Telenowele

Megan · Wysłany: 4:04:54 30-12-08 Temat postu:

Nie ja i babcia Lusia

Ja czekam ;]

Andzia2 · Wysłany: 16:17:26 30-12-08 Temat postu:

ja tez czekam

Monita · Wysłany: 0:03:20 04-01-09 Temat postu:

Ojojoj jak tu dawno newiku nie było

mili~*~ · Wysłany: 0:34:20 04-01-09 Temat postu:

Ach mam nadzieje, ze historia sie nie powtyutrzy xD wygląda na to,z ę sie nie powturzy xD Mam nadzieję,z ę ciepła dłon to wiadomo kto xD Szkodfa, zę juz do końca zmierzasz

Ps. zapraszam do mnie

Megan · Wysłany: 7:28:30 09-01-09 Temat postu:

Ja czekam i poczekam ile będzie jeszcze trzeba

tinkerbell · Wysłany: 10:30:33 09-01-09 Temat postu:

Ja też czekam

bara2412 · Wysłany: 20:58:30 10-01-09 Temat postu:

Odcinek 15 " Pożegnanie"

Chciałam zadedykowac go Meg

dlatego, że ona jest mi najbliższa ze wszystkich osob z forum.

Dziekuje i przepraszam. Przepraszam i dziękuje.
Dziękuje, że byłyście tu i czytałyście. Przepraszam, że odcinki nie zawsze byly dobre, że nie pojawiały się na czas, że nie zawsze było tak jak byc powinno.
Nie potrafie pisac pozegnan, ale czytając wasze komentarze w moim sercu wciąż rosła miłośc do tego forum. Dziękuje, że mogłam Was wszystkich poznac

Stała oparta o drzwi sypialni. Dziś wydarzenia związane z jej mężem były tylko wspomnieniem. Pamiętała, jak wrócili do kraju, tak jak myślała, brukowce nie dawały im chwili wytchnienia. Do dziś pamiętała jeden z nich
„ Zakochany do szaleństwa! Ile z nią wytrwa”
Uśmiechnęła się. Wytrwał dość sporo czasu. Usłyszała płacz dziecka i podążyła do pokoju dziecinnego. Tam w królestwie snu był pogrążony mały murzynek. Zaś mała dziewczynka głośno łkała.
Chłopiec pojawił się w ich domu 2 lata po ślubie. Nie mogąc zajść w ciąże, przechodząc ciągłe rozterki i kłótnie z Diegiem postanowili zaadoptować dziecko. Miała to być dziewczynka, ale kiedy zobaczyła jego brązowe oczy i płomyczki szczęścia gdy go przytuliła nie potrafiła powiedzieć mu nie. Diego był zachwycony, że Gabi tak się zaangażowała. Postanowili, że za wszelką cenę zaadoptują Maxa. Tak też się stało. Jednak ich życie zmieniło się znów, gdy usłyszeli, że dziecko jest innego koloru skóry, że to problem. Jednak Gabi powiedziała, że chce syna. I tak się stało.
Rok później przeżyli wielki kryzys małżeński. Gabi nawet posłała mężowi dokumenty związane z rozwodem. Przyczyną tego był romans Diego z jakąś aktoreczką. Była pewna, że ją zdradza. Okazało się to nie prawdą. Ktoś widocznie chciał namącić w ich życiu i udało się to bezwzględnie. Jednak, gdy kobieta posłała mu papiery tego samego dnia okazało się, że jest przy nadziei. Nic nie powiedziała Diego. Mężczyzna dowiedział się z gazet, że to jego potomek. Był wściekły i jeszcze tego samego dnia pojechał do miasta, gdzie się przeprowadziła. To tam się pogodzili spędzając ze sobą upojną noc. Poznając swoje ciała na nowo. Stając się jednym ciałem znów stali się jedną duszą. Badania przewidziały w piątym miesiącu ciąży, że urodzi im się chłopiec Brain. Jednak jakie było ich zaskoczenie, gdy miesiąc przed porodem okazało się, że będą mieli małą pociechę o imieniu Anabel. Byli zaskoczeni, ale miło. Diego cieszył się, że będzie miał chłopca i dziewczynkę. Byli szczęśliwi,mimo że życie dało im kilka razy w kość.
Dziś była szczęśliwa, miała męża pociechy które kochała ponad swoje życie. A zawdzięczała to wszystko dzięki Ann i Paolo. U nich też było wszystko w porządku. Jednak nie byli już małżeństwem, a ich dzieci były już duże, by zrozumieć rozstanie rodziców. Tak jak Ann planowała, nie mieli ślubu kościelnego. Kochała mężczyznę, ale uznali, że nie potrzebny im nic nie warty dokument, który mówił o ich miłości. Będąc we Włoszech i zostając tam zrozumiała, że miłość jest piękna. Dziś już tam nie mieszkała. Mimo że Ann zaprzeczała, że kocha Paolo wciąż widziała promyczki, gdy wspominała o nim, bądź kiedy zadzwonił do niej. Jednak nie rozumiała ich ucieczki od siebie.
Westchnęła i ułożyła dziewczynkę do snu. Uśmiechnęła się do śpiących pociech i przymknęła drzwi. Korytarzem przeszła do sypialni, dziś mieszkała we Francji w Paryżu. Diego uznał, że to da im czas i odpoczynek od świata reflektorów i ciągłej nagonki na ich małżeństwo. Jakież było jej zaskoczenie, gdy pokazał domek w którym mieli zamieszkać.
Usidła na łóżku w sypialni i przejechała ręką po pościeli. Czekała na męża, który miał zaraz wrócić.
Chwilę później poszła do łazienki, by wziąć prysznic.
Uśmiechnął się diabelsko, gdy przekraczając próg sypialni usłyszał wodę odbijającą się od podłogi. Cicho na palcach podążał do łazienki gubiąc przy tym kolejne części ubrań. Gdy wszedł pod prysznic poczuł dreszcz emocji będąc blisko niej. Wślizgnął się do niej oplatając ją swoimi ramionami.
- Nic się nie zmieniłaś kochanie. Kocham Cię.
- Ja Ciebie też.

mili~*~ · Wysłany: 21:10:46 10-01-09 Temat postu:

Ale dlaczego kończysz tak miłośc Ann i PAblo ;( Buuu!!! JA tak nie chcę,a le pięklny koniec

julcia · Wysłany: 21:13:59 10-01-09 Temat postu:

Basiu dziekuje ci za tą piękaną telkę
Ciesze się ze mimi tylu przyszkód Są razem szczęśliwi
Szkoda tylo ze Ann i Pablo nie przetrawi razem

bara2412 · Wysłany: 21:17:35 10-01-09 Temat postu:

no tak;p co do ann i paolo napisze chyba mały przypis;p bo oni nadal się kochają

tylko że nie potrafią życ razem:) osobno jest źle, razem tym gorzej;d

julcia · Wysłany: 21:21:07 10-01-09 Temat postu:

tak czasami tez w zyciu bywa ale skoro mają dzieci to będą połaczeni na całe zycie

bara2412 · Wysłany: 21:24:16 10-01-09 Temat postu:

nom!

może kiedys pojawi się jakaś admotacja o ich zakonczeniu i milości;)
początkowo zakonczenie mialo tak wyglądac:) tyle że mialo się skonczyc słowami wypowiedzianymi przez Gabi do zdjęcia Diego, który zginął;p
jednak zmienilam zdanie;) choc tamta wersja bardziej mi sie podobala;d
nie wiem czemu wybrałam happy end;p

julcia · Wysłany: 21:28:32 10-01-09 Temat postu:

a sprubowałabyś inaczej

ewe17iwi · Wysłany: 21:34:24 10-01-09 Temat postu:

Basiu jesteś wielka napisałaś śliczną telenowele po pierwszym odcinku przeczytanym wiedziałam że będzie to cudo
Diego i Gabi są szczęśliwą rodzinką
Zawsze się kochali i teraz mają dzieci
wiele przeszli ale to utwierdziło ich tylko w ich ogromnej miłości
co do any i pablo to wierzę że sie kochają i jeszcze będą razem
jeszcze raz wielkie dzięki za tą piękną opowieść
mogę prosić o wysłanie wszystkich odcinków na e-maila
[link widoczny dla zalogowanych]
z góry dziękuję i pozdrawiam

Megan · Wysłany: 1:14:02 11-01-09 Temat postu:

I co ja mam Ci tu napisać ;*
Może tak dziękuję za dedykację, przez nią o mało co nie przeczytałam odcinka bo mi oczy zaszły łzami.
No i to by było na tyle z pisania komentarza. Przez ponad 3 godziny nie wymyśliłam nic innego i nigdy tak długo koma nie pisałam. Ale naprawdę nie wiem co mam napisać. Chyba jedynie to: dziękuję. Dziękuję za telkę za to, że pozwoliłaś mi poznać życie i problemy z jakimi borykali się Gabi i Diego oraz ich przyjaciele. Pomimo miłości jaką darzy się para nie dane było im w spokoju cieszyć się nią. Targały nimi niepewność, zazdrość, fałszywe oskarżenia. Jednak dali razem sobie z tym świetnie radę. Pokonali przeciwności losu w imię miłości. Teraz mają wspaniałe dzieci, które kochają i dają im pełnię szczęścia. Piękniejszego happy endu dla nich nie mogłabym sobie wyobrazić. Ale Ty chciałaś mnie zabić jak napisałaś, że nie będzie happy endu, a Diegito nie przeżyje. Jednak pamiętaj, że mieszkam blisko i jakby nie takie zakończenie to wiesz co Cię czeka

Ann i Paolo, nie tak wyobrażałam sobie ich życie, ale czasem tak bywa, że kocha się ale jakoś tak za mało. Jednak ufam, że dzięki temu wątkowi moja ukochana telka będzie miała swoją kontynuację

Pomarzyć dobra rzecz

Dzięki za odcinki, za Ciebie i za to co będzie ;*;*