Telenowele

julcia · Wysłany: 18:28:56 02-01-09 Temat postu:

no to super

Megan · Wysłany: 18:34:21 02-01-09 Temat postu:

To czekamy

vivir · Wysłany: 18:46:17 02-01-09 Temat postu:

I ja tez

ewe17iwi · Wysłany: 19:26:35 02-01-09 Temat postu:

ajj odcinek piękny
Danielowi podoba się Gabriela również bez ubrania Kopciuszka
on już nie może dłużej i widać że chce aby została a nim
ta kolacja taka romantyczna
on nie chce z nią się żegnać ajj dlaczego zakończyłaś w takim momencie
co on odpowie i co ona
obrazu pytam kiedy planujesz newsa??
pozdrawiam

aleks328 · Wysłany: 21:57:28 02-01-09 Temat postu:

Cudowne. A mogę się tylko dowiedzieć, kiedy dodasz ten nowy odcinek?^^
;*

vivir · Wysłany: 22:06:47 02-01-09 Temat postu:

właśnie, bo ja tu czekam i czekam

j17k · Wysłany: 22:13:03 02-01-09 Temat postu:

odcinek zaraz będzie

j17k · Wysłany: 22:18:02 02-01-09 Temat postu:

odcinek zaraz będzie

j17k · Wysłany: 22:24:39 02-01-09 Temat postu:

Odcinek 18

- To wcale nie musi być pożegnanie.
- Jak mam to rozumieć?
- Mam teraz luźny rozkład zajęć, że mógłbym postarać się i odwiedzić cię niedługo.
- Naprawdę?
- Tak, z największą przyjemnością.
- Nie wierzę ci. - powiedziała uśmiechając się i położyła mu głowę na ramieniu.
- Musisz mi wierzyć, Gabi.
- Prawie cię nie znam. - odparła, patrząc mu w oczy.
- Ale ja czuję się tak, jakbym cię znał całe życie.
- Też mam takie uczucie. Muszę sobie wciąż powtarzać, że jesteś tym sławnym Danielem Walshem, a nie jakimś... - przerwała i spojrzała
na niego. - Myślałeś kiedyś, że mógłbyś pracować jako adwokat?
- O czym ty mówisz? - spytał zaskoczony.
- Nie, nic. Tak sobie marzę.
- Wolałabyś, żebym nie zarabiał śpiewaniem? - spytał, a kiedy nie uzyskał odpowiedzi, dodał. - Nie rozumiem, dlaczego.
- Bo jesteś osobą publiczną, wszyscy znają ciebie i twoje życie...
- Więc?
- Zawsze byłam osobą prywatną i przeraża mnie myśl, że można tak, jak ty żyć.
- Ale dzięki temu mogę robić wszystko, na co mam ochotę. A to jest dla mnie najważniejsze.
- Wiem.
- Ale ty jesteś dla mnie bardzo ważna. Jak miałoby ci przynieść to ulgę, to obiecuję, że ilekroć przyjadę do ciebie, będę się przebierał.
- Świetny pomysł!
- Nie chcę, żebyś się mnie wstydziła, bo widziano cię ze mną.
- Nie o to chodzi. Boję się braku prywatności, plotek i domysłów... Nie masz tego czasem dosyć?
- W ogóle mnie to nie obchodzi. Żyję tak, jak chcę i nie przejmuję się, co inni sobie pomyślą. Mam nadzieję, że kiedyś też się tego nauczysz.
- Spróbuję.
- Pójdę już, żebyś mogła jeszcze trochę pospać. - powiedział wstając.
Skinęła głową, czując, jak coś ściska ją za gardło. Podeszli do drzwi. Daniel popatrzył na nią przez chwilę w milczeniu.
- Twoje oczy będą mnie prześladować. - objął ją ramionami i na oślep zaczął szukać jej ust.
Nie pamiętała, by kiedykolwiek przedtem zdarzyło jej się zaznać podobnie wybuchowej mieszaniny uczuć - rozkoszy, jaką sprawiała jego bliskość,
i żalu, że nigdy więcej go nie zobaczy. Wszystko przestało istnieć - liczył się tylko Daniel.
Jego pocałunek był, taki jakby chciał, by zapamiętała jego dotyk, zapach i smak tak samo, jak zapamięta sobie jego widok i dźwięk jego głosu.
Włożyła ręce pod jego marynarkę, obejmując go w pasie. Wyczuwała napięcie jego ciała i z rozkoszą do niego przylgnęła. Tuliła się do niego tak,
jakby chciała zapamiętać to ciało na całe życie.
Czuła, jak wali mu serce. Drżącą ręką powiodła po jej szyi.
- Nie mogę teraz odejść. Naprawdę nie potrafię. - wyszeptał chwilę później.
Odnalazł jeszcze raz jej usta i zaczął je zagłębiać językiem - pożądliwie, kusząco.
Gabriella głaskała go delikatnie po plecach, wyczuwając palcami napięte mięśnie i kręgosłup. Bezwiednie szarpnęła koszulę, aż wreszcie
mogła położyć ręce na jego nagiej skórze.
Daniel zdał sobie sprawę, że nie panuje już nad sytuacją. Pragnął Gabi tak, jak nigdy dotąd nie chciał żadnej kobiety. Ale to nie było
tylko fizyczne pożądanie. Szukał czegoś więcej i wiedział, że z nią to znajdzie.
Jej delikatne dotknięcia działały na niego jak ładunek wybuchowy. Obejmowała go tak, jakby nie chciała nigdy pozwolić mu odejść. Gdyby
odtąd stale mógł ją trzymać w ramionach, nie marzyłby o słodszym zajęciu.
Nie zaprotestowała, kiedy otoczył ją ramionami. Wiedział, co musi teraz zrobić. Musi ją opuścić, pozwolić jej odejść. Nie może nadużyć jej
zaufania i wykorzystać sytuację.
Powoli zaniósł ją do sypialni. Z krwawiącym sercem położył ją na łóżku, chcąc odejść.
- Nie odchodź. - szepnęła, przytrzymując go rękami za pas.
- Gabi...
Otworzyła powoli oczy i spojrzała na niego błagalnie.
- Chcę się z tobą kochać. - poprosiła, rumieniąc się.
- Ja też, bo inaczej zwariuję. - powiedział drżącym głosem.
- Musisz mi powiedzieć, co mam robić. - powiedziała.
- Może najpierw się rozbierzemy.
Wyciągnęła ręce i zaczęła rozpinać mu koszulę. Daniel wstał, zrzucił z siebie marynarkę i koszulę, potem zdjął z siebie resztę ubrań.
Gabriella wiedziała, że tę chwilę zapamięta do końca życia. Nie chciała myśleć o tym, ile razy Daniel mógł być w takiej sytuacji z innymi
kobietami. Uświadomiła sobie, że nareszcie znalazła mężczyznę, z którym chciałaby doznać tego najbardziej intymnego związku i że nie
będzie się przy tym zastanawiać, co ludzie mogą o niej pomyśleć.
Patrzyła, jak zdejmuje z niej ubranie, zdziwiona, że drżą mu przy tym palce.
- Widzisz, jak cię pragnę? - spytał.
- Naprawdę?
- Dwie ostatnie noce nie mogłem zasnąć. Myślałem o tym, jak by to było, gdybym obudził się rano obok ciebie.
Zaczął ją całować i pieścić tak, że zadrżała. Nie było miejsca na jej skórze, którego nie dotknąłby rękami. Okrywał pocałunkami całe jej ciało.
Położył sie na niej, kiedy już sama chciała błagać go, by pomógł jej wyrazić to, co czuje.
Daniel był jak muzyk, który grał na jej ciele niby na cudownym instrumencie, z którego wydobywały się dźwięki, których wcześniej nie mogłaby
nawet sobie wyobrazić.
Nie spieszył się, chcąc, by jej ciało dostroiło się do niego. Sam również po raz pierwszy odczuwał aż tak intensywnie potrzebę dzielenia się
z kimś innym tym, co odczuwa. Chciał, by wiedziała, jak się czuje, jak wdzięczny jest jej za to, co mu ofiarowała.
Po wszystkim leżeli przez dłuższy czas w milczeniu. Gabi zawdzięczała Danielowi odkrycie nowych wymiarów życia i jego rozkoszy.
- Wcale tego nie planowałem. - powiedział, kiedy już mógł złapać oddech.
- Wiem. To ja cię sprowokowałam.
Był zaskoczony, że wypowiedziała te słowa z wyraźnym zadowoleniem.
- Nie wiem, czego mogę się po tobie jeszcze spodziewać. - dodał ze śmiechem.
Wtuliła się w niego.
- Nie chcę cię opuszczać. - wyznał. - Chciałbym tu zostać z tobą, spać trzymając cię w ramionach, obudzić się rano przy tobie. Ale nie mogę.
- Wiem.
Pozbierał ubranie i zniknął w łazience. Słyszała jak brał prysznic, a kiedy znów się pojawił, był już ubrany.
Pochylił się nad nią i pocałował ją długim, zaborczym pocałunkiem, który chyba miał oznaczać zmianę w ich wzajemnym stosunku.
- Zobaczymy się już niedługo. Jeszcze nie wiem kiedy, ale spotkamy się na pewno.
Przyglądał się jej twarzy, jakby chciał zapamiętać ją w najdrobniejszych szczegółach.
- Zadzwonię do ciebie jutro rano. - powiedział i szybko odwrócił się.
Skinęła sennie głową, jak wychodził z pokoju. Zamknęła oczy. Już niebawem będzie musiała zastanowić się nad tym, co sie stało i co dla
niej to znaczy. Teraz jednak chciała jeszcze raz przeżyć to wszystko, czego doznała i co odkryła, kochając się z Danielem Walshem.

julcia · Wysłany: 22:44:04 02-01-09 Temat postu:

O w mordeńke, tego sie nie spodziewałam
Ale jestem zachwycona, co ja pisze, jestem wniebowzięta
Jejku oni pasuja do siebie niewiarygodneie i sa przed soba tak otwarci, tego po Gabi bym sie nie spodziewala alee ona chba sama po sobie tez nie

To napewno była niezapomniana noc, oby tylko szybko sie spotkali

justyna14.93-93 · Wysłany: 22:46:14 02-01-09 Temat postu:

odcinek świetny !!

kiedy następny??

vivir · Wysłany: 22:49:17 02-01-09 Temat postu:

Przez ciebie Lus mam policzki czerwone

hmh jak ja kocham czytać twoja twórczość wiesz??
Odcinek piękny, szkoda ze sie tak szybko czytało go, bo mogłabym go czytać cały dzień.
Nie rozumiem ich. Czuja cois do siebie, nawzajem o tym wiedzą, a nie chca nic zrobić by być razem na zawsze. No czemu??
Widac, ze oboje bardzo sie pragną i to nie tylko fizyczne uczucie. Mam takie pytanko czy Gabi jest dziewicą, znaczy była??

Pozdrawiam i czekam na kolejny

a właśnie kiedy będzie//

aleks328 · Wysłany: 23:07:50 02-01-09 Temat postu:

Hmmm. Po takim odcinku, nie może zabraknąć następnego!^^
Był cudowny, fantastyczny, itd.

)
;*

kikiunia · Wysłany: 23:08:47 02-01-09 Temat postu:

Odcinek jest normalnie aż bark mi słów.. ja chyba jestem w niebie..
takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam..
nie jestem nic więcej w stanie napisać bo odcinek jest po prostu cudowny, wspaniały..
ja chcę więcej takich..

Megan · Wysłany: 23:13:58 02-01-09 Temat postu:

O matko, o matko, o matko !!!!!!! Ja przez ten odcinek to nie wiem już jak się nazywam i jest mi strasznie gorąco. Jedysiu co za emocje. Oni kochali się, oddali się sobie duszą i ciałem to było wspaniałe i pełne miłości tego gorącego uczucia do drugiej osoby. Wprost genialne. A Twoje opisy perfekcyjnie to ukazały. Tylko dlaczego gdzieś na dnie czuję, że przez to będzie im o wiele trudniej się rozstać albo może niech Oni się nie rozstają, niech Gabi zostanie z nim już na zawsze i już zawsze będzie szczęśliwa z Danielem Walshem.
Niech Kopciuszek poślubi swojego Księcia

Nie mogę. Jeszcze raz muszę przeczytać ten odcinek albo nie jeszcze 2 razy, bo jest po prostu świetny !!!!!!
Brawa dla autorki