Telenowele

Adusia · Wysłany: 11:15:07 02-07-08 Temat postu:

Odcinek12
( dedykacja dla Arceli12 )
Agnes siedziała sama w pokoju. Długo rozmyślała o wszystkim i o niczym. Martwiła ją Miley. To była jej przyjaciółka, ale nie mogła jej powiedzieć, że żyję. „ Miley! Wiesz, że Cię lubię, ale nie mogę. Jestem twoją…. Ale czy zachowuję się fair? Ty dowiodłaś sprawiedliwości, chociaż skazałaś matkę swoją. Czy przyjaciel może zrobić coś więcej niż wybrać przyjaciółkę od własnej matki?” Agnes dręczyły te myśli. Wiedziała, że mama to ważna osoba. Jej rodzice zginęli w wypadku. To było w jej urodziny. Nagle przed oczami Agnes stanęła ta scena ‘ Jechaliśmy do Francji. Rodzice od rana udawali, że zapomnieli, a w drodze powiedzieli, że z okazji osiemnastych urodzin kupili mi mały pałacyk we Francji. W drodze do promu, którym mieliśmy dopłynąć do Anglii, a z tego miejsca pojechać English Chanel wjechał w nas pijany kierowca’. Tak tą historię dzień po pogrzebie Agnes opisywała przyjaciółce Mii. Jak teraz czuję się Miley w końcu byłam jej przyjaciółką.
( pokój Erica )
- Mia . – Szepnął Eric
- Tak? –zapytała dziewczyna
- Co się dzieję z Agnes ?
- Nie żyję – znowu kłamała Mia.
-Czemu to mówisz tak łatwo, bez uczuć?
- Mam siedzieć w pokoju jak twoja siostra? I płakać?
- Czy ty nie masz serca ?
- Tak.
Eric bardzo się zdziwił.
- Wiesz Eric. Moje serce nie jest moje, bo należy do jednego faceta.
- Znam go? –Eric myślał, że zacznie się śmiać
- Nie wiem, ale chyba tutaj mieszka.
Teraz już nie wytrzymał i zaczął tarzać się ze śmiechu.

Dul&Ucker:*:*:* · Wysłany: 13:17:57 02-07-08 Temat postu:

Krotki ale fajny odcinek:)
Mia jest boska:)
A Agnes to juz wogole...
Pozdross dla autorki telci;*******
Z niecierpliwoscia czekam na new:)

Adusia · Wysłany: 13:50:53 04-07-08 Temat postu:

New za godzinę

Adusia · Wysłany: 14:28:18 04-07-08 Temat postu:

Odcinek 13
Dedykacja dla Dul&Ucker:*:*:*
Pewnego dnia, gdy Mia wychodziła od Frostów. Ktoś ją złapał za rękę. To nie był Eric tylko Agustin.
- O co chodzi Agustin?
- Pamiętasz naszą ostatnią rozmowę?
- Co nie umiałeś mi na pytanie odpowiedzieć?
- Tak.
- I co?
- Już umiem.
- No to odpowiedz.
- Po wielu objawieniach doszedłem do wniosku, że kocham Agnes i dlatego muszę wziąć rozwód i modlić się codziennie o nią.
( dom Agnes )
Agnes wstała dziś wcześnie rano jakoś tak nie miała na nic ochoty. Myślała ciągle o Miley. Nagle wzięła do ręki telefon.
- Albo nie. A jak odbierze Agustin.
Do domu weszła Mia.
- Już jestem Agnes.
- Cześć.
- Mam wieści.
- Jakie?
- Agustin Cię kocha i chce rozwodu.
- To czas.
- Na co?
- Na Miley

Araceli12 · Wysłany: 18:09:34 08-07-08 Temat postu:

Wybacz ze tak późno komentuje.
Na wstępie pragnę podziękować za dedykacje do 12 odcinka jest mi niezmiernie milo. Myślę ze teraz Agnes wyjawi prawdę ze nie zginęła w wypadku i żyje. Augustin zrozumiał ze ja kocha wiec mogą być razem szczęśliwi co prawda czeka go jeszcze rozwód. Ale Anna nie powinna już im sprawiać trudności siedząc w wiezieniu.
Myślę ze wszytko zmierza ku szczęśliwemu końcowi

KaSsia23 · Wysłany: 21:44:02 11-07-08 Temat postu:

No to Agnes narozrabiała

Agustin się w niej zakochał...

