Telenowele

2sweetangels · Wysłany: 18:49:32 23-11-08 Temat postu:

Super bardzo mi się podoba:) Pozdrowienia:)

ola3265 · Wysłany: 20:29:25 24-11-08 Temat postu:

kiedy new?

bara2412 · Wysłany: 22:01:05 25-11-08 Temat postu:

odcinek będzie ( a przynajmniej mam nadzieję, ze będzie) a ten weekend. przepraszam, ale jestem w 2 LO i mam nawał nauki w listopadzie( a nie wierzyłam moim znajomym że w tej klasie jest najciężej) jestem zmęczona.

i nie mam głowy do pisania opowiadania.
zastanawiam sie nawet czy nie zakonczyc na 10 odcinkach:( choc chciałabym ją prowadzic długo. to nie mogę nic niestety obiecac.

tinkerbell · Wysłany: 13:22:37 26-11-08 Temat postu:

Nie kończ

Może będziesz miała wolniejszą chwilkę to pisz kochana :*
Czekam :*

ewe17iwi · Wysłany: 13:59:14 26-11-08 Temat postu:

roszpunka92 · Wysłany: 17:43:13 27-11-08 Temat postu:

Zgadzam się z poprzedniczkami.

Andzia2 · Wysłany: 17:44:49 27-11-08 Temat postu:

nie kończ

my poczekamy na odcinek xD

mili~*~ · Wysłany: 22:35:46 27-11-08 Temat postu:

Dokładnie będziemy cierpliwi
Ja juz sie boję drugiej LO Skoro w pierwszej amm kupe nauki a i tak sie nie ucze co będzie w 2

Ale poczekamy

bara2412 · Wysłany: 11:36:53 16-12-08 Temat postu:

Poruszył się i delikatnie przeciągnął. Westchnął i cicho wstał z łóżka. Był tu z nią. Mógł pomyśleć że jest teraz tak jak być powinno. Widział szczęście w oczach Gabrieli, jednak coś go niepokoiło. Od tygodnia przeczuwał strach, którego nie potrafił sobie wytłumaczyć. Wewnętrzny głos podpowiadał mu, że coś się dzieje, coś niedobrego. Ale nie wiedział co. Przeszedł przez sypialnie i wyszedł na balkon. Świerze powietrze, które go otuliło było, w tym momencie, potrzebne mu jak nadzieja. Nie wiedział co ma się wydarzyć, czuł jedynie że wydarzy się to w przyszłości i będzie dotyczyło jego i być może Gabi. Przyjrzał się delikatnej woni wody. Zamruczał coś i powrócił do łóżka.
Pochylił się nad nią i delikatnie dmuchnął powietrzem w nagą szyję.
Po spędzeniu tego tygodnia był pewien, że ona go kocha, a ucieczka była tylko desperackim krokiem przed strachem. Przymrużył oczy i uśmiechnął się, gdy kobieta poruszyła się w pościeli i przetarła dłonią oczka.

************************************************************

Siedziała w wygodnym fotelu na werandzie, gdy znów tego dnia ten sam chłopak się do niej przysiadł. Minęło bowiem wiele czasu od epizodu nad jeziorem, a on wciąź sie koło niej kręcił. Czuła, że owy kompan ma jej do zażucenia pewne kwestie, ale ją to bawiło. Była na niego zła. Nie czuła się komfortowo, gdy spotykała go gdziekolwiek, a on zapraszał ją nad jezioro.
Męzczyna wciąż przypominał jej zdarzenie, które wrecz ją ośmieszało. Dlatego z bezczelnym uśmiechem zapraszał ją na “opalanko I kompanko” jak to mówił. Zmierzyła go od stóp do głów. Cicho westchnęła. Sam towarzysz roześmiał się widząc jej minę, która sygnalizowała by nie zbliżał się do niej.
Ann przymknęła powieki I starała się nie przejmowac obecnością “głupka od ciastek”. Jej brat I przyszła bratowa zupełnie zapomnieli o jej istnieniu, więc mogła byc pewna, że Gabriella będzie jej bratową. To miłe uczucie miec kogoś przy sobie. Natarczywy wzrok kolegi dawał się we znaki.
- Czesc złotko.
Usłyszała wesoły śmiech owego kompana. Miała go dośc, jednak coś mówiło jej, ze go zna.
- Dobra. To się robi nad wymiar nie do zniesienia!
- Słucham?
- Której częsci zdania nie rozumiesz? NAD WY-MIAR czy NIE DO ZNIE-SIE-NIA kochanie?
- Nie chodzi mi o słowa, tylko nie dosłyszałem blondyneczko.
Nachmurzyła się jak chmura, czuła jak policzki robią się czerwone, a złośc jaka w niej panowała była ogromna.
- Żyjesz stereotypami?! Blondynka= głupia tak?
- Hola, hola nie to miałem na mysli.
- Jasne, wy zawsze nie to macie na myśli. A mówicie co ślina przyniesie na te cholerne języki.
- Masz coś do mojego języczka?
Kojeny raz tego dnia posłała mu mordercze spojrzenie.
- Chyba śnisz. Nie mam co robic tylko bawic się nie wiadomo z kim na języki?!
- I mowisz że nie jesteś blondynką
Energiczny wymach jedną później drugą ręką spowodował że młody mężczyzna zachwiał się pociągając za soba Ann. Niestety, dla niej, to ona wylądowała na ziemi.
- Ał. Pisnęła. I przymknęła oczy z bólu. W dodatku miała na sobie pasażera na gapę!
- Złaź ze mnie zboczeńcu jeden!
- Nie mogę.
- Jak to nie możesz?!
- Trzymasz mnie ręką!
- Wcale nie!
- Tak
- Nie!
- Tak!
- Spadaj! No już Cię nie ma!!
- Uparty osioł.
- Ty również złotko.
Kokietował ją, mówił czułe słowka, ale wiedziala, że o coś jej chodzi, przymknęła powieki I chciala zatopic się w ciszy jaka ją otaczała. Jednak podświadomośc mówiła jej by otworzyła oczka.
- Co robisz?
Szpnęła, gdy ocknęła się, że owy mężczyzn chce ją pocałowac
- Zastanawiałem się..
Nad moim językiem?! Wrzasnęła..
- Nigdy bym Cię nie pocałował.
- Jestes bezczelnym, nieczułym brutalem o mentalności jaskiniowca.
Tak jak szybko upadła, tak szybko się podniosła. Czuła złośc jaka ją ogarniała, nie tak miały wyglądac wakacje! Miała się bawic.
Kiedy tylko odeszła siedział tak jeszcze przez chwilę, jak mógł jej tak powiedziec? Przecież nigdy tak o niej nie myślał. Była atrakcyjna, pełna kobiecości. Pociągała go jak nigdy wcześniej inna kobieta. A on wszystko zaprzepaścił. Uderzył ręką w ziemię I syknął z bólu.

************************************************************

“ Nigdy bym Cię nie pocałował ” słyszała te słowa przez kolejne dwa dni. Nie rozumiała dlaczego tak ją przejęły.
Miało byc wesoło, śmiesznie, podrywanie facetów. Tak miały wyglądac jej wakacje. Tymczasem ona bacznie uciekała przed spotkaniem z Paolo. Kiedy jednak go spotkała, a on coś od niej chciał odwracała się na pięcie I szła w przeciwnym kierunku. Jednak dzisiejszego poranka było inaczej.
- Śliczny widok prawda?
Nim zdążyła uciec on złapał ją za rękę I przyciągnął do siebie. Czuła ciepło jego dłoni w pasie, a jego oczy hipnotyzowały ją, jednak przed oczami wrócił jej obraz wypowiedzianych słów “Nigdy bym Cię nie pocałował”.
- Nikt Cie nigdy o to nie prosił.
- Nie rozumiem.
Zachwiala sie, ale jednak wypowiedziała słowa.
- Chodzi mi o całowanie, nikt cie nie prosił byś mnie całował!
- Ale ja chce!
- Ale ja już nie.
Wyrwała się z uścisku I zabrała ksiązkę, którą czytała.
- Wyjeżdżam. Nie chcę tu byc, Gabriella I Diego zrozumieją.
- Ale...
- Nie ma ale, podjęłam decyzję, bo jestem kobietą wyzwoloną, nikt nade mną nie panuje.
Stała tak jeszcze chwilę I odwróciła się, by spakowac swoje rzeczy. Czuła pojedyńczą łzę spływającą po bladym policzku.

***********************************************************
- Chciałem Ci powiedziec, że coś do ciebie czuję...
Szepnął cicho i udał się do swojego pokoju.

No udało mi się go skończyc

Odcinek pisany od kilku tygodni;)
Pomyślałam, że moja telenowela będzie zawierała około maksymalnie 50 odcinków

zobaczę czy mi sie uda

Dziękuję za to, że jesteście ze mną

tinkerbell · Wysłany: 12:01:09 16-12-08 Temat postu:

Jak ja się cieszę że jest odcinek! i to na dodatek taki świetny, chociaż smutny...
Oczywiście, że jesteśmy z Tobą

Czyżby Gabi i Diego się naprawdę pogodzili? I Gabi zrozumiała że to jest ten jedyny, którego ona kocha? super jesli tak jest

Paolo ją dręczył i kokietował bo ją kocha, ale te ich gierki wszystko niszczą, nie dziwię się że ją zabolały te słowa: nigdy bym Cię nie pocałował" i ona teraz wyjedzie i to będzie koniec, niech on coś zrobi żeby ją powstrzymać, niech nie da jej wyjechać..nie może pozwolić żeby jedyna kobieta która go zainteresowała i w której sie zakochał wyjechała...
czekkam na new

mam nadzieję że będzie niedługo:*
ps
kochana czemu masz znicz w podpisie?

bara2412 · Wysłany: 13:39:17 16-12-08 Temat postu:

najpierw go mialam ze względu na Meg. jednak kiedy chciałam go zmienic to znów otoczyla mnie śmierc.
mojej koleżance mama umarła.
i tak dziwie sie sobie że go dokonczylam:( strasznie mi smutno:( ale mam nadzieje, że moja koleżanka będzie chciała życ tak jak wcześniej
tylko tyle mogę zrobic dla niej, że mam ten znicz. i wspierac ją

Megan · Wysłany: 13:44:07 16-12-08 Temat postu:

Basiu Twojej koleżance na pewno jest ciężko ale z czasem ból nie będzie już tak duży, a świadomość, że ma kogoś kto jest przy niej z pewnością jej pomoże.
I jeszcze jedno Meg żyje i czyta Twoją telenowelę i Ci dopinguje z całego serca.
Basiu to ja.

tinkerbell · Wysłany: 14:05:24 16-12-08 Temat postu:

Jakie to przykre

śmierć jest czymś strasznym ale jednocześnie czymś zwyczajnym. Nie da się tego określić. Jeśli będziesz ją wspierała i była przy niej z pewnością będziesz rozświetlała jej każdy dzień i z pewnościa będzie jeszcze żyła tak jak kiedyś! Trzymam kciuki :*

bara2412 · Wysłany: 21:18:22 16-12-08 Temat postu:

jak to Meg żyje?

to chyba jedna z najlepszych wiadomości jakie otrzymałam.
ale dlaczego wszyscy mowili o śmierci?

Megan · Wysłany: 21:23:00 16-12-08 Temat postu:

Proszę Cię nie wracajmy już do tego. Lepiej pisz odcinki