubranie, jeszcze raz wchodząc pod ciepły prysznic. Poczuła lekką ulgę, ale nadal nękał ją strach, nie tyle o siebie, ile o Manuela. No i ciekawość. Czyżby tajemniczy gość był kolejnym wspólnikiem Jorge?
Dziewczyna ubrała sukienkę i zaczesała włosy do tyłu w luźny kucyk. Spojrzała w lustro. Nadal była blada, ale sińce pod oczami zniknęły. Wyglądała ładnie, choć bez makijażu. Czuła nudności, więc oparła się o umywalkę i opuściła głowę. Oddychała miarowo i głęboko, ale objawy nie ustały. Wiedziała, że jest to spowodowane nagłym strenem. Usiadła na ziemi i oparła się policzkiem o chłodne kafelki na ścianie. Musiała długo siedzieć w łazience, bo Jorge kilka razy dobijał się do drzwi i ponaglał ją. Teraz po drugiej stronie panowała cisza. Może wyszedł i właśnie nadarzyła się okazja, by uciec?
Emilia opuściła łazienkę i zaczęła przechodzić przez poszczególne pomieszczenia domu. Panowała cisza. W salonie natknęła się na Jorge, który spał… Na podłodze leżała opróżniona butelka alkoholu. Mężczyzna nie wyszedł z nałogu i z nudów spowodowanych długim okresem oczekiwania na wyjście Emilii z łazienki, wypił cały trunek. Upewniła się, czy śpi dość mocno. Jak suseł. Jest okazja. Drzwi były zamknięte, więc powróciła do śpiącego, by z kieszeni marynarki wyciągnąć uniwersalny klucz. Była bliska wolności. Przestał się liczyć fakt, że w obcym mieście nie ma co ze sobą zrobić. Pójdzie na posterunek policji i położy kres jego panowaniu, zanim ten się obudzi. Po cichu przekręciła kluczyk i uchyliła drzwi, na palcach wychodząc przez nie na zewnątrz. Wreszcie poczuła ulgę i poczucie swobody, ale nie na długo.
- Na boso? – usłyszała za sobą. Obróciła się i ujrzała zdziwionego bruneta, który stał z zakupami na ganku domu w Acapulco.