Adusia · Wysłany: 10:14:30 12-07-08 Temat postu:

Czekałam z następnymi odcinkami na ciebie. Teraz będzie kilku odcinkowa dedykacja

KaSsia23 · Wysłany: 12:21:49 12-07-08 Temat postu:

Dzięki

Ale bardzo mnie ciekawi jak się skończy ta historia

czy Agnes będzie z Augustinem czy nie

Adusia · Wysłany: 13:09:28 12-07-08 Temat postu:

Jutro lub w poniedziałek napisze odcinek 14, 15, 16, 17 i wstawię na forum

Adusia · Wysłany: 15:39:41 14-07-08 Temat postu:

Dedykacja, dla mojej najwierniejszej czytelniczki, najlepszego komentatora i w ogóle the best osoby Kasi, na forum znanej pod Nickiem Kwasia23.
Odcinek 14

Mia wstała dziś wcześnie rano. Ubrała się i umyła. Przygotowała naleśniki, sama zjadła pięć, a resztę zostawiła dla Agnes. Na talerzu postawiła kartkę z napisem ’smacznego’ i wyszła z domu. Szybko pobiegła do autobusu, ledwo zdążył wskoczyć, a ktoś popchnął ją na siedzenie. Chciała coś odpowiedzieć, lecz Mia tylko wygląda na roztrzepaną, tak naprawdę wszystko w prawie wszystkich sytuacjach jest przemyślane.
- Poncho? – zapytała prawie na cały autobus.
- Cssiiii!- chłopak pokazał Mii, palec na ustach.
- Czemu? – dziewczyna już zniżyła ton głosu.
- Zaraz się na mnie fanki rzucą.
- Ciemne strony sławy?
- Tak. A co słychać?
- Mam żałobę.
- Po rodzicach?
- Ja się w domu dziecka wychowałam. Ktoś mnie podrzucił i nie znam swoich rodziców. A żałobę mam po Agnes.
- Umarła?
- Tak
- A ja….
- Co ty?
- Nie ważne.
- Mów!
- Kiedy indziej!

Miley jak zwykle o dziesiątej modliła się. Za kogo? Chyba każdy wie! Za Agnes! Nagle do pokju wpadła Mia.
- Wychodzimy! – krzyknęła
- Nigdzie nie idę. Mam żałobę.
- To jest w żałobie zapisane. Powiem inaczej. Agnes kazała Ci iść ze mną.
- Ale ona jest….
- … w moim domu.
- Jak to?
- Tak to. O nic nie pytaj tylko chodź.
- Dobra idę.
Agnes zjadła już naleśniki i piła sobie herbatę malinową. Usłyszała jak do domu wchodzą jej przyjaciółki.
- Miley chodź do kuchni – Agnes usłyszała głos Mii.
Dziewczyny weszły do kuchni, a wtedy Miley ….
- Agnes ty żyjesz!
- Masz racje.
- To nie objawianie?
- Ja tylko udawałam objawienia. Tak naprawdę żyje. Postanowiłam Ci zaufać, bo jestem twoją przyjaciółką.
- Przyjaciółką? Chyba świnią! – słychać było, że Miley jest załamana.

Odcinek 15

Agnes nie wierzyła w to co przed chwilą usłyszała.
- Powtórz to! – krzyknęła.
- Jesteś świnią! – krzyknęła Miley.
- Posłuchaj opowiem Ci pewną historię.
- Chętnie wysłucham.
- Wiem, że w twoich oczach jestem nic nie warta. Za to ty dla mnie to prawdziwa przyjaciółka.
- To czemu od razu nie wyjawiłaś świtu, że żyjesz?
- Ja kocham twojego tatę.
- Co? Mojego staruszka? On jest od ciebie o 17 lat starszy.
- To prawda. Zresztą, gdyby okazało się, że żyję, twoja mama była by niewinna. Niedługo cały świat się dowie, ze żyje.
Agnes nie wiedziała jak jej słowa są prorocze.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
( w tym samym czasie )
( sąd )
- Od dnia dzisiejszego nie jesteście mężem i żoną. Właśnie otrzymaliście rozwód, a tu proszę unieważnienie małżeństwa kościelne. Opiekę na dziećmi otrzymuje Agustin. – orzekł sędzia.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Są zasłonięte żaluzje i zapalona jest tylko mała lampka, która oświetla zdjęcia Agnes i Mii, te zdjęcia w ręku trzyma mężczyzna. Nie widać jego twarz.
- Tak wiele was łączy.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Mia usłyszała dzwonek do drzwi. Myśląc, że to listonosz, z przyzwyczajenia otworzyła.
- Erik?
- Tak mnie witasz? Mogę pić? – chłopak odszedł w stronę kuchni.
- Nie wchodź tam!
- Czemu ?
- Mam bałagan?
- Nie przejmuj się. – powiedział Erik i otworzył drzwi do kuchni. – Miley? Co ty tu robisz? Agnes? Ty żyjesz?

KaSsia23 · Wysłany: 15:52:40 14-07-08 Temat postu:

dzięki za dedykację

Ciekawe odcinki

Czekam na dalsze odcinki
Miley dowiedziała się że Agnes żyje zobaczymy czy zdradzi ją przed ojcem..

Adusia · Wysłany: 10:59:30 21-07-08 Temat postu:

Odcinek 16
Dedykacja dla wszystkich czytelników, którzy nie mają konta
- Agnes? Ty żyjesz? – powiedział Erik.
- Erik to nie tak! – Agnes próbowała się bronić.
- A jak?
- Porozmawiajmy na spokojnie- dziewczyna próbowała załagodzić sytuacje.
- Na spokojnie? Oszukałaś nas wszystkich! – Miley jeszcze nie doszła do siebie.
- Ciebie też oszukała? – Erik popatrzył na Mie, a ramieniem objął swoją siostrę.
- Nie- Mia na znak przeczenia pokręciła głową – Ja wiedziałam od samego początku- dziewczyna nie mogła spojrzeć chłopakowi w oczy, dlatego jej wzrok był skierowany w ziemie, a raczej w podłogę.
- Agnes masz 24 godziny. Jest teraz..- Erik w tym momencie popatrzyła na swój elektroniczny zegarek- …16.37. Do jutra do 16,37 masz czas, żeby mój tata się dowiedział. Jeśli sama mu nie powiesz, dowie się ode mnie. Zrozumiane? Miley wychodzimy. A zapomniałam , Mia z nami koniec.
- Erik zaczekaj ja Cię kocham
- Ja też Cię kochałem, ale w miłości nie ma miejsca na kłamstwa.
- Ale…
- Z nami koniec na zawsze! Nigdy do ciebie nie wrócę.
- Erik to moja wina.- powiedziała Agnes.
- A moja była dziewczyna nie ma własnego mózgu?
- Ma, ale…
- No właśnie.
Po tych słowach Erik wyszedł z mieszkania..
…………………………………………………………………………………………………
W domu Frostów panowała cisza. W rezydencji w tej chwili przebywał tylko Agustin. Korzystając z nieobecności Miley wszedł do pokoju starszej córki. Wziął do ręki ramkę ze zdjęciem Agnes.
- Tak bardzo Cię kochałem, a ty zostawiłaś mnie. Powiedz mi, dlaczego nie chcesz mnie? Ja tak kocham Cię!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>…<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Miley i Erik siedzieli już w autobusie.
- Erik ona się zakochała w naszym tacie.
- Ne znasz naszego taty.
- Chodzi mi o Agustina.
- Mia kochała się w Augstinie?
Po tych słowach Miley się roześmiała
- Zazdrosny! Chodziło mi o Agnes.
- Acha. Ja wcale nie jestem zazdrosny.
- Na pewno?
- Może trochę.
- I tu Cię mam. Wróć do niej.
- Ona mnie oszukała.
- Co jest ważniejsze urażona duma czy miłość? Ja już wybaczyłam Agnes.
- Ale to co innego.
- To coś ważniejszego. Ty i Mia jesteście sobie przeznaczeni.
- Przeznaczeni? Jeśli się zmieni to może tak.
- Nie rozumiesz, że ona i Agnes są jak ty i ja. Tylko u niech jest relacja siostra-siostra, a u nas siostra-brat. Jedna za drugą w ogień. Co byś zrobił gdybyś był na miejscu Mii, a ja Agnes. Czy byś utrzymał tajemnicę?
- Oczywiście, że tak.
- Rozumiesz już zachowanie Mii?
- Ale ona kłamała w sądzie.

KaSsia23 · Wysłany: 11:23:32 21-07-08 Temat postu:

heh ciekawa jestem jak Augustin zareaguje na Agnes.....

cris · Wysłany: 15:18:04 23-07-08 Temat postu:

super odcinki. tak sobie myślę, że Miley i Agnes moga być siostrami....

Adusia · Wysłany: 20:21:22 24-07-08 Temat postu:

Odcinek 17
Dedykacja; Dla Cris
Agnes chciała zdążyć do Agustin, dlatego wstała bardzo wcześnie. Dokładnie o 10.30, ale przecież to nie 12. Oczywiście kiedy jadła śniadanie przeglądała, najnowszy magazyn ze świata MODY. To zajęło jej tylko 45 minut. Później musiała wybrać ubranie i tutaj zajęło jej to tylko jedną godzinę. Była już 12.15, ale co to znaczy dla Agnes? W końcu Nie żyje. Później musiała zrobić bardzo ładny makijaż czyli kolejne 45 minut. I mamy trzynastą. Ale to nie koniec, trzeba jeszcze wybrać jakieś dodatki. Czyli szpilki, lakier do paznokci, u stóp i u rąk. Wybrała szpilki, to zajęło jej na szczęście tylko piętnaście minut, późnie zawołała Mie i poprosiła, by ta zrobiła jej manikiur i pedikiur. To trwało tylko, naprawdę chwilę, bo czym jest te półtorej godziny? Była już godzina 14.45 i nadszedł czas by Agnes wyszła na przystanek. Na autobus czekała pół godziny. Czyli, gdy przyjechał bus to była 15.15. Agnes wsiadła i skasowała bilecik. Autobus jechał, jechał i się zepsuł. Była godzina gdzieś 16.00.
- Schit, Schit, schit.- krzyczała Agnes- Nie zdążę. Autobusem to dziesięć minut, a może piętnaście, a z buta to około 40 minut. Takie tu zadupie, że nie ma nawet taksówki, a następny bus będzie za pół godziny. Co robić? Wiem, zadzwonię do Erika!- dziewczyna w tym momencie wyciągnęła komórkę- Rozładowana! OMG! Ale jestem debilka. Nawet telefonu nie potrafię naładować.
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!
Erik spojrzał na zegarek. Dokładnie 16.37. Nawet pół sekundy po, a Agnes nie ma. ‘Daje jej 10 minut, nie przyjedzie to sam powiem’ Znowu Erik zerkną na zegarek 16.47.
- Tato musimy porozmawiać!
- Tak Erik?
- Agnes żyje
Koniec Odcinka

PS. Cris, o związkach rodzinnych będzie w drugiej część, którą będę pisać z Kwasią 23, będzie na nosić tytuł Rodzinna Pamiątka czyli Agnes 